In their study, Aini and Fakhrul-Ra

In their study, Aini and Fakhrul-Razi (2007) mention that after several disasters affecting Malaysia the
government has lunched new mechanism for disasters, and enhance the local knowledge, specialized rescue
operations by establishing the Special Malaysian Disaster Assistance and Rescue Team (SMART), and the National
Security Council (NSC) to be responsible about disaster management under the Directive No. 20 “The policy and
Mechanism of National Disaster Management and Relief” (National Security Council, 1997). The directive
highlights the policy on disaster management and relief, also the roles and responsibilities of different agencies
involved in managing disasters when occurred. Also, set up all inclusive emergency management programs to be
well prepared and insure preparation, prevention, and mitigate the effect of disasters (Aini & Fakhrul-Razi, 2007).
During the disaster, the organization of emergency management and decision making process could be at three
levels in order to manage the disaster effectively. The first level described as catastrophic natural events such as
floods, mudslides, landslides, and beach erosion. The second level described the human-made disasters like
explosion, pollution, accidents. While, the third level when a disaster strike two or more states and the local
authorities fail to respond to it by their resources, the federal government will involve in the disaster reliefs.
Furthermore, use some foreign assistance if needed (Shaluf, 2006) (See table 4).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการศึกษา Aini และ Fakhrul Razi (2007) พูดถึงหลังจากมาเลเซียที่ส่งผลกระทบต่อภัยต่าง ๆรัฐบาลมี lunched ภัยกลไกใหม่ และเพิ่มความรู้ท้องถิ่น กู้ภัยพิเศษการดำเนินงาน โดยการสร้างความพิเศษช่วย เหลือภัยพิบัติมาเลเซีย และทีมกู้ภัย (สมาร์ท), และชาติมนตรี (NSC) รับผิดชอบเกี่ยวกับการบริหารจัดการภัยพิบัติภายใต้ 20 หมายเลขคำสั่ง "นโยบาย และกลไกของการบริหารจัดการภัยพิบัติแห่งชาติและบรรเทา" (ชาติมนตรี 1997) คำสั่งเน้นนโยบายในการบริหารจัดการภัยพิบัติและการบรรเทาทุกข์ นอกจากนี้บทบาทและความรับผิดชอบของหน่วยงานต่าง ๆเกี่ยวข้องในการจัดการภัยพิบัติเมื่อเกิด ยัง ตั้งค่าโปรแกรมจัดการฉุกเฉินรวมทั้งหมดเพื่อให้เตรียมความพร้อม และมั่นใจเตรียม ป้องกัน บรรเทาผลของภัยพิบัติ (Aini และ Fakhrul Razi, 2007)ในระหว่างภัยพิบัติ องค์กรการจัดการฉุกเฉินและกระบวนการทำให้ตัดสินใจอาจเป็นที่สามระดับการจัดการภัยอย่างมีประสิทธิภาพ ระดับแรกที่อธิบายว่า เหตุการณ์ธรรมชาติที่รุนแรงเช่นน้ำท่วม mudslides แผ่นดินถล่ม และการกัดเซาะชายหาด ระดับสองกล่าวถึงภัยพิบัติที่มนุษย์ทำเช่นกระจาย มลพิษ อุบัติเหตุการ ในขณะที่ ระดับที่สามเมื่อภัยพิบัติตีสอง หรือมากกว่าสองรัฐและท้องถิ่นเจ้าหน้าที่ไม่สามารถตอบสนองได้ โดยทรัพยากรของพวกเขา รัฐบาลจะเกี่ยวข้องกับใน reliefs ภัยพิบัตินอกจากนี้ ใช้ความช่วยเหลือต่างประเทศบางส่วนหากจำเป็น (Shaluf, 2006) (ดูตาราง 4)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการศึกษาของพวกเขา Aini และ Fakhrul-Razi (2007)
