“And for minimal pay,” Maureen adde

“And for minimal pay,” Maureen added.
“Do you really believe you can support a wife and any children
you may have?” Connie asked Tom.
Jessica could only stare at the woman in horror. Not for a
single minute did she ever think Peter’s mother could be this
rude!
Tom looked taken aback by the question before he cleared his
throat. “My father owns a farm and has done a fine job of
raising me and my five siblings.”
Maureen looked him up and down in obvious disapproval. “At
least your clothes don’t have any holes in them.”
Jessica scrambled for something to say but her mind drew a
complete blank.
“Why would we have holes in our clothes?” Tom asked, even as
he shifted again from one foot to another.
Maureen looked as if his question surprised her. “Don’t
farmers’ wives spend their free time sewing patches onto their
children’s pants?”
“No.”
“Well, just what do they do?” Connie asked.
Before he could answer, a squirrel darted across his path. He
was in the process of shifting to his other foot—again—when
he tripped on the squirrel and fell forward.
Maureen gasped and stepped back just in time for the startled
squirrel to leap onto Connie who lost her balance and fell on her
rear end in a puddle. The squirrel bounced off Connie’s hat and
raced up the nearest tree.
Jessica clasped her hand over her mouth to stifle her giggles.
“Oh! Are you alright?” Tom asked, reaching out to help Connie
up.
“Don’t touch me!” she shrieked and slapped his hand away.
Maureen offered her hand, which the woman accepted, and
helped brush the leaves off her wet skirt. “You should change
at once.”
Red faced, Connie nodded. “Yes. I must.” She adjusted her hat
and straightened her shawl. Lifting her chin up, she told Tom
and Jessica, “It seems that I am in need of a new dress. Good
day to you both.”
“Well, shoot, my ma doesn’t bother changing when squirrels
jump on her. She just laughs and plays in the fields with them,”
Tom replied. “Says it’s good for the soul to get along with the
critters.”
Jessica glanced at Tom. Was he being serious?
Maureen blinked. “She doesn’t do such a vile thing.”
He shrugged. “You wanted to know what farmers’ wives did.”
Connie huffed. “There’s no need to be flippant.” She shot
Jessica a meaningful look. “Peter is always polite.” Then she
pressed forward and hobbled down the sidewalk with Maureen
who talked to her in soothing tones.
Tom sighed. “I probably wasn’t as gentlemanly as I should
have been.”
Jessica burst out laughing. “Are you kidding? That was great.”
Then she quickly sobered. “Your ma doesn’t allow critters into
the house, does she?”
“That depends on what you call a critter. Some days she says
that my brothers are no better than a pack of wild animals.”
She smiled. “Who knew you had it in you?”
“Had what in me?”
“That you had such wit.”
A slow grin crossed his face. “There’s lots you don’t know
about me.”
“I look forward to finding out,” she shyly replied.
“Mind if I take your arm?”
“No.”
He gently took her by the elbow and they continued their walk.
Chapter Fourteen
Jessica’s mother rolled her eyes when Jessica lifted her new veil
for her to inspect. “You’ve only been courting for one month.
It’s much too soon to think of weddings.”
Jessica set the veil back on her lap. “He’s going to propose.
It’s just a matter of when.”
“And ‘when’ isn’t going to happen any time soon.”
Rolling her eyes, Jessica turned her attention back to pulling the
pink thread through the needle.
Her mother crossed the parlor and fiddled with the curtains. “I
notice you put in red and pink roses.”
“Of course. I asked him what he thought of those colors, and he
said they were fine.”
“You didn’t tell him what you were doing with those colors, did
you?” She put a hand on her hip and studied her daughter with a
disapproving look.
“No. I just said I liked those colors together, that’s all.”
“Hmm...” Her mother didn’t look convinced.
Shrugging, she tied the thread and got ready to add more to the
rose she’d just started on her veil.
“The poor boy doesn’t stand a chance.”
She gasped. “Why would marrying me be a burden to him?”
“I didn’t say it would be a burden. I feel bad because he doesn’t
have a chance.”
“Why would he want a chance to avoid marriage to me?”
“You know what I mean.” She chuckled as she shook her head.
“I hope you’re letting him believe that he’s the one leading this
relationship.”
“You know I do. I learned from watching you. You made Pa
think he made the big decisions around here.”
“He did make the big decisions.”
“Deciding what to eat for supper is not a big decision,” Jessica
said.
“It sure was. It made a huge difference as to how long I spent
in the kitchen each day.”
Jessica laughed. “If you say so.”
Before her mother could protest, there was a knock at the door.
She glanced out the window. “We’re not done with this
conversation, young lady.”
“Who is it?”
“Margaret.”
“Oh good! I want to talk to her about putting those red roses
back onto her bridesmaid gown.”
Her mother groaned but opened the front door. “Come on in,
Margaret. The bride is right over there.”
“The bride?” Margaret entered the parlor and looked at Jessica.
“Did Tom propose already?”
“No,” her mother said. “But he certainly would have if Jessica
here had her way.”
“He’s planting apple trees for me,” Jessica told Margaret.
Margaret’s eyes grew wide. “Is he really?”
Jessica’s mother frowned. “Just what is so important about
that?”
“Nothing. It’s just nice to have fresh apples, that’s all,” Jessica
quickly answered.
Giving a loud sigh, her mother said, “I suppose ignorance, in
this case, is bliss. I’ll be in the kitchen.”
“I’ll join you soon,” Jessica promised. She glanced at her
friend. “Will you stay for supper?”
“I suppose I can.” Margaret took off her coat and hung it on the
hook by the door. “So, you’re really going to marry Tom?”
“It’s a sure thing. He’s a lot better than Peter, and the best part
is Tom’s mother isn’t controlling like Connie is.”
“So he isn’t clumsy all the time?” She sat across from Jessica
and folded her hands in her lap.
“He’s clumsy when he’s nervous. Otherwise, he handles
himself quite well.”
“Is he nervous around you?”
“Only when I go to kiss him.”
She gasped. “Who would have thought you could be so bold!”
Jessica giggled. “What? If I waited for him to make the first
move, it’d never happen.” And how delightful those kisses
were. She supposed that it was unladylike to instigate kisses,
but the reward was well worth it—and he certainly didn’t seem
to mind. “I’ve never felt a desire to kiss Peter like I do to kiss
Tom.”
“You never smiled as much when you were with Peter, so
obviously, you’re better off.”
She blinked in surprise. “Then you no longer detest Tom?”
“I never detested him,” Margaret argued. “I just wondered how
he could possibly be near a woman without knocking her over.
