Farmers’ Coping Adaptive Strategies

Farmers’ Coping Adaptive Strategies towards Drought
Regarding to field visit in the areas where rice severely hit by drought in a villages selected site.
Some farmers decided to plough the paddy fields in October and planted cassava replacing rice
before harvest, while some farmers planted cassava after rice harvest in Kalasin province. On the
other hand, some farmers decided to grow mungbean in the paddy fields after rice harvest in
Nakhonratsima province. The crop cutting study was sampled for cassava in Khummex village
selected site which occupied by lowland rice fields within a toposequence landform. Because of
large variation in water availability among the upper toposequence position, middle position and
lower position, the rainfed lowland rice can be separated into three paddy fields types, namely
upper paddy, medium paddy and lower paddy. In the present study, farmers grew cassava in upper
paddy and medium paddy. The author observed that farmer does not cultivated cassava in lower
paddy. They mentioned that if cassava is grown in the lower paddy they may experience
waterlogging early in pre-rainy season, due to lower paddy located at the bottom toposequence
position. Crop cutting study was done for two farmers sampled (farmer A and B) who grew cassava
in upper paddy and medium paddy in Khummex village. In the recent study, soil in cassava
sampled plots are sandy in texture with low total N, available P, exchangeable K and organic matter
both in upper paddy and medium paddy (Table 5). However, overall views of soil in medium paddy
fields are more fertile than upper paddy (Table 5). Farmer A planted cassava in November after rice
harvest while farmer B planted cassava in October before rice harvest. Cassava was harvested in
June before normal rice planting. Cassava was grown in post-rainy season. Therefore, cassava must
start their growth on residual soil moisture remaining in the soil and supplement with rainfall in
summer season and pre-rainy season. The soil moisture contents were measured at 0-15, 15-30, 30-
45 and 45-60 cm soil depth entire the growing season (Figure 1, 2 and 3). The results showed that
soil moisture content (SMC) at 0-15, 15-30 cm soil depth close to the permanent wilting point
(PWP) value during November to February. However, the SMC at 30-45 and 45-60 cm soil depth
IJERD – International Journal of Environmental and Rural Development (2014) 5-1
Ⓒ ISERD
49
were mostly higher than PWP during the growing season, except their close to PWP in March and
April. In general, SMC in Farmer B’s sampled plots was observed to be higher than Farmer A’s
sampled plots. This was due to Farmer A’s sampled plots being situated at higher toposequence
