Several researchers who have compar

Several researchers who have compared the performance of dyslexic and normal-reading children on a variety of different tasks have suggested that dyslexic children may have subtle deficits in the phonemic analysis of spoken as well as written language. Thus it is of interest to know how children who have extraordinary difficulty learning to read can perform explicity auditory-phonetic tasks. Seventeen dyslexic children (10 years of age) and a group of 17 controls were administered tests of identification and discrimination of synthesized voiced stop consonants differing in place of articulation. These were tests of the type used to study categorical perception in adults, adapted for use with young children. Significant differences between dyslexics and controls were found in both kinds of tasks; the pattern of identification and discrimination differences suggests an inconsistency in the dyslexics' phonetic classification of auditory cues. A significant relationship was found between reading level and speech discrimination.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นักวิจัยหลายคนได้เปรียบเทียบประสิทธิภาพของ dyslexic และเด็กปกติอ่านบนความหลากหลายของงานที่แตกต่างกัน ได้แนะนำว่า เด็ก dyslexic อาจขาดดุลรายละเอียดในการวิเคราะห์ phonemic พูด เป็นภาษาเขียน ดังนั้น จึงน่าสนใจที่จะทราบว่าเด็กที่มีปัญหาพิเศษการอ่านการเรียนรู้สามารถทำงานหูเสียง explicity เด็ก dyslexic 17 (10 ปี) และกลุ่มควบคุม 17 ถูกปกครองทดสอบการระบุและการเลือกปฏิบัติของพยัญชนะหยุดสังเคราะห์เสียงที่แตกต่างกันแทนวิคิวลาร์ เหล่านี้ถูกทดสอบชนิดที่ใช้ในการเรียนรู้ในผู้ใหญ่ ดัดแปลงเพื่อใช้กับเด็กที่แน่ชัด พบความแตกต่างสำคัญระหว่าง dyslexics และควบคุมทั้งชนิดงาน รูปแบบของรหัสและแบ่งแยกความแตกต่างแนะนำที่ไม่สอดคล้องกันของ dyslexics จัดประเภทเสียงสัญลักษณ์หู พบความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างระดับการอ่านและการพูดอย่างนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักวิจัยหลายคนที่ได้เมื่อเทียบกับประสิทธิภาพการทำงานของเด็ก dyslexic และปกติอ่านบนความหลากหลายของงานที่แตกต่างกันได้แสดงให้เห็นว่าเด็ก dyslexic อาจจะมีการขาดดุลที่ลึกซึ้งในการวิเคราะห์สัทศาสตร์พูดเป็นภาษาเขียน ดังนั้นมันจึงเป็นที่น่าสนใจที่จะทราบว่าเด็กที่มีความยากลำบากในการเรียนรู้พิเศษในการอ่านสามารถดำเนินงานหู-ออกเสียงอย่างชัดเจน เจ็ดเด็ก dyslexic (10 ปี) และกลุ่มของ 17 การควบคุมการบริหารงานการทดสอบของประชาชนและการเลือกปฏิบัติของสังเคราะห์ออกเสียงพยัญชนะหยุดที่แตกต่างกันในสถานที่ของเสียงที่เปล่งออก การทดสอบเหล่านี้เป็นชนิดที่ใช้ในการศึกษาการรับรู้เด็ดขาดในผู้ใหญ่ที่ดัดแปลงสำหรับใช้กับเด็กเล็ก ความแตกต่างที่สำคัญระหว่าง Dyslexics และการควบคุมที่พบในทั้งสองประเภทของงาน; รูปแบบของการระบุและการเลือกปฏิบัติที่แตกต่างกันที่แสดงให้เห็นความไม่ลงรอยกันใน Dyslexics 'จำแนกออกเสียงของสัญญาณการได้ยิน ความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างระดับการอ่านการพูดและการเลือกปฏิบัติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นักวิจัยหลายที่เปรียบเทียบประสิทธิภาพของความจำไม่ค่อยดีอะ และปกติอ่านหนังสือเด็กในความหลากหลายของงานที่แตกต่างกัน พบว่า มีเด็กเป็นโรคดิสเล็กเซียอาจจะบอบบาง การขาดดุลในการวิเคราะห์เปรียบเทียบของภาษาพูดเป็นภาษาเขียน ดังนั้นมันจึงเป็นที่สนใจว่าเด็กที่มีปัญหาในการเรียนรู้ที่จะอ่านพิเศษสามารถดำเนินการ explicity โสตสัทศาสตร์งานสิบเจ็ดความจำไม่ค่อยดีอะเด็ก ( อายุ 10 ปี ) และกลุ่มควบคุมได้รับการทดสอบ 17 ของประชาชนและการเปล่งเสียงพยัญชนะต่างกันได้หยุดในสถานที่ของการออกเสียง เป็นแบบของชนิดที่ใช้เพื่อศึกษาความเข้าใจอย่างแท้จริงในผู้ใหญ่ เหมาะสำหรับการใช้กับเด็กเล็กความแตกต่างระหว่าง dyslexics และการควบคุมที่พบในทั้งสองชนิดของงานในรูปแบบของการเลือกปฏิบัติและชี้ให้เห็นความแตกต่างไม่สมเหตุสมผลใน dyslexics ' ออกเสียงประเภทของตัวชี้นำเสียง . ความสัมพันธ์ที่พบระหว่างระดับการอ่านและการพูดจำแนก .