Papaya fruit is a source of nutrien

Papaya fruit is a source of nutrients such as provitamin A carotenoids, vitamin C, folate and dietary fiber. Papaya skin, pulp and seeds also contain a variety of phytochemicals, including lycopene and polyphenols. In preliminary research, danielone, a phytoalexin found in papaya fruit, showed antifungal activity against Colletotrichum gloesporioides, a pathogenic fungus of papaya.[14]

The ripe fruit of the papaya is usually eaten raw, without skin or seeds. The unripe green fruit can be eaten cooked, usually in curries, salads, and stews. Green papaya is used in Southeast Asian cooking, both raw and cooked.[15] In Thai cuisine, papaya is used to make Thai salads such as som tam and Thai curries such as kaeng som when still not fully ripe. In Indonesian cuisine, the unripe green fruits and young leaves are boiled for use as part of lalab salad, while the flower buds are sautéed and stir-fried with chillies and green tomatoes as Minahasan papaya flower vegetable dish. Papayas have a relatively high amount of pectin, which can be used to make jellies. The smell of ripe, fresh papaya flesh can strike some people as unpleasant.

The black seeds of the papaya are edible and have a sharp, spicy taste. They are sometimes ground and used as a substitute for black pepper.

In some parts of Asia, the young leaves of the papaya are steamed and eaten like spinach

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มะละกอผลไม้เป็นแหล่งที่มาของสารอาหารเช่นโปรวิตามินเอ carotenoids, วิตามินซีโฟเลตและใยอาหาร มะละกอผิวเยื่อและเมล็ดยังมีความหลากหลายของสารอาหารจากพืชรวมทั้งไลโคปีนและโพลีฟีน ในการวิจัยเบื้องต้น danielone, phytoalexin ที่พบในผลไม้มะละกอ, มีฤทธิ์ต้านเชื้อรากับ gloesporioides Colletotrichum, เชื้อราที่ทำให้เกิดโรคของมะละกอ. [14]

ผลไม้สุกของมะละกอมักจะรับประทานดิบโดยไม่ต้องผิวหรือเมล็ด ผลไม้สีเขียวสุกสามารถรับประทานสุกมักจะอยู่ในแกงสลัดและต้ม มะละกอสีเขียวถูกนำมาใช้ในการปรุงอาหารเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ทั้งดิบและสุก. [15] ในอาหารไทยมะละกอใช้ในการทำสลัดไทยเช่นต๋ำส้มและแกงไทยเช่นแก่งส้มเมื่อยังไม่สุกเต็มที่ ในอาหารอินโดนีเซียผลไม้สีเขียวสุกและใบอ่อนต้มเพื่อใช้เป็นส่วนหนึ่งของสลัด lalab ในขณะที่ดอกตูมจะผัดและผัดพริกและมะเขือเทศสีเขียวเป็นมะละกอ minahasan จานผักดอก มะละกอมีจำนวนที่ค่อนข้างสูงของเพคตินซึ่งสามารถใช้ในการทำเยลลี่ กลิ่นของสุกเนื้อมะละกอสดสามารถนัดหยุดงานบางคนที่ไม่เป็นที่พอใจ.

เมล็ดสีดำของมะละกอจะกินได้และมีความคมชัดรสชาติเผ็ด พวกเขาเป็นบางครั้งพื้นดินและนำมาใช้แทนพริกไทยดำ.

ในบางส่วนของเอเชียใบอ่อนของมะละกอนึ่งและกินเช่นผักขม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มะละกอผลไม้เป็นแหล่งของสารอาหารเช่น provitamin A carotenoids วิตามินซี โฟเลต และใยอาหาร มะละกอผิว เยื่อ และเมล็ดยังประกอบด้วยหลากหลาย phytochemicals, lycopene และโพลีฟีน ในการวิจัยเบื้องต้น danielone, phytoalexin ที่พบในผลไม้มะละกอ พบกิจกรรมต้านเชื้อรา Colletotrichum gloesporioides เชื้อราอุบัติของมะละกอกับ[14]

ผลสุกของมะละกอมักจะรับประทานดิบ โดยผิวหรือเมล็ดพืช โยเกิร์ตกับผลไม้สีเขียวสามารถรับประทานสุก มักจะอยู่ในแกงกะหรี่ สลัด และสตูว์ซึ่งช่วยคลาย มะละกอสีเขียวใช้ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่ทำอาหาร วัตถุดิบ และสุก[15