In the 1960s and 1970s, two theoris

In the 1960s and 1970s, two theorists, Geert Hofstede (1980) and Edward Hall (1976), independently developed paradigms for the organization and identification of cultures. The central motives of this research were to see if there exist universal categories of culture that span social communities and nations. This research produced five dimensions that are applicable to cultures all over the world: High/Low Context; Power-Distance; Collectivist-Individualistic; Feminine-Masculine; and Uncertainty Avoidance

High/Low Context

Context is best defined as the array of stimuli surrounding a communication event including: body gestures; tone of voice; physical distance between interlocutors; time of day; weather; situation (for example, during a war commemoration ceremony); societal norms; geographic place of communication; and other external factors.

There are two types of context dimensions: high-context and low-context. The essential difference between the two is the importance that each culture places on the context versus the actual message itself. High-context cultures assign primary importance to the stimuli surrounding a message and secondary importance to the message itself. In a high-context culture, you will hear communication norms like what matters isn't what is said but who said it, no talking in church, and it's not what you say but how you say it. High-context cultures need more time to make decisions and perform transactions than low-context cultures. There are a lot of "read-between-the-lines" scenarios.

According to Nitish Singh, "high context cultures have close connections among group members, and everybody knows what every other person knows. Most information is intrinsically known (implicit) rather than explicit (2005 55)." A good example of high-context communication: a husband and wife see each other across a crowded room at a party and wink affectionately. Outside observers will never know the explicit message that is communicated, or observers may misinterpret the message (they are saying they love each other - oh, how nice!). In fact, the couple may simply be indicating that it is time to leave the party, go home, let the dog out, and put the kids to bed. According to Singh, "in general, high-context cultures use more symbols and non-verbal cues in communication. Meaning is embedded in a situational context (2005 55)." High context cultures tend to have legal systems rooted in testimonial, rank (for example: what is the societal class or official rank of the person who is charged with theft in this case?), and assign credibility to informal networks of family, friends and associates over institutions, bureaucracies and governments.

Low-Context cultures assign primary meaning to the objective communication message and secondary meaning to the context. In a low-context culture, you will hear communication norms like just the facts please, give me the bottom line and tell it to me in plain English / like it is. Low-context cultures emphasize speed, accuracy, and efficiency in communication (a "lean" message is preferred). According to Singh, "low-context cultures are logical, linear, action-oriented, and the mass of information is explicit and formalized. Communication is expected to proceed in a rational, verbal, and explicit way (2005 55)." Concrete, not abstract, meaning is expected. Low-context cultures place great emphasis on the written word and tend to have legal systems rooted in writing such as a constitution and other governing documents. In some situations, legal bureaucracies supplant the role of informal networks of friends, family, and associates.

Within the frame of context one finds a subset of cultural categories based on time. All cultures either have a monochromatic or polychromatic sense of time. In monochromatic culture, time is perceived in a linear fashion. Hence the expressions "time marches on" and "time is like a river flowing to the sea." Monochromatic cultures organize themselves around a calendar and emphasize punctuality. Low-context cultures tend to be monochromatic. In polychromatic cultures, there are many things going on at once. In some polychromatic societies, the past is not something to be forgotten but rather past events continue to evolve and develop in the present time. Polychromatic cultures tend to be high-context.

Power-Distance

Power-distance is the extent to which people accept unequal power distribution in a society. A high power-distance society believes in strict authority and hierarchy and has low egalitarianism. Less powerful citizens of such societies tend to accept this unequal power distribution. A low power-distance society emphasizes egalitarianism and shared power. The leader in such a society is a "first-among equals." There may be a moral and cognitive aspect to the power-distance dimension (see Lakoff 2002).

Collectivist-Individualist

This dimension refers to the extent to which people prioritize or weigh their individuality against their willingness to submit to the goals of the group. In individualistic cultures, the needs of individuals over groups is emphasized. Individual achievement and success are emphasized as are making one's mark in the world, standing out, and being unique. The opposite situation holds in collectivist cultures, where group success is more important than individual achievement. Willingness to support the group and larger societal goals and one's allegiance to group goals is more important than individual pursuits.

Feminine-Masculine

This dimension encompasses the extent to which a culture exhibits traditionally masculine attributes (assertiveness, competitiveness, toughness, ambition, achievement, material possessions, success) or feminine (family, cooperation, tenderness, nurturing, caring for others, preserving the environment, quality of life) and the extent to which gender distinctions are maintained.

