United Arab Emirates are currently

United Arab Emirates are currently the only countries in
the Arabian Peninsula with legislation requiring child
safety restraints (Grivna et al., 2012; WHO, 2011).
In Kuwait, individuals in the front seats (drivers
and passengers) have been required by law to wear a
seat belt since January 1994, and children under age 10
are prohibited from sitting in the front seats (Ministry
of Interior, Kuwait). Despite these measures, transport
crashes were the cause of 482 deaths in Kuwait in 2006,
including 85 deaths of children under 19 years (Central
Statistical Office, 2006). Road traffic collision fatality
rates in Kuwait have been estimated as a yearly
average of 14 per 100,000 population, between 2000
and 2009 (Ziyab & Akhtar, 2011). Although this is an
improvement from 1977 (37.6 per 100,000, Bayoumi,
1981), this rate is above most high-income countries
(average: 10.3 per 100,000; the lowest national rates
range between 3.4 and 5.4 [WHO, 2009]). In Kuwait,
69% of all injury deaths among children aged 0–19
years were caused by road traffic crashes in 2006
(Central Statistical Office, 2006). This is much higher
than the global proportion (30%; Peden et al., 2008).
Several recent studies in Kuwait have sought to
identify trends in traffic crashes and injuries (Koushki
et al., 2003; Ziyab & Akhtar, 2011) and have described
characteristics of young or male drivers (Al-Hemoud,
Simmons, & Al-Asfoor, 2010; Koushki and Bustan,
2006). However, to our knowledge, no published study
has yet investigated the use of child safety restraints in
Kuwait or sought the knowledge or attitudes of parents
regarding child car safety. Since parents make decisions
most often regarding the seating and restraint of
children in vehicles, it is critical that they have the
appropriate knowledge of the consequences of their
safety choices, especially given the absence of legislation
on this matter in Kuwait. Hence, our objective in this
study was to explore the knowledge, attitudes and
practices of parents in Kuwait regarding child car safety.
Methods
A cross-sectional survey was conducted in Kuwait City,
Kuwait using a self-administered questionnaire from
July to September 2011. Study participants were a
convenience sample of adults on five college campuses
(four campuses of Kuwait University and one campus
of the Australian College of Kuwait). Ethics approval
was obtained for this study from the Joint Committee
