There’s a long-running argument abo

There’s a long-running argument about whether design can be objectively called “good”. But what are we judging? We tend not to distinguish between the types of design that are highly objective and the types of design that are highly subjective. E.g., marketing and branding design has a high degree of subjectivity to it. When designing a brand, a professional designer may advise the client on design fundamentals like color and form, but ultimately the design cannot be successful if the client doesn’t feel good about it. Conversely, designing a usable user interface is much more objective: patterns exist, solutions can be tested, and we can often state with a high degree of confidence that one solution is (objectively) better than another.

This is a problem. Even among professionals, we tend not to distinguish between different types of design when discussing work. More importantly, when scoping design work, we confuse the meaning of “done” across various types of design. Designing a new logo and brand? It makes sense to plan for several iterations of client approval. Designing a signup form? “Done” can simply mean “a user can complete their goal”. To subject this to the approval of a non-designer client is akin to demanding client approval from your dentist or surgeon. When the stakes are high it may be prudent to seek a second opinion, but it’s ill-advised to say “I just don’t like your diagnosis. Can you come back to me with three alternatives by next week?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีอาร์กิวเมนต์รันเป็นเวลานานเกี่ยวกับว่าการออกแบบสามารถเป็นกลางเรียก "ดี" แต่สิ่งที่เราจะตัดสิน เราจะไม่แยกระหว่างชนิดของการออกแบบที่สูงวัตถุประสงค์และชนิดของการออกแบบที่อยู่สูงด้วย เช่น การออกแบบการตลาด และสร้างแบรนด์มี subjectivity ได้ในระดับสูง เมื่อแบรนด์ออกแบบ นักออกแบบมืออาชีพอาจแนะนำลูกค้าบนพื้นฐานของการออกแบบเช่นสีและแบบฟอร์ม แต่ในที่สุด การออกแบบไม่สำเร็จถ้าไคลเอ็นต์ไม่ได้รู้สึกดีเลย ในทางกลับกัน การออกแบบอินเตอร์เฟซผู้ใช้สามารถใช้งานได้เป็นวัตถุประสงค์มาก: รูปแบบมีอยู่ สามารถทดสอบวิธีแก้ไข และเราสามารถรัฐมักจะมีระดับสูงของความเชื่อมั่นว่า วิธีการแก้ไขปัญหา (เป็นกลาง) ดีกว่าอีกด้วยนี่คือปัญหา แม้ในหมู่ผู้เชี่ยวชาญ เราจะไม่แยกระหว่างชนิดของการออกแบบเมื่อพูดถึงงานด้วย สำคัญ เมื่อ scoping งานออกแบบ เราสับสนความหมายของการ "ทำ" ชนิดต่าง ๆ ที่ออกแบบ ออกแบบโลโก้ใหม่และแบรนด์ มันทำให้รู้สึกการวางแผนสำหรับไคลเอ็นต์อนุมัติหลายซ้ำ ออกแบบฟอร์มลงทะเบียน "ทำ" สามารถก็หมายถึง "ผู้ใช้สามารถทำเป้าหมายของพวกเขา" การเรื่องนี้การอนุมัติของลูกค้าออกเรียกลูกค้าอนุมัติจากทันตแพทย์หรือแพทย์ของคุณ เมื่อเดิมพันสูง อาจจะระมัดระวังในการแสวงหาความเห็นสอง แต่ก็ ill-advised ว่า "แค่ไม่ชอบการวินิจฉัย สามารถคุณกลับมาฉัน ด้วยทางเลือกที่สาม โดยในสัปดาห์ถัดไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีปัญหาเกี่ยวกับการโต้แย้งว่าสามารถออกแบบวัตถุเรียกว่า " ดี " แต่สิ่งที่เราตัดสิน ? เรามักไม่แยกความแตกต่างระหว่างชนิดของการออกแบบที่มีวัตถุประสงค์สูงและชนิดของการออกแบบที่เป็นในเชิงอัตวิสัย เช่นการตลาดและการสร้างตราสินค้าออกแบบได้ระดับสูงของวิชานั้น เมื่อออกแบบแบรนด์นักออกแบบมืออาชีพจะแนะนำลูกค้าในการออกแบบพื้นฐาน เช่น สีและรูปแบบ แต่ในที่สุดก็ไม่สามารถออกได้สำเร็จ ถ้าลูกค้าจะไม่รู้สึกดีเกี่ยวกับมัน ในทางกลับกัน การออกแบบส่วนติดต่อผู้ใช้ที่ใช้งานมากขึ้นวัตถุประสงค์ รูปแบบมีโซลูชั่นที่สามารถทดสอบ และเรามักจะสามารถรัฐกับระดับสูงของความเชื่อมั่นว่าแนวทางหนึ่งคือ ( อคติ ) ดีกว่าอีกนี้คือปัญหา แม้แต่ในหมู่ผู้เชี่ยวชาญ เรามักไม่แยกแยะระหว่างประเภทที่แตกต่างกันของการออกแบบ เมื่อพูดถึงเรื่องงาน ที่สำคัญ เมื่อสำรวจงานออกแบบ เราสับสนความหมายของคำว่า " เสร็จ " ในประเภทต่าง ๆ ของการออกแบบ ออกแบบโลโก้ใหม่และแบรนด์ มันทำให้รู้สึกที่จะวางแผนหลายรอบการอนุมัติลูกค้า ออกแบบแบบฟอร์มสมัครสมาชิก ? " เสร็จ " สามารถหมายถึง " ผู้ใช้สามารถบรรลุเป้าหมายของพวกเขา " เรื่องนี้จะได้รับการอนุมัติจากลูกค้าไม่ออกแบบคล้ายกับความต้องการลูกค้าได้รับการอนุมัติจาก ทันตแพทย์หรือแพทย์ของคุณ เมื่อ stakes จะสูง มันอาจจะฉลาดที่จะแสวงหาความเห็นที่สอง แต่มันไม่ควรที่จะพูดว่า " ฉันแค่ไม่ชอบการวินิจฉัยของคุณ คุณจะกลับมาหาฉันกับ 3 ทางเลือก โดยในสัปดาห์หน้า