Uncertainty Avoidance

This dimension reflects the extent to which a society willingly embraces or avoids the unknown. A culture with high uncertainty avoidance values predictability, structure, and order. A culture with low uncertainty avoidance values risk taking, ambiguity, and limited structure. People from high uncertainty avoidance cultures tend to have low tolerance for conflict and value security over risk. Societies that have a history of military conflict and political instability or repression tend to have populations with low uncertainty avoidance.

Inter-Dimensional Relationships and Cognitive Processes

Studies show that some dimensions correlate positively with others. For example, masculinity correlates positively with power distance (that is, cultures with high masculinity also tend to have higher power distance). Cognitive habits may also coincide with cultural dimensions. For example, locus of control (the degree to which a person believes events result from internal or external forces, such as a computer hard disk running after clicking a mouse) correlates with at least two dimensions. In places where uncertainty avoidance and power distance are low, people tend to have an internal perception of locus of control; conversely, regions with high levels of the two dimensions have a correspondingly external perception of locus of control (deMooij 2005).

Conclusion

The dimensions of cultures include:

High/Low Context: determined by the emphasis that a culture places on the message versus the stimuli surrounding a communication event
Power-Distance: the extent to which people accept unequal power distribution in a society
Collectivist-Individualist: the extent to which people prioritize or weigh their individuality versus their willingness to submit to the goals of the group
Feminine-Masculine: the extent to which a culture exhibits traditionally masculine or feminine values
Uncertainty Avoidance: the extent to which a society willingly embraces or avoids the unknown

