The objective of the basic growth m

The objective of the basic growth model is to provide an approximate estimate of growth and its composition based on nutrient intake. The model of de Lange (1995) estimates protein and lipid deposition (PD and LD) and mass as a function of feed intake (FI), feed composition (i.e. digestible energy, protein and lysine) and growth potential. Mineral and water mass are estimated as allometric functions of protein mass, and empty body weight (BW) is calculated as the sum of the protein, lipid, mineral and water mass. Four factors potentially limit protein deposition in the growing pig: the intake of digestible lysine (or other amino acids), intake of digestible protein, the (genetic) upper limit to protein deposition (PDmax) and the minimum ratio between lipid and protein mass (minLP).

Some modifications were made to the basic growth model. The model, as described by de Lange (1995), calculates growth for a single day, given the initial composition of the pig. To describe the dynamics of growth between 25 and 100 kg of BW, the model was programmed in STELLA® (High Performance Systems, Hanover, NH 03755, USA) as a compartmental model, allowing the use of different diets (i.e. a growing and a finishing diet). The relations between body weight and chemical components included in the original model date back more than 30 years (Kotarbinska, 1969). Since genotypes have changed considerably since then, a direct allometric relation between protein and lipid mass and body weight was used (Quiniou and Noblet, 1995). Moreover, there are indications that the maintenance energy requirement (MEm) in growing pigs varies with BW raised to the power 0.60, rather than 0.75 as assumed in the original basic growth model (Noblet et al., 1999). Consequently, the MEm requirement was assumed to be 1.0 (MJ/day)/(kg BW0.60), whereas the energy costs of PD and LD were assumed to be 37.0 and 47.6 kJ ME/g, respectively (Noblet et al., 1999). Maintenance is assumed to be the first priority for nutrient utilization. Energy given in excess of maintenance is used for protein deposition first, while respecting the upper limit to protein deposition and a minimum ratio between lipid and protein mass.

In parameterizing the basic model, PDmax and minLP were adjusted so that the predicted growth rate, feed conversion ratio and duration of the growing/finishing period corresponded to the observed values. These model parameters were assumed constant for a given growth simulation. Feed intake was used as a model input and varied with BW as an asymptotic function (Noblet et al., 1999 and van Milgen and Noblet, 1999). Values of the other parameters were those described by de Lange (1995), including the somewhat optimistic values of post-absorptive protein and lysine utilisation (0.85).