When I was 12 years old, my parents

When I was 12 years old, my parents took me and my younger brother to visit my aunt at Malaysia. I and my younger brother were very excited because it was the first time that we went to Malaysia by a plane. When the plane was landing at , I and my younger brother was absolutely amazed. We looked around ways, but we did not look at our parents, so we separated from our parents and we got lost. We did not know where we were. We tried to find our parents and Thai sign boards, but we could not see them. We saw only English sign boards, so we were very nervous, and we were crying at a bench beside a public relation counter. Fortunately, one airport employee walked straight to us, and he asked us about our problem. We tried to tell him, but we could not speak English, so he guessed that we got lost, and he took us to the public relation counter. a publicist announced to find our parents, and our parents walked straight toward to us as soon as they heard. When our parents came to us, we were really delighted. This situation was a challenging experience that I never met it before, so I will remember it forever.
เราพลัดพรากกับพ่อแม่

สิบสอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อผมอายุ 12 ปีพ่อแม่ของฉันเอาฉันและน้องชายของฉันไปเยี่ยมป้าของฉันที่มาเลเซีย ฉันและน้องชายของฉันก็ตื่นเต้นมากเพราะมันเป็นครั้งแรกที่เราไปมาเลเซียโดยเครื่องบิน เมื่อเครื่องบินลงจอดที่ฉันและน้องชายของฉันก็ต้องประหลาดใจอย่างแน่นอน เรามองไปรอบ ๆ แต่เราไม่ได้มองไปที่พ่อแม่ของเราดังนั้นเราจึงแยกออกจากพ่อแม่ของเราและเราได้หายไปเราไม่ทราบว่าเราอยู่ที่ไหน เราพยายามที่จะหาพ่อแม่และแผงสัญญาณไทยของเรา แต่เราไม่สามารถมองเห็นพวกเขา เราเห็นป้ายภาษาอังกฤษเท่านั้นดังนั้นเราประสาทมากและเราก็ร้องไห้ที่ม้านั่งข้างเคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ โชคดีที่พนักงานสนามบินหนึ่งเดินตรงไปที่เราและเขาถามเราเกี่ยวกับปัญหาของเรา เราพยายามที่จะบอกเขา แต่เราไม่สามารถพูดภาษาอังกฤษดังนั้นเขาจึงเดาได้ว่าเราได้หายไปและเขาก็พาเราไปที่เคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ ประชาสัมพันธ์ประกาศหาพ่อแม่ของเราและพ่อแม่ของเราเดินไปตรงมาให้เราทันทีที่พวกเขาได้ยิน เมื่อพ่อแม่ของเรามาให้เราเรามีความยินดีจริงๆ สถานการณ์เช่นนี้เป็นประสบการณ์ที่ท้าทายที่ฉันไม่เคยพบมาก่อนดังนั้นฉันจะจำมันตลอดไป.
เราพลัดพรากกับพ่อแม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่ออายุ 12 ปี พ่อแม่ของฉันเอาฉันและน้องชายของฉันไปเยี่ยมคุณป้าที่มาเลเซีย ฉันและน้องชายของฉันก็ตื่นเต้นมาก เพราะมันเป็นครั้งแรกที่เราได้ไปมาเลเซีย โดยเครื่องบิน เมื่อเครื่องบินถูกเชื่อมโยงไปถึงที่ ผมและน้องชายของฉันได้อย่างประหลาด เรามองรอบ ๆ วิธี แต่เราไม่ได้ดูที่พ่อแม่ของเรา เพื่อให้เราแยกจากพ่อแม่ของเรา และเราได้สูญเสีย เราไม่รู้ที่เราไม่ เราพยายามหาพ่อแม่และกระดานเครื่องไทยของเรา แต่เราไม่สามารถเห็น เราเห็นเพียงเครื่องหมายภาษาอังกฤษกระดาน เพื่อให้เราได้มากประสาท และเราก็ร้องไห้ที่ม้านั่งข้างเคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ โชคดี พนักงานสนามบินหนึ่งเดินตรงไปเรา และเขาถามเราเกี่ยวกับปัญหาของเรา เราพยายามบอก แต่เราไม่สามารถพูดภาษาอังกฤษ เพื่อให้เขาเดาว่า เราได้สูญเสีย และเขาก็พาเราไปที่เคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ publicist ที่ประกาศหาพ่อแม่ของเรา และครอบครัวของเราเดินตรงไปทางเราทันทีที่พวกเขาได้ยิน เมื่อพ่อแม่ของเรามาให้เรา เรามีความยินดีมาก สถานการณ์นี้เป็นประสบการณ์ท้าทายว่า ฉันไม่เคยพบมาก่อน เพื่อฉันจะจำมันตลอดไป.
เราพลัดพรากกับพ่อแม่

สิบสอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อฉันเป็น 12 ปีบิดามารดาของผมเคยพาผมและน้องชายของฉันเพื่อเที่ยวชมคุณป้าที่มาเลเซีย ผมและน้องชายของผมก็รู้สึกตื่นเต้นมากเพราะเป็นครั้งแรกที่เราไปยังประเทศมาเลเซียโดยเครื่องบินที่ เมื่อเครื่องบินที่มีการลงจอดที่ผมและน้องชายของฉันประหลาดใจอย่างแท้จริง เรามองไปรอบๆวิธีแต่เราไม่ได้มองที่พ่อแม่ของเราดังนั้นเราแยกออกจากพ่อแม่ของเราและเราก็หายไปเราไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหนเราก็ เราพยายามที่จะได้พบกับคุณพ่อคุณแม่ของเราและบอร์ดลงชื่อเข้าใช้ไทยแต่เราไม่สามารถดูได้ เราได้เห็นเฉพาะ ภาษาอังกฤษ ลงชื่อเข้าใช้บอร์ดเราก็กลัวเป็นอย่างมากและเราก็ร้องไห้ที่ม้านั่งที่อยู่ด้านข้างเคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ที่ อย่างไรก็ตามพนักงานของสนามบินเดินตรงไปกับเราและเขาถามเราเกี่ยวกับปัญหาของเรา เราพยายามที่จะบอกให้เขาแต่เราก็ไม่ได้พูด ภาษาอังกฤษดังนั้นเขาก็เดาได้ว่าเราได้สูญหายไปและเขาเราก็ยังปราบปรามประชาชนที่ได้ผู้เขียนเรื่องปัญหาประจำวันที่ประกาศเพื่อค้นหาพ่อแม่ของเราและคุณพ่อคุณแม่ของเราเดินไปเดินมาตรงไปทางเราทันทีที่ได้ยินเสียง เมื่อคุณพ่อคุณแม่ของเรามาอยู่กับเราเรามีความยินดีอย่างแท้จริง สถานการณ์นี้เป็นประสบการณ์ที่ท้าทายที่ผมไม่เคยพบมาก่อนดังนั้นผมจะจำไว้ตลอดไป.
เราพลัดพรากกับพ่อแม่

สิบสอง