Microbiological characteristics of

Microbiological characteristics of the butter samples are shown
in Table 1. B. bifidum ATCC 29521 and Lb. acidophilus ATCC 4356
counts were less than 6.0 log cfu g
1 at the end of storage and
continuously decreased during storage time (Fig. 1). This decrease
was higher for Lb. acidophilus ATCC 4356 counts. The counts of
B. bifidum ATCC 29521 decreased after 30 days (P < 0.05). Afterwards,
along with the storage time, it clearly decreased approximately
one logarithmic cycle (Fig. 1). Similarly, Olszewska,
Staniewski, and Łaniewska-Trokenheim (2012) reported a reduction
in the viable cells of Bifidobacterium lactis in butter during
refrigerated storage over 4 weeks, with the number of live cells
decreasing by more than one logarithmic cycle in the last week of
storage. Pedroso, Dogenski, Thomazini, Heinemann, and Favaro-
Trindade (2013) examined Bifidobacterium animalis subsp. lactis
(BI-01) and Lb. acidophilus (LAC-04) encapsulated in cocoa butter
and reported that only 20% of Lb. acidophilus and 72% of B. animalis
subsp. lactis cells were viable after 90 days of storage at 7 C. These
results were similar to those found in the present work.
The TAMB counts were significantly lower (P < 0.01) in the
control sample compared with other samples during storage except
for the 2nd and 45th days. Dagdemir, Cakmakci, and Gundogdu
(2009) reported that TAMB count varied from 5.52 to
6.92 log cfu g
1, and decreased during storage. In the present study,
values were slightly higher than those reported by these authors,
and counts increased during storage.
The presumptive lactobacilli counts on MRS for butter sample C
were higher than those of the control samples at end of the storage.
The presumptive lactobacilli counts were higher in samples B and C
at the beginning of storage compared with sample A. The presumptive
lactobacilli counts did not show a significant difference
over time, except for sample A. Results were generally higher than
those reported by Dagdemir et al. (2009) for butter produced by the
addition of Origanum acuditens and Thymus haussknechtii, and by
Sa
gdiç, Arici, and Sims¸ ek (2002) for commercial butters.
The counts of presumptive lactococci growth in M17 agar were
significantly affected by the addition of probiotic strains and storage
time (P < 0.01). All samples showed irregular variations during
storage. The presumptive lactococci counts were similar in all
samples at 15, 45 and 60 days of storage. As can be seen Table 1, the lactococci in only sample A did not exhibit a significant change
(P > 0.05) in logarithmic values during storage. In the current study,
presumptive lactococci counts on M17 were higher than those reported
by Sa
gdiç et al. (2002) for commercial butters.
The mould-yeast counts of butter samples significantly differed
depending upon the storage time (P < 0.01). The mould-yeast count