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในช่วงปี 1960 และทศวรรษ 1970, theorists สอง Geert อย่างไร Hofstede (1980) และ paradigms เอ็ดเวิร์ดฮอลล์ (1976), พัฒนาองค์กรและการระบุของวัฒนธรรม ไม่สนคำครหาศูนย์กลางของการศึกษาเพื่อ ดูถ้ามีประเภทของวัฒนธรรมสากลที่ครอบคลุมชุมชนสังคมและประเทศได้ งานวิจัยนี้ผลิตขนาด 5 ที่ได้รับวัฒนธรรมโลก: สูง/ต่ำบริบท พลังงาน-ห่าง Collectivist Individualistic ผู้หญิงชาย และหลีกเลี่ยงความไม่แน่นอนสูง/ต่ำบริบทบริบทเป็นส่วนกำหนดเป็นอาร์เรย์ของสิ่งเร้ารอบข้างรวมทั้งในเหตุการณ์การสื่อสาร: ร่างรูปแบบลายเส้น เสียง ระยะทางจริงระหว่าง interlocutors เวลาของวัน อากาศ สถานการณ์ (เช่น ระหว่างสงครามปพิธี); บรรทัดฐานข้อมูล สื่อสาร สถานที่ทางภูมิศาสตร์ และปัจจัยภายนอกอื่น ๆมีอยู่สองชนิดของมิติบริบท: บริบทสูง และต่ำบริบท ความแตกต่างที่สำคัญระหว่างสองคือ ความสำคัญที่แต่ละวัฒนธรรมในบริบทกับความจริงเอง สูงบริบทวัฒนธรรมกำหนดความสำคัญหลักกับสิ่งเร้ารอบข้างข้อความและข้อความสำคัญรอง ในวัฒนธรรมบริบทสูง คุณจะได้ยินสื่อสารบรรทัดฐานเช่นสิ่งสำคัญไม่ได้พูด แต่ที่กล่าวว่า ไม่พูดในโบสถ์ และจะไม่สิ่งที่คุณพูดแต่วิธีที่คุณพูด วัฒนธรรมบริบทสูงต้องใช้เวลาตัดสินใจ และทำธุรกรรมกว่าวัฒนธรรมบริบทต่ำ มีจำนวนมากของสถานการณ์ "อ่านระหว่างเดอะบรรทัด"ตามนิตีสิงห์, "วัฒนธรรมบริบทสูงมีปิดการเชื่อมต่อระหว่างสมาชิกกลุ่ม และทุกคนรู้ทุกคนรู้ ข้อมูลส่วนใหญ่เป็นรุ่นที่รู้จัก (นัย) แทนชัดเจน (2005 55) " ตัวอย่างที่ดีของการสื่อสารสูงบริบท: สามีภรรยาดูกันข้ามบุคคลพักแออัด และขยิบเสน่หา นอกผู้สังเกตการณ์จะไม่ทราบความชัดเจนที่การติดต่อสื่อสาร หรือผู้สังเกตการณ์อาจคนตีความผิดข้อ (พวกเขากำลังพูดว่า รักกัน - โอ้ วิธีดี!) ในความเป็นจริง คู่อาจก็จะระบุว่า เป็นเวลาที่จะปล่อยให้พรรค หน้าแรก ให้สุนัขออก และทำให้เด็กนอน ตามสิงห์ "โดยทั่วไป วัฒนธรรมบริบทสูงการเพิ่มเติมสัญลักษณ์และสัญลักษณ์ไม่ใช่คำพูดในการสื่อสาร ความหมายถูกฝังในบริบทการเมืองไทย (2005 55)" วัฒนธรรมบริบทสูงมักจะ มีระบบกฎหมายที่ใช้ในบทสัมภาษณ์ อันดับ (ตัวอย่าง: ข้อมูลระดับหรือตำแหน่งอย่างเป็นทางของบุคคลที่โดนขโมยในกรณีนี้คืออะไร?), และกำหนดความน่าเชื่อถือให้เป็นเครือข่ายของครอบครัว เพื่อน และสมาคมสถาบัน bureaucracies และรัฐบาลLow-Context cultures assign primary meaning to the objective communication message and secondary meaning to the context. In a low-context culture, you will hear communication norms like just the facts please, give me the bottom line and tell it to me in plain English / like it is. Low-context cultures emphasize speed, accuracy, and efficiency in communication (a "lean" message is preferred). According to Singh, "low-context cultures are logical, linear, action-oriented, and the mass of information is explicit and formalized. Communication is expected to proceed in a rational, verbal, and explicit way (2005 55)." Concrete, not abstract, meaning is expected. Low-context cultures place great emphasis on the written word and tend to have legal systems rooted in writing such as a constitution and other governing documents. In some situations, legal bureaucracies supplant the role of informal networks of friends, family, and associates.