ภาษาอังกฤษจึงเป็นภาษาที่สองของชาวอา

ภาษาอังกฤษจึงเป็นภาษาที่สองของชาวอาเซียน เคียงคู่ภาษาที่หนึ่งอันเป็นภาษาประจำชาติของแต่ละคน
ส่วนภาษาที่สามของชาวอาเซียนนั้นก็คือภาษาอื่นในอาเซียนภาษาหนึ่งภาษาใดหรือมากว่าหนึ่งภาษา เช่นภาษามาเลย์ ภาษาอินโดนีเซีย ภาษาจีน ภาษาลาว ภาษาขแมร์ ภาษาเวียดนาม ภาษาพม่า ภาษาฟิลิปปิโน ภาษาฮินดี และ ภาษาทมิฬ นอกจากนั้นยังมีภาษาของประเทศนอกภูมิภาคอาเซียนที่เป็นประเทศคู่เจรจาสำคัญของอาเซียนอีกแปดประเทศคือ: จีน ญี่ปุ่น สาธารณรัฐเกาหลี ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ อินเดีย สหรัฐอเมริกา และ รัสเซีย ซึ่งหมายความว่าจะต้องเรียนรู้ภาษาที่นอกเหนือจากภาษาอังกฤษ คือ ภาษาญี่ปุ่น ภาษาเกาหลี ภาษารัสเซีย และภาษาที่ใช้ในอินเดียอีกหลายภาษา (ฮินดี, อูรดู, ทมิฬ, เบงกาลี ฯลฯ)

ภาษาอังกฤษ : ในฐานะภาษาสำคัญของโลก ภาษาอังกฤษปัจจุบันคือภาษานานาชาติ เป็นภาษากลางของโลก ภาษาอังกฤษเป็นภาษากลางของมนุษยชาติ เป็นภาษาที่มนุษย์บนโลกใช้ติดต่อระหว่างกันเป็นหลัก ไม่ว่าแต่ละคนจะใช้ภาษาอะไรเป็นภาษาประจำชาติ เมื่อต้องติดต่อกับคนอื่นที่ต่างภาษาต่างวัฒนธรรมกันทุกคนจำเป็นต้องใช้ภาษาอังกฤษเป็นหลักอยู่แล้ว ด้วยเหตุนี้ทุกชาติทุกภาษาจึงบรรจุวิชาภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองรองลงมาจากภาษาประจำชาติ เป็นแกนหลักของหลักสูตรการศึกษาทุกระดับ ตั้งแต่ปฐมวัยไปจนถึงการศึกษาตลอดชีวิต

แต่เมื่ออาเซียนกำหนดให้ภาษาอังกฤษเป็น “working language” เราจึงต้องเข้าใจให้ถ่องแท้ตามความหมายของถ้อยคำว่าเป็น “ภาษาทำงาน” ของทุกคนในอาเซียน ทุกคนที่ “ทำงานเกี่ยวกับอาเซียน”, “ทำงานในอาเซียน”, ทำงานร่วมกับเพื่อนอาเซียน”, “มีเครือข่ายประชาสังคมอาเซียน”, “แสวงหาโอกาสทางการศึกษาในอาเซียน”, “มีเพื่อนในอาเซียน” และ “เดินทางท่องเที่ยวในอาเซียน”

ทุกคนต้องเรียนรู้และใช้ภาษาอังกฤษให้ได้ทั้งสิ้น ตั้งแต่นายกรัฐมนตรี ไปจนถึงเกษตรกรชาวไร่ชาวนา ชาวบ้านทั่วไป นักเรียน นักศึกษา เด็กและเยาวชน ฯลฯ

