Brother Yang, who was standing besi

Brother Yang, who was standing beside them, had wanted to have it too, but Teacher Leng made the move first. He could only smile bitterly and not say a thing, but to have witnessed such a great love poem at this place today, Brother Yang already felt very satisfied. He knew that he had not come in vain today and he could provide an article for a big piece of news tomorrow. He would have to get Teacher Leng to show him the original script later.

After that, Cao Mengmeng poured all of the books in her arms onto Zhang Ye and said cheekily, “Brother, it’ll be hard on you. Please sign your autograph on my classmates’ books.”

Teacher Leng asked, “So many? Just sign a few, don’t trouble Teacher Zhang.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พี่ยาง ที่กำลังยืนอยู่ข้าง ๆ อยากจะมีมันมากเกินไป แต่ครูเล้งทำการย้ายครั้งแรก เขาอาจยิ้มดี ๆ เท่านั้น และไม่ว่า สิ่ง แต่การมีบรรยากาศเช่นกวีรักสถานที่ ยางพี่แล้วรู้สึกพอใจมาก เขารู้ว่า เขาไม่ได้มาเปล่า ๆ วันนี้ และเขาสามารถให้บทความชิ้นใหญ่ข่าววันพรุ่งนี้ เขาจะต้องรับครูเล้งเพื่อแสดงให้เขาเห็นสคริปต์เดิมในภายหลังหลังจากนั้น Cao Mengmeng เททั้งหมดของหนังสือในอ้อมแขนของเธอลงบนจางเย่ และกล่าวว่า cheekily ", มันจะยากที่คุณ กรุณาลงลายเซ็นในหนังสือของเพื่อนของคุณ"ถามครูเล้ง "มากมาย เพียงลงชื่อกี่ ไม่ปัญหาครูจาง"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บราเดอร์ยางที่ยืนอยู่ข้างพวกเขาก็อยากที่จะมีมันเกินไป แต่ครูเล้งได้ย้ายครั้งแรก เขาทำได้แค่ยิ้มอย่างขมขื่นและไม่พูดอะไร แต่เพื่อให้ได้เห็นเช่นบทกวีความรักที่ดีที่สถานที่นี้ในวันนี้บราเดอร์ยางแล้วรู้สึกพอใจมาก เขารู้ว่าเขาไม่ได้มาในวันนี้ไร้สาระและเขาจะให้บทความชิ้นใหญ่ของข่าววันพรุ่งนี้ เขาจะต้องได้รับครูเล้งเพื่อแสดงให้เขาสคริปต์เดิมในภายหลัง.

หลังจากนั้นเฉา Mengmeng เททั้งหมดของหนังสือในอ้อมแขนของเธอลงบนจางเจ้าและกล่าวว่า cheekily "บราเดอร์ก็จะยากกับคุณ โปรดลงชื่อเข้าใช้ลายเซ็นของคุณในหนังสือเพื่อนร่วมชั้นของฉัน '. "

ครูเล้งถามว่า" จำนวนมากดังนั้น? เพียงลงไม่กี่ไม่เดือดร้อนครู Zhang. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พี่เอี้ย ที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็อยากได้เหมือนกัน แต่อาจารย์เล้ง ทำให้การย้ายครั้งแรก เขาได้แต่ยิ้มอย่างขมขื่น และไม่พูดอะไรเลย แต่ต้องมีพยานรักอันยิ่งใหญ่กลอนที่นี่ วันนี้ พี่หยางแล้วรู้สึกพอใจมากค่ะ เขารู้ว่าเขาไม่ได้มาเปล่าวันนี้ และเขาจะให้บทความชิ้นใหญ่ของข่าวในวันพรุ่งนี้ เขาจะต้องได้รับครูเล้งเขาแสดงบทเดิมในภายหลังหลังจากนั้นโจโฉ mengmeng เททั้งหมดของหนังสือในแขนของเธอลงบนเตีย ท่านบอกว่าร้องไห้ " พี่ มันคงจะยากสำหรับคุณ ช่วยเซ็นลายเซ็นบนหนังสือ " เพื่อนร่วมห้องของฉัน "อาจารย์เล้ง ถาม " มากมาย แค่เซ็นน้อยไม่ใช่ปัญหา อาจารย์จาง "