With advances in transportation and

With advances in transportation and information technology, even the most remote places on Earth are within reach of the traveler. In fact, tourism is now the world's largest industry, with nature tourism the fastest growing segment.

People want to experience nature and the world, but should try to do so in a way that doesn't impact the natural environment.

In response to this increasing appreciation of nature experiences, a new travel ethic has arisen called ecotourism.

WHAT IS ECOTOURISM?
The Nature Conservancy adopts the definition articulated by the World Conservation Union (IUCN):

"Environmentally responsible travel to natural areas, in order to enjoy and appreciate nature (and accompanying cultural features, both past and present) that promote conservation, have a low visitor impact and provide for beneficially active socio-economic involvement of local peoples."

Most tourism in natural areas today is not ecotourism and is not, therefore, sustainable. Ecotourism is distinguished by its emphasis on conservation, education, traveler responsibility and active community participation. Specifically, ecotourism possesses the following characteristics:

Conscientious, low-impact visitor behavior
Sensitivity towards, and appreciation of, local cultures and biodiversity
Support for local conservation efforts
Sustainable benefits to local communities
Local participation in decision-making
Educational components for both the traveler and local communities
Increased tourism to sensitive natural areas without appropriate planning and management can threaten the integrity of ecosystems and local cultures. The increase of visitors to ecologically sensitive areas can lead to significant environmental degradation. Likewise, local communities and indigenous cultures can be harmed in numerous ways by an influx of foreign visitors and wealth. Additionally, fluctuations in climate, currency exchange rates, and political and social conditions can make over-dependence upon tourism a risky business.

However, this same growth creates significant opportunities for both conservation and local communities. Ecotourism can provide much-needed revenues for the protection of national parks and other natural areas -- revenues that might not be available from other sources.

