The effect of non-caloric sweetener

The effect of non-caloric sweeteners on cognition, choice, and post-consumption satisfaction ☆

Sarah E. Hill, , Marjorie L. Prokosch, Amanda Morin, Christopher D. Rodeheffer
Show more
doi:10.1016/j.appet.2014.08.003
Get rights and content
Highlights
•
Subjects consumed a sugar-sweetened, unsweetened, or artificially-sweetened drink.
•
Artificial sweeteners increase cognitive accessibility of high calorie food.
•
Artificial sweeteners increase likelihood of choosing a sugary snack food.
•
Artificial sweeteners decrease satisfaction with sugar sweetened snacks.
•
Provides insight into the impact of sweeteners on food cognition and choice.
Abstract
Consumers often turn to non-caloric sweeteners (NCS) as a means of promoting a healthy body weight. However, several studies have now linked their long-term use to increased weight gain, raising the question of whether these products produce unintended psychological, physiological, or behavioral changes that have implications for weight management goals. In the following, we present the results of three experiments bearing on this issue, testing whether NCS-consumption influences how individuals think about and respond to food. Participants in each of our three experiments were randomly assigned to consume a sugar-sweetened beverage, an unsweetened beverage, or a beverage sweetened with NCS. We then measured their cognition (Experiment 1), product choice (Experiment 2), and subjective responses to a sugar-sweetened food (Experiment 3). Results revealed that consuming NCS-sweetened beverages influences psychological processes in ways that – over time – may increase calorie intake.

Keywords
Cognition; Consumer choice; Artificial sweetener; Satisfaction; Food consumption
IntroductionIntroduction
The incidence of overweight and obesity in the U.S. and the rest of the world has steadily increased for more than 30 years (Flegal, 2005, Rigby et al, 2004 and World Health Organization, 2006). In light of these trends, weight loss products are becoming increasingly popular among consumers seeking to lose weight or prevent weight gain. Among the most popular of these items are products containing non-caloric sweeteners (NCS), which sweeten food and drinks without adding calories. Because these sweeteners are calorie-free, using them as a replacement for sugar should facilitate weight loss. Although some studies have found evidence of this (e.g., de Ruyter et al, 2012 and Raben et al, 2002) – particularly in the short-term – others have found their long-term use associated with weight gain, even after controlling for the fact that heavier people are more likely to use them in the first place (Colditz et al, 1990, Dhingra et al, 2007, Fowler et al, 2008, Lutsey et al, 2008, Nettleton et al, 2009 and Stellman, Garfinkel, 1986).

That researchers have failed to establish a reliable association between NCS consumption and weight loss has led some to hypothesize that their consumption might produce unintended physiological, psychological, or behavioral changes that hinder, rather than help, consumers' weight management goals (see e.g., Green, Murphy, 2012, Rudenga, Small, 2012, Smeets et al, 2011 and Swithers, Davidson, 2008). In the following, we present the results of three experiments that examined this possibility, testing the impact of NCS consumption (via a diet soft drink) on food-related cognition, consumer choice, and subjective responses to sugar-sweetened snacks. By measuring the impact of NCSs on processes known to impact food regulation over time, the current research seeks to provide new insights into the ongoing debate about whether NCSs help or hinder consumers' weight loss goals.

Non-caloric sweeteners (NCS) and weight regulation

For most of human history, sweetness has provided a reliable orosensory cue to a food's energy content. Sweet-tasting foods are more calorically dense than less sweet foods, making sweetness a valid predictor of subsequent energy availability. However, when the natural pairing of sweetness and caloric density is decoupled – such as when NCS-sweetened products are consumed – the mismatch between the sweet flavor and energy availability is hypothesized to disrupt the body's natural food-regulation processes, potentially causing changes that discourage rather than promote weight loss (see e.g., Rudenga, Small, 2012, Swithers et al, 2010 and Wang, Dvorak, 2010). Experimental research conducted using rodent models has found support for this hypothesis (Swithers, Davidson, 2008 and Swithers et al, 2010). For example, Swithers and Davidson (2008) found that rats that consumed NCS-sweetened food and drink subsequently ingested a greater number of calories and experienced an increase in body weight relative to rats that consumed items sweetened with glucose. Similar experiments in humans, however, have provided more mixed results (see Bellisle & Drewnowski, 2007, for a review). Although a small number of studies have found that consuming non-caloric sweeteners prior to eating a test meal increased subsequent food intake consumption (e.g., King et al, 1999 and Lavin et al, 1997), the majority have found no relationship between these variables (e.g., Birch et al, 1989, Black et al, 1991, Canty, Chan, 1991 and Rolls et al, 1990).

The lack of experimental evidence demonstrating a meaningful causal relationship between consuming NCS-sweetened products and changes in calorie intake has led many to conclude that NCSs do not have a disruptive effect on processes influencing consumers' energy regulation. However, little remains known about the impact of NCS consumption on consumers' food regulation psychology, which guides energy regulation over longer spans of time than can be measured in the laboratory. Because consuming as little as 50 extra calories per day can lead to weight gain of 14–20 pounds over an eight year period (Hill, Wyatt, Reed, & Peters, 2003), even subtle, periodic increases in calorie intake can have implications for weight management goals. Examining the impact of NCSs on the psychological processes that guide consumption over time thus represents the important next step in the ongoing discussion about the impact of NCS-sweetened products on consumers' energy balance. In the following, we present the results of three experiments examining the effect of NCS consumption (via a diet soft drink) on food-related cognition, consumer choice, and subjective response to sugar-sweetened snacks. We predicted that, compared to participants who first consumed a sugar-sweetened or unsweetened drink, those who consumed a beverage sweetened with NCS would demonstrate: (a) increased mental accessibility of the names of high-calorie food items (Study 1), (b) increased likelihood of choosing a sugary snack food item in a consumer choice scenario (Study 2), and (c) decreased satisfaction with a subsequently consumed sweetened snack item (Study 3).