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัตถุประสงค์ของแบบจำลองพื้นฐานการเจริญเติบโตจะมีการประเมินโดยประมาณของการเจริญเติบโตและองค์ประกอบของภาพขึ้นอยู่กับปริมาณธาตุอาหาร องค์ประกอบแบบเดแลนจ์ (1995) ประเมินโปรตีน และไขมันสะสม (PD และ LD) และมวลเป็นฟังก์ชันของการบริโภคอาหาร (ไร้สาย), อาหาร (digestible เช่นพลังงาน โปรตีน และไลซีน) และมีศักยภาพการเจริญเติบโต แร่ธาตุและน้ำโดยรวมไว้เป็นฟังก์ชัน allometric โปรตีนที่มีคำนวณน้ำหนักตัวโดยรวม และว่างเปล่า (BW) เป็นผลรวมของโปรตีน ไขมัน แร่ธาตุ และน้ำโดยรวม ปัจจัยสี่อาจจำกัดการสะสมโปรตีนในหมูเจริญเติบโต: การบริโภคของไลซีน digestible (หรือกรดอะมิโนอื่น ๆ), บริโภคโปรตีน digestible ขีด (พันธุกรรม) การสะสมโปรตีน (PDmax) และอัตราส่วนต่ำระหว่างไขมันและโปรตีนโดยรวม (minLP)ปรับเปลี่ยนบางอย่างได้ทำแบบจำลองพื้นฐานการเจริญเติบโต รูปแบบ ตามที่อธิบายไว้ โดยเดแลนจ์ (1995), คำนวณเจริญเติบโตในวันเดียว กำหนดองค์ประกอบเบื้องต้นของหมู เพื่ออธิบายการเปลี่ยนแปลงของการเจริญเติบโตระหว่าง 25 และ 100 กก.ของ BW รูปแบบโปรแกรมในสเตลลา® (ระบบประสิทธิภาพสูง ฮันโนเวอร์ NH 03755 สหรัฐอเมริกา) เป็นรุ่น compartmental ความอาหารแตกต่างกัน (เช่นการเติบโตและอาหารสิ้น) ความสัมพันธ์ระหว่างน้ำหนักตัวและส่วนประกอบเคมีที่อยู่ในวันรุ่นเดิมกลับมามากกว่า 30 ปี (Kotarbinska, 1969) เนื่องจากการศึกษาจีโนไทป์เปลี่ยนแปลงมากตั้งแต่นั้น ความสัมพันธ์ allometric โดยตรงระหว่างโปรตีนและไขมันโดยรวมร่างกายและน้ำหนักที่ใช้ (Quiniou และ Noblet, 1995) นอกจากนี้ มีบ่งชี้ที่การบำรุงรักษาความต้องการพลังงาน (MEm) ในสุกรเติบโตไปจน มี BW ยกกำลัง 0.60 มากกว่า 0.75 ตามสันนิษฐานในเบื้องต้นการเจริญเติบโตแบบเดิม (Noblet et al., 1999) ดังนั้น ความต้องการหน่วยความจำได้ถือว่า 1.0 (MJ/วัน) /(kg BW0.60) ในขณะที่ต้นทุนพลังงานของ PD และ LD ได้ถือ 37.0 และ 47.6 kJ ME / g ตามลำดับ (Noblet et al., 1999) บำรุงรักษาถือเป็นความสำคัญอันดับแรกสำหรับการใช้ประโยชน์ของธาตุอาหาร พลังงานที่ได้รับเกินกว่าบำรุงรักษาใช้สำหรับสะสมโปรตีนก่อน ลงขีดสะสมโปรตีนและอัตราส่วนที่ต่ำสุดระหว่างไขมันและโปรตีนโดยรวมใน parameterizing แบบพื้นฐาน PDmax และ minLP ถูกปรับปรุงเพื่อให้อัตราการเติบโตที่คาดการณ์ อาหารแปลงอัตราและระยะเวลาของรอบระยะเวลาการเจริญเติบโต/จบ corresponded กับค่าสังเกต พารามิเตอร์รูปแบบเหล่านี้ได้ถือว่าคงที่สำหรับการเจริญเติบโตให้จำลอง บริโภคอาหารที่ใช้เป็นข้อมูลรูปแบบ และแตกต่างกัน มี BW เป็นฟังก์ชัน asymptotic (Noblet et al., 1999 และ van Milgen และ Noblet, 1999) ค่าของพารามิเตอร์มีผู้อธิบายไว้ โดยเดแลนจ์ (1995), รวมมูลค่าในเชิงบวกค่อนข้าง post-absorptive โปรตีนและแอล-ไลซีนอิเล็กทรอนิคส์ (0.85)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์ของรูปแบบการเจริญเติบโตขั้นพื้นฐานคือการให้ประมาณการโดยประมาณของการเจริญเติบโตและองค์ประกอบของมันขึ้นอยู่กับการบริโภคอาหาร รูปแบบของการมีเหตุมีผล (1995) ประมาณการโปรตีนและการสะสมของไขมัน (PD และ LD) และมวลเป็นหน้าที่ของปริมาณอาหารที่กิน (FI) องค์ประกอบฟีด (เช่นพลังงานที่ย่อยโปรตีนและไลซีน) และศักยภาพในการเติบโต แร่และมวลน้ำอยู่ที่ประมาณเป็นฟังก์ชั่นของมวลแอลโลเมตรีโปรตีนและน้ำหนักตัวที่ว่างเปล่า (BW) จะถูกคำนวณเป็นผลรวมของโปรตีนไขมันเกลือแร่และมวลน้ำ ปัจจัยสี่ที่อาจ จำกัด การสะสมโปรตีนในหมูที่เพิ่มขึ้น: การหดตัวของไลซีนย่อย (หรือกรดอะมิโนอื่น ๆ ) ปริมาณของโปรตีนที่ย่อย, (พันธุกรรม) ขีด จำกัด บนการสะสมโปรตีน (PDmax) และอัตราส่วนขั้นต่ำระหว่างไขมันและมวลโปรตีน ( minLP). การปรับเปลี่ยนบางอย่างที่ทำกับรูปแบบการเจริญเติบโตขั้นพื้นฐาน รุ่นตามที่อธิบายไว้โดยเดอมีเหตุมีผล (1995) คำนวณการเจริญเติบโตสำหรับวันเดียวได้รับองค์ประกอบแรกของหมู เพื่ออธิบายการเปลี่ยนแปลงของการเจริญเติบโตระหว่าง 25 และ 100 กิโลกรัมของ BW รุ่นเป็นโปรแกรมในSTELLA® (ประสิทธิภาพสูง Systems, ฮันโนเวอร์, นิวแฮมป์เชียร์ 03755, USA) เป็นรูปแบบการ compartmental ที่ช่วยให้การใช้งานของอาหารที่แตกต่างกัน (เช่นการเจริญเติบโตและ อาหารจบ) ความสัมพันธ์ระหว่างน้ำหนักตัวและองค์ประกอบทางเคมีที่รวมอยู่ในวันที่รูปแบบเดิมกลับมามากกว่า 30 ปี (Kotarbinska 1969) เนื่องจากยีนมีการเปลี่ยนแปลงอย่างมากตั้งแต่นั้นมาความสัมพันธ์โดยตรงระหว่าง allometric โปรตีนและมวลไขมันและน้ำหนักตัวที่ถูกนำมาใช้ (Quiniou และ Noblet, 1995) นอกจากนี้ยังมีข้อบ่งชี้ว่าความต้องการพลังงานในการบำรุงรักษา (MEM) ในสุกรเจริญเติบโตแตกต่างกันไปด้วย BW ยกกำลัง 0.60 มากกว่า 0.75 เป็นสันนิษฐานว่าในรูปแบบการเจริญเติบโตขั้นพื้นฐานเดิม (Noblet et al., 1999) ดังนั้นความต้องการ Mem ได้รับการสันนิษฐานว่าจะเป็น 1.0 (MJ / วัน) / (กก BW0.60) ในขณะที่ค่าใช้จ่ายในการใช้พลังงานของ PD และ LD ถูกสันนิษฐานว่าจะเป็น 37.0 และ 47.6 kJ ME / กรัมตามลำดับ (Noblet et al., 1999) การบำรุงรักษาจะถือว่าเป็นความสำคัญอันดับแรกสำหรับการใช้สารอาหาร พลังงานที่ได้ในส่วนที่เกินของการบำรุงรักษาที่ใช้สำหรับการสะสมโปรตีนแรกในขณะที่เคารพขีด จำกัด บนการสะสมโปรตีนและสัดส่วนน้อยที่สุดระหว่างไขมันและมวลโปรตีน. ใน parameterizing แบบพื้นฐาน, PDmax และ minLP มีการปรับเพื่อให้อัตราการเจริญเติบโตที่คาดการณ์อาหาร อัตราการแปลงสภาพและระยะเวลาของการเจริญเติบโต / จบระยะเวลาสอดคล้องกับค่าสังเกต พารามิเตอร์เหล่านี้แบบถูกสันนิษฐานว่าคงที่สำหรับการจำลองการเจริญเติบโตให้ กินอาหารที่ใช้เป็นรูปแบบการป้อนข้อมูลและแตกต่างกันกับ BW เป็นฟังก์ชั่น asymptotic (Noblet et al., 1999 และรถตู้ Milgen และ Noblet, 1999) ค่าของพารามิเตอร์อื่น ๆ ที่ถูกที่อธิบายไว้โดยเดอมีเหตุมีผล (1995) รวมทั้งค่าในแง่ดีบางส่วนของโปรตีนการโพสต์การดูดซึมและการใช้ประโยชน์ไลซีน (0.85)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัตถุประสงค์ของการพัฒนาแบบจำลองพื้นฐานคือเพื่อให้การประเมินโดยประมาณของการเจริญเติบโต และองค์ประกอบของมันขึ้นอยู่กับปริมาณสารอาหาร รูปแบบของ เดอ แลง ( 1995 ) ประมาณการโปรตีนและไขมันสะสม ( PD และ LD ) และมวลเป็นฟังก์ชันของการบริโภคอาหาร ( Fi ) องค์ประกอบของอาหาร ( เช่นการย่อยพลังงาน โปรตีน และกรดอะมิโน ) และการเจริญเติบโตที่มีศักยภาพแร่ และ มวลน้ำประมาณเป็นฟังก์ชันประมาณมวลของโปรตีน และน้ำหนักของร่างกายว่างเปล่า ( BW ) คำนวณเป็นผลรวมของโปรตีน ไขมัน เกลือแร่ และน้ำ มวล 4 ปัจจัยที่อาจจำกัดการโปรตีนในสุกรรุ่น : ปริมาณ digestible ไลซีน ( หรือกรดอะมิโนอื่น ๆ ) , ปริมาณของที่ย่อยโปรตีน( พันธุศาสตร์ ) บนจำกัดการสะสมโปรตีน ( pdmax ) และอัตราส่วนระหว่างมวลไขมันและโปรตีนต่ำ ( แบบ ) .

