DiscussionThis is the first study c

Discussion
This is the first study conducted that explores the concept of servant leadership in the
healthcare environment. Understanding nurse and physician attitudes toward collaboration
and servant leadership may have a significant impact on the future practice of nursing and
medicine and on transforming organizational culture. Relationships have always been a
central component of healthcare, yet understanding these relationships has not been a key
factor in determining how patient care is delivered or the outcomes of care. According to
San Martin-Rodriguez, Beaulieu, D’Amour and Ferrada-Videla (2005), a variety of factors
support a collaborative environment including how individuals interact, how the
organization functions, and the system processes of an organization. The conceptual
framework of relationship-centered care used in this study (Tresolini, 1994) is based on
teamwork, common values, the desire to learn from others, the desire to teach others,
working in harmony without hierarchy to create a positive outcome or environment for the
patient and the provider. This study’s findings regarding both collaboration and servant
leadership provided insight into these related concepts and created more questions to be
explored.
For this study, RN scores were significantly higher than physician scores for both
collaboration and servant leadership. Overall findings from this study are congruent with
previous collaboration studies, indicating that RN attitudes toward collaboration are
generally more positive than physician attitudes toward collaboration (Hojat et al., 2003).
The servant leadership findings indicate that RNs have a more positive self-perception of
themselves as servant leaders than do physicians. There are a number of plausible
explanations for this finding. First, physicians may not put the same emphasis on physiciannurse
collaboration as nurses do. Most simply, to provide patient care, nurses must
Table IV. Barbuto-Wheeler Servant Leadership Questionnaire results (physicians/residents combined).
Registered Nurses Physicians/Residents Effect size
Mean (SD) n¼419 Mean (SD) n¼78 t df p Cohen’s d
Total score 73.57 (10.06) 67.65 (11.39) 4.67 495 5.001 .55
Altruistic calling 13.60 (2.20) 12.69 (2.20) 3.35 495 .001 .41
Emotional healing 12.39 (2.48) 11.42 (3.31) 2.98 495 .003 .33
Wisdom 16.67 (2.60) 15.39 (2.85) 3.94 495 5.001 .47
Persuasive mapping 14.47 (3.39) 13.10 (3.97) 3.18 495 .002 .37
Organizational stewardship 16.44 (2.99) 15.05 (3.17) 3.74 495 5.001 .45
Collaboration and servant leadership 337
collaborate with physicians. Physicians, on the other hand, may not see collaboration with
staff nurses as central to their ability to provide patient care. As the health care system
changes to emphasize a team approach, the need for collaboration from both parties will
have to change. A second explanation is that nurses more readily accept the role of being of
service to patients while physicians are more likely to view their role as the leader or
authority in caring for the patient. For servant leadership, the role of the nurse has
traditional roots that values taking care of others while traditional physician roles are as
leaders of the health care team. Thus, it may not be surprising that the RNs rated themselves
higher as servant leaders in light of the traditional role of the nurse.
Collaboration findings indicate that although the difference in total Jefferson scale score is
statistically significant, clinical significance may or may not be present. Considering that the
percentage agreement for each item in the Jefferson scale ranged from 86–98% for RNs and
from 81–100% for the physician/resident group, it is possible to infer that, in general, both
professions are more positive than negative regarding collaboration. The collaboration
subscales also show statistically significant results, with nurses consistently having a more
positive attitude except in the category of physician authority. This finding indicates that
physicians’ attitudes toward physician authority are more positive than nurses’ attitudes
toward physician authority. When comparing the results of the physician group with
residents and without, it is interesting that the overall collaboration score is higher when
residents are not included. The shared education and nurse autonomy scores are almost
identical when residents are and are not included; however, the caring vs. curing scores and
the physician authority scores are different. Further study is recommended to better
understand these results.