ภายในกรอบของบริบท หนึ่งค้นหาชุดย่อยของประเภทวัฒนธรรมตามเวลา วัฒนธรรมทั้งหมดจะมีความรู้สึกยัง หรือ polychromatic เวลา ในวัฒนธรรมยัง เวลาเป็นการรับรู้ในเชิง ดังนั้นนิพจน์ "เวลา marches บน" และ "เวลาเป็นเหมือนแม่น้ำไหลสู่ทะเล" วัฒนธรรมยังจัดระเบียบตัวเองรอบปฏิทิน และเน้น punctuality วัฒนธรรมบริบทต่ำมักจะ เป็นสีเดียว ในวัฒนธรรม polychromatic มีหลายสิ่งที่เกิดขึ้นในครั้งเดียว ในบางสังคม polychromatic อดีตไม่ได้สิ่งที่ถูกลืม แต่เป็นกิจกรรมที่ผ่านมายังคงพัฒนา และพัฒนาในขณะ วัฒนธรรม polychromatic มีแนวโน้มที่จะสูงบริบทระยะทางพลังงานระยะทางอำนาจขอบเขตที่ซึ่งคนยอมรับการกระจายอำนาจที่ไม่เท่ากันในสังคมได้ สังคมพลังงานระยะสูงเชื่อในอำนาจอย่างเข้มงวดและลำดับชั้น และมี egalitarianism ต่ำ มีประสิทธิภาพน้อยพลเมืองของสังคมดังกล่าวมีแนวโน้มยอมรับการกระจายอำนาจที่ไม่เท่ากันนี้ สังคมพลังงานระยะต่ำเน้น egalitarianism และพลังงานที่ใช้ร่วมกัน เป็นผู้นำในสังคมดังกล่าวเป็น "แรก-นี่เท่ากับ" อาจมีแง่มุมคุณธรรม และการรับรู้ขนาดระยะทางพลังงาน (ดู Lakoff 2002)Collectivist Individualistขนาดนี้ถึงขนาดที่คนให้ความสำคัญ หรือน้ำหนักบุคลิกลักษณะของพวกเขากับยินดีที่จะส่งไปยังเป้าหมายของกลุ่ม ในวัฒนธรรม individualistic เป็นเน้นความต้องการของบุคคลมากกว่ากลุ่ม แต่ละความสำเร็จและประสบความสำเร็จจะเน้นที่ทำเครื่องหมายของโลก แห่ง และมีเฉพาะ สถานการณ์ตรงข้ามเก็บในวัฒนธรรม collectivist สำคัญกว่าความสำเร็จของแต่ละกลุ่มประสบความสำเร็จ ยินดีที่จะสนับสนุนกลุ่ม และเป้าหมายใหญ่นิยม และของให้สัตยาบันเพื่อกลุ่มเป้าหมายสำคัญมากกว่าแต่ละชั้นได้ผู้หญิงชายมิตินี้ครอบคลุมขอบเขตที่วัฒนธรรมจัดแสดงประเพณีผู้ชายแอตทริบิวต์ (ยืนกราน แข่งขัน นึ่ง ความทะเยอทะยาน ความสำเร็จ ทรัพย์สินวัสดุ ความสำเร็จ) หรือผู้หญิง (ครอบครัว ความร่วมมือ เจ็บ nurturing สำหรับคน รักษาสิ่งแวดล้อม คุณภาพชีวิต) และขอบเขตที่เพศใดเพื่อรักษาความหลีกเลี่ยงความไม่แน่นอนมิตินี้สะท้อนให้เห็นถึงขอบเขตที่สังคมอาศัยวัฒนธรรม หรือหลีกเลี่ยงไม่รู้จัก วัฒนธรรมกับความไม่แน่นอนสูงหลีกเลี่ยงค่าแอพพลิเคชัน โครงสร้าง และใบสั่ง วัฒนธรรม กับความไม่แน่นอนต่ำหลีกเลี่ยงค่าเสี่ยงการ ย่อ โครงสร้างจำกัด คนจากวัฒนธรรมหลีกเลี่ยงความไม่แน่นอนสูงมีแนวโน้มการยอมรับต่ำสุดสำหรับความขัดแย้งและมูลค่าความเสี่ยง สังคมที่มีประวัติของความขัดแย้งทางทหาร และความไม่แน่นอนทางการเมือง หรือปราบปราม มักจะ มีกลุ่มประชากรที่ มีการหลีกเลี่ยงความไม่แน่นอนต่ำ
Inter-Dimensional Relationships and Cognitive Processes