Additionally, ecotourism can provide a viable economic development alternative for local communities with few other income-generating options. Moreover, ecotourism can increase the level of education and activism among travelers, making them more enthusiastic and effective agents of conservation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ด้วยความก้าวหน้าในเทคโนโลยีการขนส่งและข้อมูล สถานที่ไกลมากที่สุดในโลกได้ within reach of นักท่องเที่ยว ในความเป็นจริง การท่องเที่ยวเป็นของโลกที่ใหญ่ที่สุดอุตสาหกรรม กับการท่องเที่ยวธรรมชาติส่วนเติบโตเร็วที่สุดคนที่ต้องการสัมผัสธรรมชาติและโลก แต่ควรพยายามในทางที่ไม่ส่งผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมธรรมชาติ ในการตอบสนองนี้เพิ่มมากขึ้นของประสบการณ์ธรรมชาติ จริยธรรมการเดินทางใหม่ได้เกิดการท่องเที่ยวเชิงนิเวศที่เรียกว่าท่องเที่ยวเชิงนิเวศคืออะไรConservancy ธรรมชาติ adopts คำนิยามพูดชัดแจ้งตามโลกอนุรักษ์ร่วม (เพื่อการอนุรักษ์ธรรมชาติ):"เดินทางรับผิดชอบต่อสิ่งแวดล้อมกับธรรมชาติ เพลิดเพลิน และชื่นชมธรรมชาติ (มาพร้อมกับคุณลักษณะทางวัฒนธรรม ทั้งอดีต และปัจจุบัน) ที่ส่งเสริมอนุรักษ์ มีผู้เข้าชมต่ำผลกระทบ และให้มีส่วนร่วมทางเศรษฐกิจสังคมใช้แอ๊บของคนท้องถิ่น"ส่วนใหญ่การท่องเที่ยวในพื้นที่ธรรมชาติวันนี้ไม่ได้ท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ และไม่ได้ ดังนั้น อย่างยั่งยืน ท่องเที่ยวเชิงนิเวศจะโดดเด่น ด้วยการเน้นอนุรักษ์ การศึกษา ความรับผิดชอบของนักท่องเที่ยว และมีส่วนร่วมของชุมชนที่ใช้งานอยู่ โดยเฉพาะ ท่องเที่ยวเชิงนิเวศมีลักษณะต่อไปนี้:เข้าชมคุณธรรม ต่ำผลกระทบต่อพฤติกรรมความไวต่อ และชื่นชม ความหลากหลายทางชีวภาพและวัฒนธรรมท้องถิ่นสนับสนุนความพยายามอนุรักษ์ท้องถิ่นประโยชน์อย่างยั่งยืนเพื่อชุมชนท้องถิ่นมีส่วนร่วมตัดสินใจส่วนประกอบทางการศึกษาสำหรับนักท่องเที่ยวและชุมชนท้องถิ่นIncreased tourism to sensitive natural areas without appropriate planning and management can threaten the integrity of ecosystems and local cultures. The increase of visitors to ecologically sensitive areas can lead to significant environmental degradation. Likewise, local communities and indigenous cultures can be harmed in numerous ways by an influx of foreign visitors and wealth. Additionally, fluctuations in climate, currency exchange rates, and political and social conditions can make over-dependence upon tourism a risky business.However, this same growth creates significant opportunities for both conservation and local communities. Ecotourism can provide much-needed revenues for the protection of national parks and other natural areas -- revenues that might not be available from other sources.Additionally, ecotourism can provide a viable economic development alternative for local communities with few other income-generating options. Moreover, ecotourism can increase the level of education and activism among travelers, making them more enthusiastic and effective agents of conservation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่มีความก้าวหน้าในการขนส่งและเทคโนโลยีสารสนเทศแม้สถานที่ห่างไกลที่สุดในโลกที่มีอยู่ในมือของนักเดินทาง ในความเป็นจริงการท่องเที่ยวอยู่ในขณะนี้อุตสาหกรรมที่ใหญ่ที่สุดในโลกที่มีการท่องเที่ยวธรรมชาติส่วนที่เติบโตเร็วที่สุด. ผู้ที่ต้องการสัมผัสกับธรรมชาติและโลก แต่ควรพยายามที่จะทำในทางที่ไม่ส่งผลกระทบต่อสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติก. ในการตอบนี้ การแข็งค่าที่เพิ่มขึ้นของประสบการณ์ธรรมชาติจริยธรรมในการเดินทางใหม่ได้เกิดขึ้นเรียกว่าการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ. คืออะไรท่องเที่ยวเชิงนิเวศ? ธรรมชาติธรรมชาติ adopts นิยามก้องโดยสหภาพอนุรักษ์โลก (IUCN): "ท่องเที่ยวที่รับผิดชอบต่อสิ่งแวดล้อมไปยังพื้นที่ธรรมชาติเพื่อที่จะได้และชื่นชมธรรมชาติ (และคุณลักษณะทางวัฒนธรรมที่มาพร้อมกับทั้งในอดีตและปัจจุบัน) ที่ส่งเสริมการอนุรักษ์มีผลกระทบผู้เข้าชมต่ำและให้การมีส่วนร่วมทางเศรษฐกิจและสังคมที่ใช้งานประโยชน์ของประชาชนในท้องถิ่น. "การท่องเที่ยวมากที่สุดในพื้นที่ธรรมชาติที่วันนี้ไม่ได้การท่องเที่ยวเชิงนิเวศและไม่ได้ดังนั้นการพัฒนาอย่างยั่งยืน. การท่องเที่ยวเชิงนิเวศมีความโดดเด่นโดยเน้นการอนุรักษ์, การศึกษา, ความรับผิดชอบเดินทางและมีส่วนร่วมของชุมชน โดยเฉพาะการท่องเที่ยวเชิงนิเวศมีลักษณะดังต่อไปนี้: มโนธรรม, ผลกระทบต่ำของผู้เข้าชมพฤติกรรมความไวต่อและการแข็งค่าของวัฒนธรรมท้องถิ่นและความหลากหลายทางชีวภาพการสนับสนุนสำหรับความพยายามอนุรักษ์ในท้องถิ่นได้รับประโยชน์อย่างยั่งยืนให้กับชุมชนท้องถิ่นมีส่วนร่วมของท้องถิ่นในการตัดสินใจส่วนประกอบการศึกษาสำหรับทั้งนักท่องเที่ยวและระดับท้องถิ่นชุมชนการท่องเที่ยวที่เพิ่มขึ้นไปยังพื้นที่ที่มีความสำคัญทางธรรมชาติที่ไม่มีการวางแผนและการจัดการที่เหมาะสมสามารถคุกคามความสมบูรณ์ของระบบนิเวศและวัฒนธรรมท้องถิ่น การเพิ่มขึ้นของผู้เข้าชมที่จะมีความสำคัญต่อระบบนิเวศพื้นที่สามารถนำไปสู่ความเสื่อมโทรมของสิ่งแวดล้อมอย่างมีนัยสำคัญ ในทำนองเดียวกันชุมชนท้องถิ่นและวัฒนธรรมพื้นบ้านสามารถได้รับอันตรายในหลายวิธีโดยการไหลเข้าของนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติและความมั่งคั่ง นอกจากนี้ความผันผวนของสภาพภูมิอากาศ, อัตราแลกเปลี่ยนเงินตราและเงื่อนไขทางการเมืองและสังคมที่สามารถทำให้การพึ่งพาอาศัยกันมากกว่าเมื่อการท่องเที่ยวเป็นธุรกิจเสี่ยง. อย่างไรก็ตามการเจริญเติบโตเดียวกันนี้จะสร้างโอกาสที่สำคัญสำหรับทั้งการอนุรักษ์และชุมชนท้องถิ่น การท่องเที่ยวเชิงนิเวศที่สามารถให้รายได้ที่จำเป็นมากสำหรับการป้องกันของอุทยานแห่งชาติและพื้นที่ธรรมชาติอื่น ๆ -. รายได้ที่อาจจะไม่สามารถหาได้จากแหล่งอื่น ๆนอกจากนี้การท่องเที่ยวเชิงนิเวศสามารถให้เป็นทางเลือกการพัฒนาทางเศรษฐกิจที่ทำงานได้สำหรับชุมชนท้องถิ่นที่มีตัวเลือกสร้างรายได้อื่น ๆ ไม่กี่ นอกจากนี้การท่องเที่ยวเชิงนิเวศสามารถเพิ่มระดับของการศึกษาและการเคลื่อนไหวในหมู่นักเดินทางที่ทำให้พวกเขามีความกระตือรือร้นมากขึ้นและตัวแทนที่มีประสิทธิภาพของการอนุรักษ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กับความก้าวหน้าในการขนส่ง และ เทคโนโลยีสารสนเทศ แม้ห่างไกลสถานที่ส่วนใหญ่บนโลกเป็นในการเข้าถึงของนักเดินทาง ในความเป็นจริง , การท่องเที่ยวเป็นอุตสาหกรรมที่ใหญ่ที่สุดของโลก กับ ธรรมชาติ การท่องเที่ยว กลุ่มที่เติบโตเร็วที่สุด