Experiment 1
The goal of our first experiment was to examine the impact of non-caloric sweeteners on the cognitive accessibility of food items with differing levels of caloric density. We predicted that – compared to participants who consumed the sugar-sweetened or unsweetened beverage – those who consumed the beverage sweetened with NCS would have shorter response-time latencies to the names of high-calorie, but not low-calorie, food items.

Method

Participants

Participants who ate or drank anything other than water less than eight hours prior to their session were excluded from all analyses (18 excluded), leaving a total of 116 undergraduates (75 women, 41 men) in our final sample (36 in the Sprite condition, 40 in the Sprite Zero condition, and 40 in the mineral water condition). Participants' ages ranged from 18 to 25 years (M = 19.81, SD = 3.27) and all received partial course credit in exchange for their participation.

Design and procedure

The design of this study was a 3 (drink condition: Sprite vs. Sprite Zero vs. mineral water, between subjects) × 3 (word type: high calorie vs. low calorie vs. non-word, within subjects) mixed factorial design. During recruitment, all participants were instructed not to eat or drink anything other than water past midnight prior to their testing session. All testing sessions were conducted between 8:00 and 11:00 a.m. After arriving in the laboratory, participants were given a participant ID number that was linked to their testing condition. Upon being seated, participants were given an unmarked, red plastic Solo cup that contained one of three 12 ounce (355 ml) beverages: (1) sugar-sweetened (Sprite), (2) non-calorically sweetened (Sprite Zero), or (3) unsweetened (Kroger brand lemon-lime sparkling mineral water) (Table 1). Participants (all condition-blind) were given five minutes to consume their drink while watching images from the Hubble Telescope on their computer screens. After this time had elapsed, participants were asked to complete a lexical decision task (described below). The study closed with participants being asked to respond to a series of questions about themselves (e.g., sociodemographic questions, height, weight) and about their compliance with the experimental procedure. After the experiment was complete, a hypothesis-blind research assistant used the ID numbers to match participants' computerized data with the drink condition to which they were assigned.

Table 1.
Characteristics of the drinks used across all studies.
Drink type Energy/100 g Ingredients
Sprite 167 kJ/40 kcal Carbonated water, sugar, citric acid, malic acid, acidity regulator (sodium gluconate), natural lemon-lime flavorings, sweetener (steviol glycosides).
Sprite Zero 0 kJ/0 kcal Carbonated water, citric acid, natural lemon and lime flavorings, sweeteners (aspartame, acesulfame-K), preservative (E211), acidity regulator (E331).
Sparkling water 0 kJ/0 kcal Carbonate water, natural flavors
Table options
Cognitive accessibility of high- vs. low-calorie

