newly industrialized economy and to

newly industrialized economy and to the globalized and diversified economy it is today. In tandem with the changing economic landscape, the VTE system evolved in response to the changing manpower needs. The education and train- ing system ensured that graduates from the various educational institutions had the necessary knowledge and skills for the many new jobs that were created in a rapidly growing economy.
Labor-Intensive Economy (1960s–1970s). In the early days of industrialization after Singapore’s independence, the main challenge was to create enough jobs. The high unemployment situation was compounded by the sudden decision of the British government to pull out its naval bases in Singapore. The economic strategy then shifted in 1968 from one of import substitution to one of rapid industrial- ization by attracting foreign investment for export-oriented and labor-intensive manufacturing. From the education and training perspective, the immediate task was to ensure that the workforce had the basic vocational and technical skills to support the labor-intensive manufacturing activities such as ship repair, turn- ing and fitting, sheetmetal working, plumbing, and radio and TV maintenance and repair.
The priority in the 1960s was to expand the educational system, especially primary and secondary education. The first vocational institute, the Singapore Vocational Institute (SVI), was established within the school system in 1964. With the increasing pace of industrialization, there was growing concern about how best to expedite and expand VTE to meet the technical and skilled manpower needs of new emerging industries. The mainstream of education remained largely academic. In 1968, 84 percent of students in schools were enrolled in the academic stream, with only 8 percent in the technical stream, 7 percent in the vocational stream, and 1 percent in the commercial stream (Law 1984).
As a result, the Technical Education Department (TED) was established within the Ministry of Education in 1968 to oversee the development of technical secondary education, industrial training, and technical teacher training. The secondary vocational schools were phased out in favor of vocational institutes. The apprenticeship schemes were transferred from the Ministry of Labor to the TED in 1969. By 1972, there were nine vocational institutes, and the number of graduates increased 10-fold from 324 in 1968 to more than 4,000 (Law 1984).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใหม่อุตสาหกรรมเศรษฐกิจ และเศรษฐกิจโลกา และหลากหลายที่วันนี้ คือการเปลี่ยนแปลงภูมิทัศน์ทางเศรษฐกิจ ระบบ VTE พัฒนาตอบสนองความต้องการกำลังคนเปลี่ยนแปลง การศึกษาและระบบรถไฟกำลังมั่นใจว่า บัณฑิตจากสถาบันการศึกษาต่าง ๆ มีความรู้ที่จำเป็นและทักษะสำหรับงานใหม่มากมายที่สร้างขึ้นในเศรษฐกิจเติบโตอย่างรวดเร็วLabor-Intensive เศรษฐกิจ (1960s – ทศวรรษ 1970) ในยุคแรกของทวีความรุนแรงมากหลังเอกราชของสิงคโปร์ ท้าทายหลักคือการ สร้างงานเพียงพอ สถานการณ์การว่างงานสูงถูกเพิ่ม โดยการตัดสินใจอย่างฉับพลันของรัฐบาลอังกฤษถอนฐานทัพเรือของสิงคโปร์ กลยุทธ์เศรษฐกิจแล้วจากใน 1968 จากทดแทนนำเข้าอย่างใดอย่างหนึ่งหนึ่ง ization อุตสาหกรรมอย่างรวดเร็ว โดยการดึงดูดการลงทุนต่างประเทศสำหรับการผลิตส่งออก และ labor-intensive จากการศึกษาและมุมมองการฝึกอบรม งานทันทีถูกเพื่อ ให้แน่ใจว่า บุคลากรที่มีพื้นฐานทางเทคนิค และอาชีวศึกษาทักษะเพื่อสนับสนุนกิจกรรมการผลิต labor-intensive เช่นซ่อมแซมเรือ กำลังเปิด และเหมาะสม sheetmetal ทำงาน ประปา และวิทยุ และโทรทัศน์การบำรุงรักษา และซ่อมแซมThe priority in the 1960s was to expand the educational system, especially primary and secondary education. The first vocational institute, the Singapore Vocational Institute (SVI), was established within the school system in 1964. With the increasing pace of industrialization, there was growing concern about how best to expedite and expand VTE to meet the technical and skilled manpower needs of new emerging industries. The mainstream of education remained largely academic. In 1968, 84 percent of students in schools were enrolled in the academic stream, with only 8 percent in the technical stream, 7 percent in the vocational stream, and 1 percent in the commercial stream (Law 1984).As a result, the Technical Education Department (TED) was established within the Ministry of Education in 1968 to oversee the development of technical secondary education, industrial training, and technical teacher training. The secondary vocational schools were phased out in favor of vocational institutes. The apprenticeship schemes were transferred from the Ministry of Labor to the TED in 1969. By 1972, there were nine vocational institutes, and the number of graduates increased 10-fold from 324 in 1968 to more than 4,000 (Law 1984).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เศรษฐกิจอุตสาหกรรมใหม่และเศรษฐกิจทั่วโลกและมีความหลากหลายเป็นอยู่ในปัจจุบัน ควบคู่กับการเปลี่ยนแปลงภูมิทัศน์ทางเศรษฐกิจระบบ VTE พัฒนาเพื่อตอบสนองต่อความต้องการกำลังคนที่มีการเปลี่ยนแปลง การศึกษาและระบบการฝึกไอเอ็นจีมั่นใจว่าผู้สำเร็จการศึกษาจากสถาบันการศึกษาต่างๆมีความรู้และทักษะที่จำเป็นสำหรับงานใหม่ ๆ ที่ถูกสร้างขึ้นในภาวะเศรษฐกิจที่เติบโตอย่างรวดเร็ว.
