Ideology of the Public EducatorsAlt

Ideology of the Public Educators
Although Moseley was at first successful in securing funding for practical scientific
equipment and resources for student experimentation in schools, science did not
become a basic part of the elementary school tradition. Instead 'object lessons' became
commonplace, in which the teacher exhibited a common object, such as a piece of coal,
or its representation, such as a picture of a horse, and then elicited from pupils its
description, definition and properties {Layton, 1973). This was a far cry from the
'science of common things' and the public educator curriculum.
Williams describes a further source of the public educators. This was a group,
drawn from the working classes, who had an impact through adult education by
introducing the elements of the 'the students' choice of subject, the relation of
disciplines to actual contemporary living, and the parity of general discussion with
expert instruction' Williams (1961, page 165).
An early twentieth century proponent of the public educator position is Dewey.
He espoused three inter-related sets of beliefs pertaining to this view. These were, first,
through Pragmatism, the view that all knowledge is tentative and fallible. In this
respect, Dewey was far ahead of his time, for the 'perfectibility of knowledge' was the
orthodoxy of his time. Second, Dewey believed in education for democracy, and in
particular, in the importance of critical
reflective thought [which] is the active, careful and persistent examination
of any belief, or purported form of knowledge, in the light of the grounds
that support it and the further conclusions towards which it tends.
(Stenhouse, 1975, page 89)
Third, Dewey argues that the gap between the child's interests and experiences, and
the different subjects of the curriculum, must be bridged. The child's experience and
culture should provide the foundation for school learning which
takes the child out of his familiar physical environment, hardly more than a
square mile or so in area, into the wide world - yes, and even to the
bounds of the solar system. His little span of personal memory and tradition
is overlaid with the long centuries of the history of all peoples.
(Golby, Greenwald and West, 1977, page 151)
Dewey believes that education should begin with children's interests and culture, and
that it should then build outwards, towards the er.quiring disciplines of the C".miculum
from this foundation.
Thus Dewey was a proponent of the public educator aims. Although simultaneously
a key contributor to the progressive tradition in education, he was also a
critic of it in its over romanticized form (Silberman, 1973), and was deeply committed
to the values of the public educator ideology.
Some powerful statements of the public educator ideology have come frcm postcolonial
countries outside Britain, concerned with social development. One example is
the Tanzanian programme of 'Education for Self-Reliance' initiated by Julius Nyerere,
with the following aims:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อุดมการณ์ของนักการศึกษาสาธารณะ
Moseley แม้ถูกครั้งแรกประสบความสำเร็จในการจัดหาเงินทุนในทางปฏิบัติทางวิทยาศาสตร์
อุปกรณ์และทรัพยากรสำหรับการทดลองนักเรียนในโรงเรียน วิทยาศาสตร์งานไม่
เป็นพื้นฐานส่วนหนึ่งของประเพณีโรงเรียนประถมศึกษา แต่ กลายเป็น 'บทเรียนวัตถุ'
ดาด ๆ ธรรมดา ครูจัดแสดงวัตถุทั่วไป เช่นชิ้นส่วนของถ่านหิน,
หรือของตัว แทน เช่นภาพม้า และ elicited แล้ว จากนักเรียนของ
คำอธิบาย คำนิยาม และคุณสมบัติ {Layton, 1973) คำร้องไกลจาก
'วิทยาศาสตร์สิ่งทั่วไป' แล้วสาธารณะประวัติผู้สอนและหลักสูตร
วิลเลียมส์อธิบายแหล่งเพิ่มเติมของนักการศึกษาสาธารณะ นี้เป็นกลุ่ม,
ออกจากชั้นเรียนการทำงาน ที่มีผลกระทบถึงการศึกษาผู้ใหญ่โดย
แนะนำองค์ประกอบของตัวเลือก 'นักเรียน' ของเรื่อง ความสัมพันธ์
เพื่อชีวิตจริงร่วมสมัย และพาริตี้การสนทนาทั่วไปกับ
คำแนะนำผู้เชี่ยวชาญ ' วิลเลียมส์ (1961 หน้า 165) .
proponent ศตวรรษที่ยี่สิบต้นมีตำแหน่งประวัติผู้สอนและที่สาธารณะคือ Dewey.
