All of a sudden, The Blind Concubin

All of a sudden, The Blind Concubine felt like he had been enclosed by strong thunder, dumbfounded him on the spot. After a long while, tears slowly flowed down. Shrieking loudly exhausted and hoarsen his voice.

Xiao Bao didn’t know what to do, he only hugged him tightly.

The Blind Concubine’s heart was hurt like being twisted by a knife. Tears were dripping nonstop. He buried his head in Xiao Bao’s waist and burst out into a heart-breaking cry.

Jue Yu collected the scattered on the floor cake, wrapping it in his handkerchief. He also took the carved food box on the table, without saying a single word he walked out.

The young Monarch was writing in the Imperial Study. Suddenly, a Palace’s servant hurriedly came to report, saying something happened at the serving quarter.

The Emperor’s writing brush paused, he lifted his eyes from the writing: “What did you say?”

The Palace’s servant knelt down while trembling in fear: “It was the news coming from young Master Jue Yu, your servant dare not to ignore, immediately I rushed over to inform. According to the news, The Little Prince was also present at that place at that time. He was startled. Already he was brought back to his Palace by his wet nurse.”

The Emperor pinched the writing brush so hard to the point his fingertips which held the writing brush turned white, “Recently, why did trouble happen one after another.” There was a faint anger in his speech.

The Palace’s servant who witnessed the unhappy mood of the Emperor, hastily lowered his head, he dared not to utter another word.

The Emperor strode with large steps to the serving quarter and entered the room. The Blind Concubine’s pair of eyes were distorted, laying prone on the bedside, his withered hair was scattered, his eyes had become swollen from crying hard, sobbing and unable to make a complete sound.

Only a single glance could already make people’s heart sting with pain.

The young Monarch bent his body, gently touched the Blind Concubine’s brows and eyes with his lips.

The Blind Concubine didn’t move at all, as if he no longer possessed any senses. Even his breathing spell had become so light and mild.

The Emperor pursed his lips, slowly he spoke: “I don’t blame you anymore, for everything that had happened, I won’t blame you anymore. You don’t be like this.”

The Blind Concubine gritted his teeth, shut his eyes, and said: “You go away!!”

The Emperor was startled: “What?!”

