BackgroundThe ageing population of

Background
The ageing population of the United Kingdom (UK)
continues to grow; whereas 40 years ago, life expectancy
for men was 68 years, it has now risen to 78 years; for
women, from 75 years to 82 years [1]. In England alone,
the number of people aged over 65 has doubled since
the early 1930’s. These figures have the potential to
impact on demand for places in long-term care (LTC).
Currently there are 19,000 LTC facilities in England,
with a capacity of 441,000 places. Projections of future
demand for residential care suggest that by 2020, this
figure will have risen to 500,000 [2].
The importance of physical activity (PA) in this older
population cannot be underestimated and there is good
evidence that prevention or minimisation of the impact
of sedentary lifestyles can have dramatic effects on physical
and psychological health [3,4]. This is important given the
global burden of multiple comorbidity, disability and frailty
which is linked to decreased functional ability, performance
of activities of daily living (ADLs), reduced health-related
quality of life, all-cause mortality and costs associated with
both health and social care services [3,5,6].
The American College of Sports Medicine (ACSM) [7]
guidelines recommend that older adults (defined as
those over 65 years old) should undertake 30 minutes of
moderate intensity, aerobic exercise or activity, five
times per week to incur any health benefits. Yet, globally
and more specifically across the UK, the number of
older people actually fulfilling this requirement is very
small and is likely to be even lower amongst those resident
in LTC [8] [9].
In 2010, a systematic review [8] of 49 randomised
controlled trials (RCTs) investigated the effectiveness
of physical rehabilitation in older adults resident in
LTC, specifically assessing factors such as activity restriction,
and strength and balance for older people. Thirtythree
of the included trials found significant benefits of
physical rehabilitation on outcomes of mobility, strength
and ADLs. Importantly, physical activity was acceptable to
those living in LTC.
Exercise was an intervention component in 46 of these
49 trials. In 27 studies, exercise was delivered in groups,
with the mean attendance rate at group exercise reported
in 17 studies as being 84% (range 71% – 97%).
However, only four of the 49 trials were conducted in a
UK setting. The overall mean sample size per clinical
trial was 74 patients, and only nine trials included a
sample ≥100. The authors concluded that larger scale
studies with longer-term follow up were required in this
understudied population.
Another systematic review [6] examined the motivators
and barriers to activity amongst the oldest old, defined as
aged over 80 years. From 44 qualitative and quantitative
papers, a total of 61 motivators and 59 barriers to activity
were identified. Although designed specifically to study
those aged over 80 years, none of the 44 included papers
exclusively described a sample of over 80 year olds;
highlighting the lack of studies conducted involving adults
in this age group. Additionally, only two of the studies
were based in LTC (USA and Canada). However, from
these two studies, the main barriers to physical activity
were health or physical impairments [10]. Motivators
often included physical/health benefits, having less
pain, previous physical activity experiences and the
social component and support of participating in physical
activity [10,11].
Similar themes of physical and social benefits, family
and staff support and previous lifestyle were identified as
motivators to exercise class participation in a qualitative
study of residents living in ‘low-level’ residential care;
with health limitations including past medical conditions,
pain, fear, lack of motivation and depression as barriers to
exercise [12].
Since many previous studies identifying the barriers
and motivators to exercise have been small and based in
community settings, it is clear that more research is
needed to identify predictors of attendance to exercise in
institutionalised older people.
Existing research has focused upon the influence of
patient or individual factors such as physical health,
depression etc. Yet institutional or home level factors may
also play a role in understanding barriers and motivators
to participation.
There are a number of sociological models
that provide a framework for analysing behavioural
change. Often considered the most comprehensive
model to account for exercise behaviour in older
adults, social cognitive theory incorporating a socialecological
model i.e. a model to understand the relationship
between personal and environmental factors,
is the theoretical basis for adopting a programme of
physical activity [13]. Behaviour is thought to be influenced
by interacting and potentially confounding
variables, such as those described above and can be
categorised into intrapersonal, interpersonal, institutional/
organisational, public policy and environmental factors
and are strongly linked to self-efficacy i.e. a person’s
sense of confidence or judgement in their ability to
perform or accomplish a particular task or level of
performance [14-16].
