Kathy Wang runs in the morning. She

Kathy Wang runs in the morning. She runs early in the afternoon and late in the evening. Her friends think she's crazy. "Relax," They say. "Slow down,"
But Kathy has a goal. She wants to run the Boston Marathon. Thousands of people run this 26.2-mile (42.2 km) race every year. " I know I can't win," Kathy says. "But I want to finish."
Kathy is blind. She can't see. She runs with a partner named Janet Lee. Every day Janet guides Kathy through the streets. Janet ties a string around Kathy's left wrist. She ties the other end around her own right wrist. Kathy feel Janet turn left of right,
On the day of the race, Kathy is excited. At 11.30 a.m., She and Janet go to the starting line. The marathon starts at noon. At first the runners are all together. Soon everyone moves apart. Kathy feels strong. She and Janet run mile. At 1:30 p.m. they run past a college. The student cheer and Kathy smiles.
At 2:15 p.m., She is halfway up Heartbreak Hill. Many runners stop on this big hill. Kathy is very tired, but she doesn't stop. She crosses the finish line at 3:50 p.m. she hugs Janet. Kathy is now a marathon runner.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เคธีวังทำงานในตอนเช้า เธอทำงาน ในช่วงบ่าย และ ในช่วงเย็น เพื่อนของเธอคิดว่า เธอเป็นบ้า "ผ่อนคลาย พวกเขากล่าวว่า "ช้าลง
เคธีแต่มีเป้าหมาย เธออยากวิ่งมาราธอนบอสตัน พันคนวิ่งแข่งขัน 26.2 ไมล์ (42.2 กม.) นี้ทุกปี เคธีกล่าวว่า "ฉันรู้ฉันไม่ชนะ "แต่ฉันต้องเสร็จ"
เคธีเป็นคนตาบอด เธอไม่เห็น เธอทำงานกับหุ้นส่วนชื่อเจลี ทุกวันเจนำเคธีผ่านถนน เจผูกสายรอบข้อมือซ้ายของเคธี เธอผูกอีกปลายหนึ่งรอบข้อมือขวาของตนเอง เคธีรู้สึกเจเลี้ยวซ้ายของขวา,
ในวันแข่งขัน เคธีจะตื่นเต้น ในเวลา 11.30 น. เธอและเจเน็ตไปยังจุดเริ่มต้น มาราธอนเริ่มเที่ยง รอบชิงชนะเลิศที่จะไม่รวมกันครั้งแรก เร็ว ๆ นี้ ทุกคนย้ายกัน เคธีรู้สึกแข็งแรง เธอและเจรันไมล์ ที่ 1:30 น. พวกเขาวิ่งผ่านวิทยาลัย นักเรียนเชียร์กับเคธียิ้ม
ที่ 14:15 น. เธอจะอยู่ตรงกลางขึ้นเขาฮาร์ตเบรกโฮเท รอบชิงชนะเลิศหลายหยุดบนเนินเขาขนาดใหญ่นี้ เคธีมีเหนื่อยมาก แต่เธอไม่หยุด เธอข้ามเส้นชัยที่ 3:50 น.เธอ hugs เจ เคธีเป็นนักวิ่งมาราธอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เคทีวังทำงานในตอนเช้า เธอวิ่งในช่วงเวลาบ่ายและค่ำ เพื่อนของเธอคิดว่าเธอบ้า "ผ่อนคลาย" พวกเขากล่าวว่า "ช้าลง"
แต่เคทีมีเป้าหมาย เธอต้องการที่จะวิ่งมาราธอนบอสตัน หลายพันคนทำงานนี้ 26.2 ไมล์ (42.2 กิโลเมตร) การแข่งขันทุกปี "ฉันรู้ว่าฉันไม่สามารถชนะ" เคทีกล่าวว่า "แต่ฉันต้องการที่จะเสร็จสิ้น".
เคทีเป็นคนตาบอด เธอไม่สามารถมองเห็น เธอทำงานกับคนที่ชื่อเจเน็ตลี ทุกวันเจเน็ตแนะนำเคทีผ่านถนน เจเน็ตเชือกผูกรอบข้อมือซ้ายของเคที เธอผูกปลายอีกรอบข้อมือข้างขวาของเธอเอง เคทีรู้สึกเจเน็ตเลี้ยวซ้ายขวา,
ในวันของการแข่งขันเคทีรู้สึกตื่นเต้น เวลา 11.30 นเธอและเจเน็ตไปที่เส้นสตาร์ท มาราธอนเริ่มต้นที่เที่ยง เป็นครั้งแรกที่นักวิ่งที่มีทั้งหมดด้วยกัน เร็ว ๆ นี้ทุกคนย้ายออกจากกัน เคทีรู้สึกที่แข็งแกร่ง เธอและเจเน็ตใช้ไมล์ ที่ 01:30 พวกเขาวิ่งผ่านวิทยาลัย กำลังใจนักเรียนและเคทีรอยยิ้ม
ที่ 14:15 เธอเป็นครึ่งทางขึ้นเนินเขาปวดใจ นักวิ่งหลายคนหยุดอยู่บนเนินเขาขนาดใหญ่นี้ เคทีเหนื่อยมาก แต่เธอไม่หยุด เธอข้ามเส้นชัยที่ 15:50 เธอกอดเจเน็ต เคทีเป็นนักวิ่งมาราธอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Kathy วังวิ่งในตอนเช้า เธอวิ่งได้เร็วในช่วงบ่าย และปลายในตอนเย็น เพื่อนของเธอคิดว่าเธอบ้า . ผ่อนคลาย , " เขากล่าว . " ชะลอตัวลง "
แต่เคธี่มีเป้าหมาย เธออยากจะวิ่งมาราธอนบอสตัน หลายพันคนหนี 26.2-mile ( 42.2 km ) แข่งทุกปี " ฉันรู้ว่าฉันไม่สามารถชนะ " แคธี่บอก " แต่ฉันต้องการที่จะเสร็จสิ้น . "
Kathy ตาบอดได้ เธอมองไม่เห็นเธอทำงานกับคู่หูที่ชื่อ เจ ลี ทุก ๆวัน เจเน็ต มัคคุเทศก์ เคธี่ ผ่านถนน เจเน็ต ผูกเชือกรอบๆ ข้อมือซ้ายฮะ . เธอผูกปลายอีกรอบข้อมือขวาของเธอเอง เคที่รู้สึกเจเน็ต เลี้ยว ซ้าย ของถูก
ในวันของการแข่งขัน แคธี่ตื่นเต้น เมื่อเวลา 11.30 น. ที่เธอและเจไปที่จุดเริ่มต้น มาราธอนเริ่มตอนเที่ยง ตอนแรกวิ่งทั้งหมดเข้าด้วยกันในไม่ช้า ทุกคนจะแยกจากกัน เคธี รู้สึกแข็งแรง เธอและเจเน็ตวิ่งไมล์ ที่ 1 : 30 น. พวกเขาวิ่งผ่านวิทยาลัย นักเรียนเชียร์และเคธี่ยิ้ม .
ที่ 2 : 15 น. เธอครึ่งทางขึ้นอกหัก ฮิลล์ นักวิ่งหลายคนหยุดบนเนินเขาใหญ่ เคธี เหนื่อยมาก แต่เธอไม่หยุด เธอข้ามเส้นชัยที่ 3:50 น. เธอกอด เจเน็ต แคธี่เป็นนักวิ่งมาราธอน