Servant leadership scores using the Barbuto-Wheeler Servant Leadership Questionnaire
are statistically significant for the total score and subscales. These scores were consistently
different between nurses and physicians (with and without residents included in the data
analysis), suggesting a minimal difference between physicians and residents regarding
attitudes toward servant leadership. Additional studies focusing on servant lead

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สนทนานี้เป็นครั้งแรกที่ศึกษาดำเนินการที่สำรวจแนวคิดของข้าราชการเป็นผู้นำในการสภาพแวดล้อมทางสุขภาพ ทำความเข้าใจร่วมกันเจตคติแพทย์และพยาบาลนำข้าราชการอาจ มีผลกระทบต่อการปฏิบัติในอนาคตของพยาบาล และยาและ การเปลี่ยนวัฒนธรรมองค์กร ความสัมพันธ์ได้เสมอส่วนกลางของการดูแลสุขภาพ เข้าใจความสัมพันธ์เหล่านี้ยัง ไม่ได้คีย์ปัจจัยในการดูแลผู้ป่วยอย่างไรกำหนดส่งหรือผลลัพธ์ของการดูแล ตามที่ซานมาร์ตินร็อดริเกซ ไลส์ D'Amour และ Ferrada-Videla (2005), ปัจจัยที่หลากหลายสนับสนุนสภาพแวดล้อมการทำงานร่วมกันรวมทั้งวิธีการโต้ตอบบุคคล วิธีการองค์กร และกระบวนการของระบบขององค์กรอีกด้วย แนวความคิดเป็นไปตามกรอบของความสัมพันธ์เป็นศูนย์กลางใช้ในการศึกษานี้ (Tresolini, 1994)ทำงานเป็นทีม ค่าทั่วไป ความปรารถนาที่จะเรียนรู้จากผู้อื่น ความปรารถนาที่จะสอนผู้อื่นทำงานในความสามัคคีโดยไม่มีลำดับชั้นการสร้างบวกหรือสภาพแวดล้อมสำหรับการผู้ป่วยและผู้ให้บริการ บการศึกษานี้ร่วมกันและข้าราชการภาวะผู้นำให้เข้าใจในแนวคิดเหล่านี้ และสร้างคำถามเพิ่มเติมเพื่อให้สำรวจการศึกษานี้ RN คะแนนได้นัยสำคัญกว่าคะแนนแพทย์ทั้งนำข้าราชการและทำงานร่วมกัน โดยรวม มีผลการวิจัยจากการศึกษานี้สอดคล้องกับศึกษาร่วมกันก่อนหน้านี้ ระบุร่วมเจตคติ RNโดยทั่วไปยิ่งบวกกว่าแพทย์เจตคติร่วม (ทศพร et al. 2003)ข้าราชการผู้นำผลการวิจัยบ่งชี้บนโบราณเชียงรายมี self-perception ขึ้นของตัวเองเป็นผู้นำข้าราชการกว่าแพทย์ทำ มีจำนวนของปริมาณคำอธิบายสำหรับการค้นหานี้ ครั้งแรก แพทย์อาจไม่เน้นเดียว physiciannurseทำงานร่วมกันเป็นพยาบาลทำ สุดเพียง เพื่อให้การดูแลผู้ป่วย พยาบาลต้องตาราง IV ผลลัพธ์แบบสอบถามการนำข้า Barbuto ล้อ (แพทย์/ผู้พักอาศัยรวม)ขนาดกุ๊กแพทย์/อาศัยผลหมายถึง d (SD) n¼419 หมายถึง (SD) n¼78 t df p โคเฮนของรวมคะแนน 73.57 (10.06) 67.65 (11.39) 4.67 495 5.001 .55ศีลธรรมโทร 13.60 (2.20) 12.69 (2.20) 3.35 495 .001 .41อารมณ์การรักษา 12.39 (2.48) 11.42 (3.31) 2.98 495 .003 .33ภูมิปัญญา 16.67 (2.60) 15.39 (2.85) 3.94 นิ้ว 495 5.001 .47โน้มน้าวใจแมป 14.47 (3.39) 13.10 (3.97) 3.18 495 .002 .37องค์กรดูแล 16.44 (2.99) 15.05 (3.17) 3.74 495 5.001 .45เป็นผู้นำในการทำงานร่วมกันและข้าราชการ 337ทำงานร่วมกับแพทย์ แพทย์ คง