2.6.3. Texture analysisPork and bee

2.6.3. Texture analysis
Pork and beef patties (diameter: 4 cm; thickness: 2 cm; weight:
20 g) were separately prepared using minced plasma-treated meat
samples and cooked to an internal temperature of 75 C. The centers
of the cooked meat samples were compressed twice to 75% of
their original height using a texture analyzer (TA-XT Plus, Stable
Micro Systems Ltd., Surrey, UK) attached with a compression platen
(75mmin diameter) at a test speed of 2.00 mm/s and a trigger force
of 0.005 kg. Texture analysis was performed using the Exponent
Lite Texture Analysis software (Stable Micro System Ltd.), and the
values obtained for hardness, springiness, cohesiveness, gumminess,
and chewiness were recorded. Three replicate samples were
used for each treatment.
2.7. Sensory evaluation
DBD-plasmaetreated and untreated samples were cut into
sections (20  30  7 mm) and cooked on a preheated clam-type
electric grill featuring double heating surfaces (1400 W, Nova
EMG-533, Evergreen Enterprise, Korea). The internal temperature
was monitored using a digital thermometer (YF-160A Type-K; YFE,
Hsinchu City, Taiwan) that was placed in the center of the meat
samples; the samples were removed from the grill after they
reached an internal temperature of 72 C. For evaluation, these
samples were placed into randomly coded white dishes and served
together with drinking water. Seven semi-trained panelists evaluated
the cooked samples for appearance, color, taste, off-flavor, and
overall acceptability by using a 9-point hedonic scale (from
extremely dislike ¼ 1 to extremely like ¼ 9). Each panelist who
participated in the sensory evaluation had at least 1-year experience
in analyzing meat quality.
2.8. Statistical analysis
The experimental data were subjected to a one-way analysis of
variance (ANOVA) for a completely randomized design using the
procedure of General Linear Model, and significant differences
between mean values were determined by using the Student-
Newman-Keul's multiple-range test in SAS Release 9.2. (SAS Institute
Inc., Cary, NC, USA) at a significance level of P < 0.05. All
experimental procedures were conducted in triplicate, and data are
reported as means ± standard error of the mean.
3. Results and discussion
3.1. Visible emission spectrum and ozone level during plasma
generation
The emission spectrum of the discharge is shown in Fig. 2.When
the locations of peaks were examined, the following nitrogen and
oxygen molecular spectra were observed in the emission spectrum
because of the ambient air used in the plasma system:
NOgðA2
S
þ  X2
PÞ, N2 ðC3
Pu  B3
Pg; second positive systemÞ,
and Nþ
2
ðB3
Pg  A3
S
þu
; first negative systemÞ. The newly developed
plasma setup might also generate hydroxyl radicals, although
these radicals were not detected in the emission spectrum because
they are short lived (Shimmura et al., 1999).
The ozone photometer used in this study can detect a maximum
of 200 ppm of ozone. Because the amount of ozone produced
exceeded 200 ppm, the exact level could not be measured, but the
observations confirmed that the new plasma device produced
ozone at a level of >200 ppm. Therefore, the generated reactive
species such as ozone, hydroxyl radicals, and NOg could serve as
effective sterilization agents in addition to UV radiation at a
wavelength ranging from 200 to 300 nm (Kim et al., 2013;
Mastanaiah et al., 2013).
3.2. Inactivation of foodborne pathogens
The newly developed flexible thin-layer DBD-plasma setup
generated plasma that was visually almost uniform within the
flexible food package (figure not shown). Table 1 presents the
inactivation effect of the flexible thin-layer DBD plasma against
L. monocytogenes, E. coli O157:H7, and S. Typhimurium inoculated
on pork-butt and beef-loin samples. The plasma treatment exerted
potent bactericidal effects on L. monocytogenes, E. coli O157:H7, and
S. Typhimurium, irrespective of the meat type: the populations of
all three pathogens on pork-butt and beef-loin samples decreased
with increasing treatment time (P < 0.05). In this regards, the reductions
of the pathogens tested in this study as a result of a 10-min
DBD-plasma treatment ranged from 1.90 to 2.68 Log CFU/g.
Kim et al. (2013) have recently investigated plasma-induced
inactivation of microorganisms inoculated onto pork loins. They
demonstrated that populations of E. coli and L. monocytogenes
inoculated onto pork loin were significantly decreased (P < 0.05)
following treatment with DBD plasma generated using a 3-kV, 30-
kHz bipolar square wave; log-reductions in E. coli and
L. monocytogenes counts increased from 0.5 to 0.55 Log CFU/g and
from 0.43 to 0.59 Log CFU/g with increases of plasma-exposure
time from 5 min to 10 min, respectively.
The bactericidal effect of the thin-layer DBD-plasma device can
be attributed to specific types of reactive species generated by DBD
plasma, including ozone, hydroxyl radicals, and NOg (Kim et al.,
2013; Mastanaiah et al., 2013; Yun et al., 2010). These highly reactive
species play a critical role in the inactivation of microorganisms
because they can overcome natural defense mechanisms and
thereby cause damage to cell membranes, nucleic acids, proteins,
and lipids (Ma et al., 2008; Montie et al., 2000; Song et al., 2009).
