About Wat Paknam in Bangkok
Location
Wat Paknam is a third class royal Buddhist temple located at 300 Ratchamongkolprasat Road, Pak Klong Bhasicharoen Sub-District, Bhasicharoen District, Bangkok 10160, with the overall land area of approximately 13 acres. The temple’s territories are as follows:
- The northern border adjoins to Bangkok Yai Canal
- The Eastern border adjoins to Dan Canal
- The Southern border adjoins to a small canal
- The Western border adjoins to Bhasicharoen Canal and a public way
- The Southwestern adjoins to Apsornsawan Girl School and Subhakhomsuksa School
Naming and Establishment
Wat Paknam is situated in the plane of Bangkok at the bank of Khlong Luang Canal or Khlong Bangkokyai which was formerly a part of Chao Praya River prior to the digging of a short cut canal in front of Wat Arunrajavararam which has become the main stream of Chao Praya River in the present.
Since the temple is located at the estuary of Dan Canal which splits from Bang Luang Canal, the temple was named after the district name so called ‘Pak Nam’ (estuary). This name appears in many ancient chronicles. However, the temple’s name appears to be ‘Wat Samuttaram’ in some Bangkok maps dated back to 1910 and 1931. This name was unpopular, and the temple has been called ‘Wat Paknam’ until the present. During the reign of King Rama IV, Bhasicharoen canal was dug at the Western wing of the temple. So, the temple became surrounded by canals in three directions.
Wat Paknam is an ancient temple built since the middle of Ayudhaya era (between 1488 – 1629). The temple was established by a royalty, but there is no evidence of the establisher’s name. It was a temple of Thonburi province. There is a story about the temple’s buildings and fixtures such as the Buddhist scripture cabinet, the Buddha hall and Buddhist scripture hall which reveals that they can be traced back to the middle of Ayudhaya era as they were crafted by the royal craftsmen and artisans of King Narai the great. There are evidences of canals digging at the Southern and Western wing of the temple to mark the temple’s compound which became a square plot of land surrounded by water. It was found that Venerable Phra-kru Tanarajamunee was an abbot of Wat Paknam during the reign of King Akekatat. Wat Paknam had an important role as it was a royal temple established outside the capital of Ayudhaya. It was an important temple to the seaboard outpost province.
According to a chronicle of Rattanakosin era, King Rama I had traveled by boat to offer the annual Kathina robe to Wat Paknam. Throughout his reign, he had supported and renovated the temple. King Taksin also donated his money to renovate the roof of Wat Paknam’s Buddha hall. King Rama
III launched a big renovation of the temple in the beginning of Rattanakosin era while preserving the architecture of Ayudhaya era.
Until the reign of King Rama V, the temple received a royal permission for a grand renovation under the leadership of Venerable Phra-kru Samanadhamsamatan (Saeng), the abbot. The temple went through a renovation where the architecture and art were preserved. King Rama V also managed to have members of his royal family to offer the annual Kathina robe to the temple throughout his lifetime.
During the reign of King Rama VI, buildings of Wat Paknam had deteriorated, and there was no abbot on post except an acting abbot who lived at another temple. The chief monk who supervised Bhasicharoen District had appointed Venerable Sodh Candasaro from Wat Phrachetuphonvimonmangalaram to become the abbot of Wat Paknam. Venerable Sodh had urged monks and novice monks at Wat Paknam to behave well according to the monastic discipline. He promoted both Dhamma study and meditation practice. Venerable Sodh established one of the most modern Dhamma school of that time. There were numerous laypeople who went to study and practice meditation under his guidance. Thus, Wat Paknam has prospered since then. The temple became the center for meditation practice and Pali language study. Later on, Venerable Sodh was promoted to higher monastic ranks until he finally became the Most Venerable Phramongkolthepmuni (literally means the auspicious sage deity monk), but he was known among the public as Luang Por Wat Paknam (literally means the venerable father of Pak Nam temple).
When His Holiness Somdet Phrawannarat (Poon Poonasiri) became the acting abbot of Wat Paknam, he had renovated the temple’s landscape and many buildings such as the Buddha Hall. The renovation had caused the temple’s architecture to be changed from Ayudhaya Style to Rattanakosin style; however, the buildings’ structures remain the same as they were first constructed.
During the post of His Holiness Somdet Phramaharatchamangkhalachan (Chuang Varapunyo, Pali Scholar Level 9), the present abbot of Wat Paknam, the temple has undergone significant development in term of Dhamma education and temple renovation and construction. There have been numerous resident monks and novice monks of Wat Paknam who could pass the Pali level 9 examination. His Holiness also promotes Dhammakaya meditation practice by building the Vipassana Meditation Hall where many people attend meditation sessions each day. In addition, the Maharajamongkol Pagoda is built as a sacred place for Buddhists. The temple’s landscape and buildings have been renovated and developed significantly.