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาษาอังกฤษจึงเป็นภาษาที่สองของชาวอาเซียนเคียงคู่ภาษาที่หนึ่งอันเป็นภาษาประจำชาติของแต่ละคน ส่วนภาษาที่สามของชาวอาเซียนนั้นก็คือภาษาอื่นในอาเซียนภาษาหนึ่งภาษาใดหรือมากว่าหนึ่งภาษาเช่นภาษามาเลย์ภาษาอินโดนีเซียภาษาจีนภาษาลาวภาษาขแมร์ภาษาเวียดนามภาษาพม่าภาษาฟิลิปปิโนภาษาฮินดีและภาษาทมิฬนอกจากนั้นยังมีภาษาของประเทศนอกภูมิภาคอาเซียนที่เป็นประเทศคู่เจรจาสำคัญของอาเซียนอีกแปดประเทศคือ: จีนญี่ปุ่นสาธารณรัฐเกาหลีออสเตรเลียนิวซีแลนด์อินเดียสหรัฐอเมริกาและรัสเซียซึ่งหมายความว่าจะต้องเรียนรู้ภาษาที่นอกเหนือจากภาษาอังกฤษคือภาษาญี่ปุ่นภาษาเกาหลีภาษารัสเซียและภาษาที่ใช้ในอินเดียอีกหลายภาษา (ฮินดี อูรดู ทมิฬ เบงกาลีฯลฯ) ภาษาอังกฤษ: ในฐานะภาษาสำคัญของโลกภาษาอังกฤษปัจจุบันคือภาษานานาชาติเป็นภาษากลางของโลกภาษาอังกฤษเป็นภาษากลางของมนุษยชาติเป็นภาษาที่มนุษย์บนโลกใช้ติดต่อระหว่างกันเป็นหลักไม่ว่าแต่ละคนจะใช้ภาษาอะไรเป็นภาษาประจำชาติเมื่อต้องติดต่อกับคนอื่นที่ต่างภาษาต่างวัฒนธรรมกันทุกคนจำเป็นต้องใช้ภาษาอังกฤษเป็นหลักอยู่แล้วด้วยเหตุนี้ทุกชาติทุกภาษาจึงบรรจุวิชาภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองรองลงมาจากภาษาประจำชาติเป็นแกนหลักของหลักสูตรการศึกษาทุกระดับตั้งแต่ปฐมวัยไปจนถึงการศึกษาตลอดชีวิต แต่เมื่ออาเซียนกำหนดให้ภาษาอังกฤษเป็น "ภาษาทำงาน" เราจึงต้องเข้าใจให้ถ่องแท้ตามความหมายของถ้อยคำว่าเป็น "ภาษาทำงาน" ของทุกคนในอาเซียนทุกคนที่ "ทำงานเกี่ยวกับอาเซียน" "ทำงานในอาเซียน" ทำงานร่วมกับเพื่อนอาเซียน" "มีเครือข่ายประชาสังคมอาเซียน" "แสวงหาโอกาสทางการศึกษาในอาเซียน" "มีเพื่อนในอาเซียน"และ"เดินทางท่องเที่ยวในอาเซียน" ทุกคนต้องเรียนรู้และใช้ภาษาอังกฤษให้ได้ทั้งสิ้นตั้งแต่นายกรัฐมนตรีไปจนถึงเกษตรกรชาวไร่ชาวนาชาวบ้านทั่วไปนักเรียนนักศึกษาเด็กและเยาวชนฯลฯ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เช่นภาษามาเลย์ภาษาอินโดนีเซียภาษาจีน ภาษาลาวภาษาขแมร์ภาษาเวียดนามภาษาพม่าภาษาฟิลิปปิโนภาษาฮินดีและภาษาทมิฬ จีนญี่ปุ่นสาธารณรัฐเกาหลีออสเตรเลียนิวซีแลนด์อินเดียสหรัฐอเมริกา และรัสเซีย คือภาษาญี่ปุ่นภาษาเกาหลีภาษารัสเซียและ ภาษาที่ใช้ในอินเดียอีกหลายภาษา (ฮินดี, อูรดู, ทมิฬ, เบงกาลี ฯลฯ ) ภาษาอังกฤษ: ในฐานะภาษาสำคัญของโลกภาษาอังกฤษ ปัจจุบันคือภาษานานาชาติเป็นภาษากลาง ของโลก "ภาษาทำงาน" "ภาษาทำงาน" ของทุกคนในอาเซียนทุกคนที่ "ทำงานเกี่ยวกับอาเซียน", "ทำงานในอาเซียน" ทำงานร่วมกับเพื่อนอาเซียน "," มีเครือข่ายประชาสังคมอาเซียน "," แสวงหาโอกาสทางการศึกษาในอาเซียน " "มีเพื่อนในอาเซียน" และ ตั้งแต่นายกรัฐมนตรีไปจนถึงเกษตรกรชาวไร่ชาวนาชาว บ้านทั่วไปนักเรียนนักศึกษาเด็กและเยาวชน ฯลฯ