เขา espoused สามที่เกี่ยวข้องระหว่างชุดของความเชื่อที่เกี่ยวข้องกับมุมมองนี้ คนเหล่านี้ แรก,
ผ่าน Pragmatism ดูทั้งหมดรู้ว่าไม่แน่นอน และ fallible ใน
เคารพ Dewey ได้ไกลล่วงหน้าของเขา สำหรับ 'perfectibility ความรู้' เป็นการ
orthodoxy เวลา สอง Dewey เชื่อในประชาธิปไตย และในการศึกษา
เฉพาะ ความสำคัญของสำคัญ
คิดสะท้อนแสง [ซึ่ง] เป็นการใช้งาน ความระมัดระวัง และแบบสอบ
ความเชื่อใด ๆ หรือฟอร์มเจตนาความรู้ เหตุผลนี้
ที่สนับสนุนและบทสรุปต่อไปซึ่งจะมีแนวโน้ม
(Stenhouse, 1975 หน้า 89)
3, Dewey จนที่ช่องว่างระหว่างผลประโยชน์ของเด็กและประสบการณ์ และ
วิชาต่าง ๆ ของหลักสูตร ต้องได้ระหว่างกาล ประสบการณ์ของเด็ก และ
วัฒนธรรมควรให้พื้นฐานสำหรับการเรียนรู้ที่โรงเรียน
ใช้ลูกจากเขาคุ้นเคยทางกายภาพสิ่งแวดล้อม ไม่กว่า
ตารางไมล์หรือมากกว่านั้นในพื้นที่ สู่โลกกว้าง - ใช่ และแม้กระทั่งการ
ขอบเขตของระบบสุริยะ เขาน้อยขยายหน่วยความจำส่วนบุคคลและประเพณี
overlaid กับศตวรรษนานประวัติศาสตร์ทุกคน
(Golby, Greenwald and West, 1977, page 151)
Dewey เชื่อว่า การศึกษาควรเริ่มต้น ด้วยเด็กสนใจและวัฒนธรรม และ
ที่มันควรแล้วสร้าง outwards ต่อสาขา er.quiring ของ C ".miculum
จากมูลนิธินี้
Dewey จึงถูก proponent ของวัตถุประสงค์ประวัติผู้สอนและที่สาธารณะ แม้กัน
สนับสนุนคีย์การประเพณีก้าวหน้าในการศึกษา เขายังเป็น
นักวิจารณ์ของมันในมันมากกว่าลี้ลับแบบฟอร์ม (Silberman, 1973), และถูกผูกมัดอย่างลึกซึ้ง
ค่าของประวัติผู้สอนและสาธารณะอุดมการณ์
งบบางอย่างมีประสิทธิภาพของอุดมการณ์ประวัติผู้สอนและที่สาธารณะมาวาท frcm
ประเทศนอกราชอาณาจักร เกี่ยวข้องกับการพัฒนาสังคม ตัวอย่างหนึ่งคือ
โปรแกรม Tanzanian ของ 'ศึกษาพึ่งพาตนเอง' เริ่มต้น โดย Nyerere จูเลีย,
มีจุดมุ่งหมายต่อไปนี้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อุดมการณ์ของการศึกษา
ถึงแม้ว่ามอสลีย์เป็นครั้งแรกที่ประสบความสำเร็จในการรักษาความปลอดภัยเงินทุนสำหรับวิทยาศาสตร์ทางปฏิบัติ
อุปกรณ์และทรัพยากรสำหรับการทดลองของนักเรียนในโรงเรียนวิทยาศาสตร์ไม่ได้
กลายเป็นส่วนหนึ่งพื้นฐานของประเพณีโรงเรียนประถมศึกษา แทน 'บทเรียนวัตถุกลายเป็น
เรื่องธรรมดาในการที่ครูจัดแสดงวัตถุทั่วไปเช่นชิ้นส่วนของถ่านหิน
หรือการเป็นตัวแทนเช่นภาพของม้าและจากนั้นนำออกจากนักเรียนของ
คำอธิบายความหมายและคุณสมบัติ {เลย์ตัน 1973) นี่เป็นหนทางไกลจาก
'วิทยาศาสตร์ของสิ่งที่พบบ่อยและการศึกษาหลักสูตรรัฐ
วิลเลียมส์อธิบายแหล่งที่มาต่อไปของการศึกษาของประชาชน นี่เป็นกลุ่มที่
มาจากการเรียนการทำงานที่มีผลกระทบผ่านการศึกษาผู้ใหญ่โดย
การแนะนำองค์ประกอบของทางเลือก 'นักเรียน' ของเรื่องความสัมพันธ์ระหว่าง
สาขากับการใช้ชีวิตในปัจจุบันที่เกิดขึ้นจริงและความเท่าเทียมกันของการสนทนาทั่วไปที่มี
การเรียนการสอนมีความเชี่ยวชาญ 'วิลเลียมส์ (1961, หน้า 165)
ในช่วงต้นศตวรรษที่ยี่สิบการแสดงของตำแหน่งการศึกษาของประชาชนเป็นดิวอี้
เขาดำเนินการสามชุดระหว่างที่เกี่ยวข้องของความเชื่อที่เกี่ยวข้องกับมุมมองนี้ เหล่านี้เป็นครั้งแรก
