Oral ingestion of a toxic lithium c

Oral ingestion of a toxic lithium chloride (LiCl) solution yields a conditioned aversion to a safe sodium chloride (NaCl) solution in rats, presumably because of the common quality of saltiness. By using this generalized bait-shyness paradigm, we examined the relapse of acquired and subsequently extinguished salty taste aversion. After conditioning by oral ingestion of a 0.15 M LiCl solution, extinction was induced by two different experimental procedures. In the constant extinction group, rats were repeatedly exposed to 0.15 M NaCl solution. For rats in the graded extinction group, the concentration of NaCl was gradually increased from a low level to 0.15 M and an additional interfering sweet taste was gradually faded out. Rats in the graded extinction group were more prone to relapse than animals that underwent the constant extinction treatment. This difference was manifested in the following three response reoccurrence phenomena: renewal upon return to the acquisitioncontext (Experiments 1A–C), spontaneous recovery after a 23-day interval (Experiment 2),and reacquisition caused by the second LiCl intake (Experiment 3). Theoretical and clinical implications of these results are discussed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กินปากของโซลูชันเป็นพิษของลิเทียมคลอไรด์ (LiCl) ทำให้ aversion เครื่องปรับอากาศเพื่อการแก้ปัญหาเซฟโซเดียมคลอไรด์ (NaCl) ในหนู สันนิษฐานว่าเนื่องจากคุณภาพทั่วไปของเค็ม โดยใช้กระบวนทัศน์นี้เหยื่อเมจแบบทั่วไปความอาย ที่เราตรวจสอบกลับไปเสพ aversion รสเค็มที่ได้รับ และยกเลิกในเวลาต่อมา หลังจากปรับตามกินปากของโซลูชัน LiCl 0.15 M สูญพันธุ์ถูกเหนี่ยวนำ โดยขั้นตอนการทดลองที่แตกต่างกันสอง ในกลุ่มคงสูญพันธุ์ หนูถูกซ้ำสัมผัส 0.15 M NaCl โซลูชัน หนูในกลุ่มมีการจัดระดับดับ ความเข้มข้นของ NaCl ค่อย ๆ เพิ่มขึ้นจากระดับต่ำ 0.15 เมตร และมีรสหวานเพิ่มเติมรบกวนมีสีจางลงค่อย ๆ ออก หนูในกลุ่มมีการจัดระดับดับมากขึ้นแนวโน้มที่จะกลับไปเสพมากกว่าสัตว์ที่มีเปลี่ยนการรักษาคงสูญพันธุ์ได้ ความแตกต่างนี้เป็นที่ประจักษ์ในปรากฏการณ์การ reoccurrence ตอบสามต่อไปนี้: ต่ออายุเมื่อกลับไปยัง acquisitioncontext (ทดลอง 1A-C) การกู้คืนหลังจากช่วงเวลา 23 วัน (ทดลอง 2), และ reacquisition ที่เกิดจากการบริโภค LiCl สอง (ทดลอง 3) อยู่ ผลทางคลินิก และทฤษฎีของผลลัพธ์เหล่านี้จะกล่าวถึง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การบริโภคในช่องปากของลิเธียมคลอไรด์เป็นพิษ (LiCl) วิธีการแก้ปัญหามีผลเป็นความเกลียดชังปรับอากาศไปยังที่ปลอดภัยโซเดียมคลอไรด์ (NaCl) วิธีการแก้ปัญหาในหนูคงเพราะของที่มีคุณภาพร่วมกันของความเค็ม โดยใช้กระบวนทัศน์นี้ทั่วไปเหยื่อความขี้อายของเราตรวจสอบการกำเริบของที่ได้มาและต่อมาด​​ับความเกลียดชังรสเค็ม หลังจากที่เครื่องโดยการกลืนกินในช่องปากของ 0.15 แก้ปัญหา M LiCl, การสูญเสียที่เกิดจากการได้รับสองขั้นตอนการทดลองที่แตกต่างกัน ในกลุ่มสูญพันธุ์คงที่หนูได้สัมผัสซ้ำ ๆ เพื่อ 0.15 M NaCl การแก้ปัญหา สำหรับหนูในกลุ่มที่สูญเสียให้คะแนนความเข้มข้นของโซเดียมคลอไรด์ที่เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ จากระดับต่ำ 0.15 M และรสหวานรบกวนเพิ่มเติมได้ค่อย ๆ จางหายไปจาก หนูในกลุ่มที่สูญเสียอย่างช้า ๆ ได้มากขึ้นมีแนวโน้มที่จะกำเริบกว่าสัตว์ที่ได้รับการรักษาอย่างต่อเนื่องการสูญพันธุ์ ความแตกต่างนี้ก็เป็นที่ประจักษ์ในสามต่อไปนี้การตอบสนองปรากฏการณ์การกลับเป็นซ้ำ: การต่ออายุเมื่อกลับไป acquisitioncontext (การทดลอง 1A-C), การกู้คืนที่เกิดขึ้นเองหลังจากช่วง 23 วัน (การทดลองที่ 2) และ reacquisition ที่เกิดจากการบริโภค LiCl วินาที (การทดลองที่ 3) . ผลกระทบในทางทฤษฎีและทางคลินิกของผลลัพธ์เหล่านี้จะกล่าวถึง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

With you everywhere.With you everywhere.With you everywhere.With you everywhere.