Sun et al. (2007) demonstrated that low-temperature plasma
induced using DBD destroyed the outer membrane of bacteria
3.3. Physicochemical properties
3.3.1. Surface-color values
When purchasing meat, consumers use meat color as an indicator
of the freshness and the quality of meat (Joo and Kim, 2011).
More importantly, this appearance of meat affects consumers'
meat-purchasing decision more than any other trait related to meat
quality (Mancini and Hunt, 2005). Thus, the changes in the surfacecolor
values of the pork-butt and beef-loin samples treated for
various times with the flexible thin-layer DBD plasma were
measured (Table 2). The results showed that after DBD-plasma
treatment, L* values of pork and beef samples and the b* value of
pork samples were not significantly different from those of the
untreated samples (P > 0.05). Similarly, Fr€ohling et al. (2012)
determined that the L* value of porcine longissimus dorsi muscle
was not strongly affected by indirect plasma treatment. By contrast,
L* values of pork loin decreased substantially following treatment
with DBD plasma in a recent study by Kim et al. (2013). However,
this reduction was only detected when the plasma was produced
using helium gas but not using a mixture of helium and oxygen
Table 2
Surface-color values of pork-butt and beef-loin samples after treatments with
flexible thin-layer dielectric barrier discharge plasma for different times.
Time of
treatment (min)
Pork butt Beef loin
L* a* b* L* a* b*
0 45.42 8.17A 14.45 27.35 13.86A 13.00B
2.5 44.90 7.69A 15.39 28.54 12.92AB 13.80AB
5 47.12 5.42B 13.85 27.53 11.82AB 13.47AB
7.5 47.06 5.07B 13.70 30.77 9.78BC 14.63AB
10 48.26 4.85B 13.34 32.85 6.79C 16.28A
SEMa 2.31 0.74 1.04 1.91 1.12 0.93
A-CDistinct letters within the same column indicate significant differences (P < 0.05).
a Standard error of the mean (n ¼ 15)
gases. Hence, the effect of DBD plasma produced using the mixture
of helium and oxygen gases on L* value of pork loin was similar to
the results of the present study in which atmospheric air was used
as the gas.
In contrast to L* and b* values, a* values of both pork and beef
samples were affected by the DBD-plasma treatment; a* values
decreased when the exposure time was increased (P < 0.05).
However, the effect on pork and beef samples was prominent only
when the samples were treated with plasma for at least 5 and
7.5 min, respectively (P < 0.05). In a previous study, a* values
measured for porcine longissimus dorsi muscle samples exposed to
indirect plasma treatment were markedly lower than those
measured for untreated porcine longissimus dorsi muscle samples
(Fr€ohling et al., 2012), which is consistent with the results of the
present study. Furthermore, only beef samples that were treated for
10 min with DBD plasma exhibited a significantly higher b* value
than those of untreated samples (P < 0.05). Kim et al. (2013) have
shown that b* value of pork loin samples treated with DBD plasma
was not significantly different from that of the untreated samples
and it is similar to the results of the present study.