Using a social-ecological model, the aim of this study
is to determine individual and ‘home level’ predictors of
attendance at physiotherapy led exercise groups delivered
in LTC across the UK. To achieve this, individual,
clinical, and socio-demographic resident variables, and
socio-economic characteristics of residential and nursing
homes were identified and examined separately in order
to predict exercise behaviours (specifically attendance at

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นหลังประชากรสูงอายุของสหราชอาณาจักร (UK)ยังคงเติบโต ในขณะที่ 40 ปีที่ผ่านมา อายุขัยชาย 68 ปี ตอนนี้ได้เพิ่มขึ้นถึง 78 ปี สำหรับผู้หญิง 75 ปี 82 ปี [1] ในอังกฤษเพียงอย่างเดียวจำนวนของผู้ที่มีอายุกว่า 65 มีสองเท่าตั้งแต่ในช่วงต้น 1930 ของ ตัวเลขเหล่านี้มีศักยภาพในการส่งผลกระทบต่อความต้องการสำหรับสถานที่ในการดูแลระยะยาว (LTC)ขณะนี้มีสิ่งอำนวยความสะดวก LTC 19000 ในอังกฤษมีความจุของสถาน 441,000 คาดการณ์ของอนาคตแนะนำความต้องการการดูแลที่อยู่อาศัยที่ 2563 นี้จะได้แบกรูป 500000 [2]ความสำคัญของกิจกรรมทางกายภาพ (PA) ในรุ่นเก่าไม่สามารถ underestimated ประชากร และไม่ดีหลักฐานที่ป้องกันหรือ minimisation ผลกระทบของวิถีชีวิตประจำจะมีผลอย่างมากในทางกายภาพและสุขภาพจิต [3, 4] ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญที่ให้การภาระส่วนกลางหลาย comorbidity พิการ และ frailtyซึ่งเชื่อมโยงกับความสามารถในการทำงาน ประสิทธิภาพการทำงานลดลงกิจกรรมของชีวิตประจำวัน (ADLs), ลดสุขภาพคุณภาพชีวิต การตายทุกสาเหตุ และต้นทุนที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพและบริการสังคม [3,5,6]วิทยาลัยอเมริกันของเวชศาสตร์การกีฬา (ACSM) [7]แนวทางแนะนำว่า ผู้ใหญ่อายุ (กำหนดเป็นผู้ที่อายุมากกว่า 65 ปี) ควรทำ 30 นาทีบรรเทาความรุนแรง ออกกำลังกายแอโรบิก หรือกิจกรรม 5ครั้งต่อสัปดาห์จะเกิดประโยชน์ใด ๆ ต่อสุขภาพ ยัง ทั่วโลกและอื่น ๆ โดยเฉพาะ ในสหราช อาณาจักร จำนวนคนสูงอายุที่จริง ตอบสนองความต้องการนี้อยู่มากขนาดเล็ก และมีแนวโน้มจะต่ำลงผู้มีถิ่นที่อยู่ใน LTC [8] [9]ในปี 2553 ระบบทบทวน [8] 49 randomised(RCTs) การทดลองควบคุมตรวจสอบประสิทธิภาพของการฟื้นฟูทางกายภาพในผู้ใหญ่คนเก่าที่อยู่ในLTC เฉพาะประเมินปัจจัยต่าง ๆ เช่นกิจกรรมจำกัดความแรงและยอดดุลสำหรับคนสูงอายุด้วย Thirtythreeของการทดลองรวมพบประโยชน์ที่สำคัญของฟื้นฟูทางกายภาพในผลลัพธ์ของความคล่องตัว ความแข็งแรงและ ADLs สำคัญ กิจกรรมทางกายภาพเป็นที่ยอมรับผู้อยู่อาศัยใน LTCออกกำลังกายเป็นส่วนประกอบที่แทรกแซงใน 46 เหล่านี้การทดลอง 49 ในการศึกษา 27 ออกกำลังกายถูกส่งในกลุ่มมีค่าเฉลี่ย