As theory suggests that spatial cue

As theory suggests that spatial cues can be a critical component
to meaningful virtual experiences, our study explores how the
presence or absence of these cues can influence verbal behavior.
Our study aims to expand previous findings that used self-report
measures by utilizing indices of verbal behavior as indicators of
social interaction. If increased physical presence leads to increased
social presence and more spatial cues lead to greater immersion
and stronger social context, then we hypothesize that individuals
in an environment with more spatial cues will experience a stronger
social connection with others that they meet there.
Consequently, they will display different verbal behaviors during
the virtual interaction depending on the amount of social presence
and the social context invoked by the environment. We expect
those differences to be characterized by measures of collaborative
dialog that will increase in an environment with more spatial cues.
Another important dimension of this study concerns gender.
Many real world studies found evidence supporting gender differences
in verbal behavior. For instance, some studies have found
that men emit more spatial references (Mulac & Lundell, 1994)
and women have a tendency to organize shorter sentences by often
omitting linguistic function words, such as pronouns and prepositions
(Kucukyilmaz, Cambazoglu, Aykanat, & Can, 2006;
Pennebaker, 2011). Online spaces offer venues where novel gender
influences and dynamics can develop that might vary from trends
found in the real world. Men particularly have been found to dominate
online forum discussions with greater verbosity – sometimes
to the point where women will leave online spaces (Herring, 2000;
Sussman & Tyson, 2000). Clearly, the influence of gender is an
especially critical variable in virtual interactions, but this variable
has yet to be extensively explored.
The results of a study by Fox, Bailenson, and Tricase (2013) support
the value of investigations of gender as a factor in virtual
interactions. This study revealed that women who embodied
female avatars with hyper-sexualized appearances experienced
shifts in self-perception that resulted in more body-related
thoughts and greater rape myth acceptance. Such findings indicate