for the Protection of Human Subjects in Research at the
Health Science Centre at Kuwait University.
Participants
Participants were eligible for this study if they were
above 18 years of age, had a valid Kuwaiti driver’s
license, were either a full-time student or an employee
of the university, had not completed the survey before,
and had a child or children 18 years or younger at the
time of the survey. Questionnaires (in both Arabic and
English) were distributed and collected in offices and
common areas, within faculties that had granted
permission to collect data from their staff and students.
Questionnaires were only distributed to individuals
who met the inclusion criteria, as verified verbally by
the individuals distributing the questionnaires. Consent
to participate was implied by return of a
completed questionnaire.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์อยู่ในประเทศเท่านั้นคาบสมุทรอาหรับกับกฎหมายต้องเด็กความปลอดภัย restraints (Grivna et al., 2012 ที่ 2011)ประเทศคูเวต บุคคลในที่นั่งด้านหน้า (โปรแกรมควบคุมและผู้โดยสาร) ถูกต้องตามกฎหมายในการสวมใส่เข็มขัดนิรภัยตั้งแต่ 1994 มกราคม และเด็กอายุ 10ห้ามนั่งในที่นั่งด้านหน้า (กระทรวงของตกแต่งภายใน คูเวต) แม้ มีมาตรการเหล่านี้ ขนส่งล้มเหลวมีสาเหตุตาย 482 ในคูเวตในปี 2006รวมทั้งเสียชีวิต 85 ของเด็กอายุต่ำกว่า 19 ปี (เซ็นทรัลสำนักงานสถิติ 2006) ผิวถนนจราจรชนได้ประเมินในคูเวตซิตี้เป็นการประจำปีค่าเฉลี่ยของ 14 ต่อ 100000 ประชากร ระหว่าง 2000และ 2009 (Ziyab & Akhtar, 2011) แม้ว่าจะเป็นปรับปรุงจาก 1977 (37.6 ต่อ 100000, Bayoumi1981), เป็นอัตรานี้สูงกว่าประเทศที่ร่ำรวยที่สุด(เฉลี่ย: 10.3 ต่อ 100000 ชาติเว็บไซต์อช่วงระหว่าง 3.4 และ 5.4 [ 2009]) ประเทศคูเวต69% ของทั้งหมดตายบาดเจ็บในเด็กอายุ 0-19ปีมีสาเหตุมาจากเกิดปัญหาการจราจรถนนในปี 2006(สถิติกองกลาง 2006) นี้จะสูงมากกว่าสัดส่วนระดับโลก (30% Peden et al., 2008)หลายการศึกษาล่าสุดในคูเวตได้พยายามที่จะระบุแนวโน้มในการเกิดปัญหาจราจรและการบาดเจ็บ (Koushkiและ al., 2003 Ziyab และ Akhtar, 2011) และได้อธิบายไว้ลักษณะของหนุ่ม หรือชายไดรเวอร์ (Al-Hemoudซิมมอนส์ & Al-Asfoor, 2010 Koushki และบัสทาน2006) . อย่างไรก็ตาม การเพิ่ม ไม่ศึกษาเผยแพร่ยังได้สอบสวนเด็ก restraints ความปลอดภัยในการใช้คูเวต หรือค้นหาความรู้หรือทัศนคติของผู้ปกครองเกี่ยวกับความปลอดภัยรถเด็ก เนื่องจากการตัดสินใจของผู้ปกครองส่วนใหญ่มักจะเกี่ยวกับที่นั่งและความยับยั้งชั่งใจของเด็กในรถยนต์ มันเป็นสิ่งสำคัญที่พวกเขาได้เหมาะสมความรู้ผลกระทบของการตัวเลือกความปลอดภัย ให้ขาดการบังคับใช้กฎหมายโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องนี้ในประเทศคูเวต