An extremely horrifying aura emanat

An extremely horrifying aura emanated outward from Chu Feng. It instantly engulfed the entire room, and even Qin Yu, who planned to embarrass Chu Feng and had a face of complacency, changed his expression greatly.

He dumbfoundedly discovered strength far more powerful on Chu Feng’s body. Under the veil of Chu Feng’s aura, even his own strength was completely suppressed.

At that very instant, he saw an illusion: The person who was standing in front of him simply wasn’t a person, but an extremely cold-hearted and incomparably cruel monster.

“Wha-what the hell are you?!” Qin Yu pointed at Chu Feng and spoke those words with his trembling voice. He was truly afraid. He had never even seen a person—though, to be more precise, the person before his eyes simply wasn’t a person—like him before.

“Was it this hand?” Suddenly, Chu Feng made his move. He instantly arrived in front of Qin Yu, and before he had the chance to react, Chu Feng had grabbed Qin Yu’s wrist.

*bzzz* In the instant Chu Feng grabbed Qin Yu wrist, three lightnings burst out of his body. They transformed into countless lightning snakes and bore into Qin Yu’s palm.

“AHH~~~~~” At that instant, Qin Yu’s complexion twisted completely. He widened his mouth, and let out an extremely excruciating cry.

After the lightnings entered his body, it started tearing his flesh, ripping his muscles, engulfing his bones.

Directly before his eyes, his palm was being torn up, ripped up, and bit by bit, it was disappearing from his view. More importantly than that, as his hand was being burned up, he was feeling pain that he never felt ever before.

That pain was akin to millions of insects gnawing it, and innumerable sharp blades cutting it. Every single cut tore his heart, and the pain made him wish he were dead.

“Bastard, let me go!” Qin Yu panicked. He completely panicked because he felt that the person in front of him was akin to a demon that had no emotions. What awaited him was cruel torture, so he started to do his best to struggle as he attempted to escape that demon’s grasp.

*sii* Finally, Qin Yu flung away Chu Feng’s hand. But, before he even took several steps back, he felt a flesh-tearing pain from his shoulder.

When he looked back at Chu Feng, Qin Yu’s visage became as pale as paper. There lacked any traces of blood, and his eyes were filled with endless fear.

He discovered to his surprise that Chu Feng still had his wrist in his hand. However, that wrist was not connected to his body. It was connected to a bloody torn arm.

