essentia, of plants. Essential oils

essentia, of plants. Essential oils are considered safe for
human and animal consumption, and are categorized as
generally recognized as safe (GRAS; FDA, 2004) in the
USA.
The antibiotic effect of essential oils (0.03%
supplementation) has been confirmed by several studies
(Hong et al., 2004; Cho et al., 2006), which found that they
could be used to replace antibiotic supplements in feed
provided to weanling pigs with no negative effects on
growth performance. In addition, a study conducted by Cho
et al. (2006) also found that essential oils appeared to
improve nitrogen digestibility and reduce the production of
noxious gas. The volatile components of many plants are
responsible for the characteristic aroma and antibacterial
activity of spices that have historically been used to inhibit
bacterial growth (Hirasa and Takemasa, 1998). However,
these essential oils appear to be selective in their
antibacterial action, with the spectrum of antibacterial
activity varying with the compounds tested (Janssen et al.,
1986; Demetzos et al., 1997; Lis-Balchin and Deans, 1997).
Several experiments have investigated the reduction of
CP concentration in the diet of growing-finishing pigs to
determine if it reduced N excretion or ammonia emission

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

essentia พืช น้ำมันถือว่าปลอดภัยสำหรับการ มนุษย์ และสัตว์ และจะถูกจัดประเภทเป็น โดยทั่วไปรู้จักเป็นเซฟ (ดิกราส์ FDA, 2004) ในการ สหรัฐอเมริกา ยาปฏิชีวนะผลของน้ำมันหอมระเหย (0.03% แห้งเสริม) ได้รับการยืนยันจากการศึกษาหลาย (Hong et al., 2004 ช่อและ al., 2006), ซึ่งพบว่าพวกเขา สามารถใช้แทนยาปฏิชีวนะเสริมในอาหาร มีการ weanling สุกรไม่กระทบบน ประสิทธิภาพของการเจริญเติบโต นอกจากนี้ การศึกษาที่โดย Cho et al. (2006) นอกจากนี้ยังพบว่า น้ำมันหอมระเหยปรากฏให้ ปรับปรุง digestibility ไนโตรเจน และลดการผลิต ก๊าซสามารถสลายตัว ส่วนประกอบที่ระเหยของพืช ชอบกลิ่นลักษณะและยาปฏิชีวนะ กิจกรรมของเครื่องเทศที่มีประวัติใช้ยับยั้ง เชื้อแบคทีเรียเจริญเติบโต (Hirasa และ Takemasa, 1998) อย่างไรก็ตาม น้ำมันหอมระเหยเหล่านี้จะ ถูกใช้ในการ การดำเนินการต้านเชื้อแบคทีเรีย กับสเปกตรัมของยาปฏิชีวนะ ทดสอบกิจกรรมที่แตกต่างกันกับสารประกอบ (Janssen et al., 1986 Demetzos และ al., 1997 Lis-Balchin และคณบดีบริการ 1997) ทดลองหลายได้สืบสวนการ ความเข้มข้น CP ในอาหารของสุกรที่เจริญเติบโตเสร็จสิ้นการ กำหนดว่าถ้าลดมลพิษการขับถ่ายหรือแอมโมเนีย N

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Essentia ของพืช น้ำมันหอมระเหยจะถือว่าปลอดภัยสำหรับ
การบริโภคของมนุษย์และสัตว์และมีการแบ่งประเภทเป็น
ที่ยอมรับโดยทั่วไปว่าปลอดภัย (GRAS; FDA, 2004) ใน
USA.
มีผลบังคับใช้ยาปฏิชีวนะของน้ำมันหอมระเหย (0.03%
เสริม) ได้รับการยืนยันจากการศึกษาหลาย
(ฮ่องกงและ อัล, 2004;. Cho et al, 2006) ซึ่งพบว่าพวกเขา.
สามารถนำมาใช้เพื่อทดแทนอาหารเสริมยาปฏิชีวนะในอาหาร
ให้กับสุกรหย่านมที่มีผลกระทบเชิงลบที่ไม่เกี่ยวกับ
การเจริญเติบโต นอกจากนี้การศึกษาที่จัดทำโดย Cho
และคณะ (2006) ยังพบว่าน้ำมันหอมระเหยที่ดูเหมือนจะ
ปรับปรุงการย่อยไนโตรเจนและลดการผลิต
ก๊าซพิษ องค์ประกอบสารระเหยของพืชหลายชนิดมีความ
รับผิดชอบในการลักษณะกลิ่นหอมและต้านเชื้อแบคทีเรีย
กิจกรรมของเครื่องเทศที่ได้รับในอดีตที่ใช้ในการยับยั้งการ
เจริญเติบโตของแบคทีเรีย (Hirasa และ Takemasa, 1998) แต่
น้ำมันหอมระเหยเหล่านี้ดูเหมือนจะเป็นเลือกของพวกเขาใน
การดำเนินการต้านเชื้อแบคทีเรียที่มีสเปกตรัมของต้านเชื้อแบคทีเรีย
กิจกรรมที่แตกต่างกันด้วยสารทดสอบ (Janssen, et al.
1986; Demetzos et al, 1997;. Lis-Balchin และคณบดี 1997).
หลาย การทดลองที่มีการสอบสวนการลดลงของ
ความเข้มข้นของซีพีในอาหารของสุกรสำเร็จในการ
ตรวจสอบว่ามันลดการขับถ่าย N หรือการปล่อยก๊าซแอมโมเนีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

essentia , ของพืช น้ํามันหอมระเหยจะถือว่าปลอดภัยสำหรับการบริโภคของมนุษย์และ สัตว์

และจะแบ่งเป็นการยอมรับโดยทั่วไปว่าปลอดภัย ( GRAS FDA , 2004 ; )
.
ผลยาปฏิชีวนะของน้ํามันหอมระเหย ( 0.03 %
)
) ได้รับการยืนยันจากการศึกษาหลาย ( Hong et al . , 2004 ; โช et al . 2549 ) ซึ่งพบว่าพวกเขา
สามารถใช้ทดแทนการใช้ยาปฏิชีวนะในอาหาร
อาหารเสริมให้แก่ลูกสุกรหย่านมกับไม่มีผลกระทบเชิงลบเกี่ยวกับ
การเจริญเติบโต . นอกจากนี้ จากการศึกษาโดยโช
et al . ( 2006 ) นอกจากนี้ยังพบว่าน้ำมันหอมระเหยปรากฏ
ปรับปรุงการย่อยได้ของไนโตรเจน และลดการผลิต
กลิ่นแก๊ส องค์ประกอบสารระเหยของพืชหลาย
รับผิดชอบกลิ่นและแบคทีเรีย
ลักษณะกิจกรรมของเครื่องเทศที่ได้รับในอดีตที่ใช้เพื่อยับยั้งการเจริญเติบโตของแบคทีเรีย (
hirasa และ takemasa , 1998 ) อย่างไรก็ตาม
น้ำมันหอมระเหยเหล่านี้ปรากฏได้รับเลือกในการต้านเชื้อแบคทีเรียของพวกเขา
กับสเปกตรัมของกิจกรรมที่แตกต่าง ด้วยสารประกอบ antibacterial
ทดสอบ ( Janssen et al . ,
1986 ; demetzos et al . , 1997 ; ลิส balchin และคณบดี , 1997 )
การทดลองหลายได้ศึกษาการลด
CP ความเข้มข้นในอาหารสุกรขุน

การตรวจสอบถ้ามันลดการขับถ่ายแอมโมเนีย N หรือปล่อย