positions than Farmer B’s sampled plots, even though their classifications were the same as
medium paddy type.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกษตรกรปรับฝรั่งต่อภัยแล้งเกี่ยวกับเขตข้อมูลท่องเที่ยวในพื้นที่ที่ข้าวรุนแรงตี โดยภัยแล้งในหมู่บ้านเลือกไซต์เกษตรกรบางตัดสินใจไถนาข้าวในเดือนตุลาคม และปลูกมันสำปะหลังแทนข้าวก่อนการเก็บเกี่ยว ในขณะที่บางอย่างมันสำปะหลังของเกษตรกรที่ปลูกหลังการเก็บเกี่ยวข้าวในจังหวัดกาฬสินธุ์ ในการอีก เกษตรกรบางส่วนตัดสินใจที่จะปลูกถั่วในนาข้าวหลังการเก็บเกี่ยวข้าวในNakhonratsima จ. การศึกษาตัดพืชเป็นตัวอย่างสำหรับมันสำปะหลังในหมู่บ้าน Khummexเลือกไซต์ที่รองรับข้าวราบภายในธรณีสัณฐาน toposequence เนื่องจากเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่ในน้ำมีอยู่ในตำแหน่งด้านบน toposequence ตำแหน่งกึ่งกลาง และลดตำแหน่ง ข้าวราบ rainfed สามารถแบ่งออกเป็นสามชนิดทุ่ง ได้แก่เปลือกด้านบน กลางนา และนาล่าง ในการศึกษาปัจจุบัน เกษตรกรมันสำปะหลังในด้านบนที่เพิ่มขึ้นข้าวและข้าวเปลือกขนาดกลาง ผู้เขียนสังเกตว่า เกษตรกรไม่ปลูกมันสำปะหลังในล่างข้าวเปลือก พวกเขากล่าวว่า ถ้าเป็นปลูกมันสำปะหลังในนาล่าง พวกเขาอาจมีประสบการณ์waterlogging ในช่วงต้นฤดูฝนก่อน เนื่องจากข้าวเปลือกล่างอยู่ที่ toposequence ล่างตำแหน่ง ทำการศึกษาพืชตัดสองเกษตรกรตัวอย่าง (ชาวนา A และ B) ที่เติบโตมันสำปะหลังเปลือกด้านบนและกลางนาในหมู่บ้าน Khummex ในการศึกษาล่าสุด ในมันสำปะหลังตัวอย่างผืนมีทรายในเนื้อต่ำรวม N, P ว่าง K กำนัล และอินทรีย์ทั้งในเปลือกด้านบนและกลางนา (ตาราง 5) อย่างไรก็ตาม มุมมองโดยรวมของดินในนาปานกลางฟิลด์จะอุดมสมบูรณ์มากขึ้นกว่าข้าวเปลือกด้านบน (ตาราง 5) ชาวนา A ปลูกมันสำปะหลังในเดือนพฤศจิกายนหลังจากข้าวเก็บเกี่ยวในขณะที่ชาวนาบีปลูกมันสำปะหลังในเดือนตุลาคมก่อนการเก็บเกี่ยวข้าว มันสำปะหลังเก็บเกี่ยวผลผลิตมิถุนายนก่อนการปลูกข้าวปกติ มันสำปะหลังที่ปลูกในฤดูฝนหลัง ดังนั้น มันสำปะหลังต้องเริ่มเจริญเติบโตของความชื้นดินตกค้างเหลืออยู่ในดิน และเสริมกับปริมาณน้ำฝนในฤดูร้อนและฤดูฝนล่วงหน้า เนื้อหาความชื้นของดินที่วัดได้ 0-15, 15-30, 30-45 และ 45-60 เซนติเมตรดินความลึกทั้งหมดฤดูกาลเจริญเติบโต (รูปที่ 1, 2 และ 3) ผลลัพธ์พบว่าดินชื้น (SMC) ที่ 0-15, 15-30 ซม.ความลึกดินใกล้กับจุด wilting ถาวรค่า (PWP) ในระหว่างเดือนพฤศจิกายนถึงกุมภาพันธ์ อย่างไรก็ตาม SMC ที่ 30-45 และ 45-60 เซนติเมตรความลึกของดิน IJERD – สมุดนานาชาติของชนบท และสิ่งแวดล้อมพัฒนา (2014) 5-1Ⓒ ISERD49ถูกส่วนใหญ่สูงกว่า PWP ระหว่างฤดูกาลเติบโต ยกเว้นของพวกเขาใกล้ PWP ในเดือนมีนาคม และเมษายน ทั่วไป SMC ในผืนตัวอย่างเกษตรกร B ถูกสังเกตจะสูงกว่าชาวนาของ Aตัวอย่างผืน นี้เกิดจากผืนตัวอย่างเกษตรกรของ A อยู่ที่สูง toposequenceตำแหน่งกว่าชาวนา B ตัวอย่างผืน แม้ว่าการจัดประเภทได้เช่นเดียวกับชนิดข้าวขนาดกลาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกษตรกรเผชิญปัญหาการปรับตัวต่อความแห้งแล้งกลยุทธ์
เกี่ยวกับการมาเยือนในเขตพื้นที่ที่มีข้าวตีอย่างรุนแรงจากภัยแล้งในหมู่บ้านเลือกเว็บไซต์.
