India’s Slum population is expected

India’s Slum population is expected to surge to 104 million (9% of the national population) by 2017*. As the nation’s disparity between the rich and poor deepens, the number of people living below poverty line (

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประชากรชุมชนแออัดของอินเดียคาดว่าจะกระชากไป 104 ล้าน (9% ของประชากรแห่งชาติ) โดย 2017 * เป็น deepens ของประเทศ disparity ระหว่างคนรวยและคนจน จำนวนคนที่อาศัยอยู่ต่ำกว่าเส้นความยากจน (< 1$ ต่อวัน) มีสองเท่ามากกว่าทศวรรษ ชุมชนแออัดของเมืองเจนไน Nochikuppam เป็นบ้านของครอบครัวชาวประมง 5000 อยู่น้อยกว่า 1500 shanties ทำให้ชุมชนแออัดมากที่สุดสามที่อาศัยอยู่ท่ามกลาง metropolises อินเดีย เพิ่มขึ้นของของเมือง squatters กว่าทศวรรษระบุต่อสู้เพื่อรับมือกับของอย่างรวดเร็ว และขาดการเมือง จะ เกิดความล้มเหลวของรัฐบาล กับ regularise สร้าง tenements ตั้งถิ่นฐานใหม่เรียบร้อยแล้ว ตอบทางอ้อมเฉพาะของรัฐบาล slums ดังกล่าวได้ก่อสร้างอาณานิคมขนาดใหญ่ตั้งถิ่นฐานใหม่ของการเมืองแทนที่ตระหนักถึงการพัฒนาต่าง ๆ เข้าถึงบริการPragmatically สร้างจำนวนเพียงพออยู่อาศัยตั้งถิ่นฐานใหม่ที่บ้านชาวชุมชนแออัดทั้งหมดก็จะยาวเกินไป ต้องการที่ดินไพศาล กเมืองต้นทุน 1 พันล้านรูปี นอกจากนี้ มากไม่จำเป็นต้องอยู่อาศัยเช่น: รายงานบ่งชี้ว่า เกือบ 20% ของบ้านจัดสรรว่าง และร้อยละ 50 ของผู้รับผลประโยชน์เดิมจะไม่อยู่ในพวกเขา subletting แทน ชัดเจน นี้ได้เนื่องจากข้อเท็จจริงที่ว่าชาวชุมชนแออัดได้ transplanted 30 กม.จากใจกลางเมืองที่พวกเขาไม่มีงานและไม่มีโครงสร้างพื้นฐานทางสังคม และจึง ถูกบังคับให้ย้ายกลับไปเมืองกลยุทธ์ที่เหมาะสมมากจะสามารถจะ ใช้ภาษาทมิฬ Nadu ชุมชนแออัดเคลียร์บัญญัติ (1971) ในวิญญาณจะถูกเขียน และเริ่มรู้ slums และปรับปรุงพวกเขาใน situ เช่า sky-high ของเจนไนเมืองและต่อสู้เพื่อความอยู่รอดใน slums ของอินเดียเช่น Nochikuppam มีมากเบลอเส้นแบ่งระหว่างศูนย์และยสปริง วางแผนเมืองเผชิญกับความท้าทายดังเป็น slums เหล่านี้ส่วนใหญ่จะ proliferate ในพื้นที่เมือง และกึ่งชนบท เป็นผลมาจากการขาดแคลนที่ดินเมืองและเร่งชนบทไปกะเมืองทั่วประเทศUnrecognised slums ได้กลายเป็นเหมือนกับมองไม่เห็นเจนไน ละเว้นส่วนใหญ่ โดยที่หน่วยงานจัดบริการได้อย่างมีประสิทธิภาพ เป็นการวางแผนเมืองและสถาปนิก เราต้องทำการตัดสินใจสติเพื่อปรับปรุงคุณภาพชีวิตของ squatters (กำบัง บริการ และชีวะ) โดยใช้หลักการของ urbanism ยั่งยืน ชั่วโมงจำเป็นต้องมี reimagination หีบห่อดินอยู่ เจริญเติบโต และตำแหน่ง squatters รัฐมนตรีภาระบนอุปกรณ์พลเมืองของเมือง นี้ begs คำถาม – เมืองในอนาคตไว้ ด้วย slums แนวตั้ง ชำระเป็นเงินและ paucity ของที่ดินหีบห่อสามารถไม่ละเว้น และความซับซ้อนของการตั้งถิ่นฐานใหม่จะทำให้ชาวชุมชนแออัดเองสร้างสูงโดยใช้วัสดุในท้องถิ่นมี structurally เสียง รีไซเคิลที่รองรับตัวเองเป็นชุมชนที่เกาะพีพีShanty Scraper เป็นเพื่อให้การแก้ไขปัญหาเฉพาะสำหรับชาวประมงของ Nochikuppam ตั้งอยู่ที่อ่าวมาริน่าบีช Predominately โครงสร้าง squatter แนวตั้งประกอบด้วยเศษหลังก่อสร้างเช่นท่อและบาร์เสริมที่บอกเสถียรภาพโครงสร้างอำนาจด้วย แผ่นโลหะรีไซเคิลกระดาษลูกฟูก ไม้ถิ่นภูมิภาค และมุงแม่พิมพ์เอกสารแนบของแต่ละส่วนกำหนดค่าที่อยู่อาศัย และยืมภาษาพื้นถิ่นตอน เปลือกกึ่งสูงคู่ทำหน้าที่เป็นโปรแกรมอรรถประโยชน์หลาและพื้นที่เลี้ยง การเดินทางแนวตั้งอยู่กระจัดกระจายในลิฟท์แผ่นหลายที่สร้างขึ้นจากการได้ขับเคลื่อนกลไกคานและรอก contraption โครงสร้างเมมเบรนโครงตาข่ายประกอบจังหวะไม้ระดับล่าง บ้านตลาดอาหารทะเลที่สาธารณะ และแบบฟอร์มระดับแรกของกลาโหมกับสึนามิในอนาคต จำแนกระดับสูงทำหน้าที่เป็นจุดชมวิว สำหรับชาวประมงจะวัดน้ำความเสี่ยงสูง และ ในกรณีฉุกเฉิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อินเดียสลัมประชากรที่คาดว่าจะเพิ่มขึ้นถึง 104 ล้านบาท (9% ของประชากรแห่งชาติ) โดยปี 2017 * ในฐานะที่เป็นความแตกต่างของประเทศที่ล้ำลึกระหว่างคนรวยและคนจนจำนวนของคนที่อาศัยอยู่ใต้เส้นความยากจน (<1 $ ต่อวัน) มีสองเท่าในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา สลัม Nochikuppam เมืองเจนไนเป็นบ้านที่ชาวประมง 5,000 ครอบครัวที่อาศัยอยู่ในเวลาน้อยกว่า 1,500 กระท่อมทำให้มันเป็นที่สามที่อยู่อาศัยในชุมชนแออัดที่ใหญ่ที่สุดในหมู่มหานครอินเดีย การเพิ่มขึ้นของเมืองไพน์วูดในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาชี้ให้เห็นการต่อสู้เพื่อรับมือกับการขยายตัวของเมืองอย่างรวดเร็วและการขาดเจตจำนงทางการเมืองส่งผลให้ในความล้มเหลวของรัฐบาลที่จะประสบความสำเร็จในระเบียบและสร้างระฟ้าการตั้งถิ่นฐานใหม่ ของรัฐบาลตอบสนองทางอ้อมเท่านั้นที่จะสลัมดังกล่าวได้รับการก่อสร้างอาณานิคมตั้งถิ่นฐานใหม่ขนาดใหญ่ในเขตชานเมืองของเมืองมากกว่าการตระหนักถึงการปรับปรุงการเข้าถึงประชาชนให้การบริการ. ในทางปฏิบัติการสร้างปริมาณที่เพียงพอของที่อยู่อาศัยตั้งถิ่นฐานใหม่ที่บ้านทุกสลัมอาศัยอยู่จะเพียง ใช้เวลานานเกินไปต้องมีจำนวนมากมายของที่ดินและค่าใช้จ่ายในเมืองรูปี 1 พันล้าน นอกจากนี้ยังมีชาวบ้านจำนวนมากไม่จำเป็นต้องต้องการที่อยู่อาศัยดังกล่าวรายงานระบุว่าเกือบ 20% ของที่อยู่อาศัยได้รับการจัดสรรว่างและร้อยละ 50 ของผลประโยชน์เดิมจะไม่อาศัยอยู่ในพวกเขา subletting พวกเขาแทน เห็นได้ชัดว่านี่เป็นเพราะความจริงที่ว่าอาศัยอยู่ในสลัมถูกปลูก 