increased over time in all butter samples during storage (Table 1).
There were no statistically different results among butter samples
during storage period (P > 0.05). These results are in agreement
with Dagdemir et al. (2009) who reported that mould-yeast counts
of butter samples increased during storage.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แสดงลักษณะทางจุลชีววิทยาอย่างเนยในตารางที่ 1 เกิด bifidum ATCC 29521 และปอนด์ acidophilus ATCC 4356จำนวนไม่น้อยกว่า 6.0 ล็อก cfu g 1 ที่สิ้นสุดของการจัดเก็บ และลดลงอย่างต่อเนื่องในช่วงเวลาที่เก็บ (Fig. 1) การลดลงของสูงขึ้นสำหรับจำนวน ATCC 4356 acidophilus ปอนด์ การตรวจนับของเกิด bifidum ATCC 29521 ลดลงหลังจาก 30 วัน (P < 0.05) ภายหลังกับเวลาจัดเก็บ มันชัดเจนลดลงประมาณหนึ่งลอการิทึมวงจร (Fig. 1) ในทำนองเดียวกัน OlszewskaStaniewski และ Łaniewska-Trokenheim (2012) รายงานการลดลงในเซลล์ Bifidobacterium lactis เนยระหว่างทำงานได้ตู้เย็นและเก็บกว่า 4 สัปดาห์ มีจำนวนของเซลล์สดลดลง โดยรอบมากกว่าหนึ่งลอการิทึมในสัปดาห์สุดท้ายของจัดเก็บ Pedroso, Dogenski, Thomazini, Heinemann และฟาวาโรTrindade (2013) ตรวจสอบ lactis Bifidobacterium animalis ถั่ว(BI-01) และปอนด์ acidophilus (LAC-04) นึ้เนยโกโก้และรายงานเท่านั้น 20% ของปอนด์ acidophilus และ 72% ของ animalis เกิดหลังจาก 90 วันของการจัดเก็บที่ค. 7 ก็ได้ถั่ว lactis เซลล์เหล่านี้ผลคล้ายกับที่พบในการทำงานปัจจุบันได้จำนวน TAMB คนที่ต่ำอย่างมีนัยสำคัญ (P < 0.01) ในการตัวอย่างควบคุมเปรียบเทียบกับตัวอย่างอื่น ๆ ระหว่างการเก็บรักษายกเว้นวัน 2 และ 45 Dagdemir, Cakmakci และ Gundogdu(2009) รายงานว่า TAMB นับแตกต่างกันจาก 5.52 เพื่อ6.92 ล็อก cfu g 1 และลดลงระหว่างการเก็บรักษา ในการศึกษาปัจจุบันค่าสูงขึ้นเล็กน้อยกว่าที่รายงาน โดยผู้เขียนเหล่านี้และจำนวนที่เพิ่มขึ้นระหว่างการเก็บรักษาPresumptive lactobacilli นับนางสำหรับเนยตัวอย่าง Cได้สูงกว่าตัวอย่างควบคุมที่จุดสิ้นสุดของการจัดเก็บข้อมูลนับ presumptive lactobacilli ได้สูงในตัวอย่าง B และ Cที่จุดเริ่มต้นของการจัดเก็บเปรียบเทียบกับตัวอย่างอ. แบบ presumptiveนับ lactobacilli ไม่แสดงความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญช่วงเวลา ยกเว้นตัวอย่าง A. ก็โดยทั่วไปมากกว่าที่รายงานโดย Dagdemir et al. (2009) การผลิตเนยการนอกจากนี้ Origanum acuditens และต่อมไทมัส haussknechtii และโดยSa gdiç, Arici และ Sims¸ เอก (2002) การค้า buttersไม่นับโต presumptive lactococci ใน M17 agarผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญ โดยการเพิ่มโปรไบโอติกส์สายพันธุ์และการจัดเก็บเวลา (P < 0.01) ตัวอย่างทั้งหมดที่แสดงให้เห็นการเปลี่ยนแปลงที่ผิดปกติในระหว่างการจัดเก็บ นับ presumptive lactococci ได้เหมือนทั้งหมดตัวอย่างที่ 15, 45 และ 60 วันของการจัดเก็บ เป็นสามารถมองเห็นตาราง 1, lactococci ในอย่างเดียว A ไม่แสดงการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญ(P > 0.05) ค่าลอการิทึมระหว่างการเก็บรักษา ในการศึกษาปัจจุบันนับ presumptive lactococci บน M17 ได้สูงกว่าผู้รายงานโดย Sa gdiç et al. (2002) การค้า buttersจำนวนแม่พิมพ์ยีสต์เนยตัวอย่างแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญขึ้นอยู่กับระยะเวลาการเก็บ (P < 0.01) การนับจำนวนเชื้อยีสต์เพิ่มช่วงเวลาในตัวอย่างเนยทั้งหมดระหว่างการเก็บรักษา (ตารางที่ 1)มีผลไม่แตกต่างทางสถิติระหว่างตัวอย่างเนยระยะเก็บข้อมูล (P > 0.05) ผลลัพธ์เหล่านี้จะตกลงนับว่าเชื้อยีสต์ด้วย Dagdemir et al. (2009) ที่รายงานตัวอย่างเนยที่เพิ่มขึ้นระหว่างการเก็บรักษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลักษณะทางจุลชีววิทยาของตัวอย่างเนยจะแสดงในตารางที่ 1 บี bifidum ATCC 29521 และปอนด์