Plus, I thought you loved Peter and didn’t think it was right for
you to entertain Tom while you were engaged. But since I
realized how things really were between you and Peter...” She
shrugged. “Well, what’s the point in fighting fate, right?”
“Right.”
“And since things do look promising between you and Tom, I’ll
remove the white roses on my dress and replace them with the
red ones.”
“Thank you.”
Margaret chuckled. “You know, Connie’s sorely disappointed.
She’s been bedridden.”
Jessica glanced up from her veil. “Is she sick?”
“Crying. You ruined her special day, you know.”
Forcing aside the urge to roll her eyes, Jessica returned her
attention to pulling the thread through the veil. “I’m sure she’ll
find another woman to marry her son.”
“Sadly, it won’t be him making that choice.”
“It wasn’t his choice to pick me either. I didn’t realize it at the
time, but she was the one who selected me.”
“I wonder what kind of woman he might pick if he had the
choice.”
“Who knows?” And who cared? Then she glanced up at her
friend. “You aren’t thinking of—”
“Oh, of course not!” Margaret shivered. “I watched what you
went through, and there’s no way I’d deal with that. But I was
thinking of taking your advice.”
“Really? What advice is that?”
Her cheeks grew pink as she fiddled with her skirt. “To post an
ad for a mail-order husband.”
Jessica nearly dropped her veil. “An ad for a husband?”
“Is that really so unusual?”
“Well...” Jessica thought about it. “I don’t recall seeing any of
those ads, but once in awhile, I hear of a woman out west
posting for one. Mostly, they have children and need a man for
financial support and protection. But I don’t see why a single
woman can’t post for one. Actually, there’s no reason why a
woman can’t take matters into her own hands and post an ad.
After all, men do it all the time. It’s only fair a woman be
granted the same right.” She finished sewing one of her rose
petals before she looked back at Margaret. “Have you posted
the ad yet?”
“No, not yet. I was hoping you could help me. I don’t know
what to write.”
She smiled. “I’d be delighted to help.”
Margaret relaxed and smiled back. “It’s scary but also
exciting.”
“We’ll get started on it once I finish this rose,” Jessica
promised.
Then she picked up the pace on getting her work done. It was
an exciting prospect to find a suitable husband for Margaret,
and she couldn’t wait to see what type of men would respond to
a woman asking for a husband. She hoped there would be some
good ones to choose from. And, as an added benefit, she’d get
to see her dearest friend get married too.
***
Tom stacked another dirt brick onto the wall that would finish
the last side of his new home. “You did mix the dirt with the
right amount of straw, didn’t you?” he asked Joel who was
snickering beside him.
Joel turned to him with wide eyes. “Of course I did. The
sooner I get rid of you, the better.”
“Then why do

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"และ สำหรับค่าจ้างน้อยที่สุด Maureen เพิ่ม"ทำคุณคิดว่าคุณสามารถสนับสนุนภรรยาและรองคุณอาจจะ Connie ถามทอมเจสสิก้าไม่เพียงมองที่ผู้หญิงในสยองขวัญ ไม่เป็นมาร์คได้เธอเคยคิดว่า แม่ของปีเตอร์ไม่ได้นี้หยาบคายทอมมองถ่าย aback ด้วยคำถามก่อนเขาเลือกของเขาคอ "พ่อเป็นเจ้าของฟาร์ม และได้ทำงานที่ดีของเลี้ยงผมและพี่น้องของฉันห้า"Maureen มองเขาขึ้นและลงในตะวันตกที่เห็นได้ชัด "อย่างเสื้อผ้าของคุณไม่มีหลุมใดก็ได้"เจสสิก้าแปลงบางสิ่งบางอย่างว่า แต่ใจของเธอวาดเป็นว่างให้สมบูรณ์"ทำไมเราต้องหลุมในเสื้อผ้าของเรา" ทอมถาม แม้กระทั่งเป็นเขาเปลี่ยนอีกจากเท้าหนึ่งไปยังอีกMaureen มองว่าคำถามของเขาประหลาดใจเธอ "ไม่ภรรยาของเกษตรกรใช้เวลาฟรีเย็บปะลงบนพวกเขาเด็กกางเกง""หมายเลข""ดี