Mathematical modeling of the drying

Mathematical modeling of the drying curves
Fig. 1 shows the exponential tendency of experimental drying curves for all working temperatures where it is observed that drying time decreases as temperature is increased to reach similar final moisture content. Overlapping of the drying curves at 60, 70 and 80 °C could be explained due to formation of a hardening of the surface area of the squid sample related to the osmotic pre-treatment. This crust presents significant resistance to water migration from within the cell reducing the drying rate (Bellagha et al., 2002 and Mujaffar and Sankat, 2005). This effect is overcome at high air-drying temperature (e.g. 90 °C) where heat transfer promotes faster evaporation and thus enhances the exits of water vapor by diffusion. When analyzing the effective moisture diffusivity at each temperature, four homogenous groups were found (50 °C, 60–70 °C, 80 °C and 90 °C).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สร้างโมเดลทางคณิตศาสตร์ของการอบแห้งเส้นโค้งFig. 1 แสดงแนวโน้มเอ็กซ์โพเนนเชียของโค้งทดลองอบแห้งในอุณหภูมิการทำงานทั้งหมดซึ่งมันจะสังเกตว่า เวลาในการแห้งลดเป็นอุณหภูมิจะเพิ่มขึ้นถึงความชื้นสุดท้ายคล้ายเนื้อหา ซ้อนของเส้นโค้งที่อบแห้งที่ 60, 70 และ 80 ° C สามารถเขียนอธิบายได้เนื่องจากการก่อตัวของแข็งของพื้นที่ผิวของตัวอย่างปลาหมึกที่เกี่ยวข้องกับการรักษาก่อนการออสโมติก เปลือกโลกนี้แสดงความต้านทานที่สำคัญการย้ายน้ำจากภายในเซลล์ลดอัตราการอบแห้ง (Bellagha et al., 2002 และ Mujaffar และ Sankat, 2005) ผลนี้จะเอาชนะที่ air-drying อุณหภูมิสูง (เช่น 90 ° C) ซึ่งถ่ายเทความร้อนส่งเสริมระเหยเร็วขึ้น และช่วยเพิ่มทางหนีของไอน้ำดังนั้น โดยการแพร่ เมื่อวิเคราะห์ diffusivity ความชื้นที่มีประสิทธิภาพที่อุณหภูมิแต่ละ กลุ่มสี่ให้พบ (50 ° C, 60 – 70 ° C, 80 ° C และ 90 ° C)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แบบจำลองทางคณิตศาสตร์ของการอบแห้งเส้นโค้ง
รูป 1 แสดงแนวโน้มชี้แจงของการทดลองการอบแห้งเส้นโค้งสำหรับอุณหภูมิการทำงานทั้งหมดที่มีการตั้งข้อสังเกตว่าเวลาอบแห้งลดลงเมื่ออุณหภูมิเพิ่มขึ้นไปถึงความชื้นที่คล้ายกันเป็นครั้งสุดท้าย ที่ทับซ้อนกันของเส้นโค้งการอบแห้งที่อุณหภูมิ 60, 70 และ 80 องศาเซลเซียสสามารถอธิบายได้จากการก่อตัวของการแข็งตัวของพื้นที่ผิวของตัวอย่างปลาหมึกที่เกี่ยวข้องกับการออสโมติกการรักษาก่อน เปลือกโลกนี้นำเสนอความต้านทานที่สำคัญในการย้ายน้ำจากภายในเซลล์ลดอัตราการอบแห้ง (Bellagha et al., 2002 และ Mujaffar และ Sankat, 2005) ผลกระทบนี้จะเอาชนะที่อุณหภูมิอากาศแห้งสูง (เช่น 90 ° C) ที่ส่งเสริมการถ่ายโอนความร้อนระเหยได้เร็วขึ้นจึงช่วยเพิ่มออกของไอน้ำโดยการแพร่ เมื่อวิเคราะห์การแพร่ความชื้นที่มีประสิทธิภาพในแต่ละอุณหภูมิสี่กลุ่มที่พบเป็นเนื้อเดียวกัน (50 ° C, 60-70 ° C, 80 ° C และ 90 ° C)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แบบจำลองทางคณิตศาสตร์ของการอบแห้ง

รูปที่ 1 แสดงเส้นแนวโน้มแบบทดลองการอบแห้งโค้งสำหรับอุณหภูมิทำงานทั้งหมดที่พบว่า เวลาแห้งมีค่าลดลงเมื่ออุณหภูมิเพิ่มขึ้นถึงคล้ายกันความชื้นสุดท้าย . ที่ทับซ้อนกันของเส้นโค้งการอบแห้งที่ 60 ,70 และ 80 ° C สามารถอธิบายได้จากการชุบแข็งของพื้นที่ผิวของปลาหมึกตัวอย่างที่เกี่ยวข้องกับการรักษาก่อน . เปลือกนี้นำเสนออย่างมีนัยสำคัญต้านทานน้ำจากภายในเซลล์ การลดอัตราการอบแห้ง ( bellagha et al . , 2002 และ mujaffar Sankat , 2005 ) ผลกระทบนี้จะเอาชนะอากาศแห้งที่อุณหภูมิสูง ( เช่น90 ° C ) ที่ถ่ายโอนความร้อนระเหยเร็วขึ้น จึงช่วยส่งเสริมเรื่องของไอน้ำจากแพร่ เมื่อวิเคราะห์สัมประสิทธิ์การแพร่ความชื้นประสิทธิผลที่อุณหภูมิแต่ละสี่กลุ่มพบ homogenous ( 50 ° C 60 – 70 ° C 80 ° C และ 90 ° C )ใช้ดิฟเฟอเรนเชียลสแกนนิง ( DSC ) การวิเคราะห์และตรวจสอบด้วยกล้องจุลทรรศน์ของคอลลาเจนและเส้นใยกล้ามเนื้อจะช่วยเผยให้เห็นกลไกที่เกี่ยวข้องในธรรมชาติเหล่านี้โปรตีนการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นระหว่างการอบแห้ง ( ฮ่องกง et al . , 2007 )