“I don’t want to see you anymore! You go away!!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทันที นางสนมตาบอดรู้สึกว่าเขาได้ถูกล้อมรอบ ด้วยสายฟ้าที่แข็งแกร่ง dumbfounded เขาในจุดนี้ หลังจากเป็นเวลานาน น้ำตาค่อย ๆ ไหลลง Shrieking เสียงดังหมด และ hoarsen เสียงของเขาเสี่ยวเปาไม่รู้จะทำอย่างไร เขาเพียงทุกกอดเขาแน่นหัวใจของนางสนมตาบอดถูกเจ็บเหมือนถูกบิดโดยมีด น้ำตาถูกแหมะ nonstop เขาฝังหัวของเขาในเอวเสี่ยวเปา และระเบิดเป็นการทำลายหัวใจร้องไห้Jue Yu รวบรวมการกระจายบนเค้กชั้น ห่อในผ้าเช็ดหน้าของเขา นอกจากนี้เขายังได้กล่องอาหารแกะสลักบนโต๊ะ โดยไม่บอกคำเดียวที่เขาเดินออกพระมหากษัตริย์หนุ่มถูกเขียนในการศึกษาอิมพีเรียล ทันใดนั้น คนรับใช้ของวังรีบมารายงาน พูดบางสิ่งบางอย่างเกิดขึ้นที่อาหารไตรมาสหยุดชั่วคราวของจักรพรรดิเขียนพู่กัน เขายกตาของเขาจากการเขียน: "อะไรนะ"ข้าราชการของ Palace ทำลงในขณะที่สั่นกลัว: "มันเป็นข่าวที่มาจากหนุ่มหลัก Jue Yu ราชากล้าไม่ละเว้น ทันทีฉันรีบวิ่งกว่าแจ้ง ตามข่าว เจ้าชายน้อยก็ยังมีสถานที่ในเวลานั้น เขาตกใจ แล้วเขาถูกนำกลับมาที่พระราชวัง โดยแม่นมของเขา"จักรพรรดิบีบแปรงเขียนจึงยากที่จะจุดที่ปลายนิ้วของเขาซึ่งถือแปรงเขียนเปิดสีขาว "เมื่อเร็ว ๆ นี้ ทำไมปัญหาที่เกิด ขึ้นหนึ่ง" มีความโกรธเป็นจาง ๆ ในคำพูดของเขาข้าราชการของพระตำหนักที่เห็นอารมณ์เศร้าของจักรพรรดิ ลดลงอย่างกระทันหันหัวของเขา เขากล้าไม่ให้ส่งคำอื่นจักรพรรดิก้าวตามขั้นตอนขนาดใหญ่เพื่อให้บริการไตรมาส และใส่ห้อง คู่ของนางสนมตาบอดสายตาถูกบิด เบี้ยวการ การวาง prone บนข้างเตียง ผมเหี่ยวได้กระจัดกระจาย ตาของเขาได้กลายเป็นบวมจากการร้องไห้อย่างหนัก sobbing และไม่สามารถทำให้เสียงสมบูรณ์เท่ามองเพียงแวบเดียวแล้วจะทำให้ต่อยหัวใจของผู้คน ด้วยความเจ็บปวดพระมหากษัตริย์หนุ่มงอร่างกายของเขา สัมผัสของนางสนมตาบอดคิ้วและดวงตากับริมฝีปากของเขาเบา ๆนางสนมตาบอดไม่ได้ย้ายเลย เป็นถ้าเขาไม่บ้าประสาทสัมผัสใด ๆ แม้เขาสะกดหายใจได้เป็นจึงเบา และอ่อนจักรพรรดิ pursed ริมฝีปากของเขา เขาพูดช้า: "ผมไม่โทษคุณอีกต่อไป ทุกอย่างที่ได้เกิดขึ้น ฉันจะไม่โทษคุณอีกต่อไป คุณไม่เป็นเช่นนี้" นางสนมตาบอด gritted ฟันของเขา ปิดตา และกล่าวว่า: "คุณหายไป!!"จักรพรรดิตกใจ: "อะไร!""ฉันไม่ต้องการเห็นคุณอีก คุณหายไป!!"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทั้งหมดในทันที, คนตาบอดเมียน้อยรู้สึกเหมือนกับว่าเขาได้รับการล้อมรอบด้วยทันเดอร์ที่แข็งแกร่งตะลึงเขาในจุดที่ หลังจากที่ในขณะยาวน้ำตาค่อย ๆ ไหลลง ร้องเสียงหลงหมดเสียงดังและเสียงของเขา hoarsen. เสี่ยวเปาไม่ทราบว่าจะทำอย่างไรเขากอดเขาแน่น. หัวใจคนตาบอดเมียน้อยก็เจ็บเหมือนถูกบิดมีด น้ำตาหยดดุ๊กดิ๊ก เขาถูกฝังอยู่ในหัวของเขาเอวเสี่ยวเปาและระเบิดออกมาเป็นเสียงร้องของหัวใจหมด. จือยูที่เก็บกระจัดกระจายอยู่บนเค้กชั้นที่ห่อในผ้าเช็ดหน้าของเขา นอกจากนี้เขายังเอาแกะสลักอาหารกล่องบนโต๊ะโดยไม่บอกคำเดียวที่เขาเดินออกมา. หนุ่มเขียนพระมหากษัตริย์ในการศึกษาอิมพีเรียล ทันใดนั้นคนรับใช้ของพระราชวังรีบมารายงานว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในไตรมาสที่ให้บริการ. ของจักรพรรดิแปรงเขียนหยุดชั่วคราวเขายกดวงตาของเขาจากการเขียน: "คุณพูดว่าอะไร?" คนรับใช้ของพระราชวังคุกเข่าลงในขณะที่ตัวสั่นด้วยความกลัว " มันเป็นข่าวที่มาจากโทหนุ่มจือยูผู้รับใช้ของท่านกล้าที่จะละเลยไม่ทันทีผมรีบวิ่งไปแจ้ง ตามข่าวที่เจ้าชายน้อยยังคงอยู่ในสถานที่ที่ในเวลานั้น เขาก็ต้องสะดุ้ง แล้วเขาก็ถูกนำกลับไปยังพระราชวังของเขาโดยแม่นมของเขา. " จักรพรรดิ pinched แปรงเขียนอย่างหนักเพื่อไปยังจุดที่ปลายนิ้วของเขาซึ่งถือแปรงเขียนกลายเป็นสีขาว" เมื่อเร็ว ๆ นี้ทำไมปัญหาเกิดขึ้นหลังจากนั้นอีกหนึ่ง. "มีเป็น ความโกรธลมในคำพูดของเขา. ผู้รับใช้ของพระราชวังที่เห็นอารมณ์ความสุขของจักรพรรดิเร่งรีบลดลงหัวของเขาเขาไม่กล้าพูดอะไรอีก. จักรพรรดิก้าวด้วยขั้นตอนที่มีขนาดใหญ่กับไตรมาสที่ให้บริการและเข้ามาในห้อง คู่คนตาบอดนางสนมของดวงตาถูกบิดเบี้ยวนอนคว่ำอยู่บนเตียงผมเหี่ยวของพระองค์ก็กระจัดกระจายดวงตาของเขาได้กลายเป็นบวมจากการร้องไห้อย่างหนักร้องไห้และไม่สามารถที่จะทำให้เสียงที่สมบูรณ์. เพียงแวบเดียวแล้วจะทำให้ต่อยหัวใจของผู้คนกับ ความเจ็บปวด. หนุ่มก้มพระมหากษัตริย์ร่างกายของเขาสัมผัสเบา ๆ คิ้วและตาคนตาบอดเมียน้อยกับริมฝีปากของเขา. คนตาบอดเมียน้อยไม่ได้ย้ายไปที่ทุกคนเช่นถ้าเขาไม่ได้ครอบครองความรู้สึกใด ๆ . แม้หายใจคาถาของเขาจึงกลายเป็นเบาและอ่อนจักรพรรดิเม้มริมฝีปากของเขาอย่างช้าๆเขาพูดว่า "ผมไม่โทษคุณอีกต่อไปสำหรับทุกสิ่งที่เกิดขึ้นผมจะไม่โทษคุณอีกต่อไป คุณไม่ได้เป็นเช่นนี้ ". คนตาบอดเมียน้อย gritted ฟันของเขาปิดตาของเขาและกล่าวว่า" คุณหายไป !! " จักรพรรดิก็ต้องสะดุ้ง:" สิ่ง ?! " " ผมไม่ต้องการที่จะเห็นคุณอีกต่อไป ! คุณหายไป !! "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จู่ๆ นางสนม ตาบอด รู้สึกเหมือนเขาถูกล้อมรอบด้วยสายฟ้าที่แข็งแกร่ง อึ้ง เขาทันที หลังจากนั้น น้ำตาค่อยๆไหลลงมา เสียงกรีดร้องดังลั่น เหนื่อย และ hoarsen เสียงของเขาเสี่ยวเปาไม่รู้จะทำยังไง เขาเท่านั้นที่กอดเขาไว้แน่นหัวใจของเจ้าจอมตาบอด เจ็บเหมือนถูกบิดด้วยมีด น้ำตาหยดไม่หยุด เขาถูกฝังอยู่ในหัวของเขา เอวของเสี่ยวเปา และระเบิดออกเข้าไปทำลายหัวใจร้องไห้จู ยู เก็บกระจัดกระจายบนพื้นเค้ก , ห่อไว้ในผ้าเช็ดหน้าของเขา เขายังเอารูปอาหารกล่องบนโต๊ะโดยไม่พูดอะไรสักคำเดียว เขาเดินออกไปพระมหากษัตริย์หนุ่มเขียนในการศึกษาของพระจักรพรรดิ ทันใดนั้น คนใช้ของวัง ก็รีบมารายงานว่ามีบางอย่างเกิดขึ้น ที่ให้บริการในไตรมาสจักรพรรดิของพู่กันชะงัก เขายกสายตาของเขาจากเขียน : " สิ่งที่คุณพูด ? "คนรับใช้ในวังคุกเข่าลงในขณะที่สั่นด้วยความกลัว " มันเป็นข่าวที่มาจากนายน้อย จู ยู ข้าน้อยไม่กล้าที่จะละเว้น ทันทีผมรีบแจ้ง ตามข่าวเจ้าชายน้อยยังอยู่ในที่นั้นในเวลานั้น เขาตกใจ แล้วเขาก็พากลับมาที่วังของพระองค์โดยแม่นมของเขา”จักรพรรดิจับพู่กันแล้วยากที่จะจุดของเขา ปลายนิ้วที่ถือพู่กันเป็นสีขาว " เมื่อเร็ว ๆนี้ทำไมมีปัญหาเกิดขึ้นหนึ่งหลังจากที่อื่น มีความโกรธเป็นลมในคำพูดของเขาของพระราชวังที่เห็นอารมณ์ไม่พอใจของจักรพรรดิรีบก้มหัว เขาไม่กล้าที่จะพูดอะไรอีกจักรพรรดิสโทร์ดี้ ด้วยขั้นตอนที่มีขนาดใหญ่ให้บริการไตรมาสและเข้าไปในห้อง คนตาบอดนางสนมของคู่ของตาเบี้ยว วางคว่ำบนเตียงของเขาเหี่ยวผมกระจัดกระจาย ดวงตาของเขาได้กลายเป็นบวมจากการร้องไห้อย่างหนัก สะอื้น และไม่สามารถที่จะทำให้เสียงที่สมบูรณ์เดียวได้อย่างรวดเร็วสามารถทำให้เจ็บหัวใจของผู้คน กับความเจ็บปวดพระมหากษัตริย์หนุ่มงอร่างกายของเขาค่อย ๆแตะคิ้วคนตาบอด สนม และดวงตากับริมฝีปากของเขาคนตาบอด สนม ไม่ขยับเลย เหมือนกับว่าเขาไม่มีสิงใด ๆความรู้สึก แม้แต่เขาหายใจสะกดได้กลายเป็นเบาและอ่อนจักรพรรดิ pursed ริมฝีปากของเขาอย่างช้าๆ เขาพูด : " ฉันไม่โทษคุณเลยเพราะทุกอย่างที่เกิดขึ้น ผมจะไม่โทษคุณอีกต่อไป คุณไม่ได้เป็นแบบนี้นางสนมตาบอด gritted ฟัน ปิดตาของเขาและกล่าวว่า " คุณไป ! ! "จักรพรรดิตกใจ " อะไร ? ! "" ฉันไม่อยากเจอคุณอีก ! คุณไป ! ! "