1. IntroductionIn the pathogen rich

1. Introduction
In the pathogen rich aquatic environment, mucosal surfaces (mucus, skin, gill and intestine) are in constant interacting with a wide range of pathogens, acting as the first line of host defense system. It has been long hypothesized that observed differences in disease susceptibility between fish species and strains are due to the different ability of the host to prevent pathogen attachment and entry at mucosal epithelial sites on the mucus, skin, gill and intestine [1], [2] and [3]. In particular, fish are covered by a watery gel–mucus, mainly secreted by the goblet cells, serving as the physical and biochemical barrier between the external environment and the interior milieu, playing more important roles in fish species that without scale [4]. During fish lifespan, mucus is continuously secreted and replaced to physically trap and prevent pathogen attachment and entry, and also serves as a reservoir for many innate factors with antimicrobial activities which have major roles in fish survival. Many innate immune factors involved in inhibition of pathogen trapping and sloughing have been characterized in fish mucus, including glycoproteins, immunoglobulins, lysozymes, proteases, lectins, complement factors and antimicrobial peptides [5], [6] and [7]. Accordingly, understanding of the mechanisms of the immune defense of fish mucus can improve the development of effective strategies for disease monitoring and control.
Many studies have investigated the humoral immunity (IgM level, immune-related enzyme activity) in several fish mucus in response to different bacterial pathogen challenge [6]. Valdenegro-Vega identified many different expressed proteins related to inflammation pathways in Atlantic salmon (Salmo salar) mucus after parasite challenge[8]. Jurado reported the first proteome map of the epidermal mucus of farmed gilthead seabream (Sparus aurata), and identified many bacterial peptides in the skin mucus related to fish innate immune response [9]. The knowledge of the immune responses in fish mucus kept growing, but most of the studies focused on enzyme activities and protein levels; no studies have characterized the gene expression profiles in fish mucus following bacterial challenge. It is hypothesized that the observed different levels of enzymes and proteins are the molecular products of differently expressed genes. Towards this end, a better understanding of the genetic components of the fish mucus and the gene expression profiles in the context of pathogen invasion is needed.
Catfish (Ictalurus spp.), the dominant aquaculture species in the U.S., suffers from widespread disease outbreaks due to a number of bacterial pathogens. Especially, columnaris disease, caused by the Gram-negative bacterium Flavobacterium columnare, is one of the major problems and commonly leads to tremendous economic losses in catfish industry. In stark contrast to other bacterial pathogens, in

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำในการศึกษารวยน้ำสิ่งแวดล้อม ผิว mucosal (มูก ผิวหนัง เหงือก และลำไส้) อยู่คงที่โต้ตอบกับโรค ทำหน้าที่เป็นบรรทัดแรกของระบบป้องกันของโฮสต์ มันได้ถูกจึงตั้งสมมติฐานว่าที่จะสังเกตความแตกต่างในโรคภูมิไวรับระหว่างพันธุ์ปลาสายพันธุ์เนื่องจากความแตกต่างของโฮสต์ให้แนบการศึกษาและเว็บไซต์ epithelial mucosal ในเมือก ผิวหนัง เหงือก และลำไส้ [1], [2] และ [3] โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ปลาครอบคลุม โดยการแฉะเจ – มูก secreted ส่วนใหญ่ โดย goblet เซลล์ บริการเป็นอุปสรรคทางกายภาพ และชีวเคมีระหว่างสภาพแวดล้อมภายนอกและฤทธิ์ภายใน การเล่นบทบาทสำคัญในชนิดของปลาที่ไม่ มีมาตราส่วน [4] ระหว่างอายุปลา มูกอย่างต่อเนื่อง secreted และการดัก และการศึกษาเอกสารแนบและรายการ และยัง ทำหน้าที่เป็นอ่างเก็บน้ำในหลายข้อสอบปัจจัยกับกิจกรรมจุลินทรีย์ซึ่งมีหลักในการอยู่รอดของปลา ในข้อสอบภูมิคุ้มกันปัจจัยเกี่ยวข้องกับการยับยั้งการวางกับดัก และ sloughing การศึกษาได้ถูกลักษณะในเมือกปลา glycoproteins, immunoglobulins, lysozymes, proteases, lectins ปัจจัยเสริม และต้านจุลชีพเปปไทด์ [5], [6] [7] และ ความเข้าใจกลไกของการป้องกันภูมิคุ้มกันของเมือกปลาตาม สามารถปรับปรุงพัฒนากลยุทธ์ที่มีประสิทธิภาพสำหรับการตรวจสอบโรคและการควบคุมMany studies have investigated the humoral immunity (IgM level, immune-related enzyme activity) in several fish mucus in response to different bacterial pathogen challenge [6]. Valdenegro-Vega identified many different expressed proteins related to inflammation pathways in Atlantic salmon (Salmo salar) mucus after parasite challenge[8]. Jurado reported the first proteome map of the epidermal mucus of farmed gilthead seabream (Sparus aurata), and identified many bacterial peptides in the skin mucus related to fish innate immune response [9]. The knowledge of the immune responses in fish mucus kept growing, but most of the studies focused on enzyme activities and protein levels; no studies have characterized the gene expression profiles in fish mucus following bacterial challenge. It is hypothesized that the observed different levels of enzymes and proteins are the molecular products of differently expressed genes. Towards this end, a better understanding of the genetic components of the fish mucus and the gene expression profiles in the context of pathogen invasion is needed.Catfish (Ictalurus spp.), the dominant aquaculture species in the U.S., suffers from widespread disease outbreaks due to a number of bacterial pathogens. Especially, columnaris disease, caused by the Gram-negative bacterium Flavobacterium columnare, is one of the major problems and commonly leads to tremendous economic losses in catfish industry. In stark contrast to other bacterial pathogens, in

