The diagram's purposeThe component

The diagram's purpose
The component diagram's main purpose is to show the structural relationships between the components of a system. In UML 1.1, a component represented implementation items, such as files and executables. Unfortunately, this conflicted with the more common use of the term component," which refers to things such as COM components. Over time and across successive releases of UML, the original UML meaning of components was mostly lost. UML 2 officially changes the essential meaning of the component concept; in UML 2, components are considered autonomous, encapsulated units within a system or subsystem that provide one or more interfaces. Although the UML 2 specification does not strictly state it, components are larger design units that represent things that will typically be implemented using replaceable" modules. But, unlike UML 1.x, components are now strictly logical, design-time constructs. The idea is that you can easily reuse and/or substitute a different component implementation in your designs because a component encapsulates behavior and implements specified interfaces. [Note: The physical items that UML1.x called components are now called "artifacts" in UML 2. An artifact is a physical unit, such as a file, executable, script, database, etc. Only artifacts live on physical nodes; classes and components do not have "location." However, an artifact may manifest components and other classifiers (i.e., classes). A single component could be manifested by multiple artifacts, which could be on the same or different nodes, so a single component could indirectly be implemented on multiple nodes.]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัตถุประสงค์ของไดอะแกรมThe component diagram's main purpose is to show the structural relationships between the components of a system. In UML 1.1, a component represented implementation items, such as files and executables. Unfortunately, this conflicted with the more common use of the term component," which refers to things such as COM components. Over time and across successive releases of UML, the original UML meaning of components was mostly lost. UML 2 officially changes the essential meaning of the component concept; in UML 2, components are considered autonomous, encapsulated units within a system or subsystem that provide one or more interfaces. Although the UML 2 specification does not strictly state it, components are larger design units that represent things that will typically be implemented using replaceable" modules. But, unlike UML 1.x, components are now strictly logical, design-time constructs. The idea is that you can easily reuse and/or substitute a different component implementation in your designs because a component encapsulates behavior and implements specified interfaces. [Note: The physical items that UML1.x called components are now called "artifacts" in UML 2. An artifact is a physical unit, such as a file, executable, script, database, etc. Only artifacts live on physical nodes; classes and components do not have "location." However, an artifact may manifest components and other classifiers (i.e., classes). A single component could be manifested by multiple artifacts, which could be on the same or different nodes, so a single component could indirectly be implemented on multiple nodes.]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์แผนภาพของวัตถุประสงค์หลักแผนภาพส่วนประกอบคือการแสดงความสัมพันธ์ระหว่างโครงสร้างส่วนประกอบของระบบ ใน UML 1.1 องค์ประกอบแสดงรายการการดำเนินการเช่นไฟล์และปฏิบัติการ แต่น่าเสียดายที่นี้ขัดแย้งกับการใช้งานร่วมกันมากขึ้นขององค์ประกอบที่คำว่า "ซึ่งหมายถึงสิ่งต่างๆเช่นส่วนประกอบ COM. เมื่อเวลาผ่านไปและข้ามรุ่นต่อเนื่องของ UML ความหมาย UML เดิมของชิ้นส่วนที่หายไปส่วนใหญ่. UML 2 อย่างเป็นทางการการเปลี่ยนแปลงความหมายที่สำคัญ แนวคิดองค์ประกอบ. ใน UML 2 ส่วนประกอบได้รับการพิจารณาในกำกับของรัฐหน่วยห่อหุ้มในระบบหรือระบบย่อยที่ให้การเชื่อมต่อหนึ่งหรือมากกว่าถึงแม้ว่า UML 2 สเปคไม่ได้เคร่งครัดรัฐมันส่วนประกอบเป็นหน่วยการออกแบบที่มีขนาดใหญ่ที่เป็นตัวแทนของสิ่งที่จะมักจะ จะดำเนินการโดยใช้เปลี่ยน "โมดูล แต่แตกต่าง UML 1.x ส่วนประกอบอยู่ในขณะนี้ตรรกะอย่างเคร่งครัดการออกแบบโครงสร้างเวลา ความคิดคือการที่คุณนำมาใช้ใหม่ได้อย่างง่ายดายและ / หรือใช้แทนการดำเนินงานองค์ประกอบที่แตกต่างกันในการออกแบบของคุณเพราะเป็นส่วนประกอบที่ห่อหุ้มพฤติกรรมและการใช้อินเตอร์เฟซที่ระบุ [หมายเหตุ: รายการทางกายภาพที่เรียกว่า UML1.x ส่วนประกอบที่เรียกว่าตอนนี้ "สิ่งประดิษฐ์" ใน UML 2. สิ่งประดิษฐ์ที่เป็นหน่วยทางกายภาพเช่นแฟ้มที่ปฏิบัติการสคริปต์ฐานข้อมูล ฯลฯ สิ่งประดิษฐ์เพียงอาศัยอยู่บนโหนดทางกายภาพ ชั้นเรียนและส่วนประกอบไม่ได้มี "สถานที่ตั้ง". อย่างไรก็ตามสิ่งประดิษฐ์อาจประจักษ์และแยกแยะส่วนประกอบอื่น ๆ (เช่นการเรียน) องค์ประกอบเดียวอาจจะประจักษ์โดยสิ่งประดิษฐ์หลายที่อาจจะอยู่ในโหนดเดียวกันหรือแตกต่างกันดังนั้นส่วนหนึ่งอาจจะนำมาใช้ทางอ้อมในโหนดหลาย.]