อาจพบร่วมกับพนักงานพยาบาลเป็นศูนย์กลางความสามารถในการให้การดูแลผู้ป่วย เป็นระบบการดูแลสุขภาพเปลี่ยนแปลงการเน้นวิธีการทีม ต้องการทำงานร่วมกันจากทั้งสองฝ่ายมีการเปลี่ยนแปลง คำอธิบายที่สองคือ ว่า พยาบาลยอมรับบทบาทของการของมากขึ้นบริการผู้ป่วยในขณะที่แพทย์มีแนวโน้มการดูบทบาทของพวกเขาเป็นผู้นำ หรืออำนาจในการดูแลผู้ป่วย สำหรับข้าราชการเป็นผู้นำ บทบาทของพยาบาลมีรากดั้งเดิมที่มีค่าการดูแลของผู้อื่นในขณะที่บทบาทแพทย์ดั้งเดิมเป็นผู้นำของทีมสุขภาพ ดังนั้น มันอาจไม่น่าแปลกใจที่บนโบราณเชียงรายที่คะแนนตัวเองสูงขึ้นเป็นผู้นำข้าราชการในแง่บทบาทดั้งเดิมของพยาบาลร่วมผลการวิจัยระบุว่า แม้ว่าความแตกต่างในคะแนนระดับ Jefferson รวมสำคัญทางสถิติ ความสำคัญทางคลินิกอาจ หรืออาจไม่มีอยู่ พิจารณาที่ตัวเปอร์เซ็นต์ข้อตกลงสำหรับสินค้าแต่ละขนาด Jefferson อยู่จาก 86-98% สำหรับบนโบราณเชียงราย และจาก 81 – 100% สำหรับกลุ่มการแพทย์/ถิ่นที่อยู่ เป็นการสรุปที่ ทั่วไป ทั้งสองวิชาชีพจะยิ่งบวกมากกว่าเชิงลบเกี่ยวกับการทำงานร่วมกัน ความร่วมมือsubscales แสดงผลทางสถิติอย่างมีนัยสำคัญ กับพยาบาลอย่างต่อเนื่องมีมากขึ้นทัศนคติเชิงบวกยกเว้นในประเภทของหน่วยแพทย์ พบนี้บ่งชี้ว่าหน่วยแพทย์เจตคติแพทย์เป็นบวกมากขึ้นกว่าทัศนคติของพยาบาลต่อหน่วยแพทย์ เมื่อเปรียบเทียบผลกับกลุ่มแพทย์ผู้อยู่อาศัย และไม่ มี เป็นที่น่าสนใจว่าคะแนนความร่วมมือโดยรวมสูงขึ้นเมื่อไม่มีผู้อยู่อาศัย ร่วมศึกษาและพยาบาลคะแนนอิสระมีเกือบเหมือนเมื่ออาศัยอยู่ และจะไม่รวม อย่างไรก็ตาม การดูแลเทียบกับบ่มคะแนน และคะแนนหน่วยงานแพทย์แตกต่างกัน แนะนำศึกษาให้ดีขึ้นเข้าใจผลลัพธ์เหล่านี้คะแนนความเป็นผู้นำข้าราชการโดยใช้แบบสอบถามการนำข้า Barbuto ล้อมีนัยสำคัญทางสถิติคะแนนรวมและ subscales คะแนนเหล่านี้ได้อย่างสม่ำเสมอแตกต่างกันระหว่างพยาบาลและแพทย์ (มี และไม่ มีผู้อยู่อาศัยรวมอยู่ในข้อมูลวิเคราะห์), บอกความแตกต่างน้อยที่สุดระหว่างแพทย์และประชาชนเกี่ยวกับเจตคติความเป็นผู้นำของข้าราชการ นำไปศึกษาเพิ่มเติมเน้นข้าราชการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การอภิปราย
นี้คือการศึกษาแรกที่ดำเนินการสำรวจว่าแนวคิดของการเป็นผู้นำคนรับใช้ใน
สภาพแวดล้อมด้านการดูแลสุขภาพ ทำความเข้าใจเกี่ยวกับพยาบาลและทัศนคติที่มีต่อการทำงานร่วมกันของแพทย์
และความเป็นผู้นำผู้รับใช้อาจมีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญในการปฏิบัติในอนาคตของการพยาบาลและ
การแพทย์และวัฒนธรรมองค์กรที่เปลี่ยน ความสัมพันธ์ได้เสมอ
องค์ประกอบกลางของการดูแลสุขภาพ แต่การทำความเข้าใจความสัมพันธ์เหล่านี้ไม่ได้รับการคีย์
ปัจจัยในการกำหนดวิธีการดูแลผู้ป่วยจะถูกส่งหรือผลลัพธ์ของการดูแล ตามที่
ซานมาร์ติน Rodriguez, ไบน์ D'Amour และ Ferrada-Videla (2005) ความหลากหลายของปัจจัย
สนับสนุนสภาพแวดล้อมร่วมกันรวมถึงวิธีที่บุคคลโต้ตอบว่า