List of Abbots
The abbots who governed Wat Paknam since the very beginning until the present are listed as follows:
Ayudhaya Era
It is difficult to find out the name of abbots who governed Wat Paknam during Ayudhaya Era because Wat Paknam was in Thonburi Province which was considered to be a country area. There are very little evidence about the appointing of chief monks. However, according to an ancient record dated back since the reign of King Akatat (1758-1767), the name of a chief monk at the rank
of ‘Phra-kru’ or ‘Venerable Teacher’ is found as Wat Paknam is a royal temple established since Ayudhaya era, so the abbot deserved the monastic rank of ‘Phra-kru.’ The abbot’s name is ‘Phra-kru Tanarajamunee.’ He governed Wat Paknam since 1767.
Thonburi Era
Phradhammakosa (until 1782)
Rattanakosin Era
1. Phrathepkrawee (1782-1809)
2. Phrabavornyanmunee (1809-1843)
3. Phrayanbhodi (1843-1863)
4. Phra-kru Samanadhamsamatan (Mee)(1863-1883)
5. Phra-kru Samanadhamsamatan (Saeng)(1883-1915)
6. Phra-kru Buddhapayakorn (Charoen Uppatisso) Acting Abbot (1915-1916)
7. Phramongkolthepmuni (Sodh Candasaro) (1916-1959)
8. Somdet Phrawannarat (Poon Poonasiri), Acting Abbot (1959-1965)
9. Somdet Phramaharatchamangkhlachan (Chuang Varapunyo, Pali Level 9) (1965-present)
Vicar-General
In Thai Buddhism, a vicar-general means a lay person who is responsible for serving the Buddhist monastic community by representing the monks of a temple in doing some errands such as withdrawing money and managing temple’s assets as authorized by the abbot. A vicar-general is appointed by the abbot, and he is considered to be a legal officer. An abbot has the right to appoint one or more vicar-generals. Names of vicar-general of Wat Paknam are listed as follows:
1. Mr. Hlong ( until 1910)
2. Mr. Chome Promlarp (1922-1928)
3. Mr. Prayoon Suentara (1929-1959)
4. Mr. Kul Pongsuwan (1960-1990)
5. Mr. Tanom Songsara (1990-2003)
6. Mr. Damgerng Jindara (2003-Present)
About Wat Paknam in Bangkok LocationWat Paknam is a third class royal Buddhist temple located at 300 Ratchamongkolprasat Road, Pak Klong Bhasicharoen Sub-District, Bhasicharoen District, Bangkok 10160, with the overall land area of approximately 13 acres. The temple’s territories are as follows:- The northern border adjoins to Bangkok Yai Canal- The Eastern border adjoins to Dan Canal- The Southern border adjoins to a small canal- The Western border adjoins to Bhasicharoen Canal and a public way- The Southwestern adjoins to Apsornsawan Girl School and Subhakhomsuksa School Naming and EstablishmentWat Paknam is situated in the plane of Bangkok at the bank of Khlong Luang Canal or Khlong Bangkokyai which was formerly a part of Chao