อัตราการเข้างานที่ออกกำลังกายกลุ่มรายงานในการศึกษา 17 เป็น 84% (ช่วง 71%-97%)อย่างไรก็ตาม 4 เท่าของการทดลอง 49 ได้ดำเนินการในการการตั้งค่าประเทศอังกฤษ โดยรวมหมายถึง ขนาดตัวอย่างสำหรับแต่ละคลินิกทดลองมี 74 ผู้ป่วย เก้าเพียงทดลองรวมเป็นตัวอย่าง ≥100 ผู้เขียนสรุปว่า มีขนาดใหญ่จำเป็นในการศึกษาติดตามการเยือนประชากร understudiedMotivators การตรวจสอบทบทวนระบบอื่น [6]และอุปสรรคกิจกรรมหมู่เก่าเก่า กำหนดเป็นอายุกว่า 80 ปี จาก 44 เชิงคุณภาพ และเชิงปริมาณเอกสาร 61 motivators และอุปสรรค 59 กิจกรรมรวมระบุ แม้ว่าการออกแบบมาโดยเฉพาะเพื่อศึกษาผู้ที่อายุกว่า 80 ปี ไม่มีเอกสารรวม 44ขออธิบายตัวอย่างของเด็กอายุกว่า 80 ปีเน้นการศึกษาขาดการดำเนินการเกี่ยวข้องกับผู้ใหญ่ในกลุ่มอายุนี้ นอกจากนี้ เพียง 2 ศึกษาถูกใช้ใน LTC (สหรัฐอเมริกาและแคนาดา) อย่างไรก็ตาม จากสองการศึกษานี้ อุปสรรคหลักกิจกรรมทางกายภาพมีสุขภาพหรือไหวสามารถจริง [10] Motivatorsมักจะรวมทางกายภาพ/สุขภาพ มีน้อยประสบการณ์ทางกายภาพกิจกรรมก่อนหน้านี้ปวด และส่วนประกอบทางสังคมและการสนับสนุนเข้าร่วมโครงการจริงกิจกรรม [10,11]รูปแบบคล้ายของประโยชน์ทางกายภาพ และสังคม ครอบครัวเจ้าหน้าที่สนับสนุน และชีวิตก่อนหน้านี้ระบุเป็นmotivators เข้าร่วมคลาสในเชิงคุณภาพเป็นการออกกำลังกายการศึกษาที่อาศัยอยู่ในการดูแลที่อยู่อาศัยแบบ 'ล่าง'ด้วยข้อจำกัดด้านสุขภาพรวมถึงเงื่อนไขทางการแพทย์ ที่ผ่านมาความเจ็บปวด กลัว ไม่มีแรงจูงใจและภาวะซึมเศร้าเป็นอุปสรรคออกกำลังกาย [12]เนื่องจากก่อนหน้านี้หลายการศึกษาระบุอุปสรรคและ motivators ออกกำลังกายมีขนาดเล็ก และอยู่ในชุมชนการตั้งค่า เป็นที่ชัดเจนว่า วิจัยเพิ่มเติมเป็นต้องระบุ predictors เข้าร่วมออกกำลังกายผสมคนเก่ามีเน้นงานวิจัยที่มีอยู่ตามอิทธิพลของผู้ป่วย หรือแต่ละปัจจัยเช่นสุขภาพภาวะซึมเศร้าเป็นต้น ยัง ปัจจัยระดับสถาบัน หรือบ้านอาจยัง มีบทบาทในความเข้าใจอุปสรรคและ motivatorsการเข้าร่วมกิจกรรมมีจำนวนรูปแบบสังคมวิทยาที่ให้กรอบสำหรับการวิเคราะห์พฤติกรรมเปลี่ยนแปลง มักจะพิจารณาครอบคลุมมากที่สุดรูปแบบการออกกำลังกายพฤติกรรมในรุ่นเก่าผู้ใหญ่ ทฤษฎีการรับรู้สังคมเว็บเป็น socialecologicalแบบจำลองเช่นแบบจำลองเพื่อให้เข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคล และสิ่งแวดล้อมเป็นทฤษฎีพื้นฐานสำหรับการใช้หลักสูตรของทางกายภาพกิจกรรม [13] พฤติกรรมที่เป็นความคิดที่มีอิทธิพลโดยการโต้ตอบและอาจ confoundingตัวแปร เช่นที่อธิบายข้างต้น และสามารถจัดเป็น intrapersonal มนุษยสัมพันธ์ สถาบัน /นโยบายสาธารณะ organisational และปัจจัยแวดล้อมและขอเชื่อมโยงกับประสิทธิภาพตนเองเช่นบุคคลความรู้สึกของความเชื่อมั่นหรือการตัดสินความสามารถในการดำเนินการ หรือทำงานเฉพาะหรือระดับประสิทธิภาพ [14-16]โดยใช้แบบจำลองระบบนิเวศสังคม จุดมุ่งหมายของการศึกษานี้คือการ กำหนดบุคคลและ predictors 'บ้านระดับ' ของเข้าอบรมกลุ่มออกกำลังกายกายภาพนำส่งใน LTC ทั่วสหราชอาณาจักร เพื่อให้บรรลุนี้ แต่ละทางคลินิก และสังคมประชากรประจำตัวแปร และลักษณะทางเศรษฐกิจสังคมของการอยู่อาศัย และพยาบาลบ้านที่ระบุ และตรวจสอบในใบสั่งแยกต่างหากเพื่อทำนายพฤติกรรมการออกกำลังกาย (โดยเฉพาะการเข้างานที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พื้นหลัง
ประชากรสูงอายุของสหราชอาณาจักร (UK)
ยังคงเติบโต; ในขณะที่ 40 ปีที่ผ่านมาอายุขัย
สำหรับผู้ชายอยู่ที่ 68 ปีที่ผ่านมาก็มีการปรับตัวสูงขึ้นในขณะนี้ถึง 78 ปี สำหรับ
ผู้หญิงจาก 75 ปีเป็น 82 ปี [1] ในประเทศอังกฤษเพียงอย่างเดียว
จำนวนของคนที่อายุมากกว่า 65 มีสองเท่าตั้งแต่
ช่วงต้นปี 1930 ตัวเลขเหล่านี้มีศักยภาพที่จะ
ส่งผลกระทบต่อความต้องการใช้สถานที่ในการดูแลระยะยาว (LTC).
ขณะนี้มีสิ่งอำนวยความสะดวก 19,000 LTC ในประเทศอังกฤษ
ที่มีความจุ 441,000 สถานที่ การคาดการณ์ในอนาคต
ความต้องการสำหรับการดูแลที่อยู่อาศัยชี้ให้เห็นว่าในปี 2020 นี้
ตัวเลขจะเพิ่มขึ้นถึง 500,000 [2].
ความสำคัญของการออกกำลังกาย (PA) ในครั้งนี้มีอายุมากกว่า
ประชากรไม่สามารถประเมินและมีดี
หลักฐานที่แสดงว่าการป้องกันหรือลดผลกระทบ
ของการดำเนินชีวิตอยู่ประจำที่สามารถมีผลกระทบอย่างมากต่อทางกายภาพ
สุขภาพและจิตใจ [3,4] นี้เป็นสิ่งสำคัญที่ได้รับ
ภาระทั่วโลกของหลายโรคร่วมพิการและความอ่อนแอ
ที่มีการเชื่อมโยงการลดลงของความสามารถในการทำงานที่มีประสิทธิภาพ
ของกิจกรรมในชีวิตประจำวัน (ADLs) ลดลงสุขภาพที่เกี่ยวข้องกับ
คุณภาพชีวิตทุกสาเหตุการตายและค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้องกับ
สุขภาพทั้ง และบริการการดูแลสังคม [3,5,6].
อเมริกันวิทยาลัยเวชศาสตร์การกีฬา (ACSM) [7]
แนวทางแนะนำให้ผู้สูงอายุ (หมายถึง
ผู้ที่มีอายุมากกว่า 65 ปี) ควรทำ 30 นาทีของการ
รุนแรงปานกลางการออกกำลังกายแอโรบิกหรือกิจกรรม ห้า
ครั้งต่อสัปดาห์จะได้รับประโยชน์ต่อสุขภาพใด ๆ แต่ทั่วโลก
และมากขึ้นโดยเฉพาะในสหราชอาณาจักรจำนวนของ
คนที่มีอายุมากกว่าการตอบสนองความต้องการจริงนี้เป็นอย่างมาก
มีขนาดเล็กและมีแนวโน้มที่จะต่ำกว่าในหมู่ผู้มีถิ่นที่อยู่
ใน LTC [8] [9].
ในปี 2010 ระบบตรวจสอบ [8] 49 การสุ่ม
ทดลองควบคุม (RCTs) การตรวจสอบประสิทธิภาพ
ของการฟื้นฟูทางกายภาพในถิ่นที่อยู่ผู้สูงอายุใน
LTC โดยเฉพาะการประเมินปัจจัยต่างๆเช่นข้อ จำกัด กิจกรรม
และความแข็งแรงและความสมดุลสำหรับผู้สูงอายุ Thirtythree
ของการทดลองรวมพบว่าผลประโยชน์ที่สำคัญของการ
ฟื้นฟูสมรรถภาพทางร่างกายต่อผลลัพธ์ของการเคลื่อนไหวมีความแข็งแรง
และ ADLs ที่สำคัญการออกกำลังกายเป็นที่ยอมรับของ
ผู้ที่อาศัยอยู่ใน LTC.
