The First Plan had a single objecti

The First Plan had a single objective, namely, economic growth, with the fundamental assumption that rapid economic growth was the key to development, and that this could not take place without an adequate infrastructural network, including transportation and communication facilities, irrigation systems, public utilities such as power, and so on (Abonyi and Bunyaraks 1989, 23). The fostering of the manufacturing sector was central to the Plan, while the expenditures on agriculture were low and myopic given the sector’s importance, low productivity and the possibilities for crop diversification (Dixon 1999, 81). It was noted by a former Secretary General of the National Economic and Social Development Board (NESDB) that the First Plan set a variety of vague and generally unrealistic national targets which were at best projections of likely and desirable trends that seemed to correspond with the intentions of the planners (Phisit 1975, 8, quoted in Dixon 1999, 81). In terms of content, the Plan was primarily an aggregation of the perceived needs of various government agencies for infrastructure development, or a financial allocation plan focusing on infrastructural development (Abonyi and Bunyaraks 1989, 23-24).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แผนการแรกมีวัตถุประสงค์เดียว คือ เศรษฐกิจ กับสมมติฐานพื้นฐานที่เจริญเติบโตทางเศรษฐกิจเป็นสำคัญในการพัฒนา และนี้อาจไม่ใช้สถานที่โดยไม่มีโครงสร้างพื้นฐานเครือข่ายเพียงพอ รวมถึงสิ่งอำนวยความสะดวกการขนส่งและการสื่อสาร ระบบชลประทาน สาธารณูปโภคเช่นไฟฟ้า และอื่น ๆ (Abonyi และ Bunyaraks 1989, 23) อุปถัมภ์ของภาคการผลิตเป็นศูนย์กลางแผน ในขณะที่รายจ่ายในการเกษตรต่ำ และสายตาสั้นให้ความสำคัญภาคการ ผลผลิตที่ต่ำ และเพื่อการกระจายพืช (ดิกสัน 1999, 81) มันถูกตั้งข้อสังเกตโดยอดีตเลขานุการทั่วไปของชาติเศรษฐกิจและสังคมพัฒนาคณะ (สศช.) ที่แรกวางแผนกำหนดความหลากหลายของคลุมเครือ และไม่สมจริงโดยทั่วไปเป้าหมายแห่งชาติซึ่งมีการคาดการณ์แนวโน้มแนวโน้ม และเป็นที่ต้องการที่ดูเหมือนจะสอดคล้องกับเจตนารมณ์ของผู้วางแผน (พิสิษฐ์ 1975, 8 เงินนดิกซัน 1999, 81) ที่ดีที่สุด ในแง่ของเนื้อหา แผนแก้ไขหลักการรวมความต้องการรับรู้ของหน่วยงานราชการต่าง ๆ สำหรับการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน หรือแผนการปันส่วนทางการเงินที่มุ่งเน้นการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน (Abonyi และ Bunyaraks 1989, 23-24)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แผนแรกมีวัตถุประสงค์เดียวคือการเติบโตทางเศรษฐกิจกับสมมติฐานพื้นฐานว่าการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจอย่างรวดเร็วเป็นกุญแจสำคัญในการพัฒนาและการที่ว่านี้ไม่สามารถใช้สถานที่โดยไม่ต้องมีเครือข่ายโครงสร้างพื้นฐานที่เพียงพอรวมทั้งการขนส่งและการสื่อสารสิ่งอำนวยความสะดวก, ระบบให้น้ำสาธารณะ สาธารณูปโภคเช่นพลังงานและอื่น ๆ (Abonyi และ Bunyaraks ปี 1989, 23) อุปถัมภ์ของภาคการผลิตที่เป็นศูนย์กลางในการจัดทำแผนในขณะที่ค่าใช้จ่ายในการเกษตรอยู่ในระดับต่ำและสายตาสั้นให้ความสำคัญของภาคการผลิตต่ำและเป็นไปได้สำหรับการกระจายการลงทุนเพาะปลูก (Dixon 1999 81) มันเป็นข้อสังเกตโดยอดีตเลขาธิการคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ (สศช) ที่แผนแรกตั้งความหลากหลายของเป้าหมายแห่งชาติคลุมเครือและไม่สมจริงทั่วไปซึ่งอยู่ในประมาณการที่ดีที่สุดของแนวโน้มแนวโน้มและต้องการที่ดูเหมือนจะสอดคล้องกับความตั้งใจ การวางแผน (พิศิษฐ์ 1975, 8, อ้างในดิกสันปี 1999 81) ในแง่ของเนื้อหาเป็นแผนหลักการรวมตัวของความต้องการการรับรู้ของหน่วยงานราชการต่างๆสำหรับการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานหรือแผนจัดสรรการเงินมุ่งเน้นไปที่การพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน (Abonyi และ Bunyaraks ปี 1989, 23-24)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แผนแรกมีวัตถุประสงค์เดียว คือ อัตราการเติบโตทางเศรษฐกิจ โดยเบื้องต้นสันนิษฐานว่าการเติบโตทางเศรษฐกิจอย่างรวดเร็ว เป็นกุญแจสำคัญในการพัฒนา และ ที่ นี้ ไม่สามารถใช้สถานที่โดยไม่ต้องเครือข่ายโครงสร้างพื้นฐานที่เพียงพอ รวมทั้งการขนส่งและสิ่งอำนวยความสะดวกการสื่อสารระบบ ชลประทาน สาธารณูปโภค เช่น ไฟฟ้า และอื่น ๆ ( abonyi และ bunyaraks 1989 23 ) อุปถัมภ์ของภาคการผลิตคือกลางแผน ในขณะที่รายจ่ายด้านการเกษตรอยู่ต่ำและอยู่เสมอให้ความสำคัญของภาคอุตสาหกรรม ผลผลิตต่ำและความเป็นไปได้สำหรับอักๆ ( ดิกสัน 1999 81 ) มันถูกระบุไว้โดยอดีตเลขาธิการคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ( สศช. ) ว่า แผนแรกตั้งค่าความหลากหลายของคลุมเครือและไม่สมจริงโดยทั่วไปประเทศเป้าหมายซึ่งอยู่ในประมาณการที่ดีที่สุดของโอกาสและที่พึงประสงค์แนวโน้มที่ดูเหมือนจะสอดคล้องกับความตั้งใจของนักวางแผน ( พิสิฐ 1975 , 8 , ที่ยกมาใน Dixon 1999 81 ) ในแง่ของเนื้อหา แผนของเรา คือ หลักของการรวมของหน่วยงานราชการต่างๆ เพื่อพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน หรือจัดสรรแผนทางการเงินที่มุ่งเน้นการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน ( abonyi และ bunyaraks 1989 , 23-24 )