Praya River prior to the digging of a short cut canal in front of Wat Arunrajavararam which has become the main stream of Chao Praya River in the present. Since the temple is located at the estuary of Dan Canal which splits from Bang Luang Canal, the temple was named after the district name so called ‘Pak Nam’ (estuary). This name appears in many ancient chronicles. However, the temple’s name appears to be ‘Wat Samuttaram’ in some Bangkok maps dated back to 1910 and 1931. This name was unpopular, and the temple has been called ‘Wat Paknam’ until the present. During the reign of King Rama IV, Bhasicharoen canal was dug at the Western wing of the temple. So, the temple became surrounded by canals in three directions. วัดปากน้ำเป็นวัดโบราณสร้างขึ้นตั้งแต่กลางยุคกรุงศรีอยุธยา (ระหว่างค.ศ. 1488 – 1629) วัดนี้ก่อตั้งขึ้น โดยได้รับสิทธิการ แต่มีหลักฐานไม่มีชื่อของ establisher จังหวัดวัดธนบุรีได้ มีเรื่องราวเกี่ยวกับวัดอาคารและส่วนควบเช่นตู้คัมภีร์พระพุทธศาสนา หอพระ และหอพระคัมภีร์พุทธศาสนาซึ่งเผยว่า พวกเขาสามารถติดตามกลับกลางยุคกรุงศรีอยุธยา ตามที่พวกเขาถูกสร้างขึ้น โดยหลวงช่างฝีมือและช่างฝีมือของพระนารายณ์มหาราช มีหลักฐานของคลองที่ขุดในปีกตะวันตก และภาคใต้ของวัดเพื่อทำเครื่องหมายบริเวณวัดซึ่งเป็นพื้นที่ดินล้อมรอบ ด้วยน้ำ ก็พบว่า Tanarajamunee พระครูมินท์ได้เป็นเจ้าอาวาสวัดปากน้ำฯ ในรัชสมัยของกษัตริย์ Akekatat วัดปากน้ำได้มีบทบาทสำคัญเพราะเป็นวัดหลวงที่ก่อตั้งอยู่นอกเมืองหลวงของกรุงศรีอยุธยา มีวัดสำคัญจังหวัดหน้าด่านภาคได้ ตามพงศาวดารของรัตนโกสินทร์ พระรามที่ฉันเดินทาง โดยเรือให้กฐินประจำปีเสื้อคลุมไปวัดปากน้ำฯ ตลอดรัชกาล เขาได้สนับสนุน และปรับปรุงวัด สมเด็จพระเจ้าตากสินยังบริจาคเงินของเขายังหลังคาของหอพระวัดปากน้ำฯ พระราม III เปิดปิดปรับปรุงใหญ่ของวัดในการเริ่มต้นของยุครัตนโกสินทร์ขณะรักษาสถาปัตยกรรมยุคสมัยกรุงศรีอยุธยา จนถึงรัชสมัยของพระจุลจอมเกล้า วัดราชสิทธิ์ปรับปรุงโรงภายใต้การนำของมินท์พระครู Samanadhamsamatan (แสง), เจ้าอาวาสรับ วัดที่ไปผ่านการปรับปรุงที่สถาปัตยกรรมและศิลปะถูกรักษาไว้ รัชกาลยังจัดการให้สมาชิกของพระราชวงศ์พระองค์ให้เสื้อคลุมกฐินประจำปีกับวัดตลอดชีวิต ในรัชสมัยของรัชกาล อาคารของวัดปากน้ำฯ มีรูป และมีเจ้าอาวาสไม่เกี่ยวกับกระทู้ยกเว้นหยุดรักษาการที่อาศัยอยู่ที่วัดอื่น เจ้าอธิการที่แบบมีผู้สอนเขตภาษีเจริญได้แต่งตั้งมินท์มรรคทสโรจากวัด Phrachetuphonvimonmangalaram เป็น เจ้าอาวาสวัดปากน้ำฯ มรรคมินท์ได้เรียกร้องให้พระสงฆ์และพระสงฆ์สามเณรที่วัดปากน้ำฯ ประพฤติดีตามวินัยสงฆ์ เขาส่งเสริมทั้งธรรมศึกษาและปฏิบัติธรรมปฏิบัติ มรรคมินท์ก่อตั้งโรงเรียนธรรมทันสมัยมากที่สุดเวลาหนึ่ง มี laypeople มากมายที่ไปเรียน และฝึกปฏิบัติสมาธิภายใต้คำแนะนำของเขา ดัง วัดปากน้ำฯ มี prospered ตั้งแต่นั้น วัดกลายเป็น ศูนย์สำหรับฝึกนั่งสมาธิและศึกษาภาษาบาลี ภายหลังเมื่อ มินท์มรรคถูกเลื่อนขั้นเป็นยศสูงกว่าสงฆ์จนในที่สุดจนสุดมินท์พระมงคลเทพมุนี (ความหมาย พระพระมงคล sage), แต่เขาถูกรู้จักกันในหมู่ประชาชนเป็นหลวงพ่อวัดปากน้ำฯ (ความหมาย พ่อมินท์วัดปากน้ำ) เมื่อพระศักดิ์สิทธิ์สมเด็จ Phrawannarat (พูน Poonasiri) เป็น เจ้าอาวาสวัดปากน้ำฯ รักษาการ เขาได้ปรับปรุงภูมิทัศน์ของวัดและอาคารหลายแห่งเช่นหอพระ ปรับปรุงได้จากสถาปัตยกรรมของวัดจะเปลี่ยนจากกรุงศรีอยุธยาลักษณะเป็นรัตนโกสินทร์ลักษณะ อย่างไรก็ตาม โครงสร้างของอาคารยังคงเหมือนพวกเขาถูกสร้างครั้งแรก ระหว่างการโพสต์ของพระองค์ต่อองค์สมเด็จ Phramaharatchamangkhalachan (ช่วง Varapunyo บาลีนักวิชาการระดับ 9), เจ้าอาวาสวัดปากน้ำ อยู่วัดได้เปลี่ยนพัฒนาอย่างมีนัยสำคัญในระยะของการศึกษาธรรม และบูรณะวัด และก่อสร้าง มีพระอยู่จำนวนมากและพระสงฆ์สามเณรวัดปากน้ำฯ ที่สามารถผ่านการสอบระดับ 9 บาลี ศักดิ์สิทธิ์ของเขาส่งเสริมปฏิบัติธรรมธรรมกายยัง ด้วยการสร้างศาลาปฏิบัติธรรม Vipassana ที่หลายคนเข้าร่วมปฏิบัติธรรมรอบเวลาแต่ละวัน นอกจากนี้ เจดีย์ Maharajamongkol จะสร้างเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์สำหรับพุทธ ภูมิทัศน์และอาคารของวัดมีการปรับปรุง และพัฒนาอย่างมาก รายการของ Abbotsแสดง abbots ผู้ปกครองวัดปากน้ำฯ ตั้งแต่เริ่มต้นจนถึงปัจจุบัน เป็นดังนี้: ยุคกรุงศรีอยุธยายากที่จะค้นหาชื่อของ abbots ผู้ปกครองวัดปากน้ำฯ ในช่วงยุคกรุงศรีอยุธยาเนื่องจากวัดปากน้ำฯ ในจังหวัดธนบุรีซึ่งถูกพิจารณาที่จะ ตั้งประเทศ ได้ มีหลักฐานน้อยมากเกี่ยวกับการแต่งตั้งของพระประธาน อย่างไรก็ตาม ตามเรกคอร์โบราณวันกลับนับตั้งแต่รัชสมัยของกษัตริย์ Akatat (1758-ปัจจุบันเป็นตำบลหนึ่ง), ชื่อของพระประธานที่ลำดับ'พระครู' หรือ 'ครูมินท์' พบเป็นวัดปากน้ำ เป็นพระอารามหลวงก่อตั้งขึ้นตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา ดังนั้นท่านเจ้าอาวาสที่สำคัญตำแหน่งสงฆ์ 'พระครู' 'พระครู Tanarajamunee' เป็นชื่อของเจ้าอาวาส เขาไปวัดปากน้ำฯ ตั้งแต่ปัจจุบันเป็นตำบลหนึ่ง ยุคธนบุรีPhradhammakosa (จนกระทั่ง 1782) รัตนโกสินทร์1. Phrathepkrawee (1782-1809)2. Phrabavornyanmunee (1809-1843)3. Phrayanbhodi (1843-วันที่ 1863)4. พระครู Samanadhamsamatan (me)(1863-1883)5. พระครู Samanadhamsamatan (Saeng)(1883-1915)6. พระครู Buddhapayakorn (เจริญ Uppatisso) ทำหน้าที่เจ้าอาวาส (1915-1916)7. พระมงคลเทพมุนี (มรรคทสโร) (1916-1959)8. สมเด็จ Phrawannarat (พูน Poonasiri), ทำหน้าที่เจ้าอาวาส (1959-1965)9. สมเด็จ Phramaharatchamangkhlachan (ช่วง Varapunyo บาลีระดับ 9) (1965-ปัจจุบัน) อุปทั่วไปในพระพุทธศาสนาไทย อุปมุขหมายถึง วางคนที่รับผิดชอบสำหรับบริการชุมชนสงฆ์ของพุทธศาสนาโดยพระสงฆ์ของวัดในการทำธุระบางอย่างเช่นการถอนเงิน และการจัดการสินทรัพย์ของวัดได้รับอนุญาตจากเจ้าอาวาสแสดงถึง อุปทั่วไปคือแต่งตั้ง โดยเจ้าอาวาส และเขาถือเป็นหน้าที่ตามกฎหมาย หยุดมีสิทธิที่จะแต่งตั้งอย่าง น้อยหนึ่งตัวแทนทหาร แสดงชื่อของตัวแทนทั่วไปวัดปากน้ำฯ ดังนี้:1. นาย Hlong (จนถึง 1910)2. นายโจ Promlarp (ค.ศ. 1922-1928)3. นายประยูร Suentara (1929-1959)4. นาย Kul Pongsuwan (1960-1990)5. นายผศ Songsara (1990-2003)6. นาย Damgerng Jindara (2003-ปัจจุบัน)
การแปล กรุณารอสักครู่..