ออกกำลังกายส่วนประกอบแทรกแซงใน 46 ของเหล่านี้
49 การทดลอง ในการศึกษา 27 การออกกำลังกายที่ถูกส่งในกลุ่ม
ที่มีอัตราการเข้าร่วมประชุมหมายถึงการออกกำลังกายที่กลุ่มรายงาน
การศึกษาใน 17 เป็น 84%. (ช่วง 71% - 97%)
แต่เพียงสี่ 49 การทดลองได้ดำเนินการใน
การตั้งค่าในสหราชอาณาจักร ขนาดของกลุ่มตัวอย่างโดยรวมเฉลี่ยต่อคลินิก
ทดลองใช้ 74 ผู้ป่วยและมีเพียงเก้าทดลองรวม
ตัวอย่าง≥100 เขียนสรุปว่าขนาดใหญ่
ที่มีการศึกษาติดตามระยะยาวที่ต้องอยู่ในนี้
ประชากร understudied.
อีกระบบตรวจสอบ [6] การตรวจสอบแรงจูงใจ
และอุปสรรคในการทำกิจกรรมที่เก่าแก่ที่สุดในหมู่เก่ากำหนดเป็น
อายุกว่า 80 ปี จาก 44 คุณภาพและเชิงปริมาณ
เอกสารรวม 61 แรงจูงใจและ 59 อุปสรรคในการทำกิจกรรม
ที่ถูกระบุ แม้ว่าการออกแบบมาโดยเฉพาะเพื่อการศึกษา
ผู้ที่มีอายุมากกว่า 80 ปีไม่มี 44 รวมเอกสาร
อธิบายเฉพาะตัวอย่างกว่า 80 ปี;
เน้นการขาดการศึกษาที่ดำเนินการที่เกี่ยวข้องกับผู้ใหญ่
ในกลุ่มอายุนี้ นอกจากนี้เพียงสองของการศึกษา
ที่ได้รับอยู่ใน LTC (สหรัฐอเมริกาและแคนาดา) แต่จาก
ทั้งสองศึกษาปัญหาและอุปสรรคหลักในการออกกำลังกาย
มีสุขภาพหรือความบกพร่องทางร่างกาย [10] แรงจูงใจที่
มักจะรวมประโยชน์ทางกายภาพ / สุขภาพมีน้อย
เจ็บปวดประสบการณ์การออกกำลังกายก่อนหน้านี้และ
องค์ประกอบทางสังคมและการสนับสนุนการมีส่วนร่วมในทางกายภาพ
กิจกรรม [10,11].
รูปแบบที่คล้ายกันของผลประโยชน์ทางกายภาพและทางสังคมของครอบครัว
และการสนับสนุนพนักงานและการใช้ชีวิตก่อนหน้านี้มีการระบุ เป็น
แรงจูงใจในการออกกำลังกายมีส่วนร่วมในระดับคุณภาพ
การศึกษาของประชาชนที่อาศัยอยู่ใน 'ระดับต่ำ' การดูแลที่อยู่อาศัย
ที่มีข้อ จำกัด ด้านสุขภาพรวมทั้งเงื่อนไขทางการแพทย์ที่ผ่านมา
ความเจ็บปวดความกลัวขาดแรงจูงใจและภาวะซึมเศร้าเป็นอุปสรรคในการ
ออกกำลังกาย [12].
เนื่องจากก่อนหน้านี้ การศึกษาระบุอุปสรรค
และแรงจูงใจในการออกกำลังกายที่ได้รับการขนาดเล็กและอยู่ใน
การตั้งค่าชุมชนก็เป็นที่ชัดเจนว่าการวิจัยมากขึ้นเป็นสิ่ง
จำเป็นในการระบุตัวทำนายการเข้าร่วมประชุมในการออกกำลังกายใน
ผู้สูงอายุสถาบัน.