เพียงแค่พวกเขาทำอะไร" Connie ถามก่อนที่เขาสามารถตอบ กระรอกพุ่งตัวตามข้ามเส้นทางของเขา เขาอยู่ในขั้นตอนต้องเท้าของเขา — อีกซึ่งเมื่อเขา tripped ในกระรอก และตกไปข้างหน้าMaureen gasped และถอยในเวลาที่ startledกระรอกกระโดดลง Connie ที่สูญเสียสมดุลของเธอ และมองไปที่เธอท้ายในบ่อ กระรอกที่เด้งออกของ Connie หาดใหญ่ และraced ขึ้นต้นไม้ที่ใกล้ที่สุดเจสสิก้า clasped มือของเธอผ่านปากของเธอเพื่อยับยั้งการสร้าง giggles ของเธอ"โอ้ รึเปล่าครับ" ทอมถาม การเข้าถึงเพื่อช่วย Connieค่า"อย่าจับฉันนะ" เธอ shrieked และ slapped มือไปมือของเธอ ที่ผู้หญิงยอมรับ นำเสนอ Maureen และช่วยแปรงใบปิดกระโปรงของเธอเปียก "คุณควรเปลี่ยนแปลงทันที"แดงประสบ Connie พยักหน้า "ใช่ ฉันต้องการ" เธอปรับหมวกของเธอและ straightened คลุมไหล่ของเธอ ยกคางของเธอ เธอบอกทอมและเจสสิก้า "ดู เหมือนว่า ฉันต้องแต่งตัวใหม่ ดีวันคุณทั้งนั้น""ดี ยิง ma ของฉันไม่รบกวนเปลี่ยนเมื่อกระรอกข้ามกับเธอ เธอเพียงแค่หัวเราะที และเล่นในที่นั้นทอมตอบ "ดีจิตจะได้รับพร้อมกล่าวว่า การดูแลรักษา critters "เจสสิก้า glanced ที่ทอม เขาอยู่อย่างจริงจังหรือไม่Maureen คันนั้นกะพริบ "เธอไม่ทำสิ่งชั่ว"เขายักไหล่ "คุณอยากรู้ว่าภรรยาของเกษตรกรไม่"Connie huffed "ไม่จำเป็นต้อง flippant" เธอยิงเจสสิก้าดูมีความหมาย "ปีเตอร์ได้เสมอสุภาพ" แล้วเธอกดไปข้างหน้า และ hobbled ลงสารพัดกับ Maureenที่พูดคุยกับเธอเสียงผ่อนคลายในทอมถอนหายใจ "คงไม่ค่อยเป็นสุภาพบุรุษที่ผมควรแล้ว"เจสสิก้าปะทุหัวเราะ "มีคุณล้อเล่นหรือไม่ ที่ได้ดี"จากนั้น เธอได้อย่างรวดเร็ว sobered "ม้าของคุณไม่อนุญาตให้มีการดูแลรักษา critters เป็นบ้าน ไม่เธอ""ขึ้นอยู่กับสิ่งที่คุณเรียก critter บางวันเธอกล่าวว่าที่พี่น้องของฉันจะไม่ดีกว่าของสัตว์ป่า"เธอยิ้ม "ใครรู้คุณมีมันในตัวคุณ""มีอะไรในฉัน""ว่า คุณมีปัญญาเช่นนั้น"รอบ ๆ ไร้ช้าข้ามหน้า "มีไม่รู้เกี่ยวกับฉัน""ฉันหวังว่าจะหา เธอ shyly ตอบ"จิตใจถ้าฉันเอาแขนของคุณ""หมายเลข"เขาค่อย ๆ เอาเธอ ด้วยศอก และเขาเดินของเขาบทที่สิบสี่แม่ของเจสสิก้าย้อนตาเธอเมื่อเจสสิก้ายกชุดใหม่ของเธอสำหรับการตรวจสอบของเธอ "คุณได้เท่านั้นแล้ว courting สำหรับเดือนหนึ่งมันจะมากเกินไปเร็ว ๆ นี้จะคิดว่า แต่งงาน "เจสสิก้าได้คลุมไปบนตักของเธอ "เขากำลังเสนอมันเป็นเพียงเรื่องของเวลา""และ"เมื่อ"ไม่ได้เกิดขึ้นตลอดเวลาเร็ว ๆ นี้"กลิ้งตาของเธอ เจสสิก้าหันความสนใจของเธอไปดึงด้ายสีชมพูผ่านเข็มแม่ของเธอเดินข้าม parlor และเล่นกับม่าน "ฉันหนังสือแจ้งคุณใส่สีแดง และสีชมพูกุหลาบ""แน่นอน ฉันขอให้เขาสิ่งที่เขาคิดว่า สีเหล่านั้น และเขากล่าวว่า พวกเขาดีขึ้น""คุณไม่ได้บอกสิ่งที่กำลังทำกับสีเหล่านั้น ไม่ได้คุณ" เธอวางมือบนสะโพกของเธอ และลูกสาวของเธอมีศึกษาเราดู"ผมแค่กล่าวว่า ผมชอบสีเหล่านั้นเข้าด้วยกัน หมายเลขที่ได้ทั้งหมด""อืมม..." แม่ของเธอไม่ได้ดู convincedShrugging เธอผูกด้าย และพร้อมที่จะเพิ่มมากขึ้นมีการกุหลาบเธอได้เริ่มต้นเพียงบนผิวของเธอ"เด็กยากจนไม่ยืนโอกาส"นาง gasped "ทำไมจะแต่งฉันเป็นภาระกับเขา""ผมไม่ได้บอกว่า มันจะเป็นภาระการ ฉันรู้สึกไม่ดี เพราะเขาไม่มีโอกาส""ทำไมเขาต้องการโอกาสที่จะหลีกเลี่ยงการแต่งงานกับฉันหรือ""คุณนั้นไง" เธอเบา ๆ ขณะที่เธอจับหัวของเธอ"ฉันหวังว่า คุณจะปล่อยให้เขาเชื่อว่า เขาเป็นผู้นำนี้ความสัมพันธ์กัน""คุณรู้ว่า ฉันทำ ฉันเรียนรู้จากการเฝ้าดูคุณ คุณทำ Paคิดว่า เขาทำการตัดสินใจขนาดใหญ่เดิน""เขาไม่ได้ตัดสินใจใหญ่""ตัดสินใจอะไรไปกินซุปเปอร์ไม่เป็น ตัดสินใจเป็นใหญ่ เจสสิก้ากล่าวว่า"แน่ใจได้ มันทำให้ความแตกต่างมากเป็นระยะที่ผมใช้ในห้องครัวแต่ละวัน"เจสสิก้าหัวเราะ "ถ้าคุณพูดอย่างนั้น"ก่อนที่แม่ของเธอไม่สามารถปฏิเสธ มีเสียงเคาะที่ประตูนาง glanced ขึ้น "เราไม่เสร็จนี้การสนทนา หญิงสาว""ใครเป็นหรือไม่""มาร์กาเร็ต""โอ้ ดี อยากพูดคุยกับเธอเกี่ยวกับวางกุหลาบแดงกลับไปยังเธอเพื่อนเจ้าสาวชุดนี้"แม่ของเธอ groaned แต่เปิดประตูด้านหน้า "โธ่มาร์กาเร็ต เจ้าสาวคือขวาโน่น""เจ้าสาว" มาร์กาเร็ตป้อน parlor และมองเจสสิก้า"ไม่ได้ทอมเสนอแล้ว""ไม่ แม่ของเธอกล่าวว่า " แต่เขาแน่นอนจะมีเจสสิก้าที่นี่มีวิธีของเธอ""เขาจะปลูกต้นแอปเปิ้ลสำหรับฉัน เจสสิก้าบอกมาร์กาเร็ตของมาร์กาเร็ตตาโตมากมาย "คือเขาจริง