Kano’s original proposal was to eva

Kano’s original proposal was to evaluate each attribute through two questions: the first aimed to get the respondent’s reaction in the case of the proper functioning of the attribute (functional form of the question), and the second question sought his/her reaction when the same attribute did not work properly (dysfunctional form of the question). Whilst Kano’s questionnaire does not directly ask about the consumer’s satisfaction with the attribute, his approach suggests the need to determine whether the use of a single bipolar dimension on satisfaction surveys is enough.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อเสนอเดิมของกนกถูกประเมินแต่ละคุณลักษณะผ่านคำถามที่สอง: แรกมีวัตถุประสงค์เพื่อดูปฏิกิริยาของผู้ตอบในกรณีที่ทำงานที่เหมาะสมของแอตทริบิวต์ (ทำงานรูปแบบของคำถาม), และคำถามที่สองขอปฏิกิริยาเขา/เธอเมื่อแอตทริบิวต์เดียวกันไม่ทำงานอย่างถูกต้อง (นบารูปแบบของคำถาม) ในขณะที่แบบสอบถามของกนกไม่ตรงสอบถามเกี่ยวกับความพึงพอใจของผู้บริโภคที่มีคุณลักษณะ วิธีการของเขาแนะนำจำเป็นต้องกำหนดว่า การใช้ไฟที่ไบโพลาร์มิติเดียวกับการสำรวจความพึงพอใจเป็นพอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อเสนอเดิมคาโนคือการประเมินแต่ละแอตทริบิวต์ผ่านสองคำถาม: ครั้งแรกที่มีวัตถุประสงค์เพื่อที่จะได้รับปฏิกิริยาตอบในกรณีของการทำงานที่เหมาะสมของแอตทริบิวต์ (รูปแบบการทำงานของคำถาม) และคำถามที่สองขอ / ปฏิกิริยาของเธอของเขาเมื่อเดียวกัน แอตทริบิวต์ไม่ได้ทำงานอย่างถูกต้อง (รูปแบบที่ผิดปกติของคำถาม) ขณะที่แบบสอบถามของคาโนไม่ได้โดยตรงถามเกี่ยวกับความพึงพอใจของผู้บริโภคที่มีคุณลักษณะที่วิธีการของเขาแสดงให้เห็นถึงความจำเป็นในการตรวจสอบว่าการใช้มิติสองขั้วเดียวกับการสำรวจความพึงพอใจก็พอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนข้อเสนอของเดิมเพื่อประเมินแต่ละแอตทริบิวต์ผ่านสองคำถาม : แรกมุ่งรับปฏิกิริยาของฝ่ายจำเลยในคดีของการทำงานที่เหมาะสมของแอตทริบิวต์ ( รูปแบบการทำงานของคำถาม และคำถามที่สอง ขอ ปฏิกิริยาของเขา / เธอเมื่อคุณลักษณะเดียวกันไม่ได้ทำงานอย่างถูกต้อง ( แบบผิดปกติของคำถาม ) .ขณะที่ คาโนแบบไม่ตรงถามเกี่ยวกับความพึงพอใจของผู้บริโภคที่มีคุณลักษณะ วิธีการของเขาบ่งบอกว่าต้องตรวจสอบว่าใช้สองมิติเดียวในการสำรวจความพึงพอใจเป็นพอ