การวิจัยที่มีอยู่ได้มุ่งไปที่อิทธิพลของ
ผู้ป่วยหรือปัจจัยของแต่ละบุคคลดังกล่าว เป็นสุขภาพกาย
ภาวะซึมเศร้าเป็นต้น แต่ปัจจัยสถาบันหรือระดับบ้านอาจ
ยังมีบทบาทในการทำความเข้าใจปัญหาและอุปสรรคและแรงจูงใจ
ในการมีส่วนร่วม.
มีจำนวนของสังคมวิทยาเป็นรุ่น
ที่ให้กรอบในการวิเคราะห์พฤติกรรม
การเปลี่ยนแปลง มักจะคิดว่าครอบคลุมมากที่สุด
รูปแบบบัญชีสำหรับพฤติกรรมการออกกำลังกายในที่มีอายุมากกว่า
ผู้ใหญ่ทฤษฎีองค์ความรู้ทางสังคมที่ผสมผสาน socialecological
รูปแบบคือรูปแบบที่จะเข้าใจความสัมพันธ์
ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคลและสิ่งแวดล้อม
เป็นทฤษฎีพื้นฐานสำหรับการใช้โปรแกรม
การออกกำลังกาย [13] พฤติกรรมที่คิดว่าจะได้รับผลกระทบ
โดยการโต้ตอบและการรบกวนที่อาจเกิดขึ้น
กับตัวแปรเช่นที่กล่าวไว้ข้างต้นและสามารถ
แบ่งออกเป็น intrapersonal, บุคคลสถาบัน /
องค์กรนโยบายสาธารณะและปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม
และมีการเชื่อมโยงอย่างยิ่งที่จะรับรู้ความสามารถของตนเองเช่นบุคคล
ความรู้สึกของความเชื่อมั่น หรือคำพิพากษาในความสามารถของพวกเขาที่จะ
ดำเนินการหรือประสบความสำเร็จเป็นงานที่เฉพาะเจาะจงหรือระดับของ
ประสิทธิภาพ [14-16].
ใช้รูปแบบทางสังคมระบบนิเวศจุดมุ่งหมายของการศึกษาครั้งนี้
คือการกำหนดของแต่ละบุคคลและระดับบ้านพยากรณ์ของ
การเข้าร่วมในการออกกำลังกายกายภาพบำบัดนำ กลุ่มส่ง
ใน LTC ทั่วสหราชอาณาจักร เพื่อให้บรรลุนี้แต่ละ
คลินิกและตัวแปรที่มีถิ่นที่อยู่ทางสังคมและประชากรและ
ลักษณะทางเศรษฐกิจและสังคมของที่อยู่อาศัยและการพยาบาล
ที่อยู่อาศัยมีการระบุและการตรวจสอบแยกต่างหากเพื่อ
ที่จะทำนายพฤติกรรมการออกกำลังกาย (โดยเฉพาะการเข้าร่วมใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นหลัง
อายุประชากรของสหราชอาณาจักร ( UK )
ยังคงเติบโต และ 40 ปี อายุขัย
สำหรับผู้ชายคือ 68 ปี ขณะนี้ได้เพิ่มขึ้นถึง 78 ปี สำหรับ
ผู้หญิงจาก 75 ปี 82 ปี [ 1 ] ในอังกฤษได้คนเดียว
จํานวนคนอายุเกิน 65 มีสองเท่าตั้งแต่
ช่วงต้น 1930 . ตัวเลขเหล่านี้มีศักยภาพที่จะส่งผลกระทบต่อความต้องการสำหรับสถานที่ใน

ดูแลระยะยาว ( LTC )ขณะนี้มี 19 , 000 เปิดเครื่องอังกฤษ
ที่มีความจุของ 441000 สถานที่ ประมาณการความต้องการ
ดูแลที่อยู่อาศัยให้โดย 2020 , ตัวเลขนี้จะสูงขึ้นไป 500000
[ 2 ] .
ความสำคัญของกิจกรรมทางกาย ( PA ) ในนี้เก่า
ประชากรไม่สามารถ underestimated และมีหลักฐานว่า การป้องกันหรือลดดี

ของผลกระทบของ ฝรั่งจ๋า sedentary สามารถมีผลกระทบอย่างมากในทางกายภาพและจิตใจสุขภาพ
[ 3 , 4 ] นี้เป็นสิ่งสำคัญที่ได้รับ
ภาระระดับโลกหลายกฤษณา , ความพิการและความอ่อนแอ
ซึ่งเชื่อมโยงกับความสามารถในการทำงานลดลง ประสิทธิภาพของกิจกรรมประจำวันในการใช้ชีวิต (

adls ) ลดลงสุขภาพคุณภาพชีวิต ต้นทุนสำคัญที่เกี่ยวข้องกับ
และอัตราการตายทั้งบริการด้านสุขภาพ และการดูแลสังคม 3,5,6 [ ] .