When he looked back at his shoulder, blood was spurting out. It wasn’t that he got rid of Chu Feng, it was that his arm was ripped away by Chu Feng.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กลิ่นอายหงุดหงิดมากเล็ดลอดออกมาจากฮชูออก มันโอบล้อมห้องทั้งห้องได้ทันที และยูฉินแม้ ที่วางแผนเก้อชูฮ และมีใบหน้าของความพึงพอใจ เปลี่ยนนิพจน์ของเขาอย่างมากเขา dumbfoundedly ค้นพบแรงทรงพลังยิ่งในร่างกายชูฮ ภายใต้ม่านของออร่าชูฮ แม้ความแข็งแรงของเขาเองถูกยับยั้งอย่างสมบูรณ์ในทันทีที่ เขาเห็นภาพลวงตา: คนที่กำลังยืนอยู่หน้าเขาไม่ใช่คน แต่มอนสเตอร์ cold-hearted มาก และโหดร้ายเหลือใจเพียงนี้"Wha อะไรนรกมีคุณ!" ฉินหยูชี้ที่ชูฮ และพูดคำเหล่านั้น ด้วยเสียงของเขา trembling เขากลัวอย่างแท้จริง เขาไม่เคยแม้แต่ได้เห็นบุคคล — แม้ว่า จะแม่นยำมากขึ้น คนก่อนที่ตาของเขาก็ไม่คน — ชอบเขาก่อน"ไม่มันมือนี้" ทันใดนั้น ฮองชูทำไป เขาทันทีมาถึงด้านหน้ายูฉิน และก่อนที่เขามีโอกาสที่จะตอบสนอง ฮชูได้คว้าข้อมือยูฉิน* bzzz * ในทันทีฮชูคว้าข้อมือยูฉิน สามแลบออกมาจากร่างกายของเขา พวกเขากลายเป็นงูฟ้าผ่านับไม่ถ้วน และชอนหยูฉินปาล์ม"ปรบมือ ~ ~ ~ " ในทันทีที่ ฉินยูผิวบิดอย่างสมบูรณ์ เขาถึงเวลาปากของเขา และให้ออกการร้องไห้ระทมทุกข์มากหลังจากที่แลบใส่ร่างกายของเขา มันเริ่มฉีกขาดของเขา ริกล้ามเนื้อของเขา โต่งกระดูกของเขาโดยตรงก่อนตา ปาล์มของเขาถูกฉีกขาด ฉีก และบิตโดยบิต มันหายไปจากมุมมองของเขา ที่สำคัญกว่านั้น ขณะที่มือของเขาถูกเผาถูกขึ้น เขาก็รู้สึกปวดที่เขาไม่เคยรู้สึกว่าเคยว่า ความเจ็บปวดเป็นล้านของแมลงแทะ และนับไม่ถ้วนใบมีดคมตัดเดียว ตัดทุกเดียวฉีกหัวใจของเขา และความเจ็บปวดทำให้เขาต้องถูกเขาตาย"ลูกครึ่ง ให้ฉันไป" ฉินหยูที่พอพวก เขาสมบูรณ์พอพวก เพราะเขารู้สึกว่า คนที่เขามีคล้ายกับปีศาจที่มีอารมณ์ไม่ สิ่งที่รอคอยเขาเลยทรมานโหดร้าย เขาเริ่มที่จะทำดีที่สุดของเขาการต่อสู้เขาพยายามจะหลบหนีปีศาจที่เข้าใจ*sii* สุด ยูฉินโยนออกห่างมือชูฮ แต่ ก่อนที่เขาจะเอาหลายตอน เขารู้สึกว่าความเจ็บปวดการฉีกขาดเนื้อจากไหล่ของเขาเมื่อเขามองกลับชูฮ ฉินหยูได้กลายเป็นซีดเป็นกระดาษ มีขาดมีร่องรอยของเลือด และตาของเขาเต็มไป ด้วยความหวาดกลัวสิ้นสุดเขาค้นพบของเขาแปลกใจว่า ฮชูยังคงมีข้อมือของเขาในมือของเขา อย่างไรก็ตาม ข้อมือที่ไม่ได้เชื่อมต่อกับร่างกายของเขา มันถูกเชื่อมต่อกับแขนที่ขาดเลือดเมื่อเขามองไปที่ไหล่ของเขา ถูก spurting เลือดออก มันไม่ได้ว่า เขาได้กำจัดชูฮ ก็ว่า แขนของเขาถูกฉีกออกไป โดยชูฮ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ออร่าน่ากลัวอย่างมาก ต่องออกไปด้านนอก จาก ชู ฟง ได้แผ่ปกคลุมไปทั่วทั้งห้อง และแม้แต่ซินยู ผู้วางแผนทำให้ชูเฟิงและมีใบหน้าที่พึงเปลี่ยนสีหน้าของเขาอย่างมากมันน่าประหลาด นะแรงไกลมีประสิทธิภาพมากขึ้นค้นพบบนร่างกายของ ชู ฟง ภายใต้ร่มของ ชู ฟง ออร่า แม้ความแข็งแรงของตัวเองโดนปราบไปแล้วที่นั้นทันที เขาเห็นภาพลวงตา : คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาก็ไม่ใช่คน แต่เป็นแสนเย็นชาเหลือใจ โหดร้ายและปีศาจ" อะ อะไรกัน ? ! ! ! " ซินยู จ่อ ชู ฟงและพูดคำเหล่านั้นกับเขาเสียงสั่นๆ เขากลัวจริงๆ เขาไม่เคยเห็นคนแม้ว่าจะแม่นกว่า คนก่อนที่ดวงตาของเขาก็ไม่ใช่คนชอบเขาก่อน" ก็มือนี้ " จู่ๆ ชู ฟง ทำให้ย้ายของเขา เขาทันทีที่มาถึงหน้าซินยู และก่อนที่เขาจะได้มีโอกาสที่จะตอบสนอง ชู ฟงก็คว้าข้อมือของซินยู* บรึ๋ย . * ในฟงชูทันทีคว้าชินยูข้อมือ 3 สายฟ้าแลบออกมาจากร่างกายของเขา พวกเขากลายเป็นงูสายฟ้านับไม่ถ้วนและเจาะเข้า ซินยู ปาล์ม" อ่า ~~~~~ " ในตอนนั้น คือ ซินยู สีหน้าบิดเบี้ยวทั้งหมด เขาเบิกกว้าง ปากของเขา และให้ออกร้องไห้มากสุดๆหลังจากฟ้าแลบเข้าร่างของเขา มันเริ่มฉีกเนื้อของเขาฉีกกล้ามเนื้อของเขา engulfing กระดูกของเขาโดยตรงก่อนที่ดวงตาของเขา ฝ่ามือของเขาถูกฉีกขาด , ฉีก , และบิตโดยบิต มันก็หายไปจากสายตาของเขา ที่สำคัญมากกว่านั้น ขณะที่มือของเขาถูกเผา เขารู้สึกเจ็บปวดที่เขาไม่เคยรู้สึกมาก่อนความเจ็บปวดที่คล้ายกับล้านของแมลงแทะ และอสงไขยคมใบมีดตัด ทุกเดียวตัดฉีกหัวใจของเขาและความเจ็บปวดทำให้เขาคิดว่าเขาตายแล้ว" ไอ้บ้า ปล่อยชั้น ! " ซินยูตกใจ เขาก็ตกใจ เพราะเขารู้สึกว่า คนที่อยู่ตรงหน้าเขาคือคล้ายกับปีศาจ ที่มีอารมณ์ อะไรขึ้น เขาถูกทรมานอย่างโหดร้าย เขาจึงเริ่มที่จะทำของเขาที่ดีที่สุดที่จะต่อสู้เป็นเขาพยายามที่จะหนีปีศาจมันเข้าใจ* SII * สุดท้าย ซินยู ขว้างออกไป ชู ฟงมือ แต่ ก่อนที่เขาจะเอาหลายขั้นตอนกลับ เขารู้สึกเนื้อฉีกความเจ็บปวดจากไหล่ของเขาเมื่อเขาหันกลับไปมอง ชู ฟง ก็ซินยู ใบหน้าก็ซีดเป็นกระดาษ มันมีร่องรอยของเลือดและดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความกลัวที่ไม่สิ้นสุดเขาค้นพบด้วยความประหลาดใจว่า ชู ฟงยังคงมีข้อมือของเขาในมือของเขา อย่างไรก็ตาม ที่ข้อมือก็ไม่ได้เชื่อมต่อกับร่างกายของเขา มันเชื่อมต่อกับเลือดขาดแขนเมื่อเขาหันกลับไปมองแผ่นหลังของเขา เลือดกระฉูดออกมา มันไม่ได้ว่าเขาได้กำจัด ชู ฟง มันอยู่ที่แขนของเขาถูกพรากไปโดย ชู ฟง