Linguicist" redirects here. It is n

Linguicist" redirects here. It is not to be confused with Linguist.
Part of a series on
Discrimination
General forms[show]
Specific forms
 
Social[show]
Manifestations[show]
Policies[show]
Other forms[show]
Countermeasures[show]
Related topics[show]
Discrimination portal
v t e
Linguistic discrimination (also called linguicism and languagism) is the unfair treatment of an individual based solely on their use of language. This use of language may include the individual's native language or other characteristics of the person's speech, such as an accent, the size of vocabulary (whether the person uses complex and varied words), and syntax. It may also involve a person's ability or inability to use one language instead of another; for example, one who speaks Occitan in France will probably be treated differently from one who speaks French.[1] Based on a difference in use of language, a person may automatically form judgments about another person's wealth, education, social status, character or other traits. These perceived judgments may then lead to the unjustifiable treatment of the individual.

In the mid-1980s, linguist Tove Skutnabb-Kangas, captured this idea of discrimination based on language as the concept of linguicism. Kangas defined linguicism as the "ideologies and structures which are used to legitimate, effectuate, and reproduce unequal division of power and resources (both material and non-material) between groups which are defined on the basis of language."[2] Although different names have been given to this form of discrimination, they all hold the same definition. It is also important to note that linguistic discrimination is culturally and socially determined due to a preference for one use of language over another.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Linguicist"ไวยากรณ์ ไม่ให้สับสนกับนักภาษาศาสตร์ได้ส่วนของชุดบนการเลือกปฏิบัติรูปแบบทั่วไป [แสดง]รูปแบบเฉพาะ สังคม [แสดง]อาการ [แสดง]นโยบาย [แสดง]แบบฟอร์มอื่น ๆ [แสดง]วิธีการรับมือ [แสดง]หัวข้อที่เกี่ยวข้อง [แสดง] เว็บไซต์การเลือกปฏิบัติv t eการเลือกปฏิบัติทางภาษา (เรียกว่า linguicism และ languagism) คือ การรักษาธรรมของบุคคลถือตามการใช้ภาษา ใช้ภาษานี้อาจรวมถึงภาษาพื้นเมืองของแต่ละบุคคลหรือลักษณะอื่นของคำพูดของบุคคล จุดเด่น ขนาดของคำศัพท์ (ไม่ว่าคนที่ใช้คำที่ซับซ้อน และหลากหลาย), และไวยากรณ์ นอกจากนี้ยังอาจไม่สามารถใช้ภาษาใดภาษาหนึ่งแทนอื่น หรือความสามารถของบุคคล เช่น หนึ่งที่พูดภาษาอ็อกซิตันในฝรั่งเศสอาจจะถือแตกต่างจากหนึ่งที่พูดภาษาฝรั่งเศส [1] ตามความแตกต่างในการใช้ภาษา คนอาจโดยอัตโนมัติเป็นการใช้ดุลยพินิจของบุคคลอื่นความมั่งคั่ง การศึกษา ฐานะทางสังคม อักขระ หรือลักษณะอื่น ๆ เหล่านี้รับรู้ประเมินแล้วอาจนำไปสู่การรักษา unjustifiable ของแต่ละบุคคลในช่วงกลางทศวรรษ 1980 นักภาษาศาสตร์ Tove Skutnabb-Kangas จับไอเดียนี้แบ่งแยกตามภาษาตามแนวคิดของ linguicism Kangas กำหนด linguicism ให้เป็น "อุดมการณ์และโครงสร้างที่ใช้ถูกต้อง effectuate และสร้างกองกำลังและทรัพยากร (ทั้งวัสดุและไม่ใช่วัสดุ) ระหว่างกลุ่มซึ่งกำหนดบนพื้นฐานของภาษาไม่เท่ากัน" [2] แม้ว่าชื่อแตกต่างกันได้รับการเลือกปฏิบัติแบบนี้ พวกเขาทั้งหมดถือคำนิยามเดียวกัน โปรดทราบว่า การเลือกปฏิบัติทางภาษาเป็นวัฒนธรรม และสังคมกำหนดเนื่องจากมีความต้องการหนึ่งในการใช้ภาษากว่าอีกได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

linguicist " การเปลี่ยนเส้นทางที่นี่ มันไม่ควรจะสับสนกับนักภาษาศาสตร์ส่วนหนึ่งของชุดบนการแบ่งแยก[ แสดง ] แบบฟอร์มทั่วไปรูปแบบเฉพาะ สังคม [ แสดง ]ปรากฏการณ์ [ แสดง ]นโยบาย [ แสดง ]รูปแบบอื่น ๆ [ แสดง ]มาตรการ [ แสดง ]หัวข้อที่เกี่ยวข้อง [ แสดง ]เลือกพอร์ทัลวี ที อีเลือกภาษา ( เรียกว่า linguicism และ languagism ) คือการรักษาที่ไม่เป็นธรรมของแต่ละบุคคล แต่เพียงผู้เดียวในการใช้ภาษา การใช้ภาษาของแต่ละบุคคลอาจรวมถึงภาษาพื้นเมืองหรือลักษณะอื่น ๆของการพูดของบุคคล เช่น สำเนียง ขนาดศัพท์ ( ไม่ว่าผู้ใช้ที่ซับซ้อนและหลากหลายคำและวากยสัมพันธ์ นอกจากนี้มันยังอาจเกี่ยวข้องกับบุคคล ความสามารถหรือไม่สามารถที่จะใช้ภาษาใดภาษาหนึ่งแทนอีก ตัวอย่างเช่น ผู้ที่พูดันในฝรั่งเศสจะได้รับการปฏิบัติที่แตกต่างกันจากผู้ที่พูดภาษาฝรั่งเศส . [ 1 ] บนพื้นฐานของความแตกต่างในการใช้ภาษา คนอาจโดยอัตโนมัติแบบฟอร์มคำตัดสินเกี่ยวกับคนอื่น ทรัพย์สมบัติ การศึกษา สถานะทางสังคม , ตัวละคร หรือลักษณะอื่น ๆ เหล่านี้รับรู้คำตัดสินแล้วอาจนำไปสู่การรักษาไม่สมควรของแต่ละบุคคลในช่วงกลางทศวรรษที่ 1980 , นักภาษาศาสตร์ภาษาอังกฤษ tove skutnabb บันทึกความคิดนี้ของการเลือกปฏิบัติบนพื้นฐานของภาษาเป็นแนวคิดของ linguicism . กำหนด linguicism ภาษาอังกฤษเป็น " อุดมการณ์และโครงสร้างที่ใช้ให้ถูกต้องตามกฎหมาย effectuate และพันธุ์กองไม่เท่ากันของพลังงานและทรัพยากร ( ทั้งวัสดุและไม่ใช่วัสดุ ) ระหว่างกลุ่มที่ถูกกำหนดบนพื้นฐานของภาษา " [ 2 ] แม้ว่าชื่อต่าง ๆ ที่ได้รับในรูปแบบของการเลือกปฏิบัติ พวกเขาถือความหมายเดียวกัน . นอกจากนี้ยังเป็นสิ่งสำคัญที่จะทราบว่าภาษาเป็นวัฒนธรรม และสังคม การกำหนดเนื่องจากการตั้งค่าสำหรับการใช้ภาษามากกว่าอีก