ดังนั้น วัตถุประสงค์ของเราในนี้ได้ศึกษาสำรวจความรู้ ทัศนคติ และการปฏิบัติของผู้ปกครองในคูเวตเกี่ยวกับความปลอดภัยรถเด็กวิธีการได้ดำเนินการสำรวจเหลวในคูเวตซิตีใช้แบบสอบถามที่ปกครองตนเองจากคูเวตกรกฏาคม-2554 กันยายน มีผู้เข้าร่วมศึกษาการตัวอย่างความสะดวกของผู้ใหญ่ใน 5 วิทยาเขตวิทยาลัย(สี่วิทยาเขตของมหาวิทยาลัยคูเวตและวิทยาเขตหนึ่งของออสเตรเลียวิทยาลัยของคูเวต) จริยธรรมการอนุมัติรับการศึกษาจากคณะกรรมการร่วมการคุ้มครองเรื่องมนุษย์ในงานวิจัยที่จะศูนย์วิทยาศาสตร์สุขภาพมหาวิทยาลัยคูเวตผู้เข้าร่วมผู้เข้าร่วมมีสิทธิ์สำหรับการศึกษานี้ก็ได้ข้างต้นอายุ 18 ปี มีใบถูกต้อง Kuwaiti ขับสิทธิ์การใช้งาน มีนักศึกษาเต็มเวลาหรือพนักงานมหาวิทยาลัย ทำไม่เสร็จสมบูรณ์แบบสำรวจก่อนมีลูกหรือเด็กอายุ 18 ปี หรืออายุที่จะเวลาของการสำรวจ แบบสอบถาม (ในภาษาอาหรับทั้งสอง และกระจาย และเก็บไว้ในสำนักงานภาษาอังกฤษ) และพื้นที่ทั่วไป ในคณะที่ได้รับสิทธิ์ในการเก็บรวบรวมข้อมูลจากพนักงานและนักเรียนแบบสอบถามถูกแจกจ่ายให้กับบุคคลเท่านั้นที่ตรงตามเงื่อนไขการรวม ตรวจสอบวาจาโดยบุคคลที่กระจายแบบสอบถาม ได้รับความยินยอมเข้าร่วมได้โดยนัย โดยการกลับมาของการสอบถามที่สมบูรณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สหรัฐอาหรับเอมิอยู่ในขณะนี้ประเทศเดียวในคาบสมุทรอาหรับที่มีกฎหมายกำหนดให้เด็กพันธนาการความปลอดภัย(Grivna et al, 2012;. WHO 2011). ในคูเวต, บุคคลในที่นั่งด้านหน้า (คนขับรถและผู้โดยสาร) ได้รับตามที่กฎหมายกำหนดเพื่อ สวมเข็มขัดนิรภัยตั้งแต่เดือนมกราคมปี1994 และเด็กอายุต่ำกว่า 10 อายุไม่ได้รับอนุญาตจากการนั่งในที่นั่งด้านหน้า(กระทรวงมหาดไทยคูเวต) แม้จะมีมาตรการเหล่านี้, การขนส่งเกิดความผิดพลาดเป็นสาเหตุของการเสียชีวิต482 ในคูเวตในปี 2006 รวมถึง 85 การตายของเด็กอายุต่ำกว่า 19 ปี(ภาคกลางสำนักงานสถิติ 2006) การจราจรบนถนนชนตายอัตราในคูเวตได้รับการประเมินเป็นรายปีเฉลี่ย14 ต่อประชากร 100,000 คนระหว่าง 2000 และ 2009 (Ziyab และ Akhtar 2011) แม้ว่านี่จะเป็นการปรับปรุงจาก 1,977 (37.6 ต่อ 100,000, Bayoumi, 1981) อัตรานี้สูงกว่าประเทศส่วนใหญ่มีรายได้สูง(เฉลี่ย: 10.3 ต่อ 100,000; อัตราต่ำสุดของชาติในช่วงระหว่าง3.4 และ 5.4 [WHO, 2009]) ในคูเวต, 69% ของการเสียชีวิตการบาดเจ็บในเด็กอายุ 0-19 ปีที่ผ่านมาเกิดจากการเกิดปัญหาการจราจรบนถนนในปี 2006 (ภาคกลางสำนักงานสถิติ 2006) นี้จะสูงกว่าสัดส่วนที่ทั่วโลก (30%; พีเดน et al, 2008).. การศึกษาล่าสุดหลายในคูเวตได้พยายามที่จะระบุแนวโน้มในการเกิดปัญหาการจราจรและการบาดเจ็บ (Koushki et al, 2003;. Ziyab และ Akhtar 2011) และ ได้อธิบายลักษณะของหนุ่มขับรถหรือชาย(Al-Hemoud, ซิมมอนส์และอัล Asfoor 2010; Koushki และปอร์โต, 2006) อย่างไรก็ตามเพื่อให้ความรู้ของเราไม่มีการศึกษาที่ตีพิมพ์ยังตรวจสอบการใช้งานของพันธนาการความปลอดภัยของเด็กในคูเวตหรือขอความรู้หรือทัศนคติของผู้ปกครองเกี่ยวกับความปลอดภัยรถเด็ก