There was still one month left in t

There was still one month left in the year 2095 AD.
Thinking back, this was quite the chaotic year. As he thought over the past year, even Tatsuya couldn't help but fall into a reverie. The terrorists in April, the international criminal organization in August, then came the foreign invaders during October. Even the word "turbulent" should have a limit.
Still, Tatsuya did not possess the leisure to ruminate and reflect over the year gone by. This was hardly because he bore any pessimistic outlook like "there's still one month left, who knows what could happen". Rather, he had a more practical reason before him.
"......Wah-! I still don't understand no matter how many times it's been said!"
"Keep it to yourself! There's no need to holler! Just suck it up!"
"Relax, Leo-kun, Erika-chan......"
No matter if one was a middle school student, high school student, or college student, so long as they were students, this was undoubtedly their most loathed nemesis. The unavoidable obstacle that they were forced to overcome. —The inevitable final exams that were just around the corner.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยังมีหนึ่งเดือนที่เหลือในปี 2095 ADนี้คือค่อนข้างวุ่นวายปีคิดกลับ เขาคิดว่า ผ่านปี ทะสึยะแม้ไม่สามารถช่วย แต่ตกอยู่ในสบาย ผู้ก่อการร้ายในเดือนเมษายน องค์การอาชญากรรมระหว่างประเทศในเดือนสิงหาคม มาบุกรุกต่างประเทศในช่วงเดือนตุลาคมแล้ว แม้คำว่า "ปั่นป่วน" ควรมีขีดจำกัดยังคง ทะสึยะได้ไม่มีผ่อน ruminate และสะท้อนมากกว่า ปีผ่านไปโดย นี่คือไม่ เพราะพระองค์แบก outlook ใด ๆ ในเชิงลบเช่น "มีได้หนึ่งเดือนยังซ้าย ใครรู้สิ่งที่อาจเกิดขึ้น" ค่อนข้าง เขามีเหตุผลปฏิบัติขึ้นก่อนเขา"......วา- ฉันยังไม่เข้าใจไม่ว่ากี่ครั้งแล้วว่า ""เก็บไว้ให้ตัวคุณเอง ไม่จำเป็นต้องตะโกนเรียก เพียงดูดมันขึ้น""ผ่อนคลาย ลีโอ-kun เอะจัง. ... "ไม่ถ้าหนึ่งถูกนักเรียนโรงเรียนมัธยมต้นแบบ นักเรียนมัธยม หรือ ศึกษา ตราบใดที่พวกนักเรียน นี้ได้อย่างไม่ต้องสงสัยของ nemesis loathed มากที่สุด อุปสรรคหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่พวกเขาบังคับให้เอาชนะ ซึ่งหลีกเลี่ยงไม่ได้สุดท้ายข้อสอบที่ใกล้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยังคงมีหนึ่งเดือนที่เหลือในปี 2095 โฆษณา
คิดกลับไป มันค่อนข้างวุ่นวาย ปี เขาคิดว่า ในช่วงที่ผ่านมา แม้ ทัตสึยะไม่สามารถช่วย แต่ตกเข้าสู่ภวังค์ . ผู้ก่อการร้ายในเดือนเมษายน , องค์กรอาชญากรรมระหว่างประเทศในเดือนสิงหาคม จากนั้นก็รุกรานต่างประเทศ ในช่วงเดือนตุลาคม แม้คำว่า " ป่วน " ควรมีขีดจำกัด
ยังคงทัตสึยะไม่ได้มีเวลาว่างที่จะครุ่นคิด และสะท้อนผ่านปีไปแล้วโดย นี้แทบจะไม่ได้ เพราะเขาถือมุมมองในแง่ร้าย เช่น " ยังมีเวลาเหลืออีกหนึ่งเดือน ใครจะรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น " แต่เขามีเหตุผลในทางปฏิบัติมากขึ้นก่อนที่เขา .
" . . . . . . . ว้าว ! ผมก็ยังไม่เข้าใจ ไม่ว่ากี่ครั้งมันก็บอกว่า "
" เก็บไว้กับตัวเอง ไม่ต้องตะโกน !แค่ดูดมันขึ้น !
" พักผ่อน ลีโอคุง เอริกะจัง . . . . . . . "
ไม่ว่าถ้าเป็นนักเรียน ม.ต้น ม.ปลาย หรือ นักศึกษา ตราบใดที่พวกเขาเป็นนักเรียนนี้คือไม่ต้องสงสัย ที่สุดของพวกเขารังเกียจเนเมซิส อุปสรรคที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่พวกเขาถูกบังคับให้เอาชนะ - หลีกเลี่ยงการสอบปลายภาคที่เป็นเพียงรอบมุม .