acidophilus ATCC 4356
นับน้อยกว่า 6.0 log CFU กรัม 1
ในตอนท้ายของการจัดเก็บและลดลงอย่างต่อเนื่องในช่วงเวลาการจัดเก็บข้อมูล(รูปที่ 1). การลดลงนี้เป็นที่สูงขึ้นสำหรับปอนด์
acidophilus ATCC 4356 นับ นับของบี
bifidum ATCC 29521 ลดลงหลังจาก 30 วัน (P <0.05) หลังจากนั้นพร้อมกับเวลาการจัดเก็บก็ลดลงอย่างเห็นได้ชัดประมาณหนึ่งรอบลอการิทึม(รูปที่ 1). ในทำนองเดียวกัน Olszewska, Staniewski และŁaniewska-Trokenheim (2012) รายงานการลดลงในเซลล์ที่มีชีวิตของlactis Bifidobacterium ในเนยในระหว่างการเก็บรักษาในตู้เย็นในช่วง 4 สัปดาห์ที่ผ่านมาที่มีจำนวนของเซลล์สดลดลงมากกว่าหนึ่งรอบลอการิทึมในสัปดาห์สุดท้ายของการเก็บรักษา Pedroso, Dogenski, Thomazini, Heinemann และ Favaro- Trindade (2013) ตรวจสอบ Bifidobacterium animalis subsp lactis (BI-01) และปอนด์ acidophilus (LAC-04) ห่อหุ้มในเนยโกโก้และรายงานว่ามีเพียง20% ของปอนด์ acidophilus และ 72% ของบี animalis subsp เซลล์ lactis เป็นที่ทำงานได้หลังจาก 90 วันของการจัดเก็บที่ 7 องศาเซลเซียส เหล่านี้ผลการวิจัยพบคล้ายกับที่พบในการทำงานในปัจจุบัน. นับ TAMB ลดลงอย่างมีนัยสำคัญ (P <0.01) ในการควบคุมตัวอย่างเปรียบเทียบกับตัวอย่างอื่นๆ ระหว่างการเก็บรักษายกเว้นสำหรับข้อที่2 และวันที่ 45 Dagdemir, Cakmakci และ Gundogdu (2009) รายงานว่านับ TAMB แตกต่างกันที่จะ 5.52 จาก6.92 log CFU กรัม 1 และลดลงระหว่างการเก็บรักษา ในการศึกษาปัจจุบันค่าเล็กน้อยสูงกว่าที่รายงานโดยนักเขียนเหล่านี้และจำนวนที่เพิ่มขึ้นระหว่างการเก็บรักษา. นับแลคโตสันนิษฐานใน MRS ตัวอย่างเนย C สูงกว่าตัวอย่างควบคุมในตอนท้ายของการจัดเก็บ. นับแลคโตสันนิษฐาน มีค่าสูงในตัวอย่าง B และ C ที่จุดเริ่มต้นของการจัดเก็บเมื่อเทียบกับกลุ่มตัวอย่างเอสันนิษฐานนับแลคโตไม่ได้แสดงความแตกต่างที่สำคัญในช่วงเวลายกเว้นสำหรับตัวอย่างผลเอโดยทั่วไปสูงกว่าผู้ที่รายงานโดยDagdemir et al, (2009) เนยผลิตโดยนอกเหนือจากacuditens Origanum และ haussknechtii ไธมัสและSa? Gdic, Arici และ Sims เอก (2002) สำหรับเนยเชิงพาณิชย์. นับของการเจริญเติบโต lactococci สันนิษฐานใน M17 วุ้นถูกได้รับผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญนอกจากนี้โปรไบโอติกสายพันธุ์และการเก็บรักษาเวลา (P <0.01) ตัวอย่างทั้งหมดแสดงให้เห็นรูปแบบที่ผิดปกติในระหว่างการเก็บรักษา นับ lactococci สันนิษฐานมีความคล้ายคลึงกันในทุกตัวอย่างที่15, 45 และ 60 วันของการจัดเก็บข้อมูล ที่สามารถเห็นได้ตารางที่ 1, lactococci ในกลุ่มตัวอย่างเพียงไม่ได้แสดงการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญ(P> 0.05) ค่าลอการิทึมระหว่างการเก็บรักษา ในการศึกษาในปัจจุบันนับ lactococci สันนิษฐานใน M17 สูงกว่ารายงานโดยSa? Gdic et al, (2002) สำหรับเนยเชิงพาณิชย์. นับเชื้อรายีสต์ของกลุ่มตัวอย่างแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญเนยขึ้นอยู่กับระยะเวลาการเก็บ (P <0.01) นับเชื้อรายีสต์เพิ่มขึ้นเมื่อเวลาผ่านไปในตัวอย่างเนยทั้งหมดระหว่างการเก็บรักษา (ตารางที่ 1). ไม่มีผลที่แตกต่างกันทางสถิติในกลุ่มตัวอย่างเนยในช่วงระยะเวลาการจัดเก็บข้อมูล (P> 0.05) ผลลัพธ์เหล่านี้อยู่ในข้อตกลงกับ Dagdemir et al, (2009) ที่รายงานว่านับเชื้อรายีสต์ตัวอย่างเนยเพิ่มขึ้นระหว่างการเก็บรักษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณลักษณะทางจุลชีววิทยาของเนยตัวอย่างแสดง