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1.
บทนำในเชื้อโรคสิ่งแวดล้อมทางน้ำที่อุดมไปด้วยพื้นผิวเยื่อเมือก(เมือกผิวหนังเหงือกและลำไส้) คงอยู่ในการมีปฏิสัมพันธ์กับความหลากหลายของเชื้อโรคที่ทำหน้าที่เป็นบรรทัดแรกของระบบการป้องกันโฮสต์ มีการตั้งสมมติฐานมานานแล้วว่าสังเกตเห็นความแตกต่างในความไวต่อโรคระหว่างปลาชนิดและสายพันธุ์นี้เนื่องจากมีความสามารถที่แตกต่างกันของโฮสต์เพื่อป้องกันไม่ให้สิ่งที่แนบเชื้อโรคและรายการที่เว็บไซต์เยื่อบุผิวเยื่อเมือกในเมือกผิวหนังเหงือกและลำไส้ [1] [2 ] และ [3] โดยเฉพาะอย่างยิ่งปลาที่ถูกปกคลุมไปด้วยเจลน้ำเมือกที่หลั่งมาจากเซลล์ส่วนใหญ่เป็นถ้วยที่ทำหน้าที่เป็นอุปสรรคทางกายภาพและทางชีวเคมีระหว่างสภาพแวดล้อมภายนอกและสภาพแวดล้อมภายในเล่นบทบาทสำคัญมากขึ้นในปลาชนิดว่าไม่มีขนาด [4] ในช่วงอายุการใช้งานปลาเมือกจะหลั่งอย่างต่อเนื่องและถูกแทนที่ที่จะดักทางร่างกายและป้องกันไม่ให้เชื้อโรคและสิ่งที่แนบมารายการและยังทำหน้าที่เป็นอ่างเก็บน้ำสำหรับปัจจัยที่ทำให้เกิดจำนวนมากที่มีกิจกรรมการต้านเชื้อจุลินทรีย์ที่มีบทบาทสำคัญในการอยู่รอดของปลา หลายปัจจัยภูมิคุ้มกันโดยธรรมชาติมีส่วนร่วมในการยับยั้งการติดเชื้อและการวางกับดัก sloughing มีลักษณะในเมือกปลารวมทั้งไกลโคโปรตีนภูมิคุ้มกันบกพร่อง, lysozymes, โปรตีเอส, เลคตินเสริมปัจจัยและเปปไทด์ต้านจุลชีพ [5] [6] [7] ดังนั้นความเข้าใจในกลไกของการป้องกันภูมิคุ้มกันของเมือกปลาสามารถปรับปรุงการพัฒนากลยุทธ์ที่มีประสิทธิภาพสำหรับการตรวจสอบและควบคุมโรค.
การศึกษาหลายแห่งมีการสอบสวนภูมิคุ้มกันของร่างกาย (ระดับ IgM, เอนไซม์ภูมิคุ้มกันที่เกี่ยวข้อง) ในเมือกปลาหลายแห่งในการตอบสนองต่อ ความท้าทายที่แตกต่างกันการติดเชื้อแบคทีเรีย [6] Valdenegro-Vega ระบุโปรตีนแสดงที่แตกต่างกันมากมายที่เกี่ยวข้องกับการอักเสบในทางเดินปลาแซลมอนแอตแลนติก (Salmo แซ) เมือกหลังจากที่ท้าทายปรสิต [8] Jurado รายงานแผนที่ของโปรตีนแรกของเมือกผิวหนังของ gilthead Seabream ทำไร่ไถนา (Sparus aurata) และระบุเปปไทด์ของเชื้อแบคทีเรียจำนวนมากในเมือกผิวที่เกี่ยวข้องกับการเลี้ยงปลาการตอบสนองภูมิคุ้มกันโดยธรรมชาติ [9] ความรู้เกี่ยวกับการตอบสนองของระบบภูมิคุ้มกันในเมือกปลาที่เก็บรักษาไว้ที่เพิ่มขึ้น แต่ส่วนใหญ่ของการศึกษามุ่งเน้นไปที่การทำงานของเอนไซม์และระดับโปรตีน การศึกษาไม่ได้โดดเด่นในรูปแบบการแสดงออกของยีนในเมือกปลาต่อไปนี้ความท้าทายของเชื้อแบคทีเรีย มันคือการตั้งสมมติฐานว่าสังเกตระดับที่แตกต่างของเอนไซม์และโปรตีนเป็นผลิตภัณฑ์ระดับโมเลกุลของยีนที่แตกต่างกันแสดง ในช่วงปลายนี้มีความเข้าใจที่ดีขึ้นขององค์ประกอบทางพันธุกรรมของเมือกปลาและรูปแบบการแสดงออกของยีนในบริบทของการบุกรุกเชื้อโรคเป็นสิ่งจำเป็น.
ปลาดุก (เอสพีพี Ictalurus.) สายพันธุ์ที่เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำที่โดดเด่นในสหรัฐอเมริกาทนทุกข์ทรมานจากการระบาดของโรคอย่างกว้างขวางเนื่องจาก จำนวนของเชื้อโรคแบคทีเรีย โดยเฉพาะอย่างยิ่งโรค Columnaris ที่เกิดจากแบคทีเรียแกรมลบ Flavobacterium columnare เป็นหนึ่งในปัญหาที่สำคัญและมักนำไปสู่การสูญเสียทางเศรษฐกิจอย่างมากในอุตสาหกรรมปลาดุก ในทางตรงกันข้ามกับแบคทีเรียอื่น ๆ