Coombs (1978) stated that the impac

Coombs (1978) stated that the impact of medical training depends in large measure upon
the personality characteristics and basic values brought to medical school by participants. Green,
Peters, and Webster (1991) concur, stating that in addition to intellectual ability, personality and motivation also play a part in success in medical school performance. Nearly all medical schools
conduct personal interviews to assess personal qualities, values and attitudes of applicants, a
practice that is rarely followed in business, law, and other professional schools (Jones &
Brownell Anderson, 1994). According to Taylor, Clark, and Sinclair (1990), personality factors
play a key role in the process of choosing one’s life work. Despite the importance of personality
factors in medical education, little formal assessment is conducted as part of the medical school
admissions process.
In addition to the academic component of medical training, students choose a specific
specialty area, their clinical practice, or area of expertise. One area of expertise is primary care
medicine. The medical specialty of family practice is considered to be a subspecialty of primary
care, as are internal medicine and pediatrics (Schwartz et al., 1994). Family practice used to be
referred to as general practice and was what physicians did when they did not select a medical
specialty area (Rucker & Keller, 1990). Family practice physicians must have a wide knowledge
of a variety of clinical issues, as they are often the first to come in contact with the patient with
general medical problems (Borges, 1998). Some less favorable qualities have been attributed to
family physicians prior to 1969, since they were not required to complete residencies during that
time period (Coombs, 1978). Since 1969, family practice physicians have been required to
complete a three-year residency (Borges, 1998). There is a growing consensus that there is a
shortage of primary care physicians in the United States (Douglass, 1995). This issue is a major
concern in the current medical climate, when patients are often mandated to see a primary care
physician for approval before seeking specialty care. Determining what types of individuals
choose primary care, and attracting such individuals to the field, has become an area of focus for researchers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Coombs (1978) กล่าวว่า ผลของการฝึกอบรมทางการแพทย์ขึ้นในวัดใหญ่ตามบุคลิกลักษณะและค่าพื้นฐานมาโรงเรียนแพทย์ โดยผู้เข้าร่วม สีเขียวPeters และเว็บสเตอร์ (1991) เห็นด้วย ระบุว่า นอกจากความสามารถในทางปัญญา บุคลิกภาพและแรงจูงใจเล่นเป็นส่วนหนึ่งในความสำเร็จในโรงเรียนแพทย์ โรงเรียนแพทย์เกือบทั้งหมดดำเนินการสัมภาษณ์ส่วนบุคคลเพื่อประเมินคุณภาพส่วนบุคคล ค่านิยม และทัศนคติของผู้สมัคร การปฏิบัติที่ไม่ค่อยได้ตามในธุรกิจ กฎหมาย และโรงเรียนอาชีพอื่นๆ (โจนส์และBrownell แอนเดอร์สัน 1994) ตามปัจจัยบุคลิกภาพเทย์เลอร์ คลาร์ก และนแคลร์ (1990),เล่นบทบาทสำคัญในกระบวนการเลือกชีวิตงาน แม้ความสำคัญของบุคลิกภาพปัจจัยในการศึกษา ประเมินทางน้อยจะดำเนินการเป็นส่วนหนึ่งของโรงเรียนแพทย์ขั้นตอนการรับสมัครนอกจากส่วนประกอบหลักสูตรฝึกอบรมแพทย์ นักเรียนเลือกเฉพาะพื้นที่พิเศษ ของคลินิก หรือเชี่ยวชาญของ หนึ่งในพื้นที่ของความเชี่ยวชาญเป็นหลักยา พิเศษทางการแพทย์ของครอบครัวปฏิบัติถือเป็น subspecialty ของหลักดูแล เป็นงานอายุรกรรมและกุมารเวชกรรม (Schwartz et al., 1994) ปฏิบัติครอบครัวใช้เรียกว่าศัลยกรรมทั่วไป และว่าแพทย์ไม่ได้เมื่อพวกเขาไม่ได้เลือกแพทย์พื้นที่พิเศษ (Rucker และเคลเลอร์ 1990) แพทย์ครอบครัวปฏิบัติต้องมีความรู้มากมายหลากหลายปัญหาทางคลินิก เป็นพวกเขามักคนแรกที่มาติดต่อกับผู้ป่วยด้วยทั่วไปแพทย์ปัญหา (Borges, 1998) มีการบันทึกคุณภาพบางอันน้อยแพทย์ครอบครัวก่อน 1969 เนื่องจากพวกเขาไม่จำเป็นต้องทำระยะยาวที่เวลา (Coombs, 1978) ตั้งแต่ 1969 แพทย์ครอบครัวปฏิบัติได้ถูกต้องทำซี่สามปี (Borges, 1998) มีฉันทามติเติบโตที่มีการการขาดแคลนแพทย์หลักในสหรัฐอเมริกา (อริคดักลาส 1995) เรื่องนี้เป็นหลักการกังวลในสภาพทางการแพทย์ปัจจุบัน เมื่อผู้ป่วยมักจะบังคับดูดูแลหลักแพทย์เพื่ออนุมัติก่อนที่จะหาการดูแลพิเศษ กำหนดชนิดของบุคคลเลือกดูแล และดึงดูดบุคคลดังกล่าวไปยังฟิลด์ ได้กลายเป็น พื้นที่ของการโฟกัสสำหรับนักวิจัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คูมบ์ส (1978) ระบุว่าผลกระทบของการฝึกอบรมทางการแพทย์ขึ้นอยู่ในวัดที่มีขนาดใหญ่ตาม
ลักษณะของบุคลิกภาพและค่านิยมพื้นฐานนำไปโรงเรียนแพทย์โดยผู้เข้าร่วม สีเขียว,
ปีเตอร์และเว็บสเตอร์ (1991) เห็นพ้องที่ระบุว่านอกเหนือไปจากความสามารถทางปัญญาบุคลิกภาพและแรงจูงใจยังเล่นเป็นส่วนหนึ่งในความสำเร็จในการปฏิบัติงานในโรงเรียนแพทย์ เกือบทุกโรงเรียนแพทย์
ดำเนินการสัมภาษณ์บุคคลเพื่อประเมินคุณสมบัติส่วนตัวของค่านิยมและทัศนคติของผู้สมัคร
การปฏิบัติที่จะตามไม่ค่อยธุรกิจกฎหมายและโรงเรียนวิชาชีพอื่น ๆ (โจนส์และ
บราวเนลเดอร์สัน, 1994) ตามที่เทย์เลอร์, คลาร์กและซินแคล (1990) ปัจจัยบุคลิกภาพ
มีบทบาทสำคัญในกระบวนการของการเลือกการทำงานในชีวิตของคน ๆ หนึ่ง แม้จะมีความสำคัญของบุคลิกภาพ
ปัจจัยในการศึกษาทางการแพทย์การประเมินอย่างเป็นทางการเล็ก ๆ น้อย ๆ จะดำเนินการเป็นส่วนหนึ่งของโรงเรียนแพทย์
ขั้นตอนการสมัคร.
นอกจากนี้ยังมีองค์ประกอบของการฝึกอบรมทางวิชาการทางการแพทย์ที่นักเรียนเลือกเฉพาะ
พื้นที่พิเศษปฏิบัติทางคลินิกของพวกเขาหรือพื้นที่ของความเชี่ยวชาญ หนึ่งในพื้นที่ของความเชี่ยวชาญหลักคือการดูแล
การแพทย์ พิเศษทางการแพทย์ของการปฏิบัติครอบครัวถือว่าเป็น subspecialty หลัก
ดูแลเช่นเดียวกับยาภายในและเด็ก (Schwartz et al., 1994) ปฏิบัติครอบครัวเคยถูก
เรียกว่าปฏิบัติทั่วไปและเป็นสิ่งที่แพทย์ได้เมื่อพวกเขาไม่ได้เลือกทางการแพทย์
ในพื้นที่พิเศษ (เกอร์และเคลเลอร์, 1990) แพทย์ปฏิบัติครอบครัวต้องมีความรู้กว้าง