การปรับเปลี่ยนบางอย่างเพื่อให้มีรูปแบบการเจริญเติบโตพื้นฐาน รูปแบบตามที่อธิบายไว้โดย De Lange ( 1995 ) , คำนวณการเติบโตสำหรับวันเดียว ให้องค์ประกอบเบื้องต้นของหมู อธิบายพลวัตของการเจริญเติบโตระหว่าง 25 และ 100 กิโลกรัม น้ำหนักตัวรุ่นที่เป็นโปรแกรมใน Stella ® ( ประสิทธิภาพสูงระบบ , ฮันโนเวอร์ , NH 03755 , USA ) เป็นรูปแบบ compartmental อนุญาตให้ใช้ในอาหารที่แตกต่างกัน ( เช่น การเติบโต และการตกแต่งอาหาร ) ความสัมพันธ์ระหว่างน้ำหนักของร่างกายและส่วนประกอบทางเคมีรวมอยู่ในรูปแบบต้นฉบับวันที่กลับมากกว่า 30 ปี ( kotarbinska , 1969 ) ตั้งแต่เมื่อมีการเปลี่ยนแปลงอย่างมากตั้งแต่นั้นมาโดยตรงประมาณความสัมพันธ์ระหว่างโปรตีนและมวลไขมันและน้ำหนักตัวที่ใช้ ( quiniou และ noblet , 1995 ) นอกจากนี้ มีข้อบ่งชี้ว่า การรักษาความต้องการพลังงาน ( แหม่ม ) ในสุกร ขึ้นอยู่กับน้ำหนักตัวขึ้นสู่อำนาจ 0.60 มากกว่า 0.75 ตามที่สันนิษฐานในเดิมรูปแบบการเจริญเติบโตพื้นฐาน ( noblet et al . , 1999 ) จากนั้น แหม่ม ความต้องการเป็นสำคัญ 1 .0 ( MJ / kg bw0.60 ) ในขณะที่ต้นทุนด้านพลังงานของ PD และ LD สมมติให้และฉัน 35 47.6 กิโลจูล / กรัม ตามลำดับ ( noblet et al . , 1999 ) การบำรุงรักษาที่ถือว่าเป็นอันดับแรกสำหรับการใช้สารอาหาร พลังงานที่ได้รับในส่วนของการบำรุงรักษา ใช้ โปรตีนสะสมก่อน ในขณะที่เคารพการคาดการณ์การสะสมโปรตีน และอัตราส่วนระหว่างโปรตีนไขมันและมวลน้อย

ใน parameterizing รูปแบบพื้นฐาน pdmax แบบมีการปรับเพื่อให้คาดการณ์อัตราการเจริญเติบโต , การเปลี่ยนอาหารอัตราและระยะเวลาของการสิ้นสุดระยะเวลาของอัตราค่า พารามิเตอร์ของแบบจำลองเหล่านี้ถือว่าคงที่ เพื่อให้เจริญเติบโตจำลอง การกินอาหารที่ใช้เป็นข้อมูลรูปแบบและแตกต่างกันกับ BW เป็นฟังก์ชันซีมโทติค ( noblet et al . ,1999 และรถตู้ milgen และ noblet , 1999 ) ค่าพารามิเตอร์อื่น ๆที่อธิบายไว้โดย De Lange ( 1995 ) รวมทั้งค่าค่อนข้างมองโลกในแง่ของการใช้โปรตีนและไลซีนโพสต์ ( 0.85 )