Plato often discusses the father-so

Plato often discusses the father-son relationship and the question of whether a father's interest in his sons has much to do with how well his sons turn out. A boy in ancient Athens was socially located by his family identity, and Plato often refers to his characters in terms of their paternal and fraternal relationships. Socrates was not a family man, and saw himself as the son of his mother, who was apparently a midwife. A divine fatalist, Socrates mocks men who spent exorbitant fees on tutors and trainers for their sons, and repeatedly ventures the idea that good character is a gift from the gods. Crito reminds Socrates that orphans are at the mercy of chance, but Socrates is unconcerned. In the Theaetetus, he is found recruiting as a disciple a young man whose inheritance has been squandered. Socrates twice compares the relationship of the older man and his boy lover to the father-son relationship (Lysis 213a, Republic 3.403b), and in the Phaedo, Socrates' disciples, towards whom he displays more concern than his biological sons, say they will feel "fatherless" when he is gone.
In several of Plato's dialogues, Socrates floats the idea that knowledge is a matter of recollection, and not of learning, observation, or study.[40] He maintains this view somewhat at his own expense, because in many dialogues, Socrates complains of his forgetfulness. Socrates is often found arguing that knowledge is not empirical, and that it comes from divine insight. In many middle period dialogues, such as the Phaedo, Republic and Phaedrus Plato advocates a belief in the immortality of the soul, and several dialogues end with long speeches imagining the afterlife. More than one dialogue contrasts knowledge and opinion, perception and reality, nature and custom, and body and soul.
Several dialogues tackle questions about art: Socrates says that poetry is inspired by the muses, and is not rational. He speaks approvingly of this, and other forms of divine madness (drunkenness, eroticism, and dreaming) in the Phaedrus (265a–c), and yet in the Republic wants to outlaw Homer's great poetry, and laughter as well. In Ion, Socrates gives no hint of the disapproval of Homer that he expresses in the Republic. The dialogue Ion suggests that Homer's Iliad functioned in the ancient Greek world as the Bible does today in the modern Christian world: as divinely inspired literature that can provide moral guidance, if only it can be properly interpreted.
Socrates and his company of disputants had something to say on many subjects, including politics and art, religion and science, justice and medicine, virtue and vice, crime and punishment, pleasure and pain, rhetoric and rhapsody, human nature and sexuality, as well as love and wisdom.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพลโตมักจะกล่าวถึงความสัมพันธ์ของพ่อและคำถามที่ว่าดอกเบี้ยของบิดาในลูกชายของเขามีมากจะทำอย่างไรกับวิธีที่ดีที่ลูกชายของเขาเปิดออก เด็กในเอเธนส์โบราณที่ตั้งอยู่ทางสังคมโดยตัวตนของครอบครัวของเขาและเพลโตมักจะหมายถึงตัวละครของเขาในแง่ของความสัมพันธ์ของพ่อและพี่น้องของพวกเขา โสกราตีสไม่ได้เป็นคนในครอบครัวและเห็นว่าตัวเองเป็นลูกชายของแม่ของเขาที่เห็นได้ชัดว่าพยาบาลผดุงครรภ์ ที่เชื่อโชคชะตาพระเจ้าโสกราตีสเยาะเย้ยคนที่ใช้จ่ายค่ามากเกินไปกับอาจารย์ผู้สอนและครูผู้ฝึกสอนให้ลูกหลานของพวกเขาซ้ำแล้วซ้ำอีกกิจการความคิดที่ว่าตัวละครที่ดีเป็นของขวัญจากพระเจ้า โสกราตีสฯ เตือนว่าเด็กกำพร้าที่มีความเมตตาของโอกาส แต่โสกราตีสเป็นไม่แยแส ใน Theaetetus,เขาพบว่าการสรรหาเป็นสาวกชายหนุ่มคนหนึ่งที่มีการถ่ายทอดทางพันธุกรรมได้รับการ squandered โสกราตีสเป็นครั้งที่สองเปรียบเทียบความสัมพันธ์ของคนเก่าและคนรักเด็กของเขากับความสัมพันธ์พ่อ (สลาย 213a, สาธารณรัฐ 3.403b) และในเฟโดสาวกของโสกราตีส 'ต่อคนที่เขาแสดงความกังวลมากขึ้นกว่าบุตรชายผู้ให้กำเนิดของเขากล่าวว่าพวกเขา จะรู้สึก "พ่อ" เมื่อเขาไป.
