While Pluralism as a political theo

While Pluralism as a political theory of the state and policy formation gained its most traction during the 1950s and 1960s in America, some scholars argued that the theory was too simplistic (see Connolly (1969) The Challenge to Pluralist Theory) - leading to the formulation of neo-pluralism. Views differed about the division of power in democratic society. Although neo-pluralism sees multiple pressure groups competing over political influence, the political agenda is biased towards corporate power. Neo-pluralism no longer sees the state as an umpire mediating and adjudicating between the demands of different interest groups, but as a relatively autonomous actor (with different departments) that forges and looks after its own (sectional) interests. Constitutional rules, which in pluralism are embedded in a supportive political culture, should be seen in the context of a diverse, and not necessarily supportive, political culture and a system of radically uneven economic sources. This diverse culture exists because of an uneven distribution of socioeconomic power. This creates possibilities for some groups - while limiting others - in their political options. In the international realm, order is distorted by powerful multinational interests and dominant states, while in classical pluralism emphasis is put on stability by a framework of pluralist rules and free market society.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขณะ Pluralism เป็นทฤษฎีทางการเมืองของการก่อตัวของรัฐและนโยบายรับลากมากที่สุดในช่วงทศวรรษ 1950 และ 1960s ในอเมริกา นักวิชาการบางคนโต้เถียงว่า ทฤษฎีถูกเร่งรีบเกินไป (ดูท้าทาย Connolly (1969) ทฤษฎี Pluralist) - นำไปแบ่ง pluralism นีโอ มุมมองที่แตกต่างเกี่ยวกับการแบ่งอำนาจในสังคมประชาธิปไตย แม้ว่านีโอ pluralism เห็นหลายความดันกลุ่มแข่งขันมากกว่าอิทธิพลทางการเมือง วาระทางการเมืองเป็นความโน้มเอียงต่ออำนาจขององค์กร นีโอ-pluralism ไม่เห็นรัฐโต้เป็นสื่อกลาง และ adjudicating ระหว่างความต้องการของกลุ่มความสนใจต่าง ๆ แต่ เป็นนักปกครองค่อนข้าง (มีแผนกอื่น) ที่ forges และดูผลประโยชน์ของตนเอง (ตัด) กฎรัฐธรรมนูญ ซึ่งใน pluralism ฝังอยู่ในวัฒนธรรมทางการเมืองสนับสนุน ควรได้ในบริบทที่ หลากหลาย และไม่จำเป็นต้องสนับสนุน วัฒนธรรมทางการเมือง และระบบเศรษฐกิจแหล่งก็ไม่สม่ำเสมอ วัฒนธรรมนี้มีความหลากหลายเนื่องจากการกระจายไม่สม่ำเสมอของประชากรพลังงานแล้ว นี้สร้างโอกาสสำหรับกลุ่มบาง - ขณะจำกัดอื่น ๆ - ในตัวเมือง ในขอบเขตสากล สั่งผิดเพี้ยน โดยผลประโยชน์ข้ามชาติที่มีประสิทธิภาพและหลักอเมริกา ขณะใน pluralism คลาสสิก