ฟังก์ชั่นขององค์กรและกระบวนการของระบบขององค์กร แนวคิด
กรอบของการดูแลความสัมพันธ์เป็นศูนย์กลางที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ (Tresolini, 1994) จะขึ้นอยู่กับ
การทำงานเป็นทีม, ค่านิยมร่วมกัน, ความปรารถนาที่จะเรียนรู้จากคนอื่น ๆ ความปรารถนาที่จะสอนคนอื่น ๆ
ที่ทำงานอยู่ในความสามัคคีโดยไม่ต้องลำดับชั้นในการสร้างผลบวกหรือสภาพแวดล้อม สำหรับ
ผู้ป่วยและผู้ให้บริการ ผลการศึกษานี้เกี่ยวกับการทำงานร่วมกันทั้งสองคนรับใช้และ
เป็นผู้นำเข้าให้ข้อมูลเชิงลึกที่เกี่ยวข้องกับแนวคิดเหล่านี้และสร้างคำถามมากขึ้นที่จะ
สำรวจ.
สำหรับการศึกษานี้คะแนน RN สูงกว่าคะแนนของแพทย์ทั้งสองอย่างมีนัยสำคัญสำหรับ
การทำงานร่วมกันและเป็นผู้รับใช้ความเป็นผู้นำ ผลการวิจัยโดยรวมจากการศึกษานี้สอดคล้องกับ
การศึกษาการทำงานร่วมกันก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่าทัศนคติ RN ที่มีต่อการทำงานร่วมกันเป็น
บวกมากกว่าทัศนคติของแพทย์ที่มีต่อการทำงานร่วมกัน (Hojat et al., 2003).
ผลการศึกษาความเป็นผู้นำผู้รับใช้ระบุว่า RNs มีเชิงบวกมากขึ้นการรับรู้ด้วยตนเอง ของ
ตัวเองเป็นผู้นำผู้รับใช้กว่าแพทย์ มีจำนวนของที่เป็นไปได้มี
คำอธิบายสำหรับการค้นพบนี้ ครั้งแรกแพทย์อาจไม่ใส่เน้นเดียวกันใน physiciannurse
การทำงานร่วมกันเป็นพยาบาลทำ ส่วนใหญ่ก็เพื่อให้การดูแลผู้ป่วย, พยาบาลต้อง
ตาราง IV Barbuto ล้อผล Servant ผู้นำแบบสอบถาม (แพทย์ / ที่อาศัยอยู่รวมกัน).
พยาบาลวิชาชีพแพทย์ / ที่อาศัยอยู่ในผลขนาด
เฉลี่ย (SD) n¼419เฉลี่ย (SD) n¼78 T DF P โคเฮน D
รวมคะแนน 73.57 (10.06) 67.65 (11.39) 4.67 495 5.001 55
เห็นแก่ผู้อื่นเรียก 13.60 (2.20) 12.69 (2.20) 3.35 0.41 495 001
การรักษาอารมณ์ 12.39 (2.48) 11.42 (3.31) 2.98 0.33 495 003
ภูมิปัญญา 16.67 (2.60) 15.39 (2.85) 3.94 495 0.47 5.001
ทำแผนที่เพื่อการโน้มน้าวใจ 14.47 (3.39) 13.10 (3.97) 3.18 0.37 495 .002
ดูแลองค์การ 16.44 (2.99) 15.05 (3.17) 3.74 495 0.45 5.001
ความร่วมมือและความเป็นผู้นำผู้รับใช้ 337
ทำงานร่วมกันกับแพทย์ แพทย์ในมืออื่น ๆ ที่อาจจะไม่เห็นความร่วมมือกับ
พยาบาลประจำการเป็นศูนย์กลางความสามารถในการให้การดูแลผู้ป่วย ในฐานะที่เป็นระบบการดูแลสุขภาพ
การเปลี่ยนแปลงที่จะเน้นวิธีการของทีมที่จำเป็นสำหรับการทำงานร่วมกันจากทั้งสองฝ่ายจะ
ต้องมีการเปลี่ยนแปลง คำอธิบายที่สองคือพยาบาลมากขึ้นพร้อมยอมรับบทบาทของการเป็นของ
การบริการให้กับผู้ป่วยในขณะที่แพทย์มีแนวโน้มที่จะดูบทบาทของพวกเขาในฐานะผู้นำหรือ
ผู้มีอำนาจในการดูแลผู้ป่วย ในการเป็นผู้นำคนรับใช้บทบาทของพยาบาลที่มี
รากแบบดั้งเดิมว่าค่าการดูแลของคนอื่น ๆ ในขณะที่บทบาทของแพทย์แบบดั้งเดิมจะเป็น
ผู้นำของทีมการดูแลสุขภาพ ดังนั้นมันอาจจะไม่น่าแปลกใจที่ RNs รับการจัดอันดับตัวเอง
สูงขึ้นเป็นผู้นำคนรับใช้ในแง่ของบทบาทดั้งเดิมของพยาบาล.