ๆแม่ของเจสสิก้า frowned "เพียงสิ่งสำคัญอื่น ๆ ที่เกี่ยวกับที่ ""ไม่ มันเป็นเพียงที่ดีจะมีแอปเปิ้ลสด ซึ่งทั้งหมด เจสสิก้าตอบได้อย่างรวดเร็วให้แยกกันดัง แม่ของเธอกล่าวว่า "ฉันคิดว่า ไม่รู้ ในกรณีนี้ มีความสุข ฉันจะได้ในครัว""ฉันจะเข้าร่วมคุณเร็ว ๆ นี้ เจสสิก้าสัญญา นาง glanced ที่เธอเพื่อน "จะคุณอยู่ว่าง""ฉันคิดว่า ฉันสามารถ" มาร์กาเร็ตเอาออกจากเสื้อของเธอ และหยุดในเบ็ดตามประตู "ดังนั้น คุณจริง ๆ กำลังจะแต่งงานกับทอม""ได้แน่ เขาเป็นมากดีกว่าปีเตอร์ และส่วนดีที่สุดเป็นแม่ของทอมไม่ควบคุมเช่นเป็น Connie""ดังนั้นเขาไม่ป้ำ ๆ ตลอดเวลา" เธอนั่งฝั่งตรงข้ามเจสสิก้าและพับมือของเธอในตักของเธอ"เขาเป็นป้ำ ๆ เมื่อเขาประสาท มิฉะนั้น เขาจัดการตัวเองค่อนข้างดี""คือเขาประสาทรอบ ๆ ตัวคุณ"เฉพาะเมื่อฉันไปจูบเขาไป"นาง gasped "ใครจะได้คิดว่า คุณอาจจะหนามาก"เจสสิก้ากระดี๊กระด๊าไป "อะไร ถ้าฉันรอให้เขาทำครั้งแรกย้าย จะไม่เกิดขึ้น" และวิธีจูบนั้นได้ เธอควรก็ยั่วโมโหจูบ unladylikeแต่ผลตอบแทนดีคุ้มตัว และแน่นอนไม่ได้ดูจะทราบ "ผมได้ไม่เคยรู้สึกต้องจูบปีเตอร์เหมือนฉันจูบทอม""คุณไม่เคยยิ้มมากที่สุดเมื่อคุณอยู่กับปีเตอร์ ดังนั้นอย่างชัดเจน คุณก็ดีมาก"เธอคันนั้นกะพริบในความประหลาดใจ "แล้วคุณไม่เกลียดชังทอม""ผมไม่เคย detested เขา มาร์กาเร็ตโต้เถียง "ฉันเพียงแค่สงสัยว่า อย่างไรเขาอาจจะใกล้ผู้หญิงอาจไม่เคาะเธอมากกว่าพลัส ฉันคิดว่า คุณรักปีเตอร์ และไม่คิดว่า มันเหมาะสมสำหรับคุณไปต้มในขณะที่คุณไม่หมั้น แต่เนื่อง จากฉันรับรู้สิ่งที่จริง ๆ เคยมีระหว่างคุณและปีเตอร์..." เธอยักไหล่ ความดี อะไรคือจุดในชะตากรรมต่อสู้ ขวา"ขวา""และเนื่อง จากสิ่งที่ค้นหาสัญญาระหว่างคุณและทอม ฉันจะเอาดอกกุหลาบสีขาวบนเสื้อผ้าของฉัน และแทนด้วยการคนสีแดง""ขอบคุณ"มาร์กาเร็ตเบา ๆ "คุณทราบ ของ Connie sorely ผิดหวังเธอได้นอนแบบ"เจสสิก้า glanced ขึ้นจากผิวของเธอ "คือเธอป่วย"ร้องไห้ คุณเจ๊งวันพิเศษของเธอ คุณรู้"เจสสิก้าบังคับไว้กระตุ้นเกลือกตาของเธอ คืนเธอความสนใจในการดึงด้ายผ่านม่าน "ผมมั่นใจว่า เธอจะหาผู้หญิงอื่นจะแต่งงานกับลูกชายของเธอ""เศร้า ไม่เขาทำที่เลือก""มันไม่ได้เลือกเขาให้รับฉันใด ไม่ทราบที่เวลา แต่เธอได้เป็นผู้หนึ่งที่เลือกฉัน""ไม่ทราบชนิดของผู้หญิงเขาอาจรับได้ถ้าเขามีการเลือก""ผู้รู้" และผู้ดูแล แล้ว เธอ glanced ค่าที่เธอเพื่อน "คุณไม่คิดกัน""โอ้ ไม่แน่นอน! " มาร์กาเร็ต shivered "เฝ้าดูสิ่งที่คุณได้ และไม่มีทางได้ฉันจะจัดการกับ แต่ผมแนวคิดของการแนะนำของคุณ""จริง ๆ คำแนะนำว่า"แก้มของเธอโตสีชมพูเธอเล่นกับกระโปรงของเธอ "ลงตัวโฆษณาสำหรับสามีสั่งซื้อทางไปรษณีย์"เจสสิก้าเกือบหลุดผิวของเธอ "การโฆษณาสำหรับสามี""คือจริง ๆ ดังนั้นผิดปกติหรือไม่? ""ดี..." เจสสิก้าคิดเกี่ยวกับมัน "ฉันไม่นึกเห็นใด ๆโฆษณาเหล่านั้น แต่ครั้งเดียวในชั่วขณะหนึ่ง ฉันได้ยินเสียงของผู้หญิงออกตะวันตกลงรายการบัญชีหนึ่ง ส่วนใหญ่ พวกเขามีลูก และต้องเป็นคนสนับสนุนทางการเงินและการป้องกัน แต่ฉันไม่เห็นเหตุผลเดียวผู้หญิงไม่สามารถลงรายการบัญชีหนึ่ง จริง มีเหตุผลว่าทำไมการผู้หญิงไม่สามารถพิจารณาเรื่องมือของตนเอง และลงโฆษณาหลังจากที่ทุก ผู้ชายทำได้ตลอดเวลา เป็นธรรมเท่านั้นเป็นผู้หญิงได้รับสิทธิเช่นเดียวกัน" เธอเสร็จเย็บหนึ่งเธอโรสกลีบก่อนเธอมองกลับมาร์กาเร็ต "คุณลงรายการบัญชีการโฆษณายัง""ไม่มี ยังไม่ได้ ฉันหวังคุณสามารถช่วยฉัน ฉันไม่รู้สิ่งที่จะเขียน"เธอยิ้ม "ฉันจะยินดีที่จะช่วย"มาร์กาเร็ตผ่อนคลาย และยิ้มกลับไป "ก็น่ากลัวแต่ตื่นเต้น""เราจะเริ่มต้นกับมันเมื่อฉันเสร็จนี้โรส เจสสิก้าสัญญาแล้ว เธอเลือกที่จะก้าวในการทำงานของเธอ มันเป็นโอกาสน่าตื่นเต้นหาสามีที่เหมาะสมสำหรับมาร์กาเร็ตและเธอไม่สามารถรอเพื่อดูชนิดของมนุษย์จะตอบสนองต่อผู้หญิงขอให้สามี เธอหวังว่า จะมีบางคนดีให้เลือก และ เป็นรับประโยชน์ เธอจะได้รับเห็นเพื่อนสายแต่งเกินไป***ทอมซ้อนอิฐสกปรกอื่นลงบนผนังที่จะเสร็จสิ้นด้านหลังสุดของบ้านใหม่ของเขา "คุณไม่ได้ผสมดินกับการปริมาณที่เหมาะสมของฟาง ไม่คุณ? "เขาถาม Joel ที่ถูกsnickering อยู่ข้างเขาJoel เปิดเขา ด้วยสายตาที่กว้าง "แน่นอนค่ะ ที่เร็ว ฉันจะกำจัดคุณ ที่ดีกว่านี้""แล้วทำไม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"และสำหรับการจ่ายน้อยที่สุด" มอรีนเพิ่ม.