ตั้งแต่พ่อแม่ผู้ปกครองในการตัดสินใจส่วนใหญ่มักจะเกี่ยวกับการสำรองที่นั่งและความยับยั้งชั่งใจของเด็กที่อยู่ในยานพาหนะเป็นสิ่งสำคัญที่พวกเขามีความรู้ที่เหมาะสมของผลกระทบของพวกเขาเลือกที่ปลอดภัยโดยเฉพาะอย่างยิ่งกรณีที่ไม่มีการออกกฎหมายเกี่ยวกับเรื่องนี้ในคูเวต ดังนั้นวัตถุประสงค์ของเราในการศึกษาคือการสำรวจความรู้ทัศนคติและการปฏิบัติของพ่อแม่ในคูเวตเกี่ยวกับความปลอดภัยรถเด็ก. วิธีการสำรวจภาคตัดขวางได้ดำเนินการในคูเวตซิตี, คูเวตโดยใช้แบบสอบถามจากกรกฎาคม-กันยายน 2011 เข้าร่วมการศึกษาเป็นตัวอย่างความสะดวกสบายของผู้ใหญ่ในห้าวิทยาเขตวิทยาลัย(สี่วิทยาเขตของมหาวิทยาลัยคูเวตและเป็นหนึ่งในมหาวิทยาลัยของออสเตรเลียวิทยาลัยคูเวต) อนุมัติจริยธรรมที่ได้รับการศึกษาครั้งนี้จากคณะกรรมการร่วมเพื่อการคุ้มครองวิชามนุษยชนในการวิจัยที่ศูนย์วิทยาศาสตร์สุขภาพมหาวิทยาลัยคูเวต. ผู้เข้าร่วมเข้าร่วมมีคุณสมบัติเหมาะสมสำหรับการศึกษาครั้งนี้ว่าพวกเขาเหนืออายุ18 ปีมีคนขับคูเวตที่ถูกต้องของใบอนุญาตมีทั้งนักศึกษาเต็มเวลาหรือพนักงานของมหาวิทยาลัยไม่ได้เสร็จสิ้นการสำรวจมาก่อนและมีเด็กหรือเด็กอายุ18 ปีหรือน้องที่เวลาของการสำรวจ แบบสอบถาม (ทั้งในภาษาอาหรับและภาษาอังกฤษ) มีการกระจายและรวบรวมไว้ในสำนักงานและพื้นที่ทั่วไปภายในคณะที่ได้รับสิทธิ์ในการเก็บรวบรวมข้อมูลจากพนักงานของตนและนักเรียน. แบบสอบถามแจกจ่ายให้กับประชาชนที่ได้พบกับเกณฑ์การคัดเลือกที่เป็นการยืนยันด้วยวาจาโดยบุคคลกระจายแบบสอบถาม ได้รับความยินยอมที่จะเข้าร่วมก็ส่อให้เห็นโดยการกลับมาของแบบสอบถามเสร็จสมบูรณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ เป็นประเทศเดียวใน
คาบสมุทรอาหรับกับกฎหมายต้องทุกข์ใจเด็กความปลอดภัย
( grivna et al . , 2012 ; ที่ , 2011 ) .
ในคูเวต บุคคลในที่นั่งด้านหน้า ( ไดรเวอร์
และผู้โดยสาร ) ได้ถูกบังคับใช้โดยกฎหมายที่จะสวมใส่เข็มขัด
ที่นั่งตั้งแต่เดือนมกราคม ปี 1994 และ เด็กอายุ 10
ห้ามนั่งในที่นั่งด้านหน้า ( กระทรวง
กระทรวงมหาดไทยคูเวต ) แม้จะมีมาตรการเหล่านี้ เกิดปัญหาการขนส่ง
เป็นสาเหตุของการตายใน 482 คูเวตในปี 2006
รวมถึง 85 เสียชีวิตของเด็กภายใต้ 19 ปี ( สำนักงานสถิติกลาง
2006 ) อัตราการชนกันของการจราจรอุบัติเหตุ
ถนนในคูเวตได้ถูกประเมินเป็นเฉลี่ยปีละ
14 ต่อ 100000 ประชากร ระหว่าง 2000 และ 2009 (
ziyab & Akhtar , 2011 ) แม้ว่าจะมีการพัฒนาจาก 1977 ( 376 ต่อ 100000 bayoumi
, , 1981 ) อัตรานี้สูงกว่ารายได้สูงที่สุดประเทศ
( เฉลี่ย 10.3 ต่อ 100000 ; สุดแห่งชาติอัตรา
ช่วงระหว่างและที่ 3.4 5.4 [ 2009 ] ) ในคูเวต ,
69% ของทั้งหมดได้รับบาดเจ็บเสียชีวิตในเด็กอายุ 0 - 19
ปี เกิดจากปัญหาการจราจรบนถนนในปี 2549
( สำนักงานสถิติกลาง , 2006 ) นี้เป็นมากขึ้น
กว่าสัดส่วนของโลก ( 30% ; พีเดิ่น et al . , 2008 ) .
