Overweight and obesity are defined

Overweight and obesity are defined as abnormal or excessive fat accumulation that presents a risk to health. A crude population measure of obesity is the body mass index (BMI), a person’s weight (in kilograms) divided by the square of his or her height (in metres). A person with a BMI of 30 or more is generally considered obese. A person with a BMI equal to or more than 25 is considered overweight.

Overweight and obesity are major risk factors for a number of chronic diseases, including diabetes, cardiovascular diseases and cancer. Once considered a problem only in high income countries, overweight and obesity are now dramatically on the rise in low- and middle-income countries, particularly in urban settings.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีน้ำหนักเกินและโรคอ้วนได้รับการกำหนดให้เป็นไขมันสะสมที่ผิดปกติหรือมากเกินไปที่นำเสนอมีความเสี่ยงต่อสุขภาพ วัดประชากรดิบของโรคอ้วนคือดัชนีมวลกาย (BMI) น้ำหนักของบุคคล (กิโลกรัม) หารด้วยตารางของความสูงของเขาหรือเธอ (เมตร) คนที่มีดัชนีมวลกายของ 30 หรือมากกว่าโดยทั่วไปถือว่าเป็นโรคอ้วนคนที่มีดัชนีมวลกายเท่ากับหรือมากกว่า 25 ถือว่าน้ำหนักเกิน.

มีน้ำหนักเกินและโรคอ้วนเป็นปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญสำหรับจำนวนของโรคเรื้อรังรวมทั้งโรคเบาหวาน, โรคหลอดเลือดหัวใจและโรคมะเร็ง การพิจารณาครั้งปัญหาเฉพาะในประเทศรายได้สูงที่มีน้ำหนักเกินและโรคอ้วนเป็นอย่างมากในขณะนี้ที่เพิ่มขึ้นในประเทศที่ต่ำและรายได้ปานกลางโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการตั้งค่าในเมือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

น้ำหนักเกินและโรคอ้วนมีกำหนดเป็นมากเกินไป หรือผิดปกติไขมันสะสมที่แสดงความเสี่ยงสุขภาพ วัดประชากรดิบของโรคอ้วนคือดัชนีมวลกาย (BMI), บุคคลน้ำหนัก (กิโลกรัม) หาร ด้วยกำลังสองของความสูงของ ตน (เป็นเมตร) โดยทั่วไปได้ถือว่าเป็นบุคคลที่ มี BMI 30 น้อยอ้วน บุคคลที่ มี BMI ค่าเท่ากับหรือมากกว่า 25 จะถือว่าน้ำหนักเกิน

น้ำหนักเกินและโรคอ้วนเป็นปัจจัยเสี่ยงสำคัญสำหรับโรคเรื้อรัง เบาหวาน โรคหัวใจ และมะเร็ง เมื่อพิจารณาปัญหาเฉพาะในประเทศที่มีรายได้สูง น้ำหนักเกินและโรคอ้วนได้ตอนนี้อย่างมากเพิ่มขึ้นในรายได้ต่ำ และปานกลางประเทศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการตั้งค่าเมือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และโรคอ้วนเป็นไปตามที่กำหนดไว้เป็นการสะสมไขมันมากเกินไปหรือความผิดปกติที่อาจก่อให้เกิดอันตรายต่อ สุขภาพ วัดจำนวนประชากรที่เป็นโรคอ้วนของดัชนีมวลกาย( BMI )น้ำหนักของบุคคล(เป็นกิโลกรัม)โดยแบ่งออกเป็นพื้นที่ที่มีความสูงของเขาหรือเธอ(ในตารางเมตร) บุคคลที่มีค่าดัชนีมวลกาย 30 หรือมากกว่าโดยทั่วไปได้รับการพิจารณาว่าเป็นโรคอ้วนผู้ใช้ที่มีค่าดัชนีมวลกายที่เท่ากับหรือมากกว่า 25 ได้รับการพิจารณาให้มีน้ำหนักตัวมากเกิน.

และโรคอ้วนเป็นปัจจัยเสี่ยงสำคัญที่เป็นโรคเรื้อรังรวมทั้งเบาหวานโรคหลอดเลือดหัวใจและโรคมะเร็ง เมื่อได้รับการพิจารณาว่าปัญหาที่เท่านั้นในประเทศรายได้สูงและโรคอ้วนได้ในตอนนี้อย่างมากที่เพิ่มสูงขึ้นในประเทศต่ำและรายได้ระดับกลางโดยเฉพาะในการตั้งค่าในเมือง