"จริงๆคุณเชื่อว่าคุณสามารถสนับสนุนภรรยาและลูก ๆ
ที่คุณอาจมี?" คอนนี่ถามทอม.
เจสสิก้าเท่านั้นที่จะจ้องมองที่ผู้หญิงคนหนึ่งในหนังสยองขวัญ ไม่ได้สำหรับนาทีเดียวไม่เคยคิดว่าเธอแม่ของปีเตอร์นี้อาจจะหยาบคาย! ทอมมองผงะคำถามก่อนที่เขาจะเคลียร์ของเขาคอ "พ่อของฉันเป็นเจ้าของฟาร์มและได้ดำเนินงานที่ดีของการเพิ่มฉันและพี่น้องห้าของฉัน." มอรีนมองเขาขึ้นและลงในความไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด "อย่างน้อยเสื้อผ้าของคุณไม่ได้มีหลุมใด ๆ ในพวกเขา." เจสสิก้าตะกายสิ่งที่จะพูด แต่ใจของเธอดึงว่างเปล่าสมบูรณ์. "ทำไมเราจะมีหลุมในเสื้อผ้าของเรา?" ทอมถามแม้ในขณะที่เขาขยับตัวอีกครั้งจากที่หนึ่งเดินเท้าไปอีก. มอรีนดูราวกับว่าคำถามของเขาประหลาดใจของเธอ "อย่าภรรยาเกษตรกรใช้แพทช์เย็บเวลาของพวกเขาฟรีของพวกเขาลงบนกางเกงเด็ก?" "ไม่ใช่" "ดีเพียงสิ่งที่พวกเขาทำ?" คอนนี่ถาม. ก่อนที่เขาจะตอบกระรอกพุ่งข้ามเส้นทางของเขา เขาอยู่ในขั้นตอนของการขยับเท้าอีกครั้งเมื่อเขาอื่น ๆ ที่เขาสะดุดกระรอกและล้มลงไปข้างหน้า. มอรีนอ้าปากค้างและเดินกลับเพียงในเวลาสำหรับตกใจกระรอกที่จะกระโดดขึ้นไปบนคอนนีที่สูญเสียความสมดุลของเธอและลดลงเมื่อเธอท้ายในบ่อ กระรอกกระดอนออกหมวกคอนนี่และวิ่งขึ้นไปบนต้นไม้ที่ใกล้ที่สุด. เจสสิก้าประสานมือของเธอมากกว่าปากของเธอที่จะยับยั้งหัวเราะคิกคักของเธอ. "โอ้! คุณไม่เป็นไร? "ทอมถามเอื้อมมือออกไปช่วย Connie ขึ้น." อย่าแตะต้องฉัน! "เธอร้องและตบมือของเขาออกไป. มอรีนที่นำเสนอมือของเธอที่หญิงนั้นได้รับการยอมรับและช่วยแปรงใบปิดกระโปรงเธอเปียก. "คุณควรเปลี่ยนในครั้งเดียว." แดงต้องเผชิญกับคอนนี่พยักหน้า "ใช่ ฉันต้อง. "เธอปรับหมวกและผ้าคลุมไหล่ของเธอตรง ยกคางของเธอเธอบอกว่าทอมและเจสสิก้า "มันดูเหมือนว่าฉันอยู่ในความต้องการของชุดใหม่ ดีวันเพื่อให้คุณทั้งสอง. "" ดียิงแม่ของฉันไม่ได้รำคาญเปลี่ยนแปลงเมื่อกระรอกกระโดดขึ้นไปบนของเธอ เธอก็หัวเราะและเล่นในทุ่งนากับพวกเขา "ทอมตอบ "มันบอกว่าเป็นสิ่งที่ดีสำหรับชีวิตที่จะได้รับพร้อมกับcritters." เจสสิก้าเหลือบมองไปที่ทอม เขาก็เป็นที่ร้ายแรง? มอรีนกระพริบตา "เธอไม่ได้ทำนั้นเป็นสิ่งที่เลวทราม." เขายักไหล่ "คุณต้องการที่จะรู้ว่าสิ่งที่ภรรยาของเกษตรกรได้." คอนนี huffed "มีความต้องการที่จะเป็นทะลึ่งไม่ได้." เธอยิงเจสสิก้าดูมีความหมาย "ปีเตอร์สุภาพเสมอ." จากนั้นเธอก็กดไปข้างหน้าและhobbled ลงทางเท้ากับมอรีนที่ได้พูดคุยกับเธอในโทนสีธรรมชาติ. ทอมถอนหายใจ "ผมอาจจะไม่ได้เป็นสุภาพบุรุษที่สุดเท่าที่ฉันควรจะได้รับ." เจสสิก้าระเบิดเสียงหัวเราะออก "คุณล้อเล่น? นั่นคือที่ดี. "จากนั้นเธอก็เมาได้อย่างรวดเร็ว "แม่ของคุณไม่อนุญาตให้มีสัตว์เลื้อยคลานเข้ามาในบ้านที่เธอไม่?" "นั่นขึ้นอยู่กับสิ่งที่คุณเรียก Critter บางวันเธอบอกว่าพี่ชายของฉันจะไม่ดีกว่าแพ็คของสัตว์ป่า. "เธอยิ้ม "ใครจะรู้ว่าคุณมีมันในตัวคุณ?" "สิ่งที่มีในตัวผม?" "นั่นคุณมีปัญญาดังกล่าว." ยิ้มช้าข้ามใบหน้าของเขา "มีจำนวนมากเป็นที่คุณไม่ทราบเกี่ยวกับฉัน." "ฉันหวังว่าจะหาออกมา" เธอตอบอย่างอาย ๆ . "ใจถ้าผมใช้แขนของคุณ?" "ไม่ใช่" เบา ๆ เขาพาเธอโดยข้อศอกและพวกเขายังคงเดินเท้าของพวกเขา . บทที่สิบสี่แม่ของเจสสิก้ารีดตาของเธอเมื่อเจสสิก้ายกผ้าคลุมหน้าใหม่ของเธอสำหรับเธอที่จะตรวจสอบ "คุณได้รับการติดพันหนึ่งเดือน. มันมากเร็วเกินไปที่จะคิดว่าการแต่งงาน." เจสสิก้าตั้งม่านกลับมาอยู่บนตักของเธอ "เขาจะนำเสนอ. มันเป็นเพียงเรื่องของเมื่อ." "และเมื่อ 'ไม่ได้ที่จะเกิดขึ้นในเร็ว ๆ นี้." โรลลิ่งสตาของเธอเจสสิก้าหันมาสนใจเธอกลับไปดึงด้ายสีชมพูผ่านเข็ม. แม่ของเธอ ข้ามห้องนั่งเล่นและ fiddled กับผ้าม่าน "ผมสังเกตเห็นคุณใส่ในดอกกุหลาบสีแดงและสีชมพู." "แน่นอน ฉันถามเขาว่าสิ่งที่เขาคิดว่าสีเหล่านั้นและเขากล่าวว่าพวกเขาดี. "" คุณไม่ได้บอกเขาว่าสิ่งที่คุณทำกับสีเหล่านั้นได้ไหม? "เธอเอามือบนสะโพกและการศึกษาของลูกสาวของเธอเธอกับที่ มองไม่เห็น. "ฉบับที่ ผมแค่บอกว่าผมชอบสีเหล่านั้นเข้าด้วยกันนั่นคือทั้งหมดที่. "" อืม ... "แม่ของเธอไม่ได้มองความเชื่อมั่น. ยักเธอผูกด้ายและได้รับพร้อมที่จะเพิ่มมากขึ้นในการกุหลาบเธอต้องการเพียงแค่เริ่มต้นบนผ้าคลุมหน้าของเธอ. "เด็กไม่ดีไม่ยืนโอกาส." เธออ้าปากค้าง "ทำไมจะแต่งงานกับฉันเป็นภาระกับเขา?" "ผมไม่ได้บอกว่ามันจะเป็นภาระ ฉันรู้สึกไม่ดีเพราะเขาไม่ได้มีโอกาส. "" ทำไมเขาจะต้องการหลีกเลี่ยงโอกาสที่จะแต่งงานกับฉัน? "" คุณรู้ว่าผมหมายถึง. "เธอหัวเราะขณะที่เธอส่ายหัวของเธอ." ผมหวังว่าคุณจะปล่อยให้ เขาเชื่อว่าเขาเป็นหนึ่งใน บริษัท ชั้นนำนี้ความสัมพันธ์. "" คุณรู้ว่าฉันทำ ผมได้เรียนรู้จากการดูคุณ คุณทำป่าคิดว่าเขาตัดสินใจที่ยิ่งใหญ่รอบที่นี่. "" เขาไม่ทำให้การตัดสินใจที่ยิ่งใหญ่. "" การตัดสินใจสิ่งที่จะกินสำหรับอาหารมื้อเย็นที่ไม่ได้มีการตัดสินใจใหญ่ "เจสสิก้ากล่าวว่า." มันแน่ใจว่าเป็น มันทำให้แตกต่างกันมากเท่าที่จะนานแค่ไหนที่ผมใช้เวลาในห้องครัวในแต่ละวัน. "เจสสิก้าหัวเราะ "ถ้าคุณบอกว่าดังนั้น." ก่อนที่แม่ของเธอจะประท้วงมีการเคาะที่ประตู. เธอมองออกไปนอกหน้าต่าง "เราไม่ได้ทำกับนี้การสนทนาหญิงสาว." "ใครมันคืออะไร?" "มาร์กาเร็." "โอ้ดี! ฉันต้องการที่จะพูดคุยกับเธอเกี่ยวกับการวางดอกกุหลาบสีแดงเหล่านั้นกลับไปยังชุดเพื่อนเจ้าสาวของเธอ. "แม่ของเธอครางแต่เปิดประตูหน้าบ้าน "มาในมาร์กาเร็ เจ้าสาวที่ถูกต้องไปที่นั่น. "" เจ้าสาว "มาร์กาเร็เดินเข้ามาในห้องนั่งเล่นและมองไปที่เจสสิก้า." ทอมไม่นำเสนออยู่แล้ว? "" ไม่มี "แม่ของเธอกล่าวว่า "แต่แน่นอนเขาจะมีถ้าเจสสิก้าที่นี่มีวิธีของเธอ." "เขาปลูกต้นไม้แอปเปิ้ลสำหรับผม" เจสสิก้ามาร์กาเร็บอก. สายตาของมาร์กาเร็ขยายตัวกว้าง "เขาจริงๆ?" แม่ของเจสสิก้าขมวดคิ้ว "เพียงแค่สิ่งที่เป็นสิ่งสำคัญเกี่ยวกับที่?" "ไม่มีอะไร มันเป็นเพียงความสุขที่จะมีแอปเปิ้ลสดนั่นคือทั้งหมดที่ "เจสสิก้าได้อย่างรวดเร็วตอบ. ให้ถอนหายใจดังแม่ของเธอกล่าวว่า" ฉันคิดว่าไม่รู้ในกรณีนี้เป็นความสุข ฉันจะเป็นในห้องครัว. "" ฉันจะเข้าร่วมคุณเร็ว ๆ นี้ "เจสสิก้าสัญญา เธอเหลือบมองไปที่เธอเพื่อน "คุณจะอยู่สำหรับอาหารมื้อเย็น?" "ฉันคิดว่าฉันสามารถ." มาร์กาเร็ถอดเสื้อของเธอและแขวนบนตะขอประตู "ดังนั้นคุณจริงๆจะแต่งงานกับทอม?" "มันเป็นสิ่งที่แน่ใจ เขาเป็นมากดีกว่าปีเตอร์และส่วนที่ดีที่สุดคือแม่ของทอมไม่ได้ควบคุมเหมือนคอนนี่คือ. "" ดังนั้นเขาไม่ได้เป็นเงอะงะตลอดเวลาหรือไม่ "เธอนั่งอยู่ตรงข้ามกับเจสสิก้าและพับมือของเธออยู่บนตักของเธอ." เขาเป็น เงอะงะเมื่อเขาประสาท มิฉะนั้นเขาจะจัดการกับตัวเองค่อนข้างดี. "" เขาประสาทรอบ ๆ ตัวคุณ? "" แต่เมื่อผมไปจูบเขา. "เธออ้าปากค้าง "ใครจะคิดว่าคุณอาจจะเป็นตัวหนามาก!" เจสสิก้าหัวเราะคิกคัก "อะไร? ถ้าผมรอให้เขาที่จะทำให้เป็นครั้งแรกที่ย้ายก็ไม่เคยเกิดขึ้น. "และวิธีการจูบที่สวยงามเหล่านั้นได้ เธอคิดว่ามันเป็นไม่มีลักษณะสุภาพสตรีจะก่อให้เกิดจูบแต่รางวัลเป็นอย่างดีคุ้มค่าและแน่นอนเขาไม่ได้ดูเหมือนใจ "ผมไม่เคยรู้สึกความปรารถนาที่จะจูบปีเตอร์เหมือนที่ผมทำเพื่อจูบทอม." "คุณไม่เคยยิ้มให้มากเมื่อคุณอยู่กับปีเตอร์จึงเห็นได้ชัดว่าคุณก็ยังดี." เธอกระพริบตาด้วยความประหลาดใจ "แล้วคุณไม่เกลียดทอม?" "ผมไม่เคยเกลียดเขา" มาร์กาเร็ถกเถียงกันอยู่ "ฉันแค่สงสัยว่าเขาอาจจะเป็นที่อยู่ใกล้ผู้หญิงคนหนึ่งโดยไม่ต้องเคาะเธอมากกว่า. นอกจากนี้ฉันคิดว่าคุณรักปีเตอร์และไม่ได้คิดว่ามันเป็นที่เหมาะสมสำหรับคุณเพื่อความบันเทิงทอมในขณะที่คุณกำลังทำงานอยู่ แต่เพราะผมตระหนักว่าสิ่งที่จริงๆระหว่างคุณและปีเตอร์ ... "เธอยักไหล่ "ดีสิ่งที่จุดในการต่อสู้กับชะตากรรมใช่มั้ย?" "ขวา." "และเนื่องจากสิ่งที่มีลักษณะสัญญาว่าระหว่างคุณและทอมผมจะเอาดอกกุหลาบสีขาวในการแต่งกายของฉันและแทนที่พวกเขากับคนสีแดง." "ขอบคุณ คุณ. "มาร์กาเร็หัวเราะ "คุณรู้ของ Connie ผิดหวังอย่างมาก. เธอเคยล้มป่วย." เจสสิก้าเหลือบมองขึ้นมาจากผ้าคลุมหน้าของเธอ "เธอเป็นคนป่วย?" "ร้องไห้ คุณเจ๊งวันพิเศษของเธอที่คุณรู้ว่า. "บังคับกันกระตุ้นให้กลอกลูกตาของเธอเจสสิก้าเธอกลับมาให้ความสนใจกับการดึงด้ายผ่านม่าน "ผมมั่นใจว่าเธอจะได้พบกับผู้หญิงที่จะแต่งงานกับลูกชายของเธออีก." "น่าเศร้าที่มันจะไม่ทำให้เขาเลือกที่ว่า." "มันไม่ใช่การตัดสินใจของเขาที่จะเลือกฉันทั้ง ผมไม่ทราบว่ามันอยู่ที่เวลา แต่เธอก็เป็นคนหนึ่งที่เลือกฉัน. "" ฉันสงสัยว่าสิ่งที่ชนิดของผู้หญิงที่เขาอาจรับถ้าเขามีทางเลือก. "" ใครจะรู้? "และได้รับการดูแลที่? จากนั้นเธอก็เหลือบมองขึ้นไปที่เธอเพื่อน "คุณไม่ได้คิดนอกเหนือการ" "โอ้แน่นอนไม่ได้!" มาร์กาเร็สั่น "ฉันดูสิ่งที่คุณเดินผ่านและมีวิธีที่ฉันจะจัดการกับว่าไม่มี แต่ผมก็คิดของการคำแนะนำของคุณ. "" จริงเหรอ? มีคำแนะนำอะไรคือ? "แก้มสีชมพูของเธอเพิ่มขึ้นขณะที่เธอfiddled กับกระโปรงของเธอ "เพื่อโพสต์โฆษณาสำหรับสามีที่สั่งซื้อทางไปรษณีย์." เจสสิก้าปรับตัวลดลงเกือบม่านของเธอ "โฆษณาสำหรับสามีหรือไม่" "นั่นคือจริงๆที่ผิดปกติเหรอ?" "อืม ... " เจสสิก้าคิดเกี่ยวกับมัน "ผมจำไม่ได้ว่าเห็นใด ๆ ของโฆษณาเหล่านั้นแต่เมื่อในชั่วขณะหนึ่งผมได้ยินเสียงของผู้หญิงคนหนึ่งที่ออกมาจากทางทิศตะวันตกโพสต์หนึ่ง ส่วนใหญ่พวกเขามีเด็กและคนที่จำเป็นสำหรับการสนับสนุนทางการเงินและการป้องกัน แต่ผมไม่เห็นเหตุผลเดียวที่ผู้หญิงไม่สามารถโพสต์หนึ่ง อันที่จริงมีเหตุผลว่าทำไมไม่มีผู้หญิงไม่สามารถนำเรื่องในมือของเธอเองและโพสต์โฆษณา. หลังจากที่ทุกคนทำมันตลอดเวลา มันเป็นเพียงผู้หญิงคนหนึ่งที่เป็นธรรมจะได้รับสิทธิเช่นเดียวกัน. "เธอเสร็จสิ้นการตัดเย็บอย่างใดอย่างหนึ่งของดอกกุหลาบของเธอกลีบก่อนที่เธอจะมองกลับมาที่มาร์กาเร็ "คุณโพสต์โฆษณาหรือยัง" "ไม่ยังไม่ได้ ผมหวังว่าคุณจะช่วยฉัน ผมไม่ทราบว่าสิ่งที่จะเขียน. "เธอยิ้ม "ผมมีความยินดีที่จะช่วย." มาร์กาเร็ผ่อนคลายและยิ้มกลับมา "มันน่ากลัว แต่ยังน่าตื่นเต้น." "เราจะเริ่มต้นกับมันเมื่อฉันเสร็จสิ้นการเพิ่มขึ้นนี้" เจสสิก้าสัญญา. จากนั้นเธอก็หยิบขึ้นมาก้าวในการรับงานที่ทำของเธอ มันเป็นโอกาสที่น่าตื่นเต้นที่จะหาสามีที่เหมาะสำหรับหญิงและเธอไม่สามารถรอที่จะเห็นสิ่งที่ประเภทของผู้ชายจะตอบสนองต่อผู้หญิงขอสามี เธอหวังว่าจะมีบางคนที่ดีที่จะเลือกจาก และเป็นประโยชน์เพิ่มที่เธอจะได้รับที่จะเห็นเพื่อนรักของเธอได้แต่งงานด้วย. *** ทอมซ้อนอิฐสิ่งสกปรกอื่นลงบนผนังที่จะจบด้านสุดท้ายของบ้านใหม่ของเขา "คุณได้สิ่งสกปรกผสมที่มีปริมาณที่เหมาะสมของฟางไม่ได้คุณ?" เขาถามโจเอลที่ได้รับการยิ้มในใจอยู่ข้างๆ เขา. โจเอลหันไปเขาด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง "แน่นอนผมไม่ได้ทำ เร็วฉันจะกำจัดคุณให้ดีขึ้น. "" ถ้าอย่างนั้นทำไม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" และจ่ายน้อยที่สุด " มอรีนเพิ่ม .