The low a* and high b* values measured for meat samples
treated with DBD plasma could be attributed to the formation of
metmyoglobin during plasma treatment. Fr€ohling et al. (2012)
explained that hydrogen peroxide is generated during the treatment
of meat with plasma; this was because hydrogen peroxide
was previously detected in liquids treated with indirect plasma
(Oehmigen et al., 2011). Thus, the greenish color of plasma-treated
meat could increase because of the reaction between the generated
hydrogen peroxide and myoglobin. Furthermore, metmyoglobin,
whose high concentrations might increase the b* value of meat
(Brewer, 2004), is formed as a result of the oxidation of deoxymyoglobin
or oxymyoglobin (Mancini and Hunt, 2005). Increasing
plasma-exposure times might accelerate the aforementioned
oxidation process due to the formation of radicals and thereby increase
the concentration of metmyoglobin (Fr€ohling et al., 2012).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.6.3 การพื้นผิวการวิเคราะห์Patties เนื้อหมูและเนื้อ (เส้นผ่าศูนย์กลาง: 4 cm ความหนา: 2 cm น้ำหนัก:20 กรัม) ถูกแยกเตรียมไว้ใช้ลาบถือว่าพลาสม่าตัวอย่าง และสุกที่อุณหภูมิภายในของซี 75 ของศูนย์เนื้อปรุงสุก อย่างถูกบีบอัดสองเป็น 75% ของความสูงเดิมที่ใช้วิเคราะห์พื้นผิว (TA XT บวก คอกไมโครระบบจำกัด เซอร์เรย์ UK) แนบกับบนแท่นกระจกการบีบอัด(เส้นผ่าศูนย์กลาง 75mmin) ที่ความเร็วทดสอบ 2.00 mm/s และกองทริกเกอร์ของ 0.005 กิโลกรัม ทำการวิเคราะห์พื้นผิวโดยใช้เลขซอฟต์แวร์วิเคราะห์พื้นผิวเล็ก ๆ น้อย ๆ (เสถียรภาพไมโครระบบ จำกัด), และค่าความแข็ง springiness, cohesiveness, gumminessและได้รับการบันทึก chewiness ตัวอย่างการ replicate สามดีใช้ในการรักษาแต่ละ 2.7 ประเมินรับความรู้สึกDBD plasmaetreated และตัวอย่างที่ไม่ถูกรักษาถูกตัดเป็นส่วน (20 30 มม. 7) อาหารชนิดหอยต่ำเตาย่างไฟฟ้ามีคู่ร้อนผิว (1400 W โนวาEMG-533 เอเวอร์กรีนองค์กร เกาหลี) อุณหภูมิภายในตรวจสอบโดยใช้ปรอทวัดไข้ดิจิตอล (วายเอฟ-160A ชนิด-K YFEฉิน ไต้หวัน) ที่มีอยู่ในเนื้อตัวอย่าง ตัวอย่างออกจากเดอะกริลล์หลังจากพวกเขาถึงอุณหภูมิภายในมีค. 72 การประเมินผล เหล่านี้วางลงในจานสีขาวรหัสสุ่มตัวอย่าง และบริการพร้อมน้ำดื่ม เจ็ด panelists กึ่งฝึกประเมินตัวอย่างสุกลักษณะ สี รสชาติ ออก รส และacceptability โดยรวม โดยใช้มาตราส่วนแบบ hedonic 9 จุด (จากมากแต่ไม่ชอบ 1 ¼มากชอบ¼ 9) Panelist แต่ละคนส่วนร่วมในการรับความรู้สึกประเมินมีประสบการณ์อย่างน้อย 1 ปีในการวิเคราะห์คุณภาพเนื้อ 2.8. สถิติวิเคราะห์ข้อมูลการทดลองถูกต้องวิเคราะห์แบบทางเดียวผลต่าง (การวิเคราะห์ความแปรปรวน) สำหรับออกแบบ randomized อย่างสมบูรณ์โดยใช้การขั้นตอนของรูปแบบเชิงเส้นทั่วไป และความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญค่าเฉลี่ยระหว่าง ค่าถูกกำหนดโดยนักเรียน-การทดสอบหลายช่วงนิวแมน Keul ใน 9.2 นำ SAS (สถาบัน SASแครีแกรนต์ NC, USA, Inc.) ที่ระดับนัยสำคัญ P < 0.05 ทั้งหมดขั้นตอนการทดลองได้ดำเนินการใน triplicate และข้อมูลรายงานว่า หมายถึง ±ความคลาดเคลื่อนมาตรฐานของค่าเฉลี่ย 3. ผลลัพธ์ และสนทนา3.1. มองเห็นสเปกตรัมเล็ดรอดและระดับโอโซนในพลาสมารุ่นมลพิษจำนวนมากจำหน่ายแสดงใน Fig. 2.