ของความหลากหลายของปัญหาทางคลินิกเช่นที่พวกเขามักจะเป็นคนแรกที่เข้ามาติดต่อกับผู้ป่วยที่มี
ปัญหาทางการแพทย์ทั่วไป (Borges, 1998) บางคุณภาพดีน้อยได้รับการบันทึกให้
แพทย์ครอบครัวก่อนที่จะปี 1969 เนื่องจากพวกเขาไม่จำเป็นต้องกรอก residencies ในช่วง
ระยะเวลา (คูมบ์ส, 1978) ตั้งแต่ 1969, แพทย์เวชปฏิบัติครอบครัวต้องได้รับการ
ดำเนินการอยู่อาศัยในปีที่สาม (Borges, 1998) มีมติในการเจริญเติบโตที่มีคือ
ปัญหาการขาดแคลนแพทย์ปฐมภูมิในประเทศสหรัฐอเมริกา (ดักลาส 1995) ปัญหานี้เป็นที่สำคัญ
ความกังวลในภาวะทางการแพทย์ในปัจจุบันเมื่อผู้ป่วยมักจะได้รับคำสั่งที่จะเห็นการดูแลเบื้องต้น
แพทย์ให้ความเห็นชอบก่อนที่จะแสวงหาการดูแลพิเศษ การกำหนดประเภทของบุคคลที่
เลือกดูแลหลักและดึงดูดความสนใจของบุคคลดังกล่าวไปยังเขตข้อมูลได้กลายเป็นพื้นที่ของการมุ่งเน้นสำหรับนักวิจัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คูมบ์ ( 1978 ) กล่าวว่า ผลกระทบของการฝึกอบรมทางการแพทย์ที่ขึ้นอยู่ในวัดใหญ่เมื่อ
ลักษณะบุคลิกภาพและค่านิยมพื้นฐานมาจากโรงเรียนแพทย์ โดยผู้เข้าร่วม สีเขียว
ปีเตอร์และเว็บสเตอร์ ( 1991 ) เห็นด้วยว่า นอกจากความสามารถทางสติปัญญา บุคลิกภาพและแรงจูงใจยังเล่นเป็นส่วนหนึ่งในความสำเร็จในการปฏิบัติงานของโรงเรียนแพทย์ เกือบทุกโรงเรียนแพทย์
การสัมภาษณ์ส่วนบุคคลที่จะประเมินคุณภาพส่วนบุคคล ค่านิยมและทัศนคติของผู้สมัคร ,
ซ้อมที่แทบไม่มีที่ใช้ในธุรกิจ กฎหมาย และโรงเรียนอื่น ๆ อาชีพ ( โจนส์&
บราวเนล แอนเดอร์สัน , 1994 ) ตาม เทย์เลอร์ คลาร์ก และ ซินแคลร์ ( 1990 ) , องค์ประกอบบุคลิกภาพ
มีบทบาทสำคัญในกระบวนการของการเลือกหนึ่งของชีวิตการทำงาน แม้ความสำคัญของบุคลิกภาพ
ปัจจัยในการศึกษาทางการแพทย์ การประเมินอย่างเป็นทางการน้อยและเป็นส่วนหนึ่งของโรงเรียนแพทย์

รับสมัคร กระบวนการ นอกจากองค์ประกอบด้านวิชาการ การฝึกอบรมแพทย์ นักเรียนเลือกพื้นที่พิเศษเฉพาะ
, คลินิกปฏิบัติ หรือพื้นที่ของความเชี่ยวชาญ หนึ่งในพื้นที่ของความเชี่ยวชาญด้านการแพทย์ดูแล
หลักความพิเศษของแพทย์เวชศาสตร์ครอบครัวจะถือว่าเป็น subspecialty ของปฐมภูมิ
เป็นอายุรกรรมและกุมารเวช ( Schwartz et al . , 1994 ) เวชปฏิบัติครอบครัวเคยเป็น
เรียกว่าปฏิบัติทั่วไปและเป็นสิ่งที่แพทย์ได้เมื่อพวกเขาไม่ได้เลือกแพทย์
พิเศษ พื้นที่ ( รัคเกอร์ั&เคลเลอร์ , 2533 ) แพทย์ปฏิบัติครอบครัวต้อง
ความรู้กว้างของความหลากหลายของปัญหาทางคลินิกเช่นที่พวกเขามักจะเป็นคนแรกที่เข้ามาติดต่อกับผู้ป่วย
ปัญหาแพทย์ทั่วไป ( บอร์เจส , 1998 ) บางดีน้อยคุณภาพได้รับการบันทึก
แพทย์เวชศาสตร์ครอบครัวก่อน 1969 เนื่องจากพวกเขาไม่ต้องเสร็จสมบูรณ์ในที่ระยะเวลาทำเนียบ
( คูมส์ , 1978 ) ตั้งแต่ 1969 แพทย์ปฏิบัติครอบครัว

ได้ถูกต้องเสร็จสมบูรณ์ในการอยู่อาศัย 3 ปี ( บอร์เจส , 1998 ) มีการเจริญเติบโตฉันทามติว่ามี
การขาดแคลนแพทย์ดูแลหลักในสหรัฐอเมริกา ( ดักลาส , 1995 ) ปัญหานี้เป็นปัญหาใหญ่
ในอากาศทางการแพทย์ในปัจจุบัน เมื่อผู้ป่วยมักจะได้รับเพื่อดูแพทย์ดูแลหลัก
ขออนุมัติก่อนการดูแลพิเศษ การกำหนดสิ่งที่ประเภทของบุคคลที่
เลือกปฐมภูมิและดึงดูดบุคคลดังกล่าวไปยังสนาม ได้กลายเป็นพื้นที่ของการโฟกัสสำหรับนักวิจัย