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลของสารให้ความหวานที่ไม่ใช่แคลอริกประชาน ทางเลือก และความพึงพอใจหลังการใช้☆ซาราห์ E. Hill,, Marjorie L. Prokosch อมันดาโมริน คริสโตเฟอร์ D. Rodeheffer ดูเพิ่มเติมdoi:10.1016/j.appet.2014.08.003ได้รับสิทธิและเนื้อหาไฮไลท์•เรื่องการบริโภคเครื่องดื่มน้ำตาลใส unsweetened หรือ ใสสมยอม•สารให้ความหวานเทียมเพิ่มรับรู้ถึงอาหารแคลอรี่สูง•สารให้ความหวานเทียมเพิ่มโอกาสของการเลือกอาหารว่างที่ไพเราะ•สารให้ความหวานเทียมลดความพึงพอใจกับขนมน้ำตาลใส•ให้ความเข้าใจถึงผลกระทบของสารให้ความหวานในอาหารประชานและทางเลือกบทคัดย่อผู้บริโภคมักจะเปิดให้สารให้ความหวานไม่ใช่แคลอริก (NCS) เป็นวิธีการส่งเสริมสุขภาพร่างกายน้ำหนัก อย่างไรก็ตาม ศึกษาหลายมีตอนนี้กับการใช้ระยะยาวน้ำหนักเพิ่มกำไร เพิ่มคำถามที่ว่าผลิตภัณฑ์เหล่านี้ผลิตตั้งใจจิต สรีรวิทยา หรือพฤติกรรมเปลี่ยนแปลงที่มีผลกระทบสำหรับน้ำหนักจัดการเป้าหมาย ในต่อไปนี้ เราได้นำเสนอผลการทดลองที่ 3 แบกเรื่องนี้ ทดสอบว่า NCS-ปริมาณการใช้มีผลต่อวิธีการที่บุคคลคิด และตอบสนองต่ออาหาร สุ่มผู้เรียนในแต่ละการทดลองที่สามของเราได้ให้กินเครื่องดื่มน้ำตาลใส เครื่องดื่มเป็น unsweetened หรือเครื่องดื่มที่ใสกับ NCS เราแล้ววัดของประชาน (ทดลอง 1), ผลิตภัณฑ์ทางเลือก (ทดสอบ 2), และตอบสนองตามอัตวิสัยใสน้ำตาลอาหาร (ทดลอง 3) ผลเปิดเผยว่า การบริโภคเครื่องดื่มที่ NCS ใสมีผลต่อกระบวนการทางจิตวิทยาที่ – เวลา – อาจเพิ่มปริมาณแคลอรี่คำสำคัญประชาน ผู้บริโภคเลือก สารให้ความหวานเทียม ความพึงพอใจ การบริโภคอาหารIntroductionIntroductionอุบัติการณ์ของน้ำหนักเกินและโรคอ้วนในสหรัฐอเมริกาและของโลกได้อย่างต่อเนื่องเพิ่มขึ้นกว่า 30 ปี (Flegal, 2005, Rigby et al, 2004 และองค์การอนามัยโลก 2006) เมื่อแนวโน้มเหล่านี้ น้ำหนักสูญเสียผลิตภัณฑ์เป็นนิยมมากในหมู่ผู้บริโภคที่กำลังลดน้ำหนัก หรือป้องกันน้ำหนัก ในหมู่นิยมที่สุดของสินค้าเหล่านี้เป็นผลิตภัณฑ์ที่ประกอบด้วยไม่ใช่แคลอริกสารให้ความหวาน (NCS), ซึ่ง sweeten อาหารและเครื่องดื่มโดยไม่เพิ่มแคลอรี่ เนื่องจากสารให้ความหวานเหล่านี้มีแคลอรี่ฟรี ใช้แทนน้ำตาลทรายขาวควรช่วยลดน้ำหนัก แม้ว่าบางการศึกษาพบหลักฐานนี้ (เช่น de Ruyter et al, 2012 และ Raben et al, 2002) – โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการระยะสั้น – ผู้อื่นได้พบการใช้ระยะยาวที่สัมพันธ์กับน้ำหนัก แม้หลังจากการควบคุมในความจริงที่ว่า คนหนักมีแนวโน้มที่จะใช้ในสถานที่แรก (Colditz et al, 1990, Dhingra et al, 2007 ฟาวเลอร์ et al , 2008, Lutsey et al, 2008, Stellman, Garfinkel, 1986 และ Nettleton et al, 2009)ว่า นักวิจัยได้ล้มเหลวในการสร้างความสัมพันธ์ที่เชื่อถือได้ระหว่างการใช้ NCS และน้ำหนักนำบาง hypothesize ว่าปริมาณผู้สร้างตั้งใจสรีรวิทยา จิตวิทยา พฤติกรรมเปลี่ยนแปลง หรือที่ขัดขวาง มากกว่าความช่วยเหลือ ผู้บริโภคของน้ำหนักเป้าหมายจัดการ (ดูเช่น กรีน เมอร์ฟี่ 2012, Rudenga เล็ก 2012, Smeets et al, 2011 และ Swithers, Davidson, 2008) ในต่อไปนี้ เราได้นำเสนอผลการทดลองที่สามที่นี้ความเป็นไปได้ การตรวจสอบทดสอบผลกระทบของการใช้ NCS (ผ่านการอาหารดื่ม) ประชานที่เกี่ยวข้องกับอาหาร ทางเลือกของผู้บริโภค และตอบรับตามอัตวิสัยใสน้ำตาลขนมขบเคี้ยว โดยการวัดผลกระทบของ NCSs รู้จักควบคุมอาหารช่วงเวลาที่ส่งผลกระทบต่อกระบวนการ การวิจัยปัจจุบันพยายามให้ลึกการอภิปรายอย่างต่อเนื่องเกี่ยวกับว่า NCSs ช่วย หรือขัดขวางเป้าหมายสูญเสียน้ำหนักของผู้บริโภคใหม่สารให้ความหวานไม่ใช่แคลอริก (NCS) และควบคุมน้ำหนักสำหรับส่วนมากของประวัติศาสตร์มนุษย์ ความหวานหอมได้ให้สัญลักษณ์ orosensory ที่เชื่อถือได้ถึงพลังงานของอาหาร อาหารเผ็ดหวานมาก calorically แน่นกว่าน้อยอาหารหวาน ความหวานหอมทำให้ผู้ทายผลถูกต้องพร้อมพลังงานตามมาได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อจับคู่ที่ธรรมชาติของความหนาแน่นความหวานหอมและแคลอริกเป็น decoupled – เช่นเมื่อมีใช้ผลิตภัณฑ์ที่ใส NCS – ตรงรสหวานและพลังงานพร้อมถูกตั้งสมมติฐานว่าการรบกวนกระบวนการกฎระเบียบอาหารธรรมชาติของร่างกาย อาจเกิดการเปลี่ยนแปลงที่กีดกัน แทนที่ส่งเสริมการลดน้ำหนัก (ดูเช่น