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นทฤษฎีแนะนำว่า ปริภูมิสัญลักษณ์อาจเป็นส่วนประกอบสำคัญประสบการณ์เสมือนความหมาย การสำรวจศึกษาของเราว่าหรือสัญลักษณ์เหล่านี้สามารถมีผลพฤติกรรมวาจาเรามีวัตถุประสงค์เพื่อขยายผลการวิจัยก่อนหน้านี้ที่ใช้ในการรายงานตนเองวัด โดยใช้ดัชนีของวาจาพฤติกรรมเป็นตัวบ่งชี้ของสังคม ถ้าเพิ่มจริง อยู่นำไปสู่การเพิ่มขึ้นสถานะทางสังคมและสัญลักษณ์เพิ่มเติมพื้นที่นำไปแช่มากและบริบททางสังคมที่แข็งแกร่ง แล้วเรา hypothesize บุคคลนั้นในสภาพแวดล้อมด้วยสัญลักษณ์เพิ่มเติมพื้นที่จะพบความแข็งแกร่งเชื่อมต่อทางสังคมกับผู้อื่นที่พวกเขาพบดังนั้น พวกเขาจะแสดงพฤติกรรมต่าง ๆ ด้วยวาจาระหว่างการโต้ตอบเสมือนขึ้นอยู่กับจำนวนของสถานะทางสังคมและบริบททางสังคมที่เรียกตามสภาพแวดล้อม เราคาดหวังความแตกต่างจะเป็นลักษณะประเมินร่วมกันกล่องโต้ตอบที่จะเพิ่มขึ้นในสภาพแวดล้อมด้วยสัญลักษณ์เพิ่มเติมพื้นที่มิติที่สำคัญอื่นของการศึกษานี้เกี่ยวข้องกับเพศในโลกจริงศึกษาพบหลักฐานที่สนับสนุนความแตกต่างของเพศในการทำงานด้วยวาจา ตัวอย่าง บางการศึกษาพบว่า ชายกิ๊กปริภูมิอ้าง (Mulac & Lundell, 1994)ผู้หญิงมีแนวโน้มที่จะจัดระเบียบประโยคสั้นโดยมักจะละเว้นคำฟังก์ชันภาษาศาสตร์ เช่นสรรพนามบุรพบท(Kucukyilmaz, Cambazoglu, Aykanat และ สามารถ 2006Pennebaker, 2011) ออนไลน์ช่องนำเสนอสถานนวนิยายเพศอิทธิพลและ dynamics สามารถพัฒนาที่อาจแตกต่างไปจากแนวโน้มพบในโลกจริง คนโดยเฉพาะอย่างยิ่งพบได้ครองสนทนากระดานสนทนาออนไลน์ กับ verbosity มากกว่า – บางครั้งไปยังจุดที่ผู้หญิงจะทำให้ช่องว่างออนไลน์ (ปลา 2000Sussman & ไท 2000) เห็นได้ชัด อิทธิพลของเพศเป็นการตัวแปรสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเสมือนโต้ตอบ แต่ตัวแปรนี้ยังไม่ได้ไปอย่างกว้างขวางผลของการศึกษาโดยสนับสนุน (2013) ฟ็อกซ์ Bailenson และ Tricaseค่าของเพศเป็นปัจจัยหนึ่งในเสมือนโต้ตอบ การศึกษานี้เปิดเผยที่ผู้หญิงที่รวบรวมไว้หญิงอวตารกับไฮเปอร์ sexualized นัดพบกะใน self-perception ที่ส่งผลให้มีร่างกายที่เกี่ยวข้องความคิดและยอมรับตำนานข่มขืนมากกว่า ผลการวิจัยดังกล่าวระบุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่เป็นทฤษฎีที่แสดงให้เห็นว่าตัวชี้นำเชิงพื้นที่อาจจะเป็นองค์ประกอบที่สำคัญประสบการณ์เสมือนจริงที่มีความหมายการศึกษาของเราสำรวจว่ามีหรือไม่มีความหมายเหล่านี้สามารถมีอิทธิพลต่อพฤติกรรมทางวาจา. การศึกษาของเรามีจุดมุ่งหมายที่จะขยายผลการวิจัยก่อนหน้านี้ที่ใช้ตัวเองรายงานมาตรการโดยใช้ดัชนีของวาจาพฤติกรรมที่เป็นตัวชี้วัดของการปฏิสัมพันธ์ทางสังคม หากปรากฏกายเพิ่มขึ้นนำไปสู่การเพิ่มขึ้นปรากฏตัวทางสังคมและความหมายเชิงพื้นที่มากขึ้นนำไปสู่การแช่มากขึ้นและบริบทแข็งแกร่งทางสังคมแล้วเราตั้งสมมติฐานว่าบุคคลที่อยู่ในสภาพแวดล้อมที่มีความหมายเชิงพื้นที่มากขึ้นจะได้สัมผัสกับความแข็งแกร่งการเชื่อมต่อทางสังคมกับคนอื่นๆ ที่พวกเขาได้พบมี. ดังนั้นพวกเขา จะแสดงพฤติกรรมที่แตกต่างกันด้วยวาจาในระหว่างการปฏิสัมพันธ์เสมือนขึ้นอยู่กับปริมาณของการปรากฏตัวทางสังคมและบริบททางสังคมเรียกโดยสภาพแวดล้อม เราคาดว่าแตกต่างเหล่านั้นจะได้รับการที่โดดเด่นด้วยการทำงานร่วมกันของมาตรการโต้ตอบที่จะเพิ่มขึ้นในสภาพแวดล้อมที่มีความหมายเชิงพื้นที่มากขึ้น. อีกมิติที่สำคัญของการศึกษาครั้งนี้เกี่ยวข้องกับเพศ. หลายการศึกษาพบโลกแห่งความจริงหลักฐานประกอบแตกต่างทางเพศในพฤติกรรมทางวาจา