การศึกษาล่าสุดหลายในคูเวตขอ
ระบุแนวโน้มในปัญหาการจราจรและการบาดเจ็บ ( koushki
et al . , 2003 ; ziyab & Akhtar , 2011 ) และมีการอธิบายลักษณะของชายหนุ่ม
ไดรเวอร์ ( อัล hemoud
, ซิมมอนส์ &อัล asfoor 2010 ; และ koushki รายการ
, 2006 ) อย่างไรก็ตาม ความรู้ของเรา ไม่เผยแพร่การศึกษา
ยังศึกษาการใช้หมอนรองความปลอดภัยของเด็กใน
คูเวต หรือแสวงหาความรู้ หรือ ทัศนคติของพ่อแม่
เกี่ยวกับรถเด็กความปลอดภัย ตั้งแต่พ่อแม่ตัดสินใจ
ส่วนใหญ่มักจะเกี่ยวกับที่นั่งและความยับยั้งชั่งใจของ
เด็กในยานพาหนะ มันสำคัญมากที่พวกเขามีความรู้ที่เหมาะสมของผลของ

เลือกความปลอดภัยของพวกเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ระบุขาดกฎหมาย
เรื่องนี้ในคูเวต ดังนั้น วัตถุประสงค์ของเราในนี้
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความรู้ ทัศนคติ และการปฏิบัติของบิดามารดาในคูเวตเกี่ยวกับ


รถเด็กความปลอดภัย วิธีการสำรวจแบบตัดขวาง ทำการศึกษาในเมืองคูเวต คูเวต โดยใช้แบบสอบถามจาก

เดือนกรกฎาคมถึงเดือนกันยายน 2554 ผู้เข้าร่วมการศึกษาถูก
สะดวกตัวอย่างของผู้ใหญ่ในมหาวิทยาลัย 5
( 4 วิทยาเขตมหาวิทยาลัยและวิทยาเขตหนึ่ง
คูเวตของออสเตรเลียวิทยาลัยคูเวต ) จริยธรรมสำหรับการศึกษานี้ได้รับการอนุมัติ

จากคณะกรรมการร่วมเพื่อการคุ้มครองอาสาสมัครในการวิจัยที่ศูนย์วิทยาศาสตร์สุขภาพมหาวิทยาลัย


คนคูเวต ได้แก่ สิทธิการศึกษา ถ้าพวกเขา
ข้างบน อายุ 18 ปี มีใบอนุญาตถูกต้องคูเวตขับ
มีทั้ง นักเรียนเต็มเวลา หรือพนักงาน
ของมหาวิทยาลัย ได้เสร็จสิ้นการสำรวจก่อน
และมีลูก หรือ เด็ก 18 ปี หรือน้องที่
เวลาของการสำรวจ แบบสอบถาม ( ทั้งในภาษาอาหรับและภาษาอังกฤษ
) ถูกแจกจ่าย และเก็บข้อมูลในสำนักงานและ
พื้นที่ส่วนกลางภายในคณะที่ได้รับอนุญาตให้เก็บข้อมูล
จากเจ้าหน้าที่และนักเรียน แบบสอบถามแจกจ่ายให้กับบุคคลเท่านั้น

ที่พบการตรวจสอบเกณฑ์เป็นอย่างไร
บุคคลแจกแบบสอบถาม ยินยอมที่จะเข้าร่วมได้โดยนัย โดยคืน

เสร็จสมบูรณ์ของแบบสอบถาม