Rudenga เล็ก 2012, Swithers et al, 2010 และ วัง Dvorak, 2010) ทดลองวิจัยที่ดำเนินการโดยใช้แบบจำลอง rodent พบสนับสนุนสำหรับสมมติฐานนี้ (Swithers, Davidson, 2008 และ Swithers et al, 2010) ตัวอย่าง Swithers และ Davidson (2008) พบว่า หนูที่ใช้ NCS ใสอาหารและเครื่องดื่มมากินจำนวนแคลอรี่มากขึ้น และพบการเพิ่มขึ้นของน้ำหนักเมื่อเทียบกับหนูที่สินค้าใสกับน้ำตาลกลูโคส เหมือนการทดลองในมนุษย์ อย่างไรก็ตาม ได้ให้ผลลัพธ์ที่ผสมมากขึ้น (ดูที่ Bellisle และ Drewnowski, 2550 ทบทวน) แม้ว่าจำนวนขนาดเล็กของการศึกษาพบว่า การบริโภคสารให้ความหวานไม่ใช่แคลอริกก่อนกินอาหารทดสอบเพิ่มปริมาณบริโภคอาหารตามมา (เช่น คิง et al, 1999 และ Lavin et al, 1997), ส่วนใหญ่ที่พบไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรเหล่านี้ (เช่น เบิร์ช et al, 1989 ดำราคา et al, 1991, Canty จันทร์ 1991 และม้วน et al, 1990)The lack of experimental evidence demonstrating a meaningful causal relationship between consuming NCS-sweetened products and changes in calorie intake has led many to conclude that NCSs do not have a disruptive effect on processes influencing consumers' energy regulation. However, little remains known about the impact of NCS consumption on consumers' food regulation psychology, which guides energy regulation over longer spans of time than can be measured in the laboratory. Because consuming as little as 50 extra calories per day can lead to weight gain of 14–20 pounds over an eight year period (Hill, Wyatt, Reed, & Peters, 2003), even subtle, periodic increases in calorie intake can have implications for weight management goals. Examining the impact of NCSs on the psychological processes that guide consumption over time thus represents the important next step in the ongoing discussion about the impact of NCS-sweetened products on consumers' energy balance. In the following, we present the results of three experiments examining the effect of NCS consumption (via a diet soft drink) on food-related cognition, consumer choice, and subjective response to sugar-sweetened snacks. We predicted that, compared to participants who first consumed a sugar-sweetened or unsweetened drink, those who consumed a beverage sweetened with NCS would demonstrate: (a) increased mental accessibility of the names of high-calorie food items (Study 1), (b) increased likelihood of choosing a sugary snack food item in a consumer choice scenario (Study 2), and (c) decreased satisfaction with a subsequently consumed sweetened snack item (Study 3).ทดลอง 1เป้าหมายของการทดลองแรกของเราคือการ ตรวจสอบผลกระทบของสารให้ความหวานไม่ใช่แคลอริกในความรับรู้ของสินค้าอาหารระดับที่แตกต่างของความหนาแน่นแคลอริก เราคาดการณ์ไว้ที่ – เปรียบเทียบกับคนที่ใช้เครื่องดื่มน้ำตาลใส หรือ unsweetened – ผู้ที่บริโภคเครื่องดื่มที่ใสกับ NCS จะมีเวลาตอบสนองเวลาแฝงที่สั้นกว่าชื่อของสูงแคลอรี่ แต่ไม่ต่ำแคลอรี่ รายการอาหารวิธีการผู้เข้าร่วมคนที่กิน หรือดื่มอะไรเหนือน้ำน้อยกว่า 8 ชั่วโมงก่อนงานของพวกเขาถูกแยกออกจากการวิเคราะห์ทั้งหมด (18 แยก), ออกจากทั้งหมด 116 สูง ๆ (75 หญิง ชาย 41) ในตัวอย่างสุดท้ายของเรา (36 สภาพสไปร์ท 40 ในสภาพศูนย์สไปร์ท และ 40 ในสภาพน้ำแร่) คนอายุอยู่ในช่วงจาก 18 ถึง 25 ปี (M = 19.81, SD = 3.27) และทั้งหมดได้รับสินเชื่อหลักสูตรบางส่วนเพื่อแลกกับการเข้าร่วมการออกแบบและขั้นตอนการออกแบบการศึกษานี้มี 3 แบบ (ดื่มสภาพ: สไปร์ทเทียบกับสไปร์ทเป็นศูนย์เทียบกับน้ำแร่ ระหว่างเรื่อง) × 3 (คำชนิด: แคลอรี่สูงเทียบกับแคลอรี่ต่ำเทียบกับไม่ใช่คำ ภายในวิชา) ผสมออกแบบแฟก ในระหว่างการสรรหาบุคลากร ผู้เข้าร่วมทั้งหมดถูกสั่งไม่ให้กิน หรือดื่มสิ่งใดนอกจากน้ำเที่ยงคืนที่ผ่านมาก่อนช่วงการทดสอบ รอบเวลาการทดสอบทั้งหมดได้ดำเนินการระหว่าง 8:00 11:00 น. หลังจากมาถึงในห้องปฏิบัติการ ผู้เรียนได้รับหมายเลขรหัสผู้เข้าร่วมที่ถูกเชื่อมโยงกับเงื่อนไขการทดสอบ เมื่อที่นั่ง ผู้เรียนได้รับความหมาย แดงพลาสติกเดี่ยวถ้วยที่อยู่หนึ่งเครื่องดื่ม 12 ออนซ์ (355 ml) สาม: (1) น้ำตาลใส (สไปร์ท), (2) ไม่ใช่-calorically หวาน (สไปร์ทศูนย์), หรือ (3) unsweetened (Kroger แบรนด์มะนาวมะนาวน้ำแร่) (ตารางที่ 1) ผู้เข้าร่วม (ทุกเงื่อนไขคนตาบอด) ได้รับห้านาทีการบริโภคเครื่องดื่มของพวกเขาในขณะที่ดูภาพจากกล้องโทรทรรศน์ฮับเบิลบนจอคอมพิวเตอร์ของพวกเขา หลังจากนี้เวลาได้ผ่านไป ถูกถามผู้เข้าร่วมการทำงานการตัดสินใจเกี่ยวกับคำศัพท์ (อธิบายด้านล่าง) การศึกษากับคนถูกถามตอบชุดคำถาม เกี่ยวกับตัวเอง (เช่น sociodemographic คำถาม ความสูง น้ำหนัก) และการปฏิบัติตามขั้นตอนการทดลองปิด หลังจากทดลองได้สมบูรณ์ ผู้ช่วยวิจัยสมมติฐานคนตาบอดใช้หมายเลขรหัสให้ตรงกับข้อมูลคอมพิวเตอร์ของผู้เข้าร่วมมีเครื่องดื่มซึ่งจะถูกกำหนดตารางที่ 1ลักษณะของเครื่องดื่มที่ใช้ในการศึกษาทั้งหมดดื่มชนิด พลังงาน/100 g ส่วนผสมสไปร์ท 167 kJ/40 กิโลแคลอรีดน้ำ น้ำตาล กรดซิตริก กรด malic มีเครื่องปรับลม (โซเดียม gluconate) ธรรมชาติ flavorings เลมอนไลม์ สารให้ความหวาน (steviol glycosides)น้ำสไปร์ทศูนย์ 0 kJ 0 กิโลแคลอรีด กรดซิตริก ธรรมชาติมะนาวและมะนาว flavorings สารให้ความหวาน (แอสปาร์แตม acesulfame K), preservative (E211) มีเครื่องปรับลม (E331)รสชาติของน้ำประกาย 0 kJ/0 กิโลแคลอรี่คาร์บอเนตน้ำ ธรรมชาติตัวเลือกตารางรับรู้ถึงของสูง-เทียบกับแคลอรี่ต่ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลกระทบของสารให้ความหวานที่ไม่ได้แคลอรี่ในความรู้ความเข้าใจทางเลือกและความพึงพอใจหลังการบริโภค☆ซาร่าห์อีฮิลล์, มาร์จอรี่ลิตร Prokosch อแมนดาโม, คริสดี Rodeheffer แสดงมากขึ้นดอย: 10.1016 / j.appet.2014.08.003 รับ สิทธิและเนื้อหาไฮไลท์•วิชาบริโภคน้ำตาลหวานไม่หวานหรือเครื่องดื่มเทียมรสหวาน. •สารให้ความหวานเทียมเพิ่มการเข้าถึงองค์ความรู้ของอาหารแคลอรี่สูง. •สารให้ความหวานเทียมเพิ่มโอกาสในการเลือกขนมขบเคี้ยวหวาน. •สารให้ความหวานเทียมลดความพึงพอใจที่มีน้ำตาลขนมหวาน. •ให้ความเข้าใจในผลกระทบของสารให้ความหวานในอาหารความรู้และทางเลือก. บทคัดย่อผู้บริโภคมักจะหันไปให้ความหวานที่ไม่ได้แคลอรี่ (NCS) เป็นวิธีการส่งเสริมการมีน้ำหนักร่างกายที่แข็งแรง อย่างไรก็ตามการศึกษาหลายแห่งมีการเชื่อมโยงการใช้งานในระยะยาวของพวกเขาในการรับน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นยกคำถามที่ว่าผลิตภัณฑ์เหล่านี้ผลิตที่ไม่ได้ตั้งใจจิตวิทยาทางสรีรวิทยาหรือการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมที่มีผลกระทบต่อเป้าหมายการจัดการน้ำหนัก ในต่อไปนี้เราจะนำเสนอผลการทดลองสามแบริ่งในเรื่องนี้การทดสอบว่ามีอิทธิพลต่อการบริโภค NCS วิธีคิดเกี่ยวกับบุคคลและตอบสนองต่ออาหาร ผู้เข้าร่วมในแต่ละสามการทดลองของเราได้รับการสุ่มในการบริโภคเครื่องดื่มที่มีรสหวานน้ำตาล, เครื่องดื่มไม่ได้ทำให้หวานหรือเครื่องดื่มที่มีรสหวาน NCS จากนั้นเราจะวัดความรู้ของพวกเขา (การทดลองที่ 1) ทางเลือกของผลิตภัณฑ์ (การทดลองที่ 2) และการตอบสนองอัตนัยอาหารรสหวานน้ำตาล (การทดลองที่ 3) ผลการศึกษาพบว่าการบริโภคเครื่องดื่มที่มีรสหวาน NCS มีอิทธิพลต่อกระบวนการทางจิตวิทยาในรูปแบบที่ - เวลาผ่านไป - อาจเพิ่มปริมาณแคลอรี่. คำหลักความรู้ความเข้าใจ; เลือกของผู้บริโภค; สารให้ความหวานเทียม ความพึงพอใจของ; การบริโภคอาหารIntroductionIntroduction อุบัติการณ์ของภาวะน้ำหนักเกินและโรคอ้วนในสหรัฐอเมริกาและส่วนที่เหลือของโลกได้เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องมานานกว่า 30 ปี (Flegal 2005 Rigby et al, 2004 และองค์การอนามัยโลก, 2006) ในแง่ของแนวโน้มเหล่านี้ผลิตภัณฑ์ลดน้ำหนักที่จะกลายเป็นที่นิยมมากขึ้นในหมู่ผู้บริโภคที่กำลังมองหาที่จะสูญเสียน้ำหนักหรือป้องกันไม่ให้น้ำหนัก ท่ามกลางความนิยมมากที่สุดของรายการเหล่านี้เป็นผลิตภัณฑ์ที่มีส่วนผสมของสารให้ความหวานที่ไม่ได้แคลอรี่ (NCS) ซึ่งทำให้หวานอาหารและเครื่องดื่มโดยไม่ต้องเพิ่มแคลอรี่ เพราะสารให้ความหวานที่มีแคลอรี่เหล่านี้ฟรีใช้พวกเขาแทนน้ำตาลควรจะอำนวยความสะดวกในการสูญเสียน้ำหนัก ถึงแม้ว่าการศึกษาบางคนได้พบหลักฐานของการนี้ (เช่นเดอ Ruyter et al, 2012 