เศรษฐกิจแรงงานเข้มข้น (1960 1970) ในวันแรกของอุตสาหกรรมหลังจากเป็นอิสระของสิงคโปร์ท้าทายหลักคือการสร้างงานมากพอ สถานการณ์การว่างงานสูงได้รับการประกอบการตัดสินใจอย่างฉับพลันของรัฐบาลอังกฤษที่จะดึงออกฐานทัพเรือในสิงคโปร์ กลยุทธ์ทางเศรษฐกิจแล้วขยับตัวขึ้นในปี 1968 จากการทดแทนการนำเข้าให้เป็นหนึ่งในกลุ่มอุตสาหกรรมใน ization อย่างรวดเร็วโดยการดึงดูดการลงทุนจากต่างประเทศเพื่อการส่งออกที่มุ่งเน้นและการผลิตที่ใช้แรงงานเข้มข้น จากมุมมองของการศึกษาและการฝึกอบรมงานทันทีคือเพื่อให้แน่ใจว่าแรงงานมีทักษะวิชาชีพและพื้นฐานทางด้านเทคนิคเพื่อสนับสนุนกิจกรรมการผลิตที่ใช้แรงงานเข้มข้นเช่นการซ่อมแซมเรือ turn- ไอเอ็นจีและเหมาะสมทำงาน sheetmetal, ประปาและวิทยุและ การบำรุงรักษาและการซ่อมแซมทีวี.
มีความสำคัญในปี 1960 คือการขยายระบบการศึกษาโดยเฉพาะระดับประถมศึกษาและมัธยมศึกษา สถาบันอาชีวศึกษาแรกสิงคโปร์สถาบันอาชีวศึกษา (SVI) ก่อตั้งขึ้นในระบบโรงเรียนในปี 1964 กับก้าวที่เพิ่มขึ้นของอุตสาหกรรมมีความกังวลที่เพิ่มขึ้นเกี่ยวกับวิธีการที่ดีที่สุดที่จะเร่งรัดและขยาย VTE เพื่อตอบสนองกำลังคนที่มีทักษะทางด้านเทคนิคและความต้องการของ อุตสาหกรรมที่เกิดขึ้นใหม่ หลักของการศึกษาทางวิชาการส่วนใหญ่ยังคงอยู่ ในปี 1968 ร้อยละ 84 ของนักเรียนในโรงเรียนได้รับการคัดเลือกในกระแสทางวิชาการที่มีเพียงร้อยละ 8 ในกระแสทางเทคนิคร้อยละ 7 ในกระแสอาชีวศึกษาและร้อยละ 1 ในกระแสในเชิงพาณิชย์ (กฎหมาย 1984).
