The metabolic syndrome (MetS) is de

The metabolic syndrome (MetS) is defined as a cluster of symptoms such as visceral obesity, insulin resistance, elevated blood pressure, and dyslipidemia, associated with increased risk of type 2 diabetes, cardiovascular disease [1], nonalcoholic fatty liver diseases (NAFLD) [2], and some types of cancers [3]. This pathological condition is currently reaching epidemic proportions (Figure 1) and may soon represent the first health issue worldwide in terms of
costs and mortality, even in developing countries. Although multifactorial processes participating are yet to be unraveled,there is a general agreement that the rising prevalence of
MetS is largely due to the increasing incidence of adiposity[4]. Obesity, and in particular abdominal obesity or visceral fat, as well as the MetS has been identified as low-grade and
systemic inflammatory conditions [5, 6], with an imbalance between pro- and anti-inflammatory molecules and elevated serum markers of inflammation [7]. Increased macrophage
infiltration in adipose tissue and possibly liver [8, 9], as well as recruitment of lymphocytes [10] is recognized causes of inflammation and insulin resistance in this context.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กลุ่มอาการเผาผลาญ (MetS) ถูกกำหนดให้เป็นคลัสเตอร์ของอาการเช่นโรคอ้วนอวัยวะภาย ต้านทานอินซูลิน ยกระดับ ความดันโลหิตและไขมัน เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของโรคเบาหวานชนิดที่ 2 โรคหลอดเลือดหัวใจ [1], nonalcoholic โรคตับไขมัน (NAFLD) [2], และบางชนิดของโรคมะเร็ง [3] เงื่อนไขนี้ทางพยาธิวิทยาในปัจจุบันถึงสัดส่วนเรื้อรัง (รูปที่ 1) และเร็ว ๆ นี้อาจแสดงถึงสุขภาพประเด็นแรกทั่วโลกในรูปของต้นทุนและการตาย แม้แต่ในประเทศกำลังพัฒนา แม้ว่ากระบวน multifactorial ร่วมยังจะ unraveled มีข้อตกลงทั่วไปที่ส่วนที่เพิ่มขึ้นMetS เป็นส่วนใหญ่เนื่องจากอุบัติการณ์เพิ่มขึ้นของ adiposity [4] โรค อ้วน และโดยเฉพาะโรค หรือไขมันอวัยวะภาย ตลอดจน MetS มีการระบุเป็นพละ และระบบอักเสบสภาพ [5, 6], มีความไม่สมดุลระหว่าง inflammatory โป และต่อต้านโมเลกุลเครื่องหมายเซรั่มสูงของ [7] Macrophage ที่เพิ่มขึ้นแทรกซึม ในเปลว และจะตับ [8, 9], รวมทั้งสรรหาบุคลากรของ lymphocytes [10] มีการรับรู้สาเหตุของการอักเสบและอินซูลินต้านทานในบริบทนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาวะ metabolic syndrome (เม็ตส์) ถูกกำหนดให้เป็นกลุ่มของอาการต่าง ๆ เช่นโรคอ้วนอวัยวะภายใน, ความต้านทานต่ออินซูลิน, ความดันโลหิตสูงและภาวะไขมันผิดปกติที่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของผู้ป่วยโรคเบาหวานชนิดที่ 2 โรคหัวใจและหลอดเลือด [1], โรคไขมันในตับที่ไม่มีแอลกอฮอล์ (NAFLD) [2] และมะเร็งบางชนิด [3] นี้พยาธิสภาพในปัจจุบันเป็นถึงสัดส่วนการแพร่ระบาด (รูปที่ 1) และเร็ว ๆ นี้อาจจะเป็นปัญหาด้านสุขภาพที่แรกของโลกในแง่ของ
ค่าใช้จ่ายและการเสียชีวิตแม้จะอยู่ในประเทศกำลังพัฒนา แม้ว่ากระบวนการการมีส่วนร่วมจากหลายจะยังไม่ได้รับ unraveled มีความตกลงทั่วไปว่าความชุกเพิ่มขึ้นของ
เม็ตส์เป็นส่วนใหญ่เนื่องจากอุบัติการณ์ที่เพิ่มขึ้นของความอ้วน [4] โรคอ้วนและโดยเฉพาะอย่างยิ่งภาวะอ้วนลงพุงหรือไขมันอวัยวะภายในเช่นเดียวกับเม็ตส์ได้รับการระบุว่าเป็นเกรดต่ำและ
เงื่อนไขการอักเสบของระบบ [5, 6] มีความไม่สมดุลระหว่างโมเลกุลสนับสนุนและต้านการอักเสบและซีรั่มยกระดับของการอักเสบ [7] macrophage เพิ่ม
แทรกซึมในเนื้อเยื่อไขมันและอาจตับ [8, 9] เช่นเดียวกับการรับสมัครงานของเซลล์เม็ดเลือดขาว [10] ได้รับการยอมรับสาเหตุของการอักเสบและความต้านทานต่ออินซูลินในบริบทนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กลุ่มอาการของโรคเมตาบอลิก ( Mets ) หมายถึงกลุ่มของอาการต่างๆ เช่น โรคอ้วน จากภาวะดื้อต่ออินซูลินในเลือดสูง และภาวะไขมันในเลือดผิดปกติ เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของโรคเบาหวานชนิดที่ 2 โรคหัวใจและหลอดเลือด [ 1 ] nonalcoholic ไขมันโรคตับ ( nafld ) [ 2 ] และโรคมะเร็งบางชนิด [ 3 ]ภาพนี้ทางพยาธิวิทยาในปัจจุบันถึงสัดส่วนการแพร่ระบาด ( รูปที่ 1 ) และเร็ว ๆนี้อาจเป็นตัวแทนของแรกปัญหาสุขภาพทั่วโลกในแง่ของ
ต้นทุนและการตาย แม้ในการพัฒนาประเทศ แม้ว่า multifactorial กระบวนการมีส่วนร่วมยังสามารถใช้ได้ มีข้อตกลงว่า ความชุกเพิ่มขึ้นของ
เม็ตส์เป็นส่วนใหญ่เนื่องจากอุบัติการณ์ที่เพิ่มขึ้นของ adiposity [ 4 ]โรคอ้วนในช่องท้องและอวัยวะภายใน โดยเฉพาะโรคอ้วน หรือไขมัน เป็นเม็ตส์ได้รับการระบุว่าเป็นเกรดต่ำ และเงื่อนไขการอักเสบทั่วร่างกาย
[ 5 , 6 ] มีความไม่สมดุลระหว่าง Pro - และเซรั่มโมเลกุลต้านการอักเสบและยกระดับเครื่องหมายของการอักเสบ [ 7 ] เพิ่มแมโครเฟจ
แทรกซึมในเนื้อเยื่อไขมันและอาจตับ [ 8 , 9 ]ตลอดจนการสรรหาของลิมโฟซัยท์ [ 10 ] เป็นที่ยอมรับสาเหตุของการอักเสบและต่อต้านอินซูลิน ในบริบทนี้