เมื่อมีการตรวจสอบตำแหน่งของยอดเขา ไนโตรเจนต่อไปนี้ และออกซิเจนโมเลกุลแรมสเป็คตราสุภัคสเปกตรัมเล็ดรอดเนื่องจากอากาศแวดล้อมที่ใช้ในระบบพลาสม่า:NOgðA2Sþ X 2PÞ, N2 ðC3ปู B3Pg สองบวก systemÞและ Nþ2ðB3Pg A3Sþu; แรก systemÞ ลบ พัฒนาใหม่ตั้งค่าพลาสมาอาจยังสร้างอนุมูลไฮดรอกซิล แม้ว่าอนุมูลเหล่านี้ไม่พบในสเปคตรัมมลพิษเนื่องจากจะสั้นอาศัยอยู่ (Shimmura et al., 1999)เครื่องวัดความสว่างของโอโซนที่ใช้ในการศึกษานี้สามารถตรวจพบสูงสุดหน้า/นาที 200 ของโอโซน เนื่องจากผลิตปริมาณโอโซนเกิน 200 ppm ไม่ได้วัดระดับแน่นอน แต่สังเกตการณ์ยืนยันว่า ผลิตพลาสม่าอุปกรณ์ใหม่โอโซนที่ระดับ > 200 ppm ดังนั้น การสร้างปฏิกิริยาชนิดเช่นโอโซน อนุมูลไฮดรอกซิล และทางมายังสามารถทำหน้าที่เป็นตัวแทนการฆ่าเชื้อมีประสิทธิภาพนอกจากรังสียูวีที่เป็นความยาวคลื่นตั้งแต่ 200 ถึง 300 nm (Kim et al., 2013Mastanaiah et al., 2013) 3.2 การยกเลิกการเรียกของ foodborne โรคการพัฒนาใหม่ยืดหยุ่นชั้นบางพลาสม่า DBD ตั้งค่าสร้างพลาสม่าที่เห็นเกือบจะเป็นรูปแบบภายในแพคเกจอาหารยืดหยุ่น (ไม่แสดงรูป) ตารางที่ 1 แสดงการยกเลิกการเรียกผลของพลาสม่า DBD ชั้นบางยืดหยุ่นกับL. monocytogenes, O157:H7 E. coli และ s ได้ Typhimurium inoculatedในหมูชนและหยิบเนื้อตัวอย่าง การรักษาพลาสมานั่นเองมีศักยภาพผล bactericidal L. monocytogenes, E. coli O157:H7 และS. Typhimurium โดยไม่คำนึงถึงชนิดเนื้อ: ประชากรของโรคที่สามทั้งหมดในตัวอย่างหมูก้นและหยิบเนื้อลดลงด้วยการเพิ่มเวลาการรักษา (P < 0.05) ในการนี้ การลดของโรคผ่านทดสอบในการศึกษานี้จาก 10 นาทีรักษา DBD พลาสมาที่อยู่ในช่วงจาก 1.90 จะล็อก 2.68 CFU/gคิม et al. (2013) ได้สืบสวนเกิดพลาสมาเมื่อเร็ว ๆ นี้ยกเลิกการเรียกจุลินทรีย์ inoculated บน loins หมู พวกเขาแสดงว่าประชากรของ E. coli และ L. monocytogenesinoculated บนหมู หยิบได้อย่างมีนัยสำคัญลดลง (P < 0.05)รักษาต่อกับพลาสม่า DBD ที่สร้างโดยใช้คำ 3-kV, 30-kHz ไฟที่ไบโพลาร์ตารางคลื่น ล็อกลดใน E. coli และL. monocytogenes นับเพิ่มจาก 0.5 ถึง 0.55 ล็อก CFU/g และจาก 0.43 ถึง 0.59 ล็อก CFU/g กับการเพิ่มขึ้นของแสงพลาสม่าเวลาจาก 5 นาที 10 นาที ตามลำดับผลของเลเยอร์บาง DBD พลาสม่าอุปกรณ์ bactericidalเกิดจากชนิดเฉพาะพันธุ์ปฏิกิริยาที่สร้างขึ้น โดย DBDพลาสม่า โอโซน อนุมูลไฮดรอกซิล และทางมายัง (Kim et al.,2013 Mastanaiah et al., 2013 ยุร้อยเอ็ด al., 2010) ปฏิกิริยาเหล่านี้สูงชนิดมีบทบาทสำคัญในการยกเลิกการเรียกจุลินทรีย์เนื่องจากพวกเขาสามารถเอาชนะกลไกป้องกันตามธรรมชาติ และจึงทำให้เกิดความเสียหายของเยื่อหุ้มเซลล์ กรดนิวคลีอิก โปรตีนและโครงการ (Ma et al., 2008 Montie และ al., 2000 เพลง et al., 2009)ซัน et al. (2007) แสดงว่าพลาสมาอุณหภูมิต่ำอาจใช้ DBD ทำลายเยื่อหุ้มภายนอกของแบคทีเรีย 3.3. physicochemical คุณสมบัติ3.3.1 การพื้นผิวสีค่าเมื่อซื้อเนื้อ ผู้บริโภคใช้เนื้อสีเป็นตัวบ่งชี้ของสดและคุณภาพของเนื้อ (Joo และ Kim, 2011)สำคัญ ลักษณะของเนื้อนี้ส่งผลกระทบต่อผู้บริโภคซื้อเนื้อตัดสินมากกว่าติดอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับเนื้อสัตว์คุณภาพ (Mancini และล่า 2005) ดังนั้น การเปลี่ยนแปลงใน surfacecolorค่าอย่างหมูก้นและหยิบเนื้อรับการรักษาเวลาต่าง ๆ ด้วยพลาสม่า DBD ชั้นบาง ๆ ยืดหยุ่นได้วัด (ตารางที่ 2) ผลพบว่าหลังจากพลาสม่า DBDรักษา L * ค่าอย่างหมูและเนื้อ และค่า b * ของตัวอย่างหมูก็ไม่แตกต่างอย่างมากจากผู้ไม่ถูกรักษาตัวอย่าง (P > 0.05) ในทำนองเดียวกัน Fr€ ohling et al. (2012)กำหนดที่ค่า L * ของกล้ามเนื้อช่วง longissimus dorsiจึงไม่ขอเกิด โดยรักษาพลาสม่าทางอ้อม โดยคมชัดL * ค่าหยิบหมูลดลงมากหลังการรักษามีพลาสม่า DBD ในการศึกษาล่าสุดโดย Kim et al. (2013) อย่างไรก็ตามลดนี้เฉพาะพบเมื่อพลาสมาถูกผลิตโดยใช้ก๊าซฮีเลียมแต่ไม่ใช้ส่วนผสมของฮีเลียมและออกซิเจน ตารางที่ 2ค่าสีผิวอย่างหมูก้นและหยิบเนื้อหลังจากการรักษาด้วยอุปสรรคเป็นฉนวนชั้นบางยืดหยุ่นถ่ายพลาสมาสำหรับช่วงเวลาต่าง ๆเวลาของรักษา (นาที)หมูชนหยิบเนื้อL * เป็น * b * L * * b *0 45.42 8.17A 14.45 27.35 13.86A 13.00B2.5 44.90 7.69A 15.39 28.54 12.92AB 13.80AB5 47.12 5.42B 13.85 27.53 11.82AB 13.47AB7.5 47.06 5.07B 13.70 30.77 9.78BC 14.63AB10 48.26 4.85B 13.34 32.85 6.79 C 16.28Aแสดงกลาง 2.31 0.74 1.04 1.91 1.12 0.93ตัวอักษร A-CDistinct ภายในคอลัมน์เดียวกันแสดงความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ (P < 0.05)มีข้อผิดพลาดมาตรฐานของค่าเฉลี่ย (n ¼ 15) ก๊าซ ดังนั้น ผลของพลาสม่า DBD ผลิตโดยใช้ส่วนผสมของก๊าซฮีเลียมและออกซิเจน บน L ค่าหยิบหมูผลของการศึกษาปัจจุบันมีใช้อากาศบรรยากาศเป็นแก๊สตรงข้ามค่า L * และ b * เป็น * ค่าทั้งหมูและเนื้อตัวอย่างได้รับผลกระทบ โดยรักษาพลาสม่า DBD เป็น * ค่าลดลงเมื่อระยะเวลาการรับแสงเพิ่มขึ้น (P < 0.05)อย่างไรก็ตาม ผลตัวอย่างหมูและเนื้อไม่โดดเด่นเท่านั้นเมื่อตัวอย่างได้รับการรักษา ด้วยพลาสม่าสำหรับน้อย 5 และ7.5 นาที ตามลำดับ (P < 0.05) ในการศึกษาก่อนหน้านี้ การ * ค่าวัดตัวอย่างกล้ามเนื้อช่วง longissimus dorsi ตากรักษาพลาสม่าทางอ้อมได้อย่างเด่นชัดกว่าผู้วัดตัวอย่างกล้ามเนื้อ dorsi longissimus ไม่ถูกรักษาช่วง(Fr€ ohling et al., 2012), ซึ่งจะสอดคล้องกับผลการการศึกษาปัจจุบัน นอกจากนี้ เฉพาะเนื้อตัวอย่างที่ได้รับการรักษาในอย่างมีนัยสำคัญ b * ค่าจัดแสดง 10 นาทีกับพลาสม่า DBDกว่าตัวอย่างที่ไม่ถูกรักษา (P < 0.05) มีคิม et al. (2013)แสดงค่า b * ตัวอย่างหยิบหมูรับพลาสม่า DBDไม่แตกต่างอย่างมากจากตัวอย่างไม่ถูกรักษาและก็คล้ายกับผลของการศึกษาปัจจุบันต่ำสุด * และสูง b * ค่าวัดตัวอย่างเนื้อสัตว์รับกับ DBD พลาสมาอาจเกิดจากการก่อตัวของmetmyoglobin ระหว่างรักษาพลาสม่า Fr€ ohling et al. (2012)อธิบายว่า ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์จะถูกสร้างขึ้นในระหว่างการรักษาเนื้อกับพลาสม่า นี่คือเนื่องจากไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ก่อนหน้านี้ตรวจพบในของเหลวที่รับพลาสม่าทางอ้อม(Oehmigen et al., 2011) ดังนั้น สีโทนของถือว่าพลาสม่าเนื้ออาจเพิ่มขึ้นเนื่องจากปฏิกิริยาระหว่างที่สร้างไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์และไมโยโกลบิน นอกจากนี้ metmyoglobinมีความเข้มข้นสูงอาจเพิ่มค่า b * ของเนื้อ(Brewer, 2004), จะเกิดขึ้นจากการเกิดออกซิเดชันของ deoxymyoglobinหรือ oxymyoglobin (Mancini และล่า 2005) เพิ่มขึ้นเวลาเปิดรับแสงพลาสม่าอาจเร่งดังกล่าวออกซิเดชันที่ประมวลผลเนื่องจากการก่อตัวของอนุมูล และจึงเพิ่มความเข้มข้นของ metmyoglobin (Fr€ ohling et al., 2012)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.6.3 . หมูการวิเคราะห์
เนื้อและไส้เนื้อ ( ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 4 ซม. ความหนา : 2 ซม. น้ำหนัก :
20 กรัม ) เตรียมใช้สับแยกพลาสมาถือว่าตัวอย่างเนื้อ
และสุกเป็นอุณหภูมิภายใน 75  C ศูนย์
ของสุกเนื้อจำนวนอัดสองครั้งถึง 75% ของ
ความสูงเดิมของพวกเขาโดยใช้ พื้นผิวที่วิเคราะห์ ( ta-xt พลัส มั่นคง
Micro ระบบ จำกัด , Surrey ,สหราชอาณาจักร ) ที่แนบมากับการขออโหสิ
( 75mmin เส้นผ่าศูนย์กลาง ) ในการทดสอบความเร็ว 2.00 mm / s และเรียกแรง
ของ 0.005 kg การวิเคราะห์เนื้อได้ดําเนินการโดยใช้เลขชี้กำลัง
การวิเคราะห์เนื้อ Lite ( มั่นคงระบบซอฟต์แวร์ไมโคร จำกัด ) และ
ได้ความแข็งค่า cohesiveness gumminess
, , ( ) ที่บันทึกไว้ 3 ทำซ้ำกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการรักษาแต่ละ
.