Studies show that some dimensions correlate positively with others. For example, masculinity correlates positively with power distance (that is, cultures with high masculinity also tend to have higher power distance). Cognitive habits may also coincide with cultural dimensions. For example, locus of control (the degree to which a person believes events result from internal or external forces, such as a computer hard disk running after clicking a mouse) correlates with at least two dimensions. In places where uncertainty avoidance and power distance are low, people tend to have an internal perception of locus of control; conversely, regions with high levels of the two dimensions have a correspondingly external perception of locus of control (deMooij 2005).

Conclusion

The dimensions of cultures include:

High/Low Context: determined by the emphasis that a culture places on the message versus the stimuli surrounding a communication event
Power-Distance: the extent to which people accept unequal power distribution in a society
Collectivist-Individualist: the extent to which people prioritize or weigh their individuality versus their willingness to submit to the goals of the group
Feminine-Masculine: the extent to which a culture exhibits traditionally masculine or feminine values
Uncertainty Avoidance: the extent to which a society willingly embraces or avoids the unknown

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในทศวรรษที่ 1960 และ 1970 สองทฤษฎี Geert Hofstede (1980) และเอ็ดเวิร์ดฮอลล์ (1976) กระบวนทัศน์การพัฒนาอย่างอิสระสำหรับองค์กรและบัตรประจำตัวของวัฒนธรรม แรงจูงใจที่สำคัญของการวิจัยนี้เพื่อดูว่ามีอยู่ประเภทสากลของวัฒนธรรมที่ครอบคลุมชุมชนสังคมและประเทศ การวิจัยครั้งนี้ห้าขนาดที่เหมาะสมกับทุกวัฒนธรรมทั่วโลก: สูง / ต่ำบริบท; พลังงานทาง; ฝ่ายซ้าย-ปัจเจก; ผู้หญิงผู้ชาย-; และความไม่แน่นอนของการหลีกเลี่ยงสูง / ต่ำบริบทบริบทที่ถูกกำหนดให้เป็นอาร์เรย์ที่ดีที่สุดของสิ่งเร้ารอบเหตุการณ์การสื่อสารรวมถึง: ท่าทางร่างกาย น้ำเสียง; ระยะทางกายภาพระหว่างเป็นต้น; เวลาของวัน; สภาพอากาศ; สถานการณ์ (ตัวอย่างเช่นในระหว่างพิธีฉลองครบรอบสงคราม); บรรทัดฐานทางสังคม; สถานที่ทางภูมิศาสตร์ของการสื่อสาร . และปัจจัยภายนอกอื่น ๆมีสองประเภทของมิติบริบท: บริบทสูงและต่ำบริบท แตกต่างที่สำคัญระหว่างสองคือความสำคัญของวัฒนธรรมในแต่ละสถานที่ในบริบทเมื่อเทียบกับข้อความจริงของตัวเอง วัฒนธรรมสูงบริบทกำหนดหลักสำคัญต่อสิ่งเร้ารอบข้อความและสำคัญรองกับข้อความของตัวเอง ในวัฒนธรรมสูงบริบทคุณจะได้ยินบรรทัดฐานการสื่อสารเช่นสิ่งที่สำคัญคือไม่ได้สิ่งที่ถูกกล่าว แต่ผู้ที่กล่าวว่าไม่มีการพูดคุยในโบสถ์และมันไม่ใช่สิ่งที่คุณพูด แต่วิธีที่คุณพูดมัน วัฒนธรรมบริบทสูงต้องใช้เวลามากขึ้นในการตัดสินใจและทำธุรกรรมกว่าวัฒนธรรมต่ำบริบท มีจำนวนมากของ "อ่านระหว่างที่สาย" สถานการณ์. เป็นตามที่Nitish ซิงห์ "วัฒนธรรมบริบทสูงจะมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดระหว่างสมาชิกในกลุ่มและทุกคนรู้ว่าสิ่งที่ทุกคนอื่น ๆ รู้. ข้อมูลส่วนใหญ่เป็นที่รู้จักกันภายใน (นัย) แทนที่จะ กว่าอย่างชัดเจน (2005 55). " เป็นตัวอย่างที่ดีของการสื่อสารสูงบริบท: สามีและภรรยาเห็นกันทั่วห้องแออัดในงานปาร์ตี้และขยิบตาเสน่หา ผู้สังเกตการณ์ด้านนอกจะไม่ทราบว่าข้อความที่ชัดเจนว่ามีการสื่อสารหรืออาจตีความผิดสังเกตการณ์ข้อความ (ที่พวกเขาจะบอกว่าพวกเขารักกัน - โอ้วิธีการที่ดี) ในความเป็นจริงทั้งคู่ก็อาจจะแสดงให้เห็นว่ามันเป็นเวลาที่จะออกจากพรรคไปที่บ้านให้สุนัขออกและนำเด็กไปที่เตียง ตามที่ซิงห์ "โดยทั่วไปบริบทสูงใช้สัญลักษณ์มากขึ้นและมีความหมายที่ไม่ใช่คำพูดในการสื่อสาร. ความหมายจะถูกฝังอยู่ในบริบทของสถานการณ์ (2005 55)." วัฒนธรรมบริบทสูงมักจะมีระบบกฎหมายที่หยั่งรากลึกในคำรับรองยศ (ตัวอย่างเช่น: อะไรเป็นชั้นทางสังคมหรือตำแหน่งอย่างเป็นทางการของผู้ที่ถูกกล่าวหาว่ามีการโจรกรรมในกรณีนี้) และกำหนดความน่าเชื่อถือไปยังเครือข่ายทางการของครอบครัวเพื่อนและ ผู้ร่วมงานมากกว่าสถาบันธิปไตยและรัฐบาล. วัฒนธรรมต่ำบริบทกำหนดความหมายหลักในการสื่อสารข้อความวัตถุประสงค์และความหมายรองบริบท ในวัฒนธรรมบริบทต่ำคุณจะได้ยินบรรทัดฐานการสื่อสารเช่นเดียวกับข้อเท็จจริงโปรดให้ฉันบรรทัดด้านล่างและบอกกับผมในภาษาอังกฤษธรรมดา / เหมือนเป็น วัฒนธรรมบริบทต่ำเน้นความเร็ว, ความถูกต้องและมีประสิทธิภาพในการสื่อสาร (เป็น "ยัน" ข้อความที่ต้องการ) ตามที่ซิงห์ "วัฒนธรรมต่ำบริบทเป็นตรรกะเชิงเส้น, การกระทำที่มุ่งเน้นและมวลของข้อมูลที่ชัดเจนและเป็นทางการ. การสื่อสารที่คาดว่าจะดำเนินการต่อในเหตุผลทางวาจาและวิธีการที่ชัดเจน (2005 55)." คอนกรีตไม่นามธรรมความหมายที่คาดว่า วัฒนธรรมบริบทต่ำที่เน้นการเขียนคำและมีแนวโน้มที่จะมีระบบกฎหมายที่หยั่งรากลึกในการเขียนเช่นรัฐธรรมนูญและเอกสารอื่น ๆ ในบางสถานการณ์ธิปไตยตามกฎหมายแทนที่บทบาทของเครือข่ายทางการของเพื่อนครอบครัวและเพื่อนร่วมงาน. ภายในกรอบของหนึ่งในบริบทพบว่าส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมประเภทขึ้นอยู่กับเวลา ทุกวัฒนธรรมทั้งมีความรู้สึกเดียวหรือหลายสีของเวลา ในวัฒนธรรมเดียวเวลาเป็นที่รับรู้ในแบบเชิงเส้น ดังนั้นการแสดงออก "เวลาในการเดิน" และ "เวลาเป็นเหมือนแม่น้ำไหลไปยังทะเล." วัฒนธรรมเดียวจัดระเบียบตัวเองรอบปฏิทินและเน้นความตรงต่อเวลา วัฒนธรรมบริบทต่ำมีแนวโน้มที่จะสีเดียว ในวัฒนธรรมหลายสีมีหลายสิ่งหลายอย่างที่เกิดขึ้นในครั้งเดียว ในสังคมมีหลายสีบางอย่างที่ผ่านมาไม่ได้เป็นสิ่งที่จะลืม แต่เหตุการณ์ที่ผ่านมายังคงมีวิวัฒนาการและการพัฒนาในปัจจุบัน วัฒนธรรมหลายสีมีแนวโน้มที่จะสูงบริบท. Power-ระยะทางพลังงานทางไกลเป็นขอบเขตที่คนยอมรับการกระจายอำนาจที่ไม่เท่าเทียมกันในสังคม สังคมพลังงานระยะสูงเชื่อมั่นในอำนาจที่เข้มงวดและลำดับชั้นและมีกิจวัตรประจำวันในระดับต่ำ ประชาชนที่มีประสิทธิภาพน้อยของสังคมดังกล่าวมีแนวโน้มที่จะยอมรับเรื่องนี้การกระจายอำนาจที่ไม่เท่าเทียมกัน สังคมพลังงานระยะต่ำเน้นกิจวัตรประจำวันและการใช้พลังงานที่ใช้ร่วมกัน ผู้นำในสังคมดังกล่าวเป็น "ครั้งแรกในหมู่เท่ากับ." อาจจะมีแง่มุมทางศีลธรรมและความรู้ความเข้าใจในมิติอำนาจทางไกล (ดูเลค 2002). ฝ่ายซ้าย-ปัจเจกมิตินี้หมายถึงขอบเขตที่คนจัดลำดับความสำคัญหรือมีน้ำหนักแตกต่างกันของพวกเขากับความตั้งใจที่จะส่งไปยังเป้าหมายของกลุ่มที่ ในวัฒนธรรมที่แต่ละความต้องการของบุคคลมากกว่ากลุ่มจะเน้น