ในหลายบทสนทนาของเพลโต, โสกราตีสลอยความคิดที่ว่าความรู้เป็นเรื่องของความทรงจำไม่ได้มาจากการเรียนรู้การสังเกตหรือการศึกษา. [40] เขายังคงมุมมองนี้ค่อนข้างที่ค่าใช้จ่ายของตัวเองเพราะในการหารือหลายโสกราตีสบ่นของเขา การลืม โสกราตีสมักจะพบความรู้ที่เถียงไม่ได้เป็นเชิงประจักษ์และที่มาจากความเข้าใจพระเจ้าการหารือในหลายช่วงกลางเช่นเฟโดสาธารณรัฐและเพลโต Phaedrus สนับสนุนความเชื่อในความเป็นอมตะของจิตวิญญาณและจบลงด้วยการหารือหลายสุนทรพจน์ยาวจินตนาการชีวิตหลังความตาย การสนทนามากกว่าหนึ่งความขัดแย้งความรู้และความคิดของการรับรู้และความเป็นจริงของธรรมชาติและกำหนดเองและร่างกายและจิตวิญญาณ
หลายหารือแก้ไขปัญหาคำถามเกี่ยวกับศิลปะ.โสกราตีสกล่าวว่าบทกวีเป็นแรงบันดาลใจจากแรงบันดาลใจและไม่ได้มีเหตุผล เขาพูดเห็นด้วยเรื่องนี้และรูปแบบอื่น ๆ ของความบ้าพระเจ้า (มึนเมาทางเพศและความฝัน) ใน Phaedrus (265a-ค) และยังอยู่ในสาธารณรัฐต้องการที่จะประกาศบทกวีโฮเมอร์ที่ดีและเสียงหัวเราะได้เป็นอย่างดี ในไอออนโสกราตีสให้คำแนะนำของความไม่พอใจของโฮเมอร์ที่เขาแสดงในสาธารณรัฐไม่มีไอออนการสนทนาที่แสดงให้เห็นอีเลียดโฮเมอร์ที่ทำหน้าที่ในโลกกรีกโบราณเป็นพระคัมภีร์ไม่วันนี้ในโลกคริสเตียนสมัย​​ใหม่. วรรณกรรมเป็นแรงบันดาลใจในพระเจ้าที่สามารถให้คำแนะนำคุณธรรมถ้าเพียง แต่มันสามารถตีความได้อย่างถูกต้อง
โสกราตีสและ บริษัท ของเขาของ disputants มี สิ่งที่จะพูดในเรื่องจำนวนมากรวมทั้งการเมืองและศิลปะศาสนาและวิทยาศาสตร์ความยุติธรรมและการแพทย์คุณธรรมและรองอาชญากรรมและการลงโทษความสุขและความเจ็บปวดสำนวนและ Rhapsody, ธรรมชาติของมนุษย์และเพศรวมทั้งความรักและภูมิปัญญา.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพลโตมักกล่าวถึงความสัมพันธ์พ่อลูกและคำถามที่ว่าพ่อสนใจในบุตรมีมากจะทำอย่างไรดีบุตรเปิดออก เด็กในเอเธนส์โบราณตั้งอยู่สังคม โดยตัวครอบครัวของเขา และเพลโตมักจะอ้างถึงตัวเขาในแง่ของความสัมพันธ์ปู่ และ fraternal เขาไม่ได้เป็นคนในครอบครัว และเห็นตัวเองเป็นลูกชายของลูก เห็นได้ชัดว่าใครเป็นฮีบรู เรียกพระเจ้า เขา mocks คนที่ใช้ค่าธรรมเนียมด้วยการสอนและการฝึกอบรมแทนบุตรของตน และซ้ำ ๆ เวนเชอร์สคิดว่านิสัยใจคอเป็นของขวัญจากพระเจ้า Crito เตือนเขาที่นั้นเป็นที่เมตตาของโอกาส แต่โสกราตีสเป็น unconcerned ใน Theaetetus เขาพบสรรหาเป็นสาวกหนุ่มที่สืบทอดมีการ squandered เปรียบเขาสองเทียบความสัมพันธ์ของคนเก่าและคนรักของเขาเด็กความสัมพันธ์พ่อลูก (Lysis 213a สาธารณรัฐ 3.403b), และใน Phaedo สาวกของโสกราตีส ทางที่เขาแสดงความกังวลเพิ่มมากขึ้นกว่าบุตรชีวภาพ ว่า พวกเขาจะรู้สึกว่า "fatherless" เมื่อเขาหาย