คนที่ต้องการสัมผัสธรรมชาติและโลก แต่ควรพยายามที่จะทำในทางที่ไม่ส่งผลกระทบต่อสภาพแวดล้อมธรรมชาติ

ในการตอบสนองนี้เพิ่มคุณค่าของประสบการณ์ธรรมชาติ สังคมใหม่เกิดขึ้น เรียกว่า การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ การท่องเที่ยว

มีอะไร ?
อนุรักษ์ธรรมชาติ adopts นิยามไว้อย่างชัดเจน โดยสหภาพการอนุรักษ์โลก ( IUCN ) :

" ที่รับผิดชอบต่อสิ่งแวดล้อม เดินทางไปยังพื้นที่ธรรมชาติ เพื่อ เพลิดเพลิน และชื่นชมธรรมชาติ ( และมาพร้อมกับคุณสมบัติทางวัฒนธรรมทั้งในอดีตและปัจจุบัน ) ที่ส่งเสริมการอนุรักษ์ มีผลกระทบน้อย และให้ผู้เข้าชมสำหรับการมีส่วนร่วมและประโยชน์การใช้งานของประชาชนในท้องถิ่น . "

มากที่สุดท่องเที่ยวในพื้นที่ธรรมชาติวันนี้ไม่ใช่การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ และไม่ได้เป็น ดังนั้น การพัฒนาที่ยั่งยืน การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ มีความโดดเด่น โดยเน้นการอนุรักษ์ การศึกษา รับผิดชอบนักท่องเที่ยวและการมีส่วนร่วมของชุมชนที่ใช้งานอยู่ โดยเฉพาะการท่องเที่ยวเชิงนิเวศมีลักษณะดังต่อไปนี้ :

รอบคอบ ผลกระทบน้อยชมพฤติกรรม
ไวต่อ และเห็นคุณค่าของวัฒนธรรมท้องถิ่นและสนับสนุนความพยายามอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพ

ประโยชน์ที่ยั่งยืนเพื่อชุมชนท้องถิ่น การมีส่วนร่วมของประชาชนในการตัดสินใจการศึกษาส่วนประกอบ

สำหรับทั้งนักท่องเที่ยวและชุมชน
การท่องเที่ยวในพื้นที่ธรรมชาติเพิ่มขึ้น โดยไม่มีการวางแผนที่เหมาะสมและมีการจัดการสามารถคุกคามความสมบูรณ์ของระบบนิเวศน์ท้องถิ่น วัฒนธรรม การเพิ่มขึ้นของผู้เข้าชมไปยังพื้นที่ที่มีระบบนิเวศน์สามารถนำไปสู่ความเสื่อมโทรมของสิ่งแวดล้อมที่สำคัญ อนึ่ง ชุมชนท้องถิ่น และวัฒนธรรมพื้นเมืองที่สามารถทำร้ายได้หลายวิธี โดยการไหลเข้าของนักท่องเที่ยวต่างชาติ และความมั่งคั่ง นอกจากนี้ความผันผวนของสภาพภูมิอากาศ , อัตราแลกเปลี่ยนเงินตรา , และเงื่อนไขทางการเมืองและสังคมสามารถให้มากกว่าการพึ่งพาการท่องเที่ยวเป็นธุรกิจที่เสี่ยง

แต่การเจริญเติบโตเดียวกันนี้สร้างโอกาสที่สำคัญสำหรับการอนุรักษ์ชุมชนและท้องถิ่นการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ สามารถให้ความคุ้มครองรายได้ของอุทยานแห่งชาติและพื้นที่ธรรมชาติอื่น ๆ -- รายได้ที่อาจไม่สามารถใช้ได้จากแหล่งอื่น ๆ .

นอกจากนี้ การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ สามารถให้แนวทางพัฒนาเศรษฐกิจได้ ชุมชนท้องถิ่นที่มีไม่กี่รายได้อื่น สร้างทางเลือก นอกจากนี้ การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ สามารถเพิ่มระดับของการศึกษาและ activism ระหว่างเดินทางทำให้พวกเขา และมีตัวแทนที่มีประสิทธิภาพของการอนุรักษ์