2.7 .การยอมรับทางประสาทสัมผัส
dbd plasmaetreated และตัวอย่างดิบมาตัดเป็นส่วน ( 20
 30  7 มม. ) และปรุงสุกในเตาอบหอย
เตาปิ้งไฟฟ้าความร้อนพื้นผิวที่มีเตียงคู่ ( 1400 W ,
emg-533 เอเวอร์กรีนโนวา , องค์กร , เกาหลี )
อุณหภูมิภายในการใช้ปรอทวัดไข้ดิจิตอล ( yf-160a type-k ; yfe
Hsinchu , เมือง , ไต้หวัน ) ที่อยู่ในศูนย์ของเนื้อ
ตัวอย่าง ตัวอย่างที่ถูกเอาออกจากเตาย่าง หลังจากที่พวกเขา
ถึงอุณหภูมิภายใน 72  C สำหรับการประเมิน ตัวอย่างเหล่านี้
ถูกวางลงในสุ่มรหัสสีขาวจานและเสิร์ฟ
ร่วมกับการดื่มน้ำ ผู้ผ่านการฝึกอบรมเจ็ดกึ่งประเมิน
สุกตัวอย่างสีในรูป รส กลิ่น และการยอมรับโดยรวมโดยใช้
9
( จากระดับ ?มาก ไม่ชอบ¼ 1 มาก ชอบ¼ 9 ) แต่ละ panelist ที่
มีส่วนร่วมในการประเมินทางประสาทสัมผัสมีอย่างน้อย 1 ปีมีประสบการณ์ในการวิเคราะห์คุณภาพเนื้อ
.
2.8 . การวิเคราะห์ทางสถิติ
ข้อมูลทดลองต้องวิเคราะห์ความแปรปรวน ( ANOVA )

CRD โดยใช้ขั้นตอนของตัวแบบเชิงเส้นทั่วไป และความแตกต่าง
ระหว่างค่าเฉลี่ยวิเคราะห์โดยใช้นักเรียน -
นิวแมน keul เป็น Multiple Range Test ใน SAS รุ่น 9.2 . ( สถาบัน SAS
อิงค์ แครี่ , NC , USA ) ที่ระดับนัยสำคัญ 0.05 ขั้นตอนการทดลองทั้งหมด
การทดลองทั้งสามใบ และข้อมูลรายงานว่า±
หมายถึงค่าความคลาดเคลื่อนมาตรฐานของค่าเฉลี่ย .
3 ผลและการอภิปราย
3.1 . มองเห็นการปล่อยสเปกตรัม และระดับโอโซนในพลาสมา
รุ่น
การปล่อยสเปกตรัมของการแสดงในรูปที่ 2 . เมื่อ
สถานที่ยอดศึกษา , ไนโตรเจนและออกซิเจนโมเลกุลที่พบในนี้

เพราะการปล่อยสเปกตรัมของอากาศที่ใช้ในระบบพลาสมาต่อไปนี้ : ð A2
s

ถ้าþ  x2
P Þ , n2 ð C3
ปู  B3
PG ; Þระบบบวก 2
N þ
2
ð B3
-
s
þ  A3 U
; Þระบบลบก่อน ที่พัฒนาขึ้นใหม่
พลาสมาการติดตั้งอาจสร้างอนุมูลไฮดรอกซิลแม้ว่า
อนุมูลเหล่านี้ไม่พบในการปล่อยสเปกตรัมเพราะ
จะสั้น ( shimmura et al . , 1999 ) .
โอโซนเครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ สามารถตรวจจับสูงสุด
ของโอโซน 200 ppm เพราะปริมาณโอโซนที่ผลิต
เกิน 200 ppm , ระดับที่ไม่สามารถวัดได้ แต่
โดยยืนยันว่า พลาสมาใหม่อุปกรณ์ผลิต
โอโซนที่ระดับ > 200 ppm ดังนั้น การสร้าง Reactive
ชนิดเช่น โอโซน ไฮดรอกซิลอิสระ และถ้าสามารถใช้เป็น
มีประสิทธิภาพฆ่าเชื้อตัวแทนนอกจากนี้รังสี UV ที่ความยาวคลื่น
ตั้งแต่ 200 ถึง 300 nm ( Kim et al . , 2013 ;
mastanaiah et al . , 2013 )
2 . การยับยั้งของเชื้อโรคอาหารเป็นพิษ
ที่พัฒนาขึ้นใหม่มีความยืดหยุ่นการสร้างพลาสมาพลาสมา 1 dbd
ที่มองเห็นเกือบสม่ำเสมอภายใน
แพคเกจอาหารมีความยืดหยุ่น ( รูปไม่แสดง ) ตารางที่ 1 แสดง
เมื่อผลของความยืดหยุ่นพบพลาสมากับ
L monocytogenes dbd , E . coli เป็นสมาชิก ) และเชื้อ S . typhimurium
ก้นหมูและตัวอย่างเนื้อซี่โครงเนื้อวัว การรักษาพลาสมานั่นเอง
ผลฆ่าเชื้อแบคทีเรียที่มีศักยภาพใน monocytogenes L , E . coli เป็นสมาชิก ) และ
S . typhimurium โดยไม่คำนึงถึงประเภทเนื้อ : ประชากรของ
3 เชื้อโรคบนก้นหมูเนื้อสัน และตัวอย่างลดลง
เพิ่มเวลาการรักษาอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) ในการนี้ ลดลง
ของเชื้อโรคทดสอบในการศึกษาผลของ 10 นาที
dbd พลาสมารักษาตั้งแต่ 1.90 2.68 log CFU / g .
Kim et al . ( 2013 ) เพิ่งได้ต่อการยับยั้งเชื้อจุลินทรีย์ของพลาสมา
บนเอวหมู พวกเขา
แสดงให้เห็นว่าประชากรของเชื้อ E . coli และ monocytogenes
บนสันหมูลดลงอย่างมีนัยสำคัญ ( p < 0.05 )
ต่อไปนี้การรักษากับ dbd พลาสมาสร้างขึ้นโดยใช้ 3-kv 30 -
kHz มีตารางคลื่น ; เข้าสู่ระบบลดลงใน E . coli และ
Lmonocytogenes นับเพิ่มขึ้นจาก 0.5 ถึง 0.55 log CFU / g และ
จาก 0.43 0.59 log CFU / กรัม เพิ่มเวลาการเปิดรับ
พลาสมาจาก 5 นาที 10 นาที ตามลำดับ ผลฆ่าเชื้อแบคทีเรียของ
1 dbd อุปกรณ์พลาสมาสามารถ
เกิดจากเพื่อระบุชนิดของปฏิกิริยาชนิดที่สร้างขึ้นโดย dbd
พลาสม่า , รวมทั้ง โอโซน , อนุมูลไฮดรอกซิล และนม ( Kim et al . ,
2013 ; mastanaiah et al . , 2013 ;ยุน et al . , 2010 ) เหล่านี้ชนิด ปฏิกิริยาตอบโต้
มีบทบาทสำคัญในการยับยั้งจุลินทรีย์
เพราะพวกเขาสามารถเอาชนะกลไกป้องกันตามธรรมชาติและ
จึงก่อให้เกิดความเสียหายกับเยื่อหุ้มเซลล์ กรดนิวคลีอิกโปรตีน
และไขมัน ( ma et al . , 2008 ; montie et al . , 2000 ; เพลง et al . , 2009 ) .
ซัน et al . ( 2550 ) แสดงให้เห็นว่าอุณหภูมิพลาสม่า
เกิดการทำลายเนื้อเยื่อชั้นนอกของแบคทีเรีย dbd
3.3 . สมบัติทางเคมีกายภาพ
3.3.1 . ผิวสีค่า
เมื่อซื้อเนื้อสัตว์ ผู้บริโภคใช้สีเนื้อเป็นตัวบ่งชี้
ของความสดและคุณภาพของเนื้อ ( จู และ คิม , 2011 ) .
