peptide inoculated with P. viridifl

peptide inoculated with P. viridiflava I1A, P. chicorii I3C and P. putida I1B
caused a significant (P b 0.001) reduction in spoilage, under cold storage,
by a mean of 27.4, 37.3 and 42.3%, respectively. In the case of lettuce
wounds inoculated with I1A and I1B, a significant (P b 0.05) reduction in
the efficacy of LfcinB was found from day 5 of cold storage; however,
wounds inoculated with these strains and not supplemented with
LfcinB displayed higher and significant (P b 0.05) differences in percentage
of spoiled wounds compared with inoculated and treated ones
(Table 5).
In order to verify whether the reduction in spoilage percentage was
related to viable cell concentrations, an additional in vivo assay was carried
out with P. putida I1B. Even though LfcinB controlled the spoilage
produced by P. putida I1B and P. cichorii I3C to the same degree, the I1B
strain was chosen because this bacteria caused high spoilage rates on different
vegetables (Tables 2 & 3) and, at the same time, was the most sensitive
strain (Table 4) to pepsin-LFH peptides in the in vitro assay.
The Pseudomonas spp. population, evaluated by using whole leaf
samples, carried out immediately after the beginning of cold storage,
was found to be ca. 1 log CFU/g higher in the inoculated leaves than in
the uninoculated ones; this difference disappeared within three days
of cold storage (data not shown). Based on some preliminary calculations,
the cell recovery rate of the wound-washing method was estimated
to be close to 80% (data not shown). In contrast to the whole leaf
sample method, the wound-washing method was able to distinguish
n

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพปไทด์ที่ inoculated กับ P. viridiflava I1A, P. chicorii I3C P. putida I1Bลดอย่างมีนัยสำคัญ (P b 0.001) ทำให้เกิดเน่าเสีย ภายใต้เย็นโดยเฉลี่ย 27.4, 37.3 และ 42.3% ตามลำดับ ในกรณีของผักกาดหอมบาดแผลที่ inoculated กับ I1A และ I1B ลด (P b 0.05) อย่างมีนัยสำคัญมีการค้นพบประสิทธิภาพของ LfcinB จากวัน 5 เย็น อย่างไรก็ตามบาดแผล inoculated กับสายพันธุ์เหล่านี้ และไม่เสริมด้วยLfcinB แสดงความแตกต่าง (P b 0.05) สูง และสำคัญในเปอร์เซ็นต์เมื่อเทียบกับคน inoculated และบำบัดแผลบูด(ตาราง 5)เพื่อตรวจสอบว่า มีการลดเปอร์เซ็นต์การเน่าเสียที่เกี่ยวข้องกับความเข้มข้นของเซลล์ทำงานได้ การทดสอบในสัตว์ทดลองเพิ่มเติมทำออกกับ P. putida I1B แม้ LfcinB ควบคุมการเน่าเสียผลิต โดย P. putida I1B และ P. cichorii I3C ในองศาเดียวกับ I1Bต้องใช้ถูกเลือกเนื่องจากแบคทีเรียนี้เกิดเน่าเสียสูงราคาบนแตกต่างกันผัก (ตารางที่ 2 และ 3) และ พร้อมกัน มีความสำคัญมากที่สุดต้องใช้ที่ (ตาราง 4) การ LFH เพพซินเปปไทด์ในการวิเคราะห์ในประชากรของโอลี ประเมินโดยใบไม้ทั้งหมดตัวอย่าง ดำเนินการทันทีหลังจากการเริ่มต้นของห้องเย็นพบให้ ca 1 ล็อกสูงกว่าในใบ inoculated ใน CFU/gที่ uninoculated ความแตกต่างนี้หายไปภายในสามวันของเย็น (ข้อมูลไม่แสดง) ตามการคำนวณบางอย่างเบื้องต้นได้ประมาณอัตราการกู้คืนเซลล์วิธีล้างแผลต้องอยู่ใกล้กับ 80% (ข้อมูลไม่แสดง) ตรงข้ามใบไม้ทั้งหมดตัวอย่างวิธี วิธีการล้างแผลได้แยกn

