The most haunting time at which to

The most haunting time at which to see them is at the turn of the moon, when they utter strange wailing cries; but the lagoon is dangerous for mortals then, and until the evening of which we have now to tell, Wendy had never seen the lagoon by moonlight, less from fear, for of course Peter would have accompanied her, than because she had strict rules about every one being in bed by seven. She was often at the lagoon, however, on sunny days after rain, when the mermaids come up in extraordinary numbers to play with their bubbles.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เวลาที่หลอนที่สุดที่จะเห็นพวกเขาเป็นที่หันของดวงจันทร์เมื่อพวกเขาเปล่งเสียงร้องครวญครางแปลก; แต่ทะเลสาบเป็นอันตรายสำหรับมนุษย์แล้วและจนถึงเวลาเย็นของที่เรามีตอนนี้จะบอกเวนดี้ไม่เคยเห็นทะเลสาบแสงจันทร์น้อยจากความกลัวสำหรับแน่นอนปีเตอร์จะได้มาพร้อมกับเธอมากกว่าเพราะเธอมีกฎระเบียบที่เข้มงวดเกี่ยวกับ ทุกคนอยู่ในเตียงโดยเจ็ด เธอเป็นคนที่มักจะอยู่ในทะเลสาบ แต่ในวันที่แดดหลังฝนตกเมื่อนางเงือกขึ้นมาในจำนวนที่ไม่ธรรมดาที่จะเล่นกับฟองของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เวลาที่หลอนมากที่สุดที่จะเห็นพวกเขาคือการเปิดของดวงจันทร์เมื่อพวกเขาเปล่งเสียงแปลกๆ แต่ทะเลสาบเป็นอันตรายสำหรับมนุษย์แล้วและจนถึงตอนเย็นของที่เรามีตอนนี้ที่จะบอกเวนดี้ไม่เคยเห็นลากูนโดยแสงจันทร์น้อยจากความกลัว, แน่นอนเปโตรจะได้มาพร้อมกับเธอมากกว่าเพราะเธอมีกฎระเบียบที่เข้มงวดเกี่ยวกับทุกคนที่อยู่ในเตียงโดย s แม้ . เธอมักจะอยู่ที่ทะเลสาบ, อย่างไรก็ตาม, ในวันที่แดดหลังฝน, เมื่อนางเงือกขึ้นมาในตัวเลขพิเศษที่จะเล่นกับฟองของพวกเขา.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ช่วงเวลาที่น่าจดจำมากที่สุดคือเมื่อพระจันทร์เต็มดวงเมื่อพวกเขาร้องไห้คร่ำครวญแปลกๆแต่ทะเลสาบเป็นอันตรายต่อมนุษย์ทุกคนในวันเหล่านั้นและจนถึงตอนนี้เรากำลังจะบอกว่าเวนดี้ไม่เคยเห็นทะเลสาบแสงจันทร์อย่าว่าแต่กลัวเพราะปีเตอร์จะอยู่กับเธอ ไม่ใช่เพราะเธอมีกฎที่เข้มงวดเกี่ยวกับทุกคนที่เข้านอนตอนเจ็ดโมง อย่างไรก็ตามในวันที่แดดหลังฝนตกเมื่อนางเงือกมาเป็นกลุ่มเล่นกับฟองอากาศของพวกเขาเธอมักจะอยู่ในทะเลสาบ