และ Raben, et al, 2002) - โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระยะสั้น - คนอื่น ๆ ได้พบว่าการใช้ในระยะยาวของพวกเขาที่เกี่ยวข้องกับน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นแม้หลังจากการควบคุมสำหรับ ความจริงที่ว่าคนที่หนักกว่ามีแนวโน้มที่จะใช้พวกเขาในสถานที่แรก (เฮ็บตัน et al, 1990 Dhingra et al, 2007 ฟาวเลอร์, et al, 2008 Lutsey et al, 2008 Nettleton, et al, 2009 และ Stellman, Garfinkel 1986 ). ที่นักวิจัยได้ล้มเหลวในการสร้างความสัมพันธ์ที่เชื่อถือระหว่างการบริโภค NCS และการสูญเสียน้ำหนักได้นำบางอย่างที่จะตั้งสมมติฐานว่าการบริโภคของพวกเขาอาจผลิตทางสรีรวิทยาที่ไม่ได้ตั้งใจจิตวิทยาหรือการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมที่ขัดขวางมากกว่าความช่วยเหลือของผู้บริโภคเป้าหมายการควบคุมน้ำหนัก (ดูเช่น กรีนเมอร์ฟี่, 2012, Rudenga ขนาดเล็ก, 2012, Smeets et al, 2011 และ Swithers เดวิดสัน, 2008) ในต่อไปนี้เราจะนำเสนอผลการทดลองที่มีการตรวจสอบความเป็นไปได้นี้การทดสอบผลกระทบของการบริโภค NCS (ผ่านอาหารเครื่องดื่มก) ความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับอาหารที่เกี่ยวข้องกับการเลือกของผู้บริโภคและการตอบสนองอัตนัยของว่างรสหวานน้ำตาล โดยการวัดจากผลกระทบของ NCSS ในกระบวนการที่รู้จักกันส่งผลกระทบต่อการควบคุมอาหารในช่วงเวลาที่การวิจัยในปัจจุบันพยายามที่จะให้ข้อมูลเชิงลึกใหม่เข้าสู่การอภิปรายอย่างต่อเนื่องเกี่ยวกับว่าช่วยเหลือ NCSS หรือขัดขวางผู้บริโภคเป้าหมายการลดน้ำหนัก. สารให้ความหวานที่ไม่ได้แคลอรี่ (NCS) และการควบคุมน้ำหนักสำหรับส่วนมากของประวัติศาสตร์ของมนุษย์ได้ให้ความหวานคิว orosensory น่าเชื่อถือในการพลังงานของอาหาร อาหารหวานชิมมี calorically หนาแน่นกว่าอาหารหวานน้อยทำให้ความหวานทำนายที่ถูกต้องความพร้อมของพลังงานที่ตามมา แต่เมื่อจับคู่ตามธรรมชาติของความหวานและความหนาแน่นของแคลอรี่ที่ถูกแยก - เช่นเมื่อผลิตภัณฑ์ NCS รสหวานที่มีการบริโภค - ไม่ตรงกันระหว่างรสหวานและความพร้อมด้านพลังงานคือการตั้งสมมติฐานที่จะทำลายธรรมชาติของร่างกายกระบวนการอาหารกฎระเบียบที่อาจก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่ท้อ มากกว่าการส่งเสริมการลดน้ำหนัก (ดูเช่น Rudenga ขนาดเล็ก, 2012, Swithers et al, 2010 และวัง, Dvorak, 2010) การวิจัยเชิงทดลองดำเนินการโดยใช้แบบจำลองหนูได้พบการสนับสนุนสมมติฐานนี้ (Swithers เดวิดสันปี 2008 และ Swithers et al, 2010) ยกตัวอย่างเช่น Swithers เดวิดสัน (2008) พบว่าหนูที่บริโภค NCS รสหวานอาหารและเครื่องดื่มกินต่อมาเป็นจำนวนมากของแคลอรี่และมีประสบการณ์เพิ่มขึ้นเมื่อเทียบน้ำหนักตัวหนูที่บริโภครายการหวานกับน้ำตาลกลูโคส การทดลองที่คล้ายกันในมนุษย์ แต่ได้ให้ผลการผสมมากขึ้น (ดู Bellisle และ Drewnowski 2007 สำหรับความคิดเห็น) แม้ว่าจำนวนเล็ก ๆ ของการศึกษาได้พบว่าการบริโภคสารให้ความหวานที่ไม่ได้แคลอรี่ก่อนที่จะรับประทานอาหารที่ทดสอบบริโภคที่เพิ่มขึ้นการบริโภคอาหารที่ตามมา (เช่นกษัตริย์ et al, 1999 และ Lavin, et al, 1997) ส่วนใหญ่พบความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรเหล่านี้ไม่มี (เช่นเบิร์ช, et al, 1989 สีดำ, et al, 1991 Canty จันทน์ 1991 และ Rolls, et al, 1990). การขาดหลักฐานการทดลองแสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์เชิงสาเหตุที่มีความหมายระหว่างการบริโภคผลิตภัณฑ์ NCS รสหวานและการเปลี่ยนแปลงในการบริโภคแคลอรี่มี ทำให้หลายคนสรุปได้ว่า NCSS ไม่ได้มีผลกระทบก่อกวนในกระบวนการที่มีอิทธิพลต่อการควบคุมการใช้พลังงานของผู้บริโภค แต่ยังคงเป็นที่รู้จักกันเล็ก ๆ น้อย ๆ เกี่ยวกับผลกระทบของการบริโภค NCS เกี่ยวกับจิตวิทยาการควบคุมอาหารของผู้บริโภคที่แนะนำกฎระเบียบพลังงานมากกว่าช่วงเวลานานกว่าที่สามารถวัดได้ในห้องปฏิบัติการ เพราะการบริโภคเป็นเพียง 50 แคลอรี่พิเศษต่อวันสามารถนำไปสู่การเพิ่มน้ำหนักของ 14-20 ปอนด์ในช่วงระยะเวลาแปดปี (ฮิลล์ไวแอตต์รีดและปีเตอร์ส, 2003) แม้ที่ลึกซึ้งเพิ่มขึ้นเป็นระยะ ๆ ในการบริโภคแคลอรี่จะมีผลกระทบต่อ น้ำหนักเป้าหมายการจัดการ ตรวจสอบผลกระทบของ NCSS