พูดถึงว่าหลังจากที่เกิดภัยพิบัติหลายผลกระทบต่อประเทศมาเลเซียรัฐบาลได้lunched
กลไกใหม่สำหรับภัยพิบัติและเสริมสร้างความรู้ในท้องถิ่นกู้ภัยเฉพาะการดำเนินงานโดยการสร้างความช่วยเหลือภัยพิบัติมาเลเซียพิเศษและทีมกู้ภัย(SMART)
และแห่งชาติคณะมนตรีความมั่นคง(สมช.) จะต้องรับผิดชอบเกี่ยวกับการจัดการภัยพิบัติภายใต้คำสั่งฉบับที่ 20
"การกำหนดนโยบายและกลไกการบริหารจัดการภัยพิบัติแห่งชาติและบรรเทา" (คณะมนตรีความมั่นคงแห่งชาติ, 1997) สั่งเน้นนโยบายในการบริหารจัดการภัยพิบัติและบรรเทายังบทบาทและความรับผิดชอบของหน่วยงานที่แตกต่างกันมีส่วนร่วมในการจัดการภัยพิบัติที่เกิดขึ้นเมื่อ นอกจากนี้การตั้งค่าโปรแกรมการจัดการเหตุฉุกเฉินรวมจะเป็นเตรียมความพร้อมและการประกันการเตรียมการป้องกันและบรรเทาผลกระทบจากภัยพิบัติ (Aini และ Fakhrul-Razi 2007). ในช่วงภัยพิบัติองค์กรของการจัดการฉุกเฉินและกระบวนการตัดสินใจที่อาจจะ ที่สามระดับในการจัดการภัยพิบัติได้อย่างมีประสิทธิภาพ ระดับแรกอธิบายว่าเหตุการณ์ภัยพิบัติทางธรรมชาติเช่นน้ำท่วมดินโคลนถล่มแผ่นดินถล่มและการกัดเซาะชายหาด ระดับที่สองอธิบายว่าภัยพิบัติที่มนุษย์สร้างขึ้นเช่นการระเบิดมลพิษอุบัติเหตุ ในขณะที่ระดับที่สามเมื่อมีการนัดหยุดงานภัยพิบัติสองคนหรือมากกว่ารัฐและท้องถิ่นหน่วยงานที่ล้มเหลวในการตอบสนองต่อมันโดยทรัพยากรของพวกเขาที่รัฐบาลสหรัฐจะมีส่วนร่วมในสีสรรภัยพิบัติ. นอกจากใช้บางความช่วยเหลือจากต่างประเทศหากจำเป็น (Shaluf 2006) ( ดูตารางที่ 4)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการศึกษาของพวกเขาและ aini Fakhrul ราซี ( 2550 ) กล่าวว่า หลังจากภัยพิบัติต่าง ๆที่มีผลต่อรัฐบาลมาเลเซีย
lunched กลไกใหม่สำหรับภัยพิบัติ และเพิ่มความรู้ในท้องถิ่น ผู้เชี่ยวชาญปฏิบัติการกู้ภัย
โดยการสร้างพิเศษช่วยเหลือผู้ประสบภัยชาวมาเลเซียทีมกู้ชีพกู้ภัย ( สมาร์ท ) , และแห่งชาติ
สภาความมั่นคง ( สมช. ) รับผิดชอบเกี่ยวกับการจัดการภัยพิบัติภายใต้คำสั่งฉบับที่ 20 " นโยบายและกลไกการจัดการและบรรเทาภัยพิบัติ
แห่งชาติ " ( สภาความมั่นคงแห่งชาติ , 2540 ) คำสั่ง
เน้นนโยบายบรรเทาการจัดการภัยพิบัติและบทบาทและความรับผิดชอบของหน่วยงานต่างๆ ที่เกี่ยวข้องในการจัดการภัยพิบัติ
เมื่อเกิดขึ้น นอกจากนี้ตั้งโปรแกรมการจัดการฉุกเฉินรวมทั้งหมดเป็น
ดีเตรียมและประกัน การเตรียมการป้องกันและลดผลกระทบจากภัยพิบัติ ( aini & Fakhrul ราซี , 2007 ) .
ในระหว่างเกิดภัยพิบัติ , องค์กรการจัดการฉุกเฉินและกระบวนการการตัดสินใจอาจจะ 3
ระดับในการจัดการภัยพิบัติอย่างมีประสิทธิภาพระดับแรกอธิบายเป็นเหตุการณ์ธรรมชาติที่รุนแรงเช่น
น้ำท่วม โคลนถล่ม ดินถล่ม และการกัดเซาะชายหาด ระดับที่สองอธิบายมนุษย์สร้างขึ้นภัยพิบัติเช่น
การระเบิด , มลพิษ , อุบัติเหตุ ในขณะที่ ระดับที่ 3 เมื่อเกิดภัยพิบัติตีสอง หรือมากกว่าสองรัฐและเจ้าหน้าที่ท้องถิ่น
ล้มเหลวมันตอบสนองโดยทรัพยากรของรัฐบาลกลางจะเกี่ยวข้องกับภัยพิบัติ สีสรร
นอกจากนี้ ใช้ความช่วยเหลือจากต่างประเทศบางส่วน ถ้าต้องการ ( shaluf , 2006 ) ( ดูตารางที่ 4 )