ยกตัวอย่างเช่นบางการศึกษาพบว่าคนปล่อยอ้างอิงเชิงพื้นที่มากขึ้น (Mulac และ Lundell, 1994) และผู้หญิงมีแนวโน้มที่จะจัดระเบียบประโยคสั้นโดยมักจะถนัดคำฟังก์ชั่นภาษาเช่นคำสรรพนามและคำบุพบท(Kucukyilmaz, Cambazoglu, Aykanat และสามารถ 2006; Pennebaker 2011) พื้นที่ออนไลน์ให้สถานที่นวนิยายเรื่องเพศที่มีอิทธิพลต่อการเปลี่ยนแปลงและสามารถพัฒนาที่อาจจะแตกต่างไปจากแนวโน้มพบในโลกแห่งความจริง ผู้ชายโดยเฉพาะอย่างยิ่งได้รับพบว่ามีอิทธิพลต่อการอภิปรายฟอรั่มออนไลน์กับฟุ่มเฟื่อยมากขึ้น - บางครั้งไปยังจุดที่ผู้หญิงจะออกจากพื้นที่ออนไลน์(แฮร์ริ่ง, 2000; Sussman และไทสัน, 2000) เห็นได้ชัดว่าอิทธิพลของเพศเป็นตัวแปรที่สำคัญอย่างยิ่งในการติดต่อเสมือนแต่ตัวแปรนี้ยังจะต้องมีการสำรวจอย่างกว้างขวาง. ผลการศึกษาโดยฟ็อกซ์, Bailenson และ Tricase (2013) สนับสนุนค่าของการสืบสวนของเพศเป็นปัจจัยเสมือนในการมีปฏิสัมพันธ์ การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าผู้หญิงที่เป็นตัวเป็นตนล่าหญิงที่มีลักษณะไฮเปอร์ sexualized ประสบการณ์การเปลี่ยนแปลงในการรับรู้ของตนเองที่ส่งผลมากขึ้นที่เกี่ยวข้องกับร่างกายความคิดและตำนานข่มขืนมากขึ้นได้รับการยอมรับ ผลการวิจัยดังกล่าวแสดงให้เห็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นทฤษฎีที่เห็นว่าคิวเชิงพื้นที่สามารถเป็นองค์ประกอบสำคัญเพื่อประสบการณ์เสมือน
ความหมาย การศึกษาสํารวจ
การมี / ไม่มีตัวชี้นำเหล่านี้สามารถมีอิทธิพลต่อพฤติกรรมวาจา .
การศึกษาของเรามุ่งเน้นการขยายผลการวิจัยก่อนหน้านี้ที่ใช้มาตรการ 5
โดยใช้ดัชนีของพฤติกรรมทางวาจา เช่น ตัวชี้วัดของ
ปฏิสัมพันธ์ทางสังคม ถ้ากายภาพเพิ่มขึ้น นำไปสู่การเพิ่มขึ้น
สถานะทางสังคมและคิวพื้นที่มากขึ้นนำไปสู่
แช่มากขึ้นและแข็งแกร่ง บริบทสังคมแล้วเราพบว่าบุคคล
ในสภาพแวดล้อมที่มีคิวพื้นที่มากขึ้นจะพบแข็งแกร่ง
สังคมการเชื่อมต่อกับผู้อื่นที่พวกเขาพบกันที่นั่น
ดังนั้นพวกเขาจะแสดงพฤติกรรมวาจาแตกต่างกันระหว่าง
ปฏิสัมพันธ์เสมือนขึ้นอยู่กับปริมาณของสถานะทางสังคม
และบริบททางสังคมที่เรียกตามสภาพแวดล้อม เราคาดว่า
ความแตกต่างเหล่านั้นเป็นลักษณะมาตรการโต้ตอบร่วมกัน
ที่จะเพิ่มในสภาพแวดล้อมระดับพื้นที่เพิ่มเติม อีกมิติที่สำคัญของการศึกษานี้
-
โลกจริงกังวล หลายการศึกษาพบหลักฐานที่สนับสนุนความแตกต่าง
พฤติกรรมวาจา ตัวอย่างเช่น , บางการศึกษาพบ
ที่คนปล่อยอ้างอิงเชิงพื้นที่ ( mulac &ลันเดิล , 1994 )
และผู้หญิงมีแนวโน้มที่จะจัดระเบียบประโยคสั้นบ่อย
ละเว้นคำไวยากรณ์ทางภาษา เช่น สรรพนามและคำบุพบท
( kucukyilmaz cambazoglu aykanat & , , , สามารถ , 2006 ;
เพนเนเบเกอร์ , 2011 ) เป็นออนไลน์เสนอสถานที่ที่มีอิทธิพลต่อเพศ
นวนิยายและพลวัตสามารถพัฒนาที่อาจแตกต่างไปจากแนวโน้ม
พบในโลกแห่งความจริง ผู้ชายโดยเฉพาะอย่างยิ่งได้รับพบฟอรั่มการสนทนาออนไลน์กับไปครอง

( โมเมมากกว่า บางครั้งไปยังจุดที่ผู้หญิงจะไปเป็นออนไลน์ ( herring , 2000 ;
ซัสแมน&ไทสัน , 2000 ) เห็นได้ชัดว่า อิทธิพลของเพศเป็น
โดยเฉพาะวิกฤตตัวแปรในปฏิสัมพันธ์เสมือนจริง แต่นี้มันยังเป็นตัวแปร

อย่างสำรวจ ผลการศึกษา โดย ฟ็อกซ์bailenson และ Bagcilar ( 2013 ) สนับสนุน
ค่าของการสืบสวนของเพศเป็นปัจจัยในการสื่อสารเสมือนจริง

การศึกษานี้พบว่าผู้หญิงที่ใช้
avatar หญิงไฮเปอร์ sexualized ปรากฏประสบการณ์
กะในการรับรู้ตนเอง ที่เกิดในร่างกายมากขึ้นและมากขึ้นความคิดที่เกี่ยวข้อง
ข่มขืนนานการยอมรับ เช่น พบ