ในหลายประเด็นของเพลโต โสกราตีสลอยคิดว่ารู้เรื่องเลือน และไม่เรียนรู้ การสังเกต ศึกษา ต่อ[40] เขารักษามุมมองนี้ค่อนข้างที่ค่าใช้จ่ายของเขาเอง เพราะในหลายประเด็น โสกราตีสบ่นของเขานอนหลับหรือไม่ เขาจะมักพบโต้เถียงว่า ความรู้ไม่ประจักษ์ และที่ มาจากความเข้าใจพระเจ้า ในในกลางระยะเวลานอบ เช่น Phaedo สาธารณรัฐและเพลโต Phaedrus สนับสนุนความเชื่อในในความเป็นอมตะของจิตวิญญาณ และหลายประเด็นสุดท้ายกับสุนทรพจน์ยาว imagining afterlife ที่ บทสนทนามากกว่าหนึ่งความแตกต่างความรู้ และความเห็น รับรู้ และความจริง ธรรมชาติ และ เอง ร่างกายและจิตใจด้วย
ถามเกี่ยวกับศิลปะเล่นงานหลายประเด็น: เขาบอกว่า บทกวีบันดาล muses และไม่เชือด เขาพูด approvingly นี้ และแบบฟอร์มอื่น ๆ ของพระเจ้าบ้า (ฟเครื่อง eroticism และฝัน) ใน Phaedrus (265a–c), และยัง ในสาธารณรัฐต้องการ outlaw โฮเมอร์เป็นบทกวีที่ดี และหัวเราะด้วยกัน ในไอออน โสกราตีสให้คำใบ้ไม่ถลึงของโฮเมอร์ที่เขาแสดงในสาธารณรัฐ เจรจาไอออนแนะนำว่า อีเลียดของโฮเมอร์แยกในโลกกรีกโบราณ ตามคัมภีร์ไม่วันนี้ในโลกคริสเตียนสมัยใหม่: เป็นเอกสารประกอบการยืนยันแรงบันดาลใจที่สามารถให้คำแนะนำทางศีลธรรม ถ้าเพียงแต่มันสามารถจะแปลความหมายได้อย่างถูกต้อง .
โสกราตีสและ disputants บริษัทของเขามีสิ่งที่จะพูดในหลายวิชา การเมือง และศิลปะ ศาสนา และวิทยาศาสตร์ ความยุติธรรม และยา, ความประเสริฐและรอง อาชญากรรม และการลงโทษ ความสุข และปวด สำนวน และแรพโซดี ธรรมชาติมนุษย์ และ เพศ ตลอดจนรัก และภูมิปัญญา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรื่องมักจะกล่าวถึงความสัมพันธ์พ่อ - ลูกและคำถามที่ว่าดอกเบี้ยของบิดาในบุตรชายของเขามีมากนักที่จะทำด้วยวิธีรวมถึงลูกหลานของเขากลับมา เด็กที่อยู่ใน Athens ที่เก่าแก่ตั้งอยู่โดยรหัสประจำตัวของเขาที่ทุกคนในครอบครัวสังคมและเรื่องมักหมายถึงตัวของเขาในเรื่องของพ่อกับแม่ของเขาและความสัมพันธ์กับพี่น้อง โสกราตีสไม่ใช่คนในครอบครัวและเห็นว่าตัวเองเป็นบุตรชายของแม่ของเขาที่เห็นได้ชัดว่าพยาบาลผดุง ครรภ์ ได้ ปาฎิหาริย์ที่คนที่เชื่อโชคชะตาโสกราตีสเยาะเย้ยคนที่ใช้บริการมากเกินไปใช่หรือไม่ในชั้นเรียนและครูฝึกของบุตรชายของเขาและบริษัทร่วมทุนซ้ำหลายครั้งความคิดที่ว่าตัวอักษรที่ดีคือของขวัญจากพระเจ้า ทั้งนี้เพราะจะเตือนโสกราตีสที่เด็กกำพร้าสีอยู่ที่ความเมตตาของโอกาสแต่โสกราตีสคือไม่เกี่ยวข้อง ใน theaetetus ได้เขาจะพบได้รับสมัครคนงานเป็นสาวกที่คนหนุ่มที่มีมรดกได้รับการ squandered โสกราตีสสองครั้งเปรียบเทียบความสัมพันธ์ของคนรุ่นเก่าและรักเด็กของเขาให้กับความสัมพันธ์ระหว่างพ่อ - ลูกที่( lysis 213 สาธารณรัฐ 3.403 B )และในเรื่อง Phaedo ที่ลูกศิษย์ของโสกราตีสไปยังผู้ที่เขาจะแสดงความกังวลมากกว่าคนทางชีววิทยาของเขากล่าวว่าพวกเขาจะรู้สึกว่า"เด็กกำพร้าพ่อ"เมื่อเขาเป็นไปแล้ว.