ในตารางที่ 1 B . bifidum ) และ 29521 ปอนด์วันมี ATCC 4356
มีค่าน้อยกว่า 2 log CFU
G 1 ในตอนท้ายของกระเป๋าและ
ลดลงอย่างต่อเนื่องในระหว่างเวลากระเป๋า ( รูปที่ 1 ) นี้ลด
สูงสำหรับปอนด์วันมี ATCC 4356 ครั้ง นับของ
B bifidum ATCC 29521 ลดลงหลังจาก 30 วัน ( P < 0.05 ) หลังจากนั้น
พร้อมกับกระเป๋า เวลามันลดลงประมาณ
ลอการิทึมวงจรหนึ่ง ( รูปที่ 1 ) ในทํานองเดียวกัน olszewska
staniewski , และŁ aniewska trokenheim ( 2012 ) รายงานการลด
ในเซลล์วางอนาคตของ Bifidobacterium lactis เนยใน
จำหน่ายกระเป๋ากว่า 4 สัปดาห์ ด้วยหมายเลขของชีวิตเซลล์
ลดลงมากกว่าหนึ่งลอการิทึมวงจรในสัปดาห์สุดท้ายของ
กระเป๋า . เปโดรโซ ,dogenski thomazini ไฮน์เมิน , , , และ favaro -
Trindade ( 2013 ) ตรวจสอบ Bifidobacterium สัตว์ subsp . lactis
( bi-01 ) และปอนด์วันมี ( lac-04 ) ห่อหุ้มใน
เนยโกโก้และรายงานว่าเพียง 20% ของวันมีปอนด์และ 72 % ของ สัตว์
subsp . lactis cells ได้หลังจาก 90 วันของกระเป๋า 7  C เหล่านี้
ผลคล้ายกับที่พบในงานปัจจุบัน
การ tamb นับได้ลดลงอย่างมีนัยสำคัญ ( P < 0.01 ) ในตัวอย่างควบคุมเมื่อเทียบกับตัวอย่างอื่น ๆ

สำหรับในระหว่างการเก็บรักษา ยกเว้น 2 และ 45 วัน dagdemir cakmakci , และ gundogdu
( 2009 ) รายงานว่า นับ tamb เท่ากับ 5.52

6.92 log CFU
G 1 และลดลงระหว่างการเก็บรักษา ในการศึกษาครั้งนี้มีค่าสูงกว่าค่า

รายงานโดยผู้เขียนเหล่านี้และที่สำคัญเพิ่มขึ้นในระหว่างการเก็บรักษา .
ษา Lactobacilli นับนางเนยตัวอย่าง C
สูงกว่าตัวอย่างควบคุมที่ส่วนท้ายของกระเป๋า .
นับแลคโตบาซิลัสให้ผลสูงกว่าในตัวอย่าง B และ C
ที่จุดเริ่มต้นของกระเป๋าเมื่อเทียบกับตัวอย่าง A สันนิษฐาน
Lactobacilli นับไม่ได้แสดงสถิติความแตกต่าง
ตลอดเวลา ยกเว้นตัวอย่าง Aผลลัพธ์ที่ได้โดยทั่วไปสูงกว่า
ที่รายงานโดย dagdemir et al . ( 2009 ) สำหรับเนยที่ผลิตโดย
เพิ่ม acuditens Origanum ต่อมไทมัสและ haussknechtii และโดย
ซา
ทา arici GDI , และซิมส์¸ EK ( 2002 ) เนยพาณิชย์ .
นับการเจริญเติบโตให้ผลใน m17 วุ้น
แลกโตค ไคก็มีผลอย่างมาก นอกจากนี้เชื้อโปรไบโอติกและเวลากระเป๋า
( p < 0.01 )ตัวอย่างทั้งหมด พบการเปลี่ยนแปลงที่ผิดปกติในระหว่าง
กระเป๋า . นับแลกโตค ไคให้ผลคล้ายกัน ตัวอย่าง
ที่ 15 , 45 และ 60 วัน ของการจัดเก็บ ที่สามารถเห็นได้ในตารางที่ 1 , แลกโตค ไคเพียงตัวอย่างไม่ได้แสดงการเปลี่ยนแปลง
อย่างมีนัยสำคัญ ( P > 0.05 ) ค่าลอการิทึมระหว่างการเก็บรักษา ในการศึกษาปัจจุบัน
ให้ผลแลกโตค ไคนับ m17 สูงกว่ารายงาน
โดย ซา
GDI รวมถึง et al . ( 2002 ) เนยพาณิชย์ .
แม่พิมพ์ยีสต์นับจากตัวอย่างเนยแตกต่างกัน
ขึ้นอยู่กับการเก็บรักษา ( P < 0.01 ) แม่พิมพ์ยีสต์นับ
เพิ่มขึ้นในช่วงเวลาระหว่างการเก็บตัวอย่างเนยทั้งหมด ( ตารางที่ 1 ) .
ไม่มีผลแตกต่างระหว่างเนยตัวอย่าง
ช่วงกระเป๋า ( P > 0.05 ) ผลลัพธ์เหล่านี้ในข้อตกลง
กับ dagdemir et al .( 2009 ) ที่รายงานว่าเพิ่มขึ้นนับยีสต์รา
ตัวอย่างเนยในระหว่างการเก็บรักษา