In 1854, Congress passed the Kansas

In 1854, Congress passed the Kansas-Nebraska Act, which repealed the Missouri Compromise, and allowed individual states and territories to decide for themselves whether to allow slavery. The law provoked violent opposition in Kansas and Illinois, and it gave rise to the Republican Party. This awakened Abraham Lincoln's political zeal once again, and his views on slavery moved more toward moral indignation. Lincoln joined the Republican Party in 1856.
In 1857, the Supreme Court issued its controversial decision Scott v. Sanford, declaring African Americans were not citizens and had no inherent rights. Though Abraham Lincoln felt African Americans were not equal to whites, he believed the America's founders intended that all men were created with certain inalienable rights. Lincoln decided to challenge sitting U.S. Senator Stephen Douglas for his seat. In his nomination acceptance speech, he criticized Douglas, the Supreme Court, and President Buchanan for promoting slavery and declared "a house divided cannot stand."

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใน 1854 สภาผ่านแคนซัสเนบราบัญญัติ repealed ประนีประนอมมิสซูรี และอนุญาตให้แต่ละรัฐและเขตการตัดสินใจเองว่าจะให้ทาส กฎหมายท่านคัดค้านรุนแรงในแคนซัสและรัฐอิลลินอยส์ และให้ขึ้นไปพรรค นี้ตื่นตัวสดเมืองอับราฮัมลินคอล์นอีกครั้ง และมุมมองของเขาเป็นทาสย้ายขึ้นไปทาง indignation คุณธรรม ลินคอล์นเข้าร่วมพรรคที่ใน 1856ในค.ศ. 1857 ศาลฎีกาออกตัดสินใจแย้งสก็อต v. ซานฟอร์ด ประกาศชาวอเมริกันแอฟริกันไม่ประชาชน และก็ไม่มีสิทธิ์โดยธรรมชาติ แม้ว่าอับราฮัมลินคอล์นรู้สึกไม่เท่ากับขาวชาวอเมริกันแอฟริกัน เขาเชื่อว่า ผู้ก่อตั้งสมาคมของอเมริกาไว้ว่า สร้างมนุษย์ทุกคน มีสิทธิเท่าเทียมกันบาง ลินคอล์นตัดสินใจท้านั่งสวีสหรัฐฯ Stephen ดักลาสนั่งของเขา ในคำพูดของเขายอมรับสรรหา เขาวิพากษ์วิจารณ์ดักลาส ศาลฎีกา และประธาน buchanan ทำยอดในการส่งเสริมการเป็นทาส และประกาศ "บ้านหารไม่สามารถยืนอยู่"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 1854 สภาคองเกรสผ่านพระราชบัญญัติแคนซัสเนบราสก้าซึ่งยกเลิกการประนีประนอมมิสซูรีและได้รับอนุญาตให้แต่ละรัฐและดินแดนที่จะตัดสินใจเองว่าจะยอมให้เป็นทาส กฎหมายกระตุ้นความขัดแย้งรุนแรงในแคนซัสและรัฐอิลลินอยส์และจะก่อให้เกิดพรรครีพับลิ ตื่นขึ้นมานี้ความกระตือรือร้นทางการเมืองของอับราฮัมลินคอล์นอีกครั้งและมุมมองของเขาในการเป็นทาสย้ายขึ้นไปไม่พอใจศีลธรรม ลิงคอล์นเข้าร่วมกับพรรครีพับลิกันในปี 1856
ใน 1857 ที่ศาลฎีกาออกตัดสินใจของสกอตต์ v. ฟอร์ด, แอฟริกันอเมริกันประกาศไม่ใช่พลเมืองและไม่มีสิทธิโดยธรรมชาติ แม้ว่าอับราฮัมลินคอล์นรู้สึกว่าชาวอเมริกันแอฟริกันไม่เท่ากับคนผิวขาวที่เขาเชื่อว่าผู้ก่อตั้งของอเมริกาตั้งใจว่ามนุษย์ทุกคนถูกสร้างขึ้นด้วยสิทธิในการยึดครองบางอย่าง ลิงคอล์นตัดสินใจที่จะท้าทายนั่งวุฒิสมาชิกสหรัฐสตีเฟ่นดักลาสที่นั่งของเขา ยอมรับในคำปราศรัยรับการเสนอชื่อของเขาเขาวิพากษ์วิจารณ์ดักลาสศาลฎีกาและประธานาธิบดีบูคานันในการส่งเสริมการเป็นทาสและประกาศว่า "บ้านแบ่งไม่สามารถยืน."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใน 1854 , รัฐสภาผ่านกฎหมายแคนซัส เนบราสก้า ซึ่งยกเลิกการประนีประนอมมิสซูรี และอนุญาตให้แต่ละรัฐและดินแดนที่ต้องตัดสินใจเองว่าจะอนุญาตให้ทาส กฎหมายทำให้ความขัดแย้งรุนแรงในแคนซัสและอิลลินอยส์ และได้ให้สูงขึ้นเพื่อพรรครีพับลิ นี้ปลุกความกระตือรือร้นทางการเมืองของ อับราฮัม ลินคอล์น อีกครั้งและมุมมองของเขาเกี่ยวกับความเป็นทาสขยับขึ้นต่อความไม่พอใจทางศีลธรรม ลินคอล์นเข้าพรรครีพับลิกันใน 1856 .
ใน 1857 , ศาลฎีกาออกการตัดสินใจแย้ง Scott v . แซนฟอร์ด ประกาศ แอฟริกัน อเมริกัน ไม่ใช่ประชาชนไม่มีสิทธิโดยธรรมชาติ แม้ว่า อับราฮัม ลินคอล์น รู้สึกแอฟริกาอเมริกันได้ไม่เท่ากับสีขาวเขาเชื่อว่าผู้ก่อตั้งของอเมริกาไว้ว่ามนุษย์ทุกคนถูกสร้างขึ้นด้วยสิทธิบางอย่างพื้นฐาน . ลินคอล์นตัดสินใจที่จะท้าทาย สว. สหรัฐสตีเฟน ดักลาส สำหรับที่นั่งของเขา ในการสรรหาของเขาพูดยอมรับ เขาวิจารณ์ ดักลาส , ศาลฎีกา และประธานาธิบดีบิล เพื่อสร้างเสริมความเป็นทาสและประกาศ " บ้านแบ่งทนไม่ได้ "