การค้นพบการทำงานร่วมกันแสดงให้เห็นว่าถึงแม้จะแตกต่างในการรวมคะแนนขนาดเจฟเฟอร์สันเป็น
นัยสำคัญทางสถิติอย่างมีนัยสำคัญทางคลินิกหรืออาจจะไม่เป็นปัจจุบัน . การพิจารณาว่า
ข้อตกลงเปอร์เซ็นต์สำหรับแต่ละรายการในระดับเจฟเฟอร์สันอยู่ในช่วง 86-98% สำหรับ RNs และ
81-100% สำหรับกลุ่มแพทย์ / ถิ่นที่อยู่นั้นมันเป็นไปได้ที่จะอนุมานได้ว่าโดยทั่วไปทั้ง
อาชีพที่เป็นบวกมากกว่าเชิงลบ เกี่ยวกับการทำงานร่วมกัน การทำงานร่วมกัน
subscales ยังแสดงให้เห็นผลอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติกับพยาบาลอย่างต่อเนื่องมีมากขึ้น
ทัศนคติเชิงบวกยกเว้นในหมวดหมู่ของผู้มีอำนาจแพทย์ การค้นพบนี้แสดงให้เห็นว่า
แพทย์ทัศนคติที่มีต่อผู้มีอำนาจแพทย์เป็นบวกมากกว่าพยาบาลทัศนคติ
ที่มีต่อผู้มีอำนาจแพทย์ เมื่อเปรียบเทียบผลของกลุ่มแพทย์ที่มี
ถิ่นที่อยู่และไม่เป็นที่น่าสนใจว่าคะแนนการทำงานร่วมกันโดยรวมสูงขึ้นเมื่อ
ผู้อยู่อาศัยจะไม่รวม การศึกษาและการพยาบาลที่ใช้ร่วมกันคะแนนเอกราชเกือบจะ
เหมือนกันเมื่อผู้อยู่อาศัยและไม่ได้รวม; อย่างไรก็ตามการดูแลเทียบกับคะแนนการบ่มและ
คะแนนผู้มีอำนาจแพทย์ที่แตกต่างกัน การศึกษาต่อไปจะแนะนำให้ดีขึ้น
เข้าใจผลลัพธ์เหล่านี้.
คะแนนเป็นผู้นำคนรับใช้โดยใช้ Barbuto ล้อผู้รับใช้แบบสอบถามเป็นผู้นำ
ที่มีนัยสำคัญทางสถิติสำหรับคะแนนรวมและ subscales คะแนนเหล่านี้อย่างต่อเนื่อง
ที่แตกต่างกันระหว่างแพทย์และพยาบาล (ที่มีและไม่มีผู้อยู่อาศัยรวมอยู่ในข้อมูล
การวิเคราะห์) ชี้ให้เห็นความแตกต่างเพียงเล็กน้อยระหว่างแพทย์และประชาชนเกี่ยวกับ
ทัศนคติที่มีต่อความเป็นผู้นำผู้รับใช้ การศึกษาเพิ่มเติมโดยมุ่งเน้นนำคนรับใช้