เกษตรกรบางส่วนตัดสินใจที่จะไถนาข้าวในเดือนตุลาคมและมันสำปะหลังที่ปลูกแทนข้าว
ก่อนการเก็บเกี่ยวในขณะที่เกษตรกรบางส่วนปลูกมันสำปะหลังหลัง การเก็บเกี่ยวข้าวในจังหวัดกาฬสินธุ์ บน
มืออื่น ๆ ที่เกษตรกรบางส่วนตัดสินใจที่จะเติบโตถั่วเขียวในนาข้าวหลังการเก็บเกี่ยวข้าวใน
จังหวัดจังหวัดนครราชสีมา การศึกษาการปลูกพืชตัดเป็นตัวอย่างสำหรับมันสำปะหลังในหมู่บ้าน Khummex
เลือกเว็บไซต์ที่ถูกครอบครองโดยนาข้าวที่ลุ่มภายในดิน toposequence เนื่องจากการ
เปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่ในการมีน้ำในหมู่ตำแหน่ง toposequence บนตำแหน่งกลางและ
ตำแหน่งที่ต่ำกว่าข้าวที่ลุ่มน้ำฝนสามารถแยกออกเป็นสามประเภทนาข้าวคือ
ข้าวบนข้าวขนาดกลางและต่ำกว่าข้าว ในการศึกษาปัจจุบันเกษตรกรมันสำปะหลังเพิ่มขึ้นในบน
นาข้าวและขนาดกลาง ผู้เขียนตั้งข้อสังเกตว่าเกษตรกรไม่ได้ปลูกมันสำปะหลังในที่ต่ำกว่า
ข้าว พวกเขาบอกว่าถ้ามันสำปะหลังที่ปลูกในนาข้าวที่ต่ำกว่าที่พวกเขาอาจพบ
ขังในช่วงต้นฤดูกาลก่อนที่ฝนตกเนื่องจากข้าวที่ลดลงอยู่ที่ด้านล่าง toposequence
ตำแหน่ง การศึกษาการตัดพืชได้ทำสองเกษตรกรตัวอย่าง (เกษตรกร A และ B) ที่เติบโตมันสำปะหลัง
ในนาข้าวบนและขนาดกลางในหมู่บ้าน Khummex ในการศึกษาที่ผ่านมาในดินมันสำปะหลัง
แปลงตัวอย่างเป็นทรายในเนื้อต่ำปริมาณไนโตรเจนทั้งหมดที่มีอยู่ P, K แลกเปลี่ยนและสารอินทรีย์
ทั้งในนาข้าวบนและกลาง (ตารางที่ 5) แต่มุมมองโดยรวมของดินในนาข้าวกลาง
ทุ่งนาที่มีความอุดมสมบูรณ์มากกว่าข้าวบน (ตารางที่ 5) เกษตรกรปลูกมันสำปะหลังในเดือนพฤศจิกายนหลังจากข้าว
เก็บเกี่ยวในขณะที่เกษตรกรปลูกมันสำปะหลัง B ในเดือนตุลาคมก่อนการเก็บเกี่ยวข้าว มันสำปะหลังที่เก็บเกี่ยวใน
มิถุนายนก่อนปลูกข้าวปกติ มันสำปะหลังที่ปลูกในฤดูฝนการโพสต์ ดังนั้นมันสำปะหลังจะต้อง
เริ่มต้นของพวกเขาในการเจริญเติบโตของความชื้นในดินที่เหลือตกค้างในดินและเสริมด้วยปริมาณน้ำฝนใน
ช่วงฤดูร้อนและฤดูฝนก่อน เนื้อหาความชื้นในดินมีการวัดที่ 0-15, 15-30, 30
45 และ 45-60 ซม. ความลึกของดินทั้งฤดูการเจริญเติบโต (รูปที่ 1, 2 และ 3) ผลการศึกษาพบว่า
ปริมาณความชื้นในดิน (SMC) ที่ 0-15, 15-30 ซม. ความลึกดินใกล้กับจุดที่เหี่ยวแห้งถาวร
(PWP) มูลค่าระหว่างพฤศจิกายน-กุมภาพันธ์ อย่างไรก็ตาม SMC ที่ 30-45 และ 45-60 ซม. ความลึกดิน
IJERD - วารสารนานาชาติของสิ่งแวดล้อมและการพัฒนาชนบท (2014) 5-1
Ⓒ ISERD
49
ส่วนใหญ่สูงกว่า PWP ในช่วงฤดูปลูกยกเว้นใกล้กับพวกเขา PWP มีนาคม และ
เมษายน โดยทั่วไป SMC ในแปลงเกษตรกรตัวอย่างบีพบว่าจะสูงกว่าเกษตรกรของ
แปลงตัวอย่าง นี่คือสาเหตุที่เกษตรกรของแปลงตัวอย่างถูกตั้งอยู่ที่ toposequence สูง
กว่าตำแหน่งที่เกษตรกรขแปลงตัวอย่างแม้ว่าการจำแนกประเภทของพวกเขาเช่นเดียวกับ
ประเภทข้าวกลาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกษตรกรปรับตัวต่อกลวิธีการเผชิญปัญหาภัยแล้ง
เกี่ยวกับศึกษาดูงานในพื้นที่ที่ข้าวตีอย่างรุนแรงจากภัยแล้งในหมู่บ้านเลือกไซต์ .