ความสำเร็จส่วนบุคคลและความสำเร็จจะเน้นเป็นมีการทำเครื่องหมายของคนในโลกที่ยืนออกและเป็นที่ไม่ซ้ำกัน สถานการณ์ตรงข้ามถือในวัฒนธรรมฝ่ายซ้ายที่ประสบความสำเร็จในกลุ่มมีความสำคัญมากกว่าความสำเร็จของแต่ละบุคคล ความเต็มใจที่จะสนับสนุนกลุ่มและเป้าหมายทางสังคมขนาดใหญ่และความจงรักภักดีของคนที่จะกลุ่มเป้าหมายมีความสำคัญมากกว่าการแสวงหาความรู้ของแต่ละบุคคล. หญิง-ผู้ชายมิตินี้รวมถึงขอบเขตที่วัฒนธรรมการจัดแสดงนิทรรศการคุณลักษณะผู้ชายประเพณี (อหังการในการแข่งขันความเหนียวความทะเยอทะยานความสำเร็จวัสดุ ดินแดนที่ประสบความสำเร็จ) หรือผู้หญิง (ครอบครัวความร่วมมืออ่อนโยนบำรุงดูแลคนอื่น ๆ การรักษาสิ่งแวดล้อมคุณภาพชีวิต) และขอบเขตที่แตกต่างเพศจะรักษา. หลีกเลี่ยงความไม่แน่นอนมิตินี้สะท้อนให้เห็นถึงขอบเขตที่สังคมเต็มใจโอบกอดหรือหลีกเลี่ยงไม่รู้จัก วัฒนธรรมกับการหลีกเลี่ยงความไม่แน่นอนสูงค่าคาดการณ์โครงสร้างและการสั่งซื้อ วัฒนธรรมกับการหลีกเลี่ยงความไม่แน่นอนต่ำค่าความเสี่ยง, ความคลุมเครือและโครงสร้างที่ จำกัด คนที่มาจากวัฒนธรรมการหลีกเลี่ยงความไม่แน่นอนสูงมีแนวโน้มที่จะมีความอดทนต่ำสำหรับความขัดแย้งและความปลอดภัยค่ามากกว่าความเสี่ยง สังคมที่มีประวัติของความขัดแย้งทางทหารและความไม่แน่นอนทางการเมืองหรือปราบปรามแนวโน้มที่จะมีประชากรที่มีการหลีกเลี่ยงความไม่แน่นอนในระดับต่ำ. ความสัมพันธ์ระหว่างมิติองค์ความรู้และกระบวนการการศึกษาแสดงให้เห็นว่าขนาดบางความสัมพันธ์เชิงบวกกับคนอื่น ๆ ยกตัวอย่างเช่นชายมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับระยะทางพลังงาน (นั่นคือวัฒนธรรมที่มีความเป็นชายสูงนอกจากนี้ยังมีแนวโน้มที่จะมีระยะทางพลังงานที่สูงขึ้น) นิสัยความรู้ความเข้าใจก็อาจจะตรงกับมิติทางวัฒนธรรม ยกตัวอย่างเช่นสถานที่ควบคุม (ระดับที่คนเชื่อว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นผลมาจากกองกำลังภายในหรือภายนอกเช่นคอมพิวเตอร์ดิสก์ทำงานอย่างหนักหลังจากคลิกเมาส์) มีความสัมพันธ์ที่มีอย่างน้อยสองมิติ ในสถานที่ที่หลีกเลี่ยงความไม่แน่นอนและระยะทางอำนาจอยู่ในระดับต่ำที่ผู้คนมีแนวโน้มที่จะมีการรับรู้ภายในของสถานที่ควบคุม; ตรงกันข้ามภูมิภาคที่มีระดับสูงของทั้งสองมิติที่มีการรับรู้ภายนอกตามลําดับของสถานที่ควบคุม (deMooij 2005). สรุปขนาดของวัฒนธรรมรวมถึง: สูง / บริบทต่ำ: กำหนดโดยเน้นที่สถานที่วัฒนธรรมข้อความเมื่อเทียบกับสิ่งเร้าที่ รอบเหตุการณ์การสื่อสารพลังงานทาง: ขอบเขตที่คนยอมรับการกระจายอำนาจที่ไม่เท่าเทียมกันในสังคมฝ่ายซ้าย-ปัจเจก: ขอบเขตที่คนจัดลำดับความสำคัญหรือมีน้ำหนักแตกต่างกันของพวกเขาเมื่อเทียบกับความตั้งใจที่จะส่งไปยังเป้าหมายของกลุ่มผู้หญิง-ผู้ชายที่: ขอบเขตที่จัดแสดงวัฒนธรรมประเพณีที่ผู้ชายหรือผู้หญิงค่าความไม่แน่นอนของการหลีกเลี่ยง: ขอบเขตที่สังคมโอบกอดด้วยความเต็มใจหรือหลีกเลี่ยงไม่รู้จัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

I forget to watch.I forget to watch.I forget to watch.I forget to watch.I forget to watch.I forget to watch.I forget to watch.I forget to watch.I forget to watch.I forget to watch.I forget to watch.I forget to watch.I forget to watch.I forget to watch.I forget to watch.I forget to watch.I forget to watch.I forget to watch.I forget to watch.I forget to watch.I forget to watch.I forget to watch.