ในกระบวนการทางจิตวิทยาให้คำแนะนำว่าการบริโภคในช่วงเวลาที่เกิดขึ้นจึงเป็นขั้นตอนต่อไปที่สำคัญในการอภิปรายอย่างต่อเนื่องเกี่ยวกับผลกระทบของผลิตภัณฑ์ NCS รสหวานกับความสมดุลพลังงานของผู้บริโภค ในต่อไปนี้เราจะนำเสนอผลการทดลองการตรวจสอบผลกระทบของการบริโภค NCS (ผ่านอาหารเครื่องดื่มก) ความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับอาหารที่เกี่ยวข้องกับการเลือกของผู้บริโภคและการตอบสนองอัตนัยของว่างรสหวานน้ำตาล เราคาดการณ์ว่าเมื่อเทียบกับผู้เข้าร่วมคนแรกที่มีการบริโภคน้ำตาลที่มีรสหวานหรือไม่หวานเครื่องดื่มผู้ที่บริโภคเครื่องดื่มที่มีรสหวานกับ NCS จะแสดงให้เห็นถึง (ก) เพิ่มการเข้าถึงจิตใจของชื่อของรายการอาหารสูงแคลอรี่ (การศึกษา 1) ( ข) ความน่าจะเป็นที่เพิ่มขึ้นของการเลือกรายการอาหารขนมขบเคี้ยวที่มีน้ำตาลในสถานการณ์เลือกของผู้บริโภค (การศึกษาที่ 2) และ (ค) ลดลงความพึงพอใจกับรายการอาหารว่างบริโภคภายหลังหวาน (การศึกษา 3). การทดลองที่ 1 เป้าหมายของการทดสอบครั้งแรกของเราคือการตรวจสอบ ผลกระทบของสารให้ความหวานที่ไม่ได้แคลอรี่ในการเข้าถึงองค์ความรู้ของรายการอาหารที่มีระดับที่แตกต่างกันของความหนาแน่นของแคลอรี่ เราคาดการณ์ว่า - เมื่อเทียบกับผู้เข้าร่วมที่มีการบริโภคน้ำตาลที่มีรสหวานหรือไม่หวานเครื่องดื่ม - ผู้ที่บริโภคเครื่องดื่มหวานกับ NCS จะมีศักยภาพเวลาการตอบสนองที่สั้นกว่าชื่อของแคลอรี่สูง แต่ไม่ต่ำแคลอรี่รายการอาหาร. วิธีผู้เข้าร่วมกิจกรรมผู้เข้าร่วมที่กินหรือดื่มอะไรอื่นนอกจากน้ำน้อยกว่าแปดชั่วโมงก่อนที่จะเซสชั่นของพวกเขาได้รับการยกเว้นจากการวิเคราะห์ทั้งหมด (18 ยกเว้น) ออกจากทั้งหมด 116 นักศึกษาระดับปริญญาตรี (75 หญิง 41 คน) ในกลุ่มตัวอย่างสุดท้ายของเรา (36 ในสไปรท์ สภาพ 40 อยู่ในสภาพที่ศูนย์สไปรท์, และ 40 ในสภาพน้ำแร่) ผู้เข้าร่วมกิจกรรมทุกเพศทุกวัย 'ตั้งแต่ 18 ถึง 25 ปี (M = 19.81, SD = 3.27) และได้รับเครดิตแน่นอนบางส่วนในการแลกเปลี่ยนสำหรับการมีส่วนร่วมของพวกเขา. การออกแบบและขั้นตอนการออกแบบการวิจัยครั้งนี้เป็น 3 (เครื่องดื่มสภาพ: สไปรท์สไปรท์กับศูนย์ เทียบกับน้ำแร่ระหว่างอาสาสมัคร) × 3 (คำประเภทนี้: แคลอรี่สูงเมื่อเทียบกับแคลอรี่ต่ำเมื่อเทียบกับที่ไม่ใช่คำที่อยู่ในวิชา) การออกแบบปัจจัยผสม ในช่วงการรับสมัครผู้เข้าร่วมทั้งหมดได้รับคำสั่งไม่ให้กินหรือดื่มอะไรอื่นนอกจากน้ำเที่ยงคืนที่ผ่านมาก่อนที่จะมีเซสชั่นทดสอบของพวกเขา การประชุมการทดสอบทั้งหมดได้ดำเนินการ 8:00-11:00 หลังจากเข้ามาในห้องปฏิบัติการที่ผู้เข้าร่วมจะได้รับหมายเลขประจำตัวประชาชนผู้เข้าร่วมที่เชื่อมโยงกับสภาพทดสอบของพวกเขา เมื่อถูกนั่งผู้เข้าร่วมจะได้รับป้ายพลาสติกสีแดงถ้วยเดี่ยวที่มีหนึ่งในสามของ 12 ออนซ์ (355 มล.) เครื่องดื่ม (1) รสหวานน้ำตาล (สไปรท์), (2) ที่ไม่ calorically หวาน (สไปรท์เป็นศูนย์) หรือ (3) ไม่ได้ทำให้หวาน (โครเกอร์แบรนด์มะนาวน้ำแร่ประกาย) (ตารางที่ 1) ผู้เข้าร่วม (ทุกสภาพตาบอด) ได้รับห้านาทีในการบริโภคเครื่องดื่มของพวกเขาในขณะที่ดูภาพจากฮับเบิลกล้องโทรทรรศน์บนหน้าจอคอมพิวเตอร์ของพวกเขา หลังจากที่เวลาผ่านไปนี้ผู้เข้าร่วมถูกขอให้กรอกเป็นงานที่ตัดสินใจศัพท์ (อธิบายด้านล่าง) ปิดการศึกษากับผู้เข้าร่วมถูกขอให้ตอบสนองต่อการชุดของคำถามเกี่ยวกับตัวเอง (เช่นคำถามที่ยาวนานความสูงน้ำหนัก) และเกี่ยวกับการปฏิบัติของพวกเขาด้วยตอนการทดลอง หลังจากที่การทดสอบเสร็จสมบูรณ์ผู้ช่วยวิจัยสมมติฐานตาบอดใช้หมายเลขประจำเพื่อให้ตรงกับผู้เข้าร่วมข้อมูลคอมพิวเตอร์ที่มีสภาพเครื่องดื่มที่พวกเขาได้รับมอบหมาย. ตารางที่ 1 ลักษณะของเครื่องดื่มใช้ในการศึกษาทั้งหมด. ประเภทเครื่องดื่มพลังงาน / 100 กรัม ส่วนผสมเทพดา167 กิโลจูล / 40 กิโลแคลอรีน้ำอัดลม, น้ำตาล, กรดซิตริกกรดมาลิกควบคุมความเป็นกรด (โซเดียมกลูโคเนต), รสมะนาวธรรมชาติสารให้ความหวาน (glycosides steviol). สไปรท์ศูนย์ 0 กิโลจูล / 0 กิโลแคลอรีน้ำอัดลม, กรดซิตริก มะนาวธรรมชาติและรสมะนาว, สารให้ความหวาน (สารให้ความหวาน, Acesulfame-K), สารกันบูด (E211) ควบคุมความเป็นกรด (E331). น้ำอัดลม 0 กิโลจูล / 0 กิโลแคลอรีน้ำคาร์บอเนตรสธรรมชาติตัวเลือกตารางการเข้าถึงองค์ความรู้ของแคลอรี่สูงกับต่ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลของการไม่แคลอรี่สารให้ความหวานในการเลือกและความพึงพอใจหลังการ☆