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เปปไทด์ที่มีเชื้อพี viridiflava I1A พี chicorii I3C พี putida I1B
ที่เกิดอย่างมีนัยสำคัญ (P 0.001 ข)
ในการลดการเน่าเสียภายใต้ห้องเย็นโดยเฉลี่ย27.4, 37.3 และ 42.3% ตามลำดับ ในกรณีของผักกาดหอมบาดแผลเชื้อด้วย I1A และ I1B อย่างมีนัยสำคัญ (P ข 0.05) ลดลงในประสิทธิภาพของLfcinB ที่พบจากวันที่ 5 ของการจัดเก็บเย็น แต่บาดแผลเชื้อด้วยสายพันธุ์เหล่านี้และไม่ได้เสริมด้วยLfcinB แสดงที่สูงขึ้นและอย่างมีนัยสำคัญ (P ข 0.05) ความแตกต่างในอัตราร้อยละของแผลเน่าเสียเมื่อเทียบกับคนที่เชื้อและรับการรักษา(ตารางที่ 5). เพื่อที่จะตรวจสอบว่าการลดลงในอัตราร้อยละการเน่าเสียเป็นที่เกี่ยวข้องความเข้มข้นของเซลล์ทำงานได้เพิ่มขึ้นในการทดสอบร่างกายได้ดำเนินการออกไปกับพี putida I1B แม้ว่า LfcinB ควบคุมการเน่าเสียที่ผลิตโดยพีputida I1B พี cichorii I3C ในระดับเดียวกัน I1B สายพันธุ์ได้รับเลือกเพราะเชื้อแบคทีเรียที่ทำให้เกิดการเน่าเสียอัตราที่แตกต่างกันสูงในผัก (ตารางที่ 2 และ 3) และในเวลาเดียวกัน เป็นที่สำคัญที่สุดสายพันธุ์(ตารางที่ 4) เปปไทด์น้ำย่อย LFH-ในการทดสอบในหลอดทดลอง. เอสพีพี Pseudomonas ประชากรได้รับการประเมินโดยใช้ใบทั้งตัวอย่างดำเนินการทันทีหลังจากที่จุดเริ่มต้นของการจัดเก็บเย็นพบว่าแคลิฟอร์เนีย 1 log CFU / g ที่สูงขึ้นในใบเชื้อกว่าในคนuninoculated; ความแตกต่างนี้หายไปภายในสามวันของการจัดเก็บเย็น (ไม่ได้แสดงข้อมูล) ขึ้นอยู่กับการคำนวณเบื้องต้นบางส่วนอัตราการกู้คืนมือถือของวิธีการล้างแผลที่ถูกคาดว่าจะใกล้เคียงถึง80% (ไม่ได้แสดงข้อมูล) ในทางตรงกันข้ามกับใบทั้งวิธีการตัวอย่างวิธีการล้างแผลก็สามารถที่จะแยกแยะความแตกต่างn

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เปปไทด์ที่ใส่หน้า viridiflava i1a , หน้า chicorii i3c P.putida และ i1b
ที่เกิดขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ ( p = b ) ในการลดการเน่าเสีย ภายใต้ห้องเย็น
โดยเฉลี่ย 27.4 และ 37.3 , 42.3 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ ในกรณีของแผลและผักกาดหอม
ใส่ i1a i1b อย่างมีนัยสำคัญ ( p , B +
) ลดประสิทธิภาพของ lfcinb พบตั้งแต่วันที่ 5 ของห้องเย็น
; อย่างไรก็ตามแผลเชื้อที่มีสายพันธุ์เหล่านี้และไม่เสริมด้วย
lfcinb ปรากฏขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ ( p B ) ) ความแตกต่างในค่าของแผลเน่า
เมื่อเทียบกับเชื้อและรักษาคน ( ตารางที่ 5 )
.
เพื่อตรวจสอบว่าในการลดการเน่าเสียร้อยละ
ที่เกี่ยวข้องกับความเข้มข้นเซลล์ได้ เพิ่มฤทธิ์ใน assay คือ พก
กับ P.putida i1b .แม้ว่า lfcinb ควบคุมการเน่าเสีย
ผลิตโดย P.putida และ i1b หน้า cichorii i3c ในระดับเดียวกัน i1b
สายพันธุ์แบคทีเรียที่เกิดจากการเน่าเสียนี้เลือกเพราะราคาสูงในผักต่าง ๆ ( ตารางที่ 2 &
3 ) และในเวลาเดียวกันก็อ่อนไหวที่สุด
เมื่อย ( ตารางที่ 4 ) lfh เพ็บซินเปปไทด์ในหลอดทดลองในการทดสอบ Pseudomonas spp .

ใบประเมิน โดยใช้ประชากรทั้งหมดตัวอย่าง ดำเนินการทันทีหลังจากที่เริ่มต้นของห้องเย็น
อยู่ประมาณ 1 log CFU / g ในใบสูงกว่าเชื้อมากกว่า
คนที่ใส่ ; ความแตกต่างนี้หายไปภายในสามวัน
ห้องเย็น ( ข้อมูลไม่แสดง ) จากการคำนวณเบื้องต้นบาง
เซลล์อัตราการกู้คืนของแผลซักวิธีประมาณ
จะเข้าใกล้ 80% ( ข้อมูลไม่แสดง )ในทางตรงกันข้ามกับทั้งใบไม้
ตัวอย่างวิธีแผลซักวิธีสามารถแยกแยะ
n