ที่สำคัญ นี้ลักษณะเนื้อมีผลต่อผู้บริโภคในการตัดสินใจซื้อ
เนื้อมากกว่าอื่น ๆ ลักษณะที่เกี่ยวข้องกับคุณภาพเนื้อ
( มันชินี่ และล่า2005 ) ดังนั้น การเปลี่ยนแปลงใน surfacecolor
ค่าเนื้อหมูก้นและตัวอย่าง loin เนื้อรักษา
ครั้งต่างๆที่มีความยืดหยุ่นพบ dbd พลาสมา
วัด ( ตารางที่ 2 ) ผลการศึกษาพบว่าหลังการรักษาพลาสมา
dbd ค่า L * และ b * หมูและค่า
ตัวอย่างตัวอย่างเนื้อหมูไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ
ตัวอย่างดิบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P > 0.05 ) ในทํานองเดียวกันด้าน ohling fr et al . ( 2012 ) L *
ระบุว่ามูลค่าของสุกรสุกรเมารถกล้ามเนื้อ
ไม่มีผลต่อการรักษาพลาสมาโดยทางอ้อม ในทางตรงกันข้ามค่า
L * ( หมูลดลงอย่างมากต่อไปนี้การรักษา
กับ dbd พลาสมาในการศึกษาล่าสุดโดย Kim et al . ( 2013 ) อย่างไรก็ตาม การลดลงนี้ถูกตรวจพบเมื่อ

พลาสมาถูกผลิตการใช้ก๊าซฮีเลียมแต่ไม่ได้ใช้ส่วนผสมของฮีเลียมออกซิเจน 2

โต๊ะพื้นผิวสีค่าของก้นหมูและตัวอย่าง ( เนื้อหลังจากการรักษาด้วยฉนวนกั้นการยืดหยุ่น 1
)

คนละเวลา เวลาของการรักษา ( มิน ) เนื้อสันนอกหมูเลย

L * a * b * l * * b *
0 45.42 8.17a 14.45 27.35 13.86a 13.00b
2.5 44.90 7.69a 15.39 28.54 12.92ab 13.80ab
5 47.12 5.42b 13.85 2753 11.82ab 13.47ab
7.5 47.06 5.07b 13.70 ร้อยละ 30.77 9.78bc 14.63ab
10 48.26 4.85b 13.34 : 6.79c 16.28a
เสมา 2.31 0.74 1.04 1.91 1.12 0.93
a-cdistinct ตัวอักษรภายในคอลัมน์เดียวกัน พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 )
เป็นค่าความคลาดเคลื่อนมาตรฐานของค่าเฉลี่ย ( N ¼ 15 )
ก๊าซ ดังนั้น ผลของพลาสมาที่ผลิตโดยใช้ส่วนผสม dbd
ฮีเลียมและก๊าซออกซิเจนใน L * ค่า

สันหมูคล้ายๆผลการศึกษาในที่ที่บรรยากาศดี อากาศเป็นก๊าซที่ใช้
.
ในทางตรงกันข้ามกับ L * และ b * เท่ากับค่า * ทั้งหมูและตัวอย่างเนื้อ
ได้รับผลกระทบโดยกรมพัฒนาธุรกิจการค้า พลาสม่า การรักษา ;
* ค่าลดลงเมื่อเวลาเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.05 ) .
อย่างไรก็ตาม ผลกระทบต่อหมูและตัวอย่างเนื้อก็เด่นเท่านั้น
เมื่อตัวอย่างพลาสมาที่ได้รับอย่างน้อย 5
7.5 นาทีตามลำดับ ( P < 0.05 ) ในการศึกษาก่อนหน้านี้ * ค่า
วัดสุกรสุกรเมารถกล้ามเนื้อตัวอย่างตาก
รักษาพลาสมาทางอ้อมถูกมากต่ำกว่า
วัดสุกรโคและกระดกปลายเท้าขึ้นกล้ามเนื้อตัวอย่าง
( fr ด้าน ohling et al . , 2012 ) ซึ่งสอดคล้องกับผลการศึกษาของ
. นอกจากนี้ เฉพาะเนื้อตัวอย่างที่ได้รับการรักษาสำหรับ
10 นาทีกับ dbd พลาสมามีสูงกว่าค่า b *
กว่าตัวอย่างดิบอย่างมีนัยสำคัญ ( p < 0.05 ) Kim et al . ( 2013 ) ได้แสดงให้เห็นว่าค่า
b * ตัวอย่างสันหมูปฏิบัติกับ dbd พลาสมา
ไม่แตกต่างจากที่ของ
ตัวอย่างดิบและมันก็คล้ายกับผลของการศึกษา .
* B * สูงต่ำและค่าวัดตัวอย่าง
เนื้อปฏิบัติกับ dbd พลาสมาอาจจะเกิดจากการก่อตัวของ
เมทไมโอโกลบินในเลือดการรักษา ด้าน ohling fr et al . ( 2012 )
อธิบายเปอร์ออกไซด์ไฮโดรเจนที่ถูกสร้างขึ้นในระหว่างการรักษา
เนื้อด้วยพลาสมา ; นี้เป็นเพราะไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์
เคยตรวจพบในของเหลวที่ได้รับการรักษาด้วย
พลาสมาทางอ้อม ( oehmigen et al . , 2011 ) ดังนั้น สีเขียวๆ ของพลาสมาถือว่า
เนื้ออาจเพิ่มขึ้นเนื่องจากปฏิกิริยาระหว่างไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ และไมโอโกลบินขึ้น
. นอกจากนี้ เมทไมโอโกลบินที่มีความเข้มข้นสูงอาจเพิ่ม
, B * ค่าเนื้อ
( Brewer , 2004 ) จะเกิดขึ้นเป็นผลของการเกิดออกซิเดชันของตะแกรงหน้าหม้อรถยนต์
หรืออ ซิไมโอโกลบิน ( มันชินี่และล่า , 2005 ) เพิ่ม
พลาสมาเวลาดังกล่าว
อาจเร่งออกซิเดชันกระบวนการเนื่องจากการก่อตัวของอนุมูลอิสระและจึงเพิ่มความเข้มข้นของเมทไมโอโกลบิน ( fr
ด้าน ohling et al . ,
2012 )