30 กิโลเมตรห่างจากใจกลางเมืองที่พวกเขาพบงานและไม่มีโครงสร้างพื้นฐานทางสังคมและทำให้ถูกบังคับให้ย้ายกลับไปยังเมือง. กลยุทธ์ไกลที่เหมาะสมมากขึ้นจะใช้ทมิฬ นาฑูสลัมพระราชบัญญัติโปรโมชั่น (1971) ในจิตวิญญาณที่มันถูกเขียนขึ้นและเริ่มที่จะรับรู้และปรับปรุงชุมชนแออัดพวกเขาในแหล่งกำเนิด เช่าที่ท้องฟ้าสูงในเมืองเชนไนและการต่อสู้เพื่อความอยู่รอดในชุมชนแออัดของอินเดียเช่น Nochikuppam มีมากขึ้นทำให้ฟางเส้นระหว่างศูนย์และปริมณฑล วางแผนเมืองต้องเผชิญกับความท้าทายที่เพิ่มขึ้นเป็นชุมชนแออัดเหล่านี้ส่วนใหญ่จะแพร่หลายในกึ่งชนบทและพื้นที่ย่านใจกลางเมืองซึ่งเป็นผลมาจากการขาดแคลนที่ดินในเมืองและเร่งชนบทการเปลี่ยนแปลงเมืองทั่วประเทศ. สลัมไม่รับรู้ได้กลายเป็นที่มีประสิทธิภาพคล้ายกับที่มองไม่เห็นเชนไนละเว้นโดยส่วนใหญ่ หน่วยงานที่ให้บริการ ในฐานะที่เป็นนักผังเมืองและสถาปนิกเราจะต้องทำให้ตัดสินใจอย่างมีสติในการปรับปรุงคุณภาพชีวิตของไพน์วูด (ที่อยู่อาศัยและทำมาหากินบริการ) โดยใช้หลักการของวิถีชีวิตที่ยั่งยืน ความจำเป็นของชั่วโมงเป็น reimagination ของที่ดินแปลงที่มีอยู่ในการเจริญเติบโตและภาระโครงสร้างพื้นฐานไพน์วูดวางบนอุปกรณ์ของเทศบาลเมือง นี้ begs คำถาม - จะเมืองในอนาคตจะเต็มไปด้วยสลัมแนวตั้ง? การตั้งถิ่นฐานเป็นทางการและความยากจนของที่ดินแปลงไม่สามารถละเลยและความซับซ้อนของการตั้งถิ่นฐานใหม่จะบังคับให้อาศัยอยู่ในสลัมตัวเองในการสร้างที่สูงขึ้นโดยใช้ที่มีในท้องถิ่นเสียงโครงสร้างวัสดุรีไซเคิลรองรับตัวเองลงในการจัดระเบียบชุมชน. Shanty-Scraper ปรารถนาที่จะให้แก้ปัญหาที่ไม่ซ้ำกัน สำหรับชาวประมงของ Nochikuppam ตั้งอยู่ที่หาดอ่าวมารีน่า โครงสร้างแนวตั้งถิ่นฐานในที่สาธารณะเป็นส่วนใหญ่ประกอบด้วยเศษหลังการก่อสร้างเช่นท่อและบาร์เสริมแรงขับเคลื่อนที่ชัดเจนเสถียรภาพของโครงสร้าง รีไซเคิลลูกฟูกแผ่นโลหะมาในระดับภูมิภาคและแม่พิมพ์ไม้มุงตู้ของแต่ละรายละเอียดที่อยู่อาศัยและการปล่อยกู้ให้กับภาษาพื้นถิ่นของพวกเขา ความสูงสองเปลือกกึ่งหลาทำหน้าที่เป็นยูทิลิตี้และพื้นที่การชุมนุมทางสังคม การขนส่งในแนวตั้งมีการแยกส่วนเข้าไปในลิฟท์กระดานหลายตัวที่ถูกสร้างขึ้นจากคันโยกง่ายขับเคลื่อนกลไกและลูกรอก contraption โครงสร้างตาข่ายเยื่อไม้จังหวะที่ระดับพื้นดินที่เป็นที่ตั้งของตลาดอาหารทะเลที่สาธารณะและรูปแบบในระดับแรกของการป้องกันคลื่นสึนามิในอนาคต จำแนกประเภทอาคารสูงที่ทำหน้าที่เป็นจุดได้เปรียบสำหรับชาวประมงที่จะวัดน้ำมีความเสี่ยงสูงและในกรณีฉุกเฉิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชุมชนแออัดของประชากรอินเดียคาดว่าจะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วถึง 104 ล้านบาท ( ร้อยละ 9 ของประชากรแห่งชาติ ) โดย 2017 * . เป็นชาติของความต่างระหว่างคนรวย และคนจน เช่นกัน จำนวนของประชาชนที่อาศัยอยู่ใต้เส้นความยากจน ( < 1 $ ต่อวัน ) เพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา nochikuppam เจนไนเมืองสลัมบ้าน 5000 ชาวประมงครอบครัวอาศัยอยู่ในน้อยกว่า 1500 กระท่อมทำให้ชุมชนแออัดที่อยู่อาศัยในหมู่สมาชิกที่สามที่ใหญ่ที่สุดในอินเดีย การเพิ่มขึ้นของเหล่านี้ของเมืองในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา พบการต่อสู้เพื่อรับมือกับการกลายเป็นเมืองอย่างรวดเร็ว และขาดทางการเมืองจะส่งผลให้ความล้มเหลวของรัฐบาลที่จะทำให้ถูกต้องตามระเบียบและประสบความสำเร็จสร้างชุมชนใหม่ผ่าน .ของรัฐบาลเพียงทางอ้อมเช่นชุมชนแออัดได้รับการสร้างอาณานิคมตั้งถิ่นฐานขนาดใหญ่ในเขตชานเมืองของเมืองมากกว่าชาวบ้านตระหนักถึงการปรับปรุงการเข้าถึงบริการ

แม้ pragmatically ในปริมาณที่เพียงพอของผู้ที่อยู่อาศัย อาคารบ้านคนในชุมชนแออัดทั้งหมดก็จะใช้เวลานาน ต้องใช้จำนวนมากมายของที่ดินและ 1 พันล้านรูปี ค่าใช้จ่าย เมืองนอกจากนี้ ชาวบ้านไม่ได้ต้องการที่อยู่อาศัยดังกล่าว รายงานระบุว่า เกือบ 20% ของการจัดสรร บ้านว่าง และร้อยละ 50 ของผู้รับประโยชน์ เดิมอาศัยอยู่อีกต่อไป ใน พวก เขา รับแบ่งเช่าห้องนั้นแทน อย่างชัดเจนเนื่องจากมีคนในชุมชนแออัดเป็นนาดำ 30 กิโลเมตรห่างจากศูนย์กลางเมืองที่พวกเขาพบว่าไม่มีงาน และไม่มีโครงสร้างพื้นฐานทางสังคมและดังนั้นจึงถูกบังคับให้กลับไปที่เมือง
กลยุทธ์ไกลที่เหมาะสมมากขึ้นที่จะใช้ทมิฬนาฑูสลัมการกวาดล้าง Act ( 1971 ) ในจิตวิญญาณ มันเขียนไว้ว่า และเริ่มที่จะรับรู้สลัมและปรับปรุงพวกเขาในแหล่งกำเนิดท้องฟ้าสูงเช่าในเมืองเจนไน และการต่อสู้เพื่อความอยู่รอดของอินเดียในชุมชนแออัด เช่น nochikuppam มากขึ้นเบลอเส้นระหว่างศูนย์และรอบนอก นักวางแผนเมืองหน้าเพิ่มความท้าทายเหล่านี้ส่วนใหญ่จะเผยแพร่ในชุมชนกึ่งชนบทและในเมือง ผลของความขาดแคลนของเมืองและเร่งในชนบทในเมือง
กะ ทั่วประเทศunrecognised ชุมชนแออัดมีได้อย่างมีประสิทธิภาพกลายเป็นคล้ายกับมองไม่เห็นเชนไนไปละเว้นจากการให้บริการหน่วยงาน เป็นนักวางแผนเมืองและสถาปนิกเราต้องตัดสินใจด้วยสติ เพื่อปรับปรุงคุณภาพของชีวิตของเหล่านี้ ( ที่พัก , บริการ&วิถีชีวิต ) โดยการประยุกต์ใช้หลักการของวิถีชีวิตที่ยั่งยืน ความต้องการของชั่วโมงเป็น reimagination ของที่ดินที่มีอยู่หีบห่อการเจริญเติบโตและการจัดการภาระเหล่านี้สถานที่ในวัสดุที่เทศบาลของเมือง นี้ begs คำถามที่คาดว่าจะเป็นเมืองแห่งอนาคตที่เต็มไปด้วยชุมชนแออัดแนวตั้ง ? การชำระหนี้นอกระบบและความขัดสนของผืนแผ่นดินจะไม่สามารถละเลย&ความซับซ้อนของชุมชนใหม่จะบังคับให้คนในชุมชนแออัดตัวเองสร้างขึ้นโดยใช้เสียงโครงสร้างภายในเครื่อง