เน้นหนักความมั่นคงตามกรอบของกฎ pluralist และสังคมตลาดเสรี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในขณะที่ฝ่ายเป็นทฤษฎีทางการเมืองของรัฐและการพัฒนานโยบายที่ได้รับแรงดึงได้มากที่สุดในช่วงปี 1950 และ 1960 ในอเมริกานักวิชาการบางคนแย้งว่าทฤษฎีเป็นง่ายเกินไป (ดูคอนเนลลี่ (1969) ความท้าทายที่จะพหุทฤษฎี) - นำไปสู่​​การกำหนด ของนีโอจำนวนมาก เกี่ยวกับมุมมองที่แตกต่างกันส่วนหนึ่งของอำนาจในสังคมประชาธิปไตย แม้ว่านีโอฝ่ายเห็นกลุ่มความดันหลายแข่งขันมากกว่าอิทธิพลทางการเมืองวาระทางการเมืองที่มีการลำเอียงต่ออำนาจขององค์กร Neo-ฝ่ายเห็นไม่รัฐในฐานะที่เป็นผู้ตัดสินไกล่เกลี่ยและกะเทาะเปลือกระหว่างความต้องการของกลุ่มผลประโยชน์ที่แตกต่างกัน แต่ในฐานะนักแสดงที่ค่อนข้างอิสระ (กับหน่วยงานที่แตกต่างกัน) ที่เตาและมีลักษณะของตัวเองหลังจากที่ (ตัด) ผลประโยชน์ กฎรัฐธรรมนูญซึ่งในจำนวนมากฝังอยู่ในวัฒนธรรมทางการเมืองที่สนับสนุนควรจะเห็นในบริบทของความหลากหลายและไม่จำเป็นต้องให้การสนับสนุนวัฒนธรรมทางการเมืองและระบบเศรษฐกิจอย่างรุนแรงแหล่งที่มาที่ไม่สม่ำเสมอ นี้วัฒนธรรมที่หลากหลายที่มีอยู่เนื่องจากมีการกระจายไม่สม่ำเสมอของอำนาจทางเศรษฐกิจและสังคม นี้จะสร้างความเป็นไปได้สำหรับบางกลุ่ม - ในขณะที่ข้อ จำกัด อื่น ๆ - เลือกทางการเมืองของตน ในดินแดนต่างประเทศเพื่อที่จะบิดเบี้ยวโดยผลประโยชน์ข้ามชาติที่มีประสิทธิภาพและรัฐที่โดดเด่นในขณะที่คลาสสิกเน้นจำนวนมากวางอยู่บนความมั่นคงตามกรอบของกฎและสังคมพหุตลาดฟรี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขณะที่คณะกรรมการการเลือกตั้งเป็นทฤษฎีการเมืองของนโยบายของรัฐและการพัฒนาได้รับแรงที่สุดในช่วงปี 1950 และ 1960 ในอเมริกา นักวิชาการบางคนเสนอว่าทฤษฎีมันธรรมดาเกินไป ( ดูคอนน ลี่ ( 1969 ) ความท้าทายทฤษฎี pluralist ) ที่นำไปสู่การกำหนดนีโอพหุ . มุมมองที่แตกต่างกันเกี่ยวกับการแบ่งอำนาจในสังคมประชาธิปไตยแม้ว่านีโอพหุเห็นกลุ่มกดดันหลายการแข่งขันเพราะอิทธิพลทางการเมือง วาระทางการเมืองจะเอนเอียงไปทางพลังงานขององค์กร นีโอ คณะกรรมการการเลือกตั้งไม่เห็นรัฐเป็นคนกลางไกล่เกลี่ยกรรมระหว่างความต้องการของกลุ่มผลประโยชน์ที่แตกต่างกัน แต่เป็นนักแสดงอิสระค่อนข้าง ( กับแผนกต่างๆ ) ที่โรงตีเหล็กและลักษณะหลังของตัวเอง ( ตัด ) สนใจกฎกติกาตามรัฐธรรมนูญ ซึ่งคณะกรรมการการเลือกตั้งได้ฝังอยู่ในการสนับสนุนทางการเมืองวัฒนธรรม ควรจะเห็นในบริบทของความหลากหลายและไม่จำเป็นต้องสนับสนุน วัฒนธรรม การเมือง และระบบของการสมดุลทางเศรษฐกิจแหล่งที่มา ความหลากหลายทางวัฒนธรรมที่มีอยู่เนื่องจากมีการกระจายไม่สม่ำเสมอของสภาพเศรษฐกิจ สังคม พลังงานนี้จะสร้างโอกาสสำหรับบางกลุ่ม ในขณะที่คนอื่น ๆในการเลือกทางการเมืองของพวกเขา ในดินแดนต่างประเทศ เพื่อบิดเบือน โดยผลประโยชน์ข้ามชาติที่มีประสิทธิภาพและเด่นสหรัฐอเมริกาในขณะที่คลาสสิกพหุเน้นใส่เสถียรภาพตามกรอบของกฎ pluralist และสังคมตลาดฟรี