" คุณเชื่อจริง ๆ คุณสามารถสนับสนุนภรรยาและเด็ก
คุณอาจจะมี ? " คอนนี่ถามทอม
เจสสิก้าสามารถเพียงแค่จ้องมองผู้หญิงในหนังสยองขวัญ ไม่สำหรับ
นาทีเดียวเธอเคยคิดว่าแม่ของปีเตอร์ทำได้
หยาบคาย !
ทอมมองตะลึง โดยคำถาม ก่อนที่เขาจะล้างคอของเขา

" พ่อของผมเป็นเจ้าของฟาร์ม และได้กระทำงานที่ดีของ
เลี้ยงดูฉันและพี่น้องห้าของฉัน . "
มัวรีนมองเขาขึ้นและลงในที่ชัดเจนไม่เห็นด้วย . "
อย่างน้อยเสื้อผ้าของคุณไม่ได้มีหลุมในพวกเขา . "
เจสสิก้าสัญญาณรบกวนที่จะพูดบางสิ่งบางอย่างแต่จิตใจของเธอวาด

" ว่างเปล่า ทำไมเราต้องมีหลุมในเสื้อผ้าของเรา " ทอมถามอย่าง
เขาขยับอีกครั้งจากเท้าหนึ่งไปยังอีก .
มอรีน ดูราวกับว่าคำถามของเขาทำให้เธอตกใจน่ะ " อย่า
ภรรยาของเกษตรกรใช้เวลาว่างของแพทช์เย็บลงบนกางเกงของพวกเขา
เด็ก "
" ไม่ "
" ก็แค่พวกเขาทำอะไร ? " คอนนี่ถาม .
ก่อนที่เขาจะตอบ กระรอกเคลื่อนไหวในเส้นทางของเขา เขา
อยู่ในกระบวนการของการย้ายเท้าของเขาอีกครั้งเมื่อ
เขาสะดุดกระรอกและล้มไปข้างหน้า
มอรีนอ้าปากค้างและก้าวกลับมาในเวลาสำหรับตกใจ
กระรอกกระโดดลงคอนนี่ ที่เสียสมดุลของเธอและลดลงในตอนท้ายของเธอ
ด้านหลังในบ่อ กระรอกเด้งปิดคอนนี่ หมวกวิ่งขึ้นต้นไม้ที่ใกล้ที่สุดและ
.
เจสสิก้าไว้ มือเธอปิดปากเธอหายใจไม่ออก . .
" โอ้ ! คุณไม่เป็นไรนะ ? " ทอมถาม เอื้อมมือออกไปช่วยคอนนี่
.
" อย่ามาแตะต้องตัวฉัน ! " เธอกรีดร้องและตบมือของเขาไป
มอรีนเสนอมือเธอซึ่งผู้หญิงที่ได้รับการยอมรับและ
ช่วยแปรงออกใบ กระโปรงเปียกของเธอ " คุณควรเปลี่ยน

หน้าแดงในทันที " คอนนี่พยักหน้า " ครับ ฉันต้อง . . . . " เธอปรับของเธอหมวก
ตรงผ้าคลุมไหล่ของเธอ ยกคางขึ้น เธอบอกทอม
และเจสสิก้า " ดูเหมือนว่า ฉันต้องการชุดใหม่ ดีวันคุณทั้งสอง
.
" อืม ยิง แม่ของฉันไม่ต้องเปลี่ยนเมื่อกระรอก
กระโดดใส่เธอเธอหัวเราะและเล่นในทุ่งกับพวกเขา "
ทอมตอบ " เธอบอกว่ามันดีสำหรับจิตวิญญาณที่จะได้รับพร้อมกับ

critters " เจสสิก้าเห็นทอม เขาพูดจริงเหรอ
มอรีน กระพริบตา " เธอไม่ต้องมาทำเรื่องเลวทราม เขายักไหล่ "
. " คุณต้องการที่จะรู้ว่าสิ่งที่ภรรยาของเกษตรกรได้ "
คอนนี่ huffed . " ไม่ต้องหัวเราะ " เธอยิง
เจสสิก้าความหมายดู" ปีเตอร์ อยู่สุภาพ จากนั้นเธอ
กดไปข้างหน้า และโขยกลงทางเท้ากับมัวรีน
ใครคุยกับเธอในโทนธรรมชาติ .
ทอมถอนใจ " ฉันอาจจะไม่ได้เป็นสุภาพบุรุษอย่างที่ควรจะได้

" เจสสิก้าหัวเราะออกมาแล้ว " ล้อเล่นน่า นั่นเยี่ยมไปเลย "
จากนั้นเธอรีบก็มองความเป็นจริง . " แม่ไม่อนุญาตให้สัตว์เลี้ยงใน
บ้านเธอ ? "
" มันขึ้นอยู่กับว่าคุณโทร Critter . บางวันเธอพูดว่า
ที่พี่น้องจะไม่ดีกว่าแพ็คของสัตว์ป่า "
เธอยิ้ม " ใครจะไปรู้ คุณทำได้ ? "
" มีอะไรในตัวผม "
" มีปัญญา "
ช้าข้ามของเขายิ้มใบหน้า " มีคุณไม่รู้

" เกี่ยวกับฉัน " ก็คอยดู " เธอตอบอย่างอายๆ .
" ขอดูแขน ? "

" ไม่ "เขา ค่อยๆจับเธอด้วยข้อศอกและพวกเขายังคงเดินของพวกเขา บทที่ 14

แม่ของเจสสิก้า เจสสิก้ายกรีดตาของเธอเมื่อเธอ
ม่านใหม่เพื่อตรวจสอบ " คุณเพิ่งมาจีบหนึ่งเดือน .
มันเร็วเกินไปที่จะคิดถึงงานแต่งงาน "
เจสสิก้าตั้งม่านกลับบนตักของเธอ " เขาจะมาขอแต่งงาน .
ก็แค่เมื่อไหร่เท่านั้น "
" และ ' เวลา ' จะไม่เกิดขึ้นตลอดเวลาเร็ว ๆ นี้ "
ม้วนตาของเธอ เจสสิก้าหันมาสนใจเธอ กลับดึงด้ายสีชมพูผ่านเข็ม
.
แม่ข้ามห้องรับแขกและ fiddled กับผ้าม่าน " ผมสังเกตเห็นคุณใส่
ดอกกุหลาบสีแดงและสีชมพู "
" แน่นอน ฉันถามเขาว่าเขาคิดว่าสีเหล่านั้น และเขาบอกว่าพวกเขาสบายดี

"