ผ่านทางลัทธิปฏิบัตินิยม, มุมมองที่ความรู้ทั้งหมดเป็นเบื้องต้นและทำผิดได้ ในการนี้
เคารพดิวอี้เป็นไกลไปข้างหน้าของเวลาของเขาสำหรับ 'perfectibility ของความรู้' เป็น
ดั้งเดิมของเวลาของเขา ประการที่สองดิวอี้เชื่อว่าในด้านการศึกษาเพื่อประชาธิปไตยและ
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในความสำคัญของความสำคัญ
ที่สะท้อนความคิด [ซึ่ง] คือการตรวจสอบการใช้งานอย่างระมัดระวังและต่อเนื่อง
ของความเชื่อใด ๆ หรือรูปแบบที่อ้างว่าของความรู้ในแง่ของพื้นที่
ที่สนับสนุนมัน และข้อสรุปต่อไปซึ่งก็มีแนวโน้ม
(Stenhouse 1975, หน้า 89)
ประการที่สามดิวอี้ระบุว่าช่องว่างระหว่างผลประโยชน์ของเด็กและประสบการณ์และ
วิชาที่แตกต่างกันของหลักสูตรจะต้องสะพาน ประสบการณ์ของเด็กและ
วัฒนธรรมควรจะให้รากฐานสำหรับการเรียนรู้ในโรงเรียนซึ่ง
จะใช้เวลาเด็กออกมาจากสภาพแวดล้อมทางกายภาพของเขาที่คุ้นเคยแทบจะไม่มากกว่า
หนึ่งตารางไมล์หรือดังนั้นในพื้นที่ลงไปในโลกกว้าง - ใช่, และแม้กระทั่ง
ขอบเขตของระบบสุริยะ . ช่วงเล็ก ๆ น้อย ๆ ของหน่วยความจำส่วนบุคคลและประเพณี
ที่ซ้อนทับกับศตวรรษยาวของประวัติศาสตร์ของทุกคน
(Golby, วาล์ดและเวสต์ 1977, หน้า 151)
ดิวอี้เชื่อว่าการศึกษาควรเริ่มต้นที่มีความสนใจของเด็กและวัฒนธรรมและ
ว่ามันควรจะเป็นแล้ว สร้างออกไปสู่สาขาวิชา er.quiring ของ C ".miculum
จากมูลนิธินี้
ดังนั้นดิวอี้เป็นผู้สนับสนุนของจุดมุ่งหมายการศึกษาของประชาชนได้. พร้อมกันแม้ว่า
สาเหตุสำคัญที่ประเพณีความก้าวหน้าในด้านการศึกษาเขายังเป็น
นักวิจารณ์ของมันอยู่ใน รูปแบบโรแมนติกกว่ามัน (เบอร์แมน, 1973) และเป็นความมุ่งมั่นอย่างมาก
ที่จะคุณค่าของอุดมการณ์การศึกษาของประชาชน
บางส่วนงบที่มีประสิทธิภาพของอุดมการณ์การศึกษาของประชาชนได้มาวรรณคดี FRCM
ประเทศนอกสหราชอาณาจักรที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาสังคม. ตัวอย่างหนึ่งคือ
โปรแกรมแทนซาเนีย ของการศึกษาเพื่อการพึ่งตนเอง 'ริเริ่มโดยจูเลียส Nyerere,
โดยมีวัตถุประสงค์ดังต่อไปนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อุดมการณ์ของประชาชนการศึกษา
แม้ว่าที่ตั้งอยู่ที่แรกที่ประสบความสำเร็จในการรักษาความปลอดภัยการระดมทุนสำหรับอุปกรณ์ทางวิทยาศาสตร์
ในทางปฏิบัติและทรัพยากรสำหรับนักเรียนในโรงเรียนทดลองวิทยาศาสตร์ไม่ได้
เป็นส่วนหนึ่งพื้นฐานของประเพณีของโรงเรียน ประถมศึกษา แทน ' บทเรียน ' กลายเป็น
ธรรมดาในที่ครูจัดแสดงวัตถุทั่วไปเช่นชิ้นส่วนของถ่านหิน ,
หรือการแสดงเช่น รูปม้า แล้ว ได้มาจากลูกศิษย์ของ
อธิบายนิยามและสมบัติ { เลย์ตัน , 1973 ) นี้เป็นหนทางไกลจากสิ่งที่ '
'science ทั่วไปและประชาชนการศึกษาหลักสูตร
วิลเลียมส์อธิบายแหล่งที่มาเพิ่มเติมของนักการศึกษา สาธารณะ นี้คือกลุ่ม
วาดจากการเรียนการทำงาน ที่มีผลกระทบจากการศึกษาผู้ใหญ่โดย
แนะนำองค์ประกอบของ ' นักเรียน ' ทางเลือกของเรื่อง ความสัมพันธ์ของ
สาขาวิชาจริงชีวิตร่วมสมัย และความเท่าเทียมกันของการอภิปรายทั่วไปกับ
สอน ' ผู้เชี่ยวชาญวิลเลียมส์ ( 1961 , หน้า 165 ) .
