ResultsEffects on energy intakeVary

Results
Effects on energy intake
Varying the timing and method of consuming the salad had
significant effects on energy intake of the salad, the pasta, and
the entire meal (Fig. 1). For salad intake, there was a significant
interaction between the two experimental factors [F(1,45) = 7.29;
p = 0.010]. In the ad libitum conditions, salad intake was 23% greater
when it was served before the main course (71 ± 3 kcal
[298 ± 13 kJ]) rather than with the main course (58 ± 4 kcal
[241 ± 15 kJ]; p = 0.0005). Both ad libitum intakes of salad, however,
were less than the compulsory salad intakes (100 kcal
[418 kJ]). When the salad and pasta were served together, 48% of
participants ate the ad libitum salad first (before starting the pasta)
and 63% of participants ate the compulsory salad first. This difference
did not reach statistical significance (McNemar’s test statistic
= 2.88; p = 0.09) and did not significantly affect energy intake
at these two meals [F(1,16) = 1.25; p = 0.28].

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลผลในการบริโภคพลังงาน

ตามระยะเวลาและวิธีการบริโภคสลัดได้ผลอย่างมีนัยสำคัญต่อการบริโภคพลังงานของสลัด , พาสต้า , และ
อาหารทั้งหมด ( รูปที่ 1 ) ทำสลัดรับประทาน มีปฏิสัมพันธ์ร่วมกันระหว่าง 2 กลุ่มปัจจัย
[ f ( 1,45 ) = 7.29 ;
, p = 0.010 ) ในเงื่อนไขอย่างเต็มที่ สลัดการบริโภคเป็น 23% มากกว่า
เมื่อมันถูกเสิร์ฟก่อนอาหารจานหลัก ( 71 ± 3 กิโล
[ 298 ± 13 กิโลจูล ) มากกว่าหลักสูตรหลัก ( 58 ± 4 kcal
[ 241 ± 15 kJ ] ; P = 0.0005 ) ทั้งอย่างเต็มที่ระหว่างสลัด , อย่างไรก็ตาม ,
น้อยกว่าการบริโภคสลัดภาคบังคับ ( 100 กิโลจูล
[ 418 ] ) เมื่อสลัดและพาสต้ามีให้บริการด้วยกัน ร้อยละ 48 ของ
ผู้กินอย่างเต็มที่เป็นครั้งแรก ( ก่อนที่จะเริ่มสลัดพาสต้า )
และ 63 % ของผู้กินสลัดบังคับก่อน ความแตกต่างนี้
ไม่ถึงนัยสำคัญทางสถิติ ( McNemar ทดสอบสถิติ
= 2.88 ; p = 0.09 ) และไม่มีผลต่อปริมาณพลังงานที่ทั้งสองมื้อ
[ f ( 1,16 ) = 1.25 ; P = 0.28 )