ในฐานะที่เป็นผลทางเทคนิค กรมสามัญศึกษา (TED) ก่อตั้งขึ้นในกระทรวงศึกษาธิการในปี 1968 ในการกำกับดูแลการพัฒนาของการศึกษาระดับมัธยมเทคนิคการฝึกอบรมอุตสาหกรรมและการฝึกอบรมครูทางเทคนิค โรงเรียนอาชีวศึกษารองถูกแบ่งออกในความโปรดปรานของสถาบันการอาชีวศึกษา รูปแบบการฝึกที่ได้รับโอนมาจากกระทรวงแรงงานกับ TED ในปี 1969 โดยปี 1972 มีเก้าสถาบันอาชีวศึกษาและจำนวนของผู้สำเร็จการศึกษาเพิ่มขึ้น 10 เท่าจาก 324 ในปี 1968 จะเพิ่มขึ้นกว่า 4,000 (ที่กฎหมาย 1984)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เศรษฐกิจอุตสาหกรรมใหม่และโลกาภิวัตน์และเศรษฐกิจที่หลากหลายมันในวันนี้ ควบคู่กับการเปลี่ยนแปลงภูมิทัศน์ทางเศรษฐกิจ ระบบฮอร์โมน มีวิวัฒนาการในการตอบสนองการเปลี่ยนแปลงความต้องการกำลังคน .การศึกษาและฝึกอบรมระบบไอเอ็นจีมั่นใจว่าจบจากสถาบันการศึกษาต่าง ๆมีความรู้และทักษะที่จำเป็นสำหรับงานใหม่มากมายที่ถูกสร้างในเศรษฐกิจเติบโตอย่างรวดเร็ว .
แรงงานเศรษฐกิจ ( 1960 - 1970 ) ในวันแรกของอุตสาหกรรมหลังจากที่ความเป็นอิสระของสิงคโปร์ , ความท้าทายหลักของคือการสร้างงานที่เพียงพอสถานการณ์การว่างงานสูงประกอบกับการตัดสินใจฉับพลันของรัฐบาลอังกฤษ เพื่อดึงฐานของเรือในสิงคโปร์ กลยุทธ์ทางเศรษฐกิจแล้ววาดใน 2511 จากหนึ่งในหนึ่งของอุตสาหกรรมทดแทนการนำเข้า เพื่อรับรองเอกสาร - อย่างรวดเร็วโดยดึงดูดการลงทุนต่างประเทศที่มุ่งเน้นการส่งออกและใช้แรงงานในการผลิต จากมุมมองของการศึกษาและการฝึกอบรมงานได้ทันทีเพื่อให้แน่ใจว่าพนักงานมีพื้นฐาน อาชีวศึกษาและเทคนิคการผลิตที่ใช้แรงงานทักษะ เพื่อสนับสนุนกิจกรรมต่างๆ เช่น ซ่อมเรือ เปิด - ing และกระชับ sheetmetal ทำงานตรง วิทยุ และโทรทัศน์ และซ่อมแซมบำรุงรักษา .
ความสำคัญใน 1960 เพื่อขยายระบบการศึกษา โดยเฉพาะการศึกษาระดับประถมศึกษาและมัธยมศึกษา .สถาบันการอาชีวศึกษาก่อน สถาบันการอาชีวศึกษา สิงคโปร์ ( SVI ) , ก่อตั้งขึ้นในระบบโรงเรียนใน 1964 . กับการก้าวของอุตสาหกรรมมีความกังวลเพิ่มขึ้นเกี่ยวกับวิธีการที่ดีที่สุดในการเร่ง และขยายประเทศ เพื่อตอบสนองความต้องการของแรงงานที่มีทักษะทางเทคนิคและอุตสาหกรรมเกิดใหม่ หลักของการศึกษายังคงไปในทางวิชาการ ในปี 1968 ,84 เปอร์เซ็นต์ของนักเรียนในโรงเรียนที่กำลังศึกษาอยู่ในกระแสวิชาการ มีเพียงร้อยละ 8 ในกระแสวิชาการ ร้อยละ 7 ในกระแสอาชีวศึกษา และร้อยละ 1 ในกระแสการค้า ( กฎหมาย 1984 ) .
เป็นผลแผนกการศึกษาทางเทคนิค ( เท็ด ) ก่อตั้งขึ้นภายในกระทรวงศึกษาในปี 1968 เพื่อดูแล การพัฒนาเทคนิคมัธยมศึกษาอุตสาหกรรมการฝึกอบรมและฝึกอบรมครูเทคนิค โรงเรียนมัธยมอาชีวศึกษาแบ่งออกในความโปรดปรานของสถาบันการอาชีวศึกษา การฝึกแบบถูกย้ายจากกระทรวงแรงงานกับเท็ดใน 1969 โดย 1972 มีเก้าสถาบันการอาชีวศึกษาและจำนวนบัณฑิตที่เพิ่มขึ้น 10 เท่าจาก 324 ใน 1968 มากกว่า 4000 ( กฎหมาย 1984 )