ในหลายเรื่องของกล่องโต้ตอบของโสกราตีสลอยความคิดที่ว่าความรู้เป็นเรื่องของความทรงจำและไม่ได้อยู่ในการเรียนรู้การสังเกตหรือการศึกษา.[ 40 ]เขารักษามุมมองนี้ค่อนข้างจะชำระค่าใช้จ่ายด้วยตัวของท่านเองของเขาเพราะในกล่องโต้ตอบจำนวนมากเผลอโสกราตีสไม่จ่ายเงินของเขา โสกราตีสพบได้ให้เหตุผลว่าความรู้ก็คือในเชิงประจักษ์ไม่ได้และว่ามันมาจากความรู้ความเข้าใจของพระผู้เป็นเจ้าบ่อยครั้งในกล่องโต้ตอบช่วงกลางจำนวนมากเช่น Phaedo :สาธารณรัฐ phaedrus เพลโตและสนับสนุนความเชื่อในชีวิตของจิตวิญญาณและกล่องโต้ตอบหลายช่วงปลายด้วยคำพูดยาวโศกนาฏกรรมสุคติยังสัมปราย ภพ มากกว่าหนึ่งกล่องโต้ตอบความขัดแย้งและความรู้ความเข้าใจและเห็นความเป็นจริงและเป็นธรรมชาติที่กำหนดเองและร่างกายและจิตใจ.
กล่องโต้ตอบแก้ไขหลายคำถามเกี่ยวกับศิลปะโสกราตีสกล่าวว่ากวีนิพนธ์ที่ได้รับแรงบันดาลใจโดยมีถึง Muses ทั้งนั้นและมีเหตุผลไม่ได้ เขาพูดเห็นดีของโรงแรมแห่งนี้และรูปแบบอื่นของ Divine บ้า(ขี้เมา eroticism และความฝัน)ใน phaedrus ( 265 A - C )และยังอยู่ในสาธารณรัฐที่ต้องการทำลาย เสถียรภาพ บทกวีที่ดีเยี่ยมของดีเซลและเสียงหัวเราะเป็นอย่างดี ในไอออนโสกราตีสทำให้ไม่มีคำใบ้ไม่พอใจของเจ้าบ้านที่เขากล่าวว่าในสาธารณรัฐกล่องโต้ตอบที่ไอออนชี้ให้เห็นว่าเรื่องราวยืดยาวกล่าวด้วยความทุกข์ยากของเจ้าบ้านเต็มไปด้วยประโยชน์ใช้สอยในโลกกรีกโบราณซึ่งเป็น คัมภีร์ ไบเบิลในปัจจุบันอยู่ในระดับโลกชาวคริสต์ที่ทันสมัยเป็นวรรณคดีของพระผู้เป็นเจ้าได้รับแรงบันดาลใจที่สามารถให้คำแนะนำทางศีลธรรมหากสามารถตีความได้เป็นอย่างดี.
โสกราตีสและบริษัทของเขาของ disputants มีบางสิ่งบางอย่างเพื่อบอกว่าในเรื่องจำนวนมากรวมถึงงานศิลปะและการเมืองยาและความยุติธรรมด้านวิทยาศาสตร์และศาสนาอาศัยอำนาจตามความและลงโทษอาชญากรรมและความเจ็บปวดและความเพลิดเพลินใจ Rhapsody และเทศนาเรื่องเพศและธรรมชาติของมนุษย์และความรักและสติปัญญา.