ช่วงต้นศตวรรษที่ยี่สิบผู้สนับสนุนประชาชนนัก ตำแหน่ง ดิวอี้
เขายอมรับสามอินเตอร์ เกี่ยวข้องกับชุด ความเชื่อที่เกี่ยวข้องกับมุมมองนี้ เหล่านี้เป็นครั้งแรก
ผ่านที่ มุมมองที่ความรู้ทั้งหมดและแน่นอนความผิดพลาด . ในความเคารพนี้
, ดิวอี้อยู่ไกลไปข้างหน้าของเวลาของเขา , ' '
perfectibility ความรู้ดั้งเดิมของเวลาของเขา ประการที่สอง ดิวอี้เชื่อว่าในการศึกษาเพื่อประชาธิปไตยและใน
เฉพาะในความสำคัญของวิกฤต
สะท้อนคิด [ ซึ่ง ] คือ ปราดเปรียว , ระมัดระวังและหมั่นตรวจสอบ
ของความเชื่อหรือเจตนาสร้างความรู้ ในแง่ของลาน
ที่สนับสนุนและข้อสรุปเพิ่มเติมต่อซึ่งมีแนวโน้ม .
( stenhouse , 2518 , หน้า 89 )
3 ดิวอี้ แย้งว่า ช่องว่างระหว่างผลประโยชน์ของเด็กและประสบการณ์และ
วิชาที่แตกต่างกันของหลักสูตรต้อง bridged ของเด็ก ประสบการณ์และ
วัฒนธรรมควรให้รากฐานสำหรับการเรียนรู้ของโรงเรียนซึ่ง
พาเด็กออกไปจากสภาพแวดล้อมทางกายภาพของเขาคุ้นเคย แทบจะมากกว่า
ตารางไมล์หรือดังนั้นในพื้นที่ในโลกกว้างครับ และแม้แต่
ขอบเขตของระบบพลังงานแสงอาทิตย์ ช่วงเล็ก ๆน้อย ๆของหน่วยความจำส่วนบุคคลและประเพณี
ถูกหุ้มด้วยศตวรรษยาวของประวัติศาสตร์ของประชาชน .
( golby กรีนวอลด์และตะวันตก , 2520 , หน้า 151 )
ดิวอี้เชื่อว่า การศึกษาควรเริ่มจากความสนใจของเด็กและวัฒนธรรม
ที่ควรแล้วสร้างร่างต่อ er.quiring วินัยของ c " miculum

ดังนั้นจากมูลนิธินี้ ดิวอี้เป็นผู้สนับสนุนการศึกษาสาธารณะมีจุดมุ่งหมาย แม้ว่าพร้อมกัน
เป็นผู้คีย์ประเพณี ก้าวหน้าในการศึกษา เขายัง
นักวิจารณ์ของมันในกว่าโรแมนติกแบบซิลเบอร์แมน , 1973 ) , และทุ่มเทมุ่งมั่น
กับค่านิยมของประชาชนนักอุดมการณ์
งบบางส่วนที่มีประสิทธิภาพของประชาชนนักอุดมการณ์มา frcm วรรณคดี
ประเทศนอกสหราชอาณาจักร ที่เกี่ยวข้องกับงานพัฒนาสังคม ตัวอย่างหนึ่งคือการศึกษาของแทนซาเนีย )
' ความเชื่อมั่น ' ตัวเองริเริ่มโดยจูเลียส Nyerere
,โดยมีวัตถุประสงค์ดังต่อไปนี้ :