In Diamond Dogs America is dystopia

In Diamond Dogs America is dystopia, the vision of hell, that commodified, degraded, flat, brutal, barbaric hell. A kind of hyperreality. Bowie’s utopianism is a really radical position. It communicates the need for constant de-creation, this persistent emphasis on nothing in the name of some other register of experience. There’s even a spirituality in Bowie which is completely at odds with any kind of organized religion or any faith in an existent God. And all of it communicates that this whole shitshow called civilization has gotta go. In its absence, Bowie, his personae, allow us to imagine different ways of being, different gatherings of people. For me, that’s politics. There could be a bunch of people in a back garden somewhere, or a bunch of people in a bar singing karaoke badly, and for those moments we can be us in some different way, maybe just for a day. Bowie’s music is one of the things that allows that to happen. I think that’s about the best that human beings can manage. Call me a little pessimistic but I think that’s quite a lot.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในอเมริกาสุนัขเพชร เป็นดิสโทเปีย วิสัยทัศน์ของนรก ที่ commodified ลด แบน นรกโหดร้าย ป่าเถื่อน ชนิดของ hyperreality Utopianism ของโบวีเป็นตำแหน่งรุนแรงจริง ๆ จะสื่อสารจำเป็นสำหรับการสร้างคงยกเลิก เน้นถาวรไม่มีชื่อลงทะเบียนอื่น ๆ บางประสบการณ์ แม้จะมีจิตวิญญาณที่ในโบวีซึ่งเป็น at odds with ชนิดของศาสนาใดหรือมีความเชื่อในพระเจ้ามีอยู่อย่างสมบูรณ์ และทั้งหมดของการสื่อสารที่มี shitshow ทั้งหมดนี้เรียกว่าอารยธรรมต้องไป ในการขาดงาน โบวี personae เขา ช่วยให้เราสามารถคิดวิธีการ สังสรรค์ต่างคน สำหรับฉัน ที่เป็นการเมือง อาจมีพวงของคนสวนหลังอื่น หรือกลุ่มคนในบาร์ร้องคาราโอเกะไม่ดี และ สำหรับช่วงเวลาเราสามารถเราในบางวิธีที่แตกต่าง บางทีสำหรับวัน เพลงของโบวีเป็นสิ่งที่ช่วยให้ที่จะเกิดขึ้นอย่างใดอย่างหนึ่ง ผมคิดว่า เป็นดีที่สุดที่มนุษย์สามารถจัดการ ติดต่อในเชิงลบเล็กน้อย แต่ผมคิดว่า เป็นค่อนข้างมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในหมาเพชรอเมริกาเป็นโทเปียวิสัยทัศน์ของนรกที่ commodified เสื่อมโทรมแบนโหดร้ายป่าเถื่อนนรก ชนิดของ hyperreality utopianism โบวี่เป็นตำแหน่งที่รุนแรงจริงๆ จะติดต่อสื่อสารความจำเป็นในการคง de-สร้างนี้เน้นถาวรไม่มีอะไรในชื่อของบางสมัครสมาชิกอื่น ๆ ของประสบการณ์ มีแม้กระทั่งจิตวิญญาณในโบวีซึ่งเป็นสมบูรณ์ที่ค้านกับชนิดใด ๆ ของศาสนาหรือความเชื่อใด ๆ ในพระเจ้ามีอยู่จริง และทั้งหมดของมันสื่อสารที่ shitshow ทั้งหมดนี้เรียกว่าอารยธรรมมีต้องไป ในกรณีที่ไม่มีของโบวีตัวของเขาช่วยให้เราสามารถจินตนาการวิธีที่แตกต่างกันของการเป็นชุมนุมที่แตกต่างกันของผู้คน สำหรับผมว่าเป็นเรื่องการเมือง อาจจะมีพวงของผู้คนในสวนหลังบ้านอยู่ที่ไหนสักแห่งหรือพวงของคนในแถบร้องเพลงคาราโอเกะไม่ดีและสำหรับช่วงเวลาเหล่านั้นเราสามารถเป็นเราในทางที่แตกต่างกันบางคนอาจจะแค่วันเดียว เพลงโบวี่เป็นหนึ่งในสิ่งที่ช่วยให้ที่จะเกิดขึ้น ผมคิดว่าเป็นเรื่องที่ดีที่สุดที่มนุษย์สามารถจัดการ โทรหาฉันเล็ก ๆ น้อย ๆ ในแง่ร้าย แต่ผมคิดว่าเป็นอย่างมากเลยทีเดียว