Sarah E Hill , มาร์จอรี . prokosch อแมนด้า โมริน คริสโตเฟอร์ดี. rodeheffer

ดอย : แสดงเพิ่มเติม 10.1016 / j.appet . 2014.08.003
ได้รับสิทธิและเนื้อหา

-
คนไฮไลท์บริโภคน้ำตาล sweetened ชนิดหยาบ หรือตั้งใจ หวาน
-
ดื่มสารให้ความหวานเทียมเพิ่มการเข้าถึงการรับรู้ของอาหารแคลอรี่สูง
-
สารให้ความหวานเทียมเพิ่มโอกาสของการเลือกอาหาร ขนมหวาน
-
สารให้ความหวานเทียมลดความพึงพอใจกับน้ำตาล รสหวาน ขนม
-
มีความเข้าใจในผลกระทบของสารให้ความหวานในอาหารและการเลือก นามธรรม

ผู้บริโภคมักจะเปิดไม่มีสารให้ความหวานแคลอรี่ ( NCS ) เป็นวิธีการส่งเสริมน้ำหนักของร่างกายสุขภาพ อย่างไรก็ตาม การศึกษาหลายได้เชื่อมโยงใช้ระยะยาวเพื่อเพิ่มน้ำหนักตัว เพิ่มคำถามว่าผลิตภัณฑ์เหล่านี้ผลิตที่ไม่ได้ตั้งใจจิตวิทยาทางสรีรวิทยาหรือการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมที่ได้ผลกระทบต่อเป้าหมายของการจัดการน้ำหนัก ในต่อไปนี้เรานำเสนอผลการทดลองสามเรือง ในประเด็นนี้ เป็นการทดสอบว่า NCS อิทธิพลการบริโภคว่าบุคคลคิดและตอบสนองต่ออาหาร ผู้เข้าร่วมในแต่ละสามการทดลองของเรามีวัตถุประสงค์เพื่อบริโภคน้ำตาล รสหวาน เครื่องดื่ม มีเครื่องดื่มชนิดหยาบ หรือเครื่องดื่มที่มีรสหวานกับ NCS . เราก็วัดความรู้ความเข้าใจของพวกเขา ( การทดลองที่ 1 )การเลือกผลิตภัณฑ์ ( การทดลองที่ 2 ) และการตอบสนอง กว่าตาลหวานอาหาร ( การทดลองที่ 2 ) ผลการศึกษาพบว่า การบริโภคเครื่องดื่มที่มีรสหวานของ NCS กระบวนการทางจิตใจ ในวิธีที่ ( กว่า ) เวลาอาจเพิ่มปริมาณแคลอรี่


การเลือกคำหลัก ; ผู้บริโภค ; สารให้ความหวานเทียม ; ความพึงพอใจ ; การบริโภคอาหาร introductionintroduction

อุบัติการณ์ของภาวะน้ำหนักเกินและโรคอ้วนในสหรัฐอเมริกาและส่วนที่เหลือของโลกได้เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องกว่า 30 ปี ( flegal 2005 ริกบี้ et al , และองค์กรสุขภาพโลก 2004 , 2006 ) ในแง่ของแนวโน้มเหล่านี้ ผลิตภัณฑ์ลดน้ำหนักจะกลายเป็นที่นิยมมากขึ้นในหมู่ผู้บริโภคที่ต้องการลดน้ำหนักหรือป้องกันน้ำหนักเพิ่มในหมู่ที่นิยมมากที่สุดของรายการเหล่านี้เป็นผลิตภัณฑ์ที่ไม่ใช่แคลอรี่สารให้ความหวาน ( NCS ) ซึ่งทำให้หวานอาหารและเครื่องดื่มโดยไม่เพิ่มแคลอรี่ เพราะสารให้ความหวานเหล่านี้มีแคลอรี่ฟรี ใช้แทนน้ำตาลควรอำนวยความสะดวกในการสูญเสียน้ำหนัก แม้ว่าบางการศึกษาพบหลักฐานนี้ ( เช่น เดอเรยเตอร์ et al , 2012 และ raben et al ,2002 ) และโดยเฉพาะอย่างยิ่งในผู้อื่นและระยะสั้นได้พบการใช้ระยะยาวที่เกี่ยวข้องกับน้ำหนักตัว หลังจากพบความจริงที่ว่าคนหนักมีแนวโน้มที่จะใช้พวกเขาในสถานที่แรก ( เฮ็บตัน et al , 1990 , dhingra et al , 2007 , ฟาวเลอร์ et al , 2008 , lutsey et al , 2008 , เน็ตเทิลเติ้น et al , 2009 และ stellman การ์ฟิงเคิล , 2529 ) .