วิทยาลัยกีฬาเวชศาสตร์แห่งสหรัฐอเมริกา ( ACSM ) [ 7 ]
แนวทางแนะนำให้ผู้ใหญ่ ( เช่น
ที่มากกว่า 65 ปี ) ควรทำ 30 นาทีของการออกกำลังกายความเข้มปานกลาง
,
หรือกิจกรรม 5 ครั้งต่อสัปดาห์เพื่อก่อให้เกิดประโยชน์ต่อสุขภาพใด ๆ แต่ทั่วโลก
และมากขึ้นโดยเฉพาะใน UK , จํานวนของ
ตอบสนองความต้องการแก่ประชาชนจริง ๆนี้มาก
ขนาดเล็กและมีแนวโน้มที่จะต่ำกว่าในหมู่ผู้ที่อยู่ใน LTC
[ 8 ] [ 9 ] .
ใน 2010 , ความคิดเห็น [ 8 ] 49 อย่างเป็นระบบ (
ควบคุมการทดลอง ( RCTs ) ศึกษาประสิทธิผลของการฟื้นฟูสมรรถภาพทางกายในผู้สูงอายุ

มีถิ่นที่อยู่ในผู้สูงอายุโดยเฉพาะการประเมินปัจจัยเช่นการ จำกัด กิจกรรม
และความแข็งแรงและความสมดุลเพื่อผู้สูงอายุ thirtythree
ของรวมการทดลองพบประโยชน์ของการฟื้นฟูสมรรถภาพ
ผลของการเคลื่อนไหว และแรง
adls . ที่สำคัญ กิจกรรมทางกาย การยอมรับนั้นอยู่ใน LTC
.
การออกกำลังกายคือการแทรกแซงในองค์ประกอบเหล่านี้
49 46 ของการทดลอง 27 การศึกษา , การออกกําลังกาย คือส่งในกลุ่ม
กับอัตราการออกกำลังกายหมายถึงการเข้าร่วมกลุ่มรายงาน
17 การศึกษาเป็น 84 % ( ช่วง 71% ( 97% ) .
แต่เพียงสี่ของการทดลองกับการทดลองใน
UK ตั้ง โดยรวมหมายถึงขนาดตัวอย่างต่อการทดลองทางคลินิก
คือ 74 ผู้ป่วยและเพียงเก้าการทดลองรวม≥
ตัวอย่าง 100 ผู้เขียนสรุปได้ว่า การศึกษาระดับ
ขนาดใหญ่กับระยะยาวตามจำนวนที่ต้องการในนี้
กรุงเทพมหานครประชากร .
อีกทบทวนอย่างเป็นระบบ [ 6 ] ตรวจสอบแรงจูงใจและอุปสรรคของกิจกรรม
ในหมู่ที่เก่าแก่ที่สุดเก่า เช่น
อายุกว่า 80 ปี จาก 44 เชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ
เอกสารทั้งหมดของ 61 และอุปสรรค motivators 59 กิจกรรม
ถูกระบุ แม้ว่าการออกแบบเฉพาะเพื่อการศึกษา
ผู้ที่มีอายุกว่า 80 ปี ไม่มีเอกสาร
44 รวมโดยเฉพาะอธิบายตัวอย่างของกว่า 80 ปี olds ;
เน้นการขาดการศึกษาที่เกี่ยวข้องกับผู้ใหญ่
ในกลุ่มอายุนี้ นอกจากนี้ เพียงสองของการศึกษา
มีพื้นฐานใน LTC ( สหรัฐอเมริกาและแคนาดา ) อย่างไรก็ตาม จาก
สองคนนี้เรียน อุปสรรคหลักเพื่อกิจกรรมทางกายและสุขภาพหรือความบกพร่องทางกายภาพ
[ 10 ] แรงจูงใจ
มักจะรวมผลประโยชน์ทางกายภาพ / สุขภาพ มีความเจ็บปวดน้อยลง
,