เกษตรกรบางคนตัดสินใจไถและปลูกมันสำปะหลัง นาข้าวในเดือนตุลาคมแทนข้าว
ก่อนเก็บเกี่ยว ในขณะที่เกษตรกรที่ปลูกมันสำปะหลังหลังเก็บเกี่ยวข้าวในบางจังหวัด กาฬสินธุ์ บน
มืออื่น ๆบางเกษตรกรตัดสินใจปลูกถั่วเขียวในนาข้าวหลังเก็บเกี่ยวข้าวในจังหวัดนครราชสีม
. ตัด ตัด ศึกษาตัวอย่างสำหรับมันสำปะหลังใน khummex หมู่บ้าน
เลือกเว็บไซต์ที่ถูกครอบครองโดย ข้าวนาสวนภายในพื้นที่เขตอุทยานแห่งชาติ . เพราะการเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่ในน้ำไปใช้ในหมู่
ตำแหน่งอุทยานแห่งชาติบนตำแหน่งกลางและ
ตำแหน่งล่างโดยข้าวนาน้ำฝนที่สามารถแยกออกเป็นสามประเภทนาข้าว คือ
บนข้าวเปลือก , ข้าวเปลือก ข้าวเปลือก ปานกลาง และต่ำ ในการศึกษาปัจจุบันเกษตรกรปลูกมันสำปะหลังในนาและข้าวบน
) ผู้เขียนสังเกตว่า เกษตรกรที่ปลูกมันสำปะหลังในนาไม่ลด

พวกเขากล่าวว่าถ้ามันสำปะหลังปลูกในนาข้าวลดลงพวกเขาอาจพบ
น้ำขังในช่วงต้นก่อนฤดูฝนจากราคาข้าวเปลือกอยู่ที่ตำแหน่งอุทยานแห่งชาติ
ด้านล่าง พืช การศึกษาสำหรับสองตัวอย่างเกษตรกร ( ชาวนา A และ B ) ที่ปลูกมันสำปะหลังในนาและข้าวบน
khummex กลางหมู่บ้าน ในการศึกษาล่าสุด ดินในแปลงมันสำปะหลัง
ตัวอย่างเป็นดินทรายในเนื้อต่ำ ไนโตรเจน ฟอสฟอรัส และโพแทสเซียม อินทรีย์วัตถุแลกเปลี่ยนทั้งในนาข้าวและ
บนกลางข้าวเปลือก ( ตารางที่ 5 ) อย่างไรก็ตามมุมมองโดยรวมของดิน ในกลางข้าวเปลือก
เขตอุดมสมบูรณ์มากกว่าบนข้าวเปลือก ( ตารางที่ 5 ) ชาวนาผู้ปลูกมันสำปะหลังในเดือนพฤศจิกายน หลังจากเก็บเกี่ยวข้าว ขณะที่เกษตรกรปลูกมันสำปะหลัง
b ในเดือนตุลาคมก่อนเก็บเกี่ยวข้าว เก็บเกี่ยวผลผลิตมันสำปะหลังใน
จูนก่อนปกติปลูกข้าว . มันสำปะหลังที่ปลูกในฤดูฝน ดังนั้น มันสำปะหลังต้อง
เริ่มต้นการเจริญเติบโตของพวกเขาในดินความชื้นตกค้างอยู่ในดิน และเสริมด้วยน้ำฝนในฤดูกาลก่อน
ฤดูร้อนและฤดูฝน วัดความชื้นดินที่ 0-15 , 15-30 , 30 - 45 45-60 ซม. ความลึกดิน
ทั้งฤดูปลูก ( รูปที่ 1 , 2 และ 3 ) ผลการศึกษาพบว่า
ดิน ความชื้นในดินที่ระดับความลึก 0-15 15-30 ซม. ใกล้จุดเหี่ยวถาวร
( PWP ) ค่าในช่วงเดือนพฤศจิกายนถึงกุมภาพันธ์ อย่างไรก็ตาม มาตรการที่ 45-60 ซม. และดิน– 30-45 ijerd ความลึก
วารสารสิ่งแวดล้อมและการพัฒนาชนบท ( 2014 ) 5-1 iserd


Ⓒ 49 ส่วนใหญ่สูงกว่า PWP ในระหว่างฤดูกาลเติบโต ยกเว้นของพวกเขาใกล้ PWP ในเดือนมีนาคม และเมษายน
. ในทั่วไป , SMC ในฟาร์มตัวอย่าง แปลง B ซึ่งจะสูงกว่าของชาวนาเป็น
/ แปลงเนื่องจากชาวนาเป็นแปลงตัวอย่างถูกตั้งอยู่ที่อุทยานแห่งชาติ
ตำแหน่งที่สูงกว่าชาวนา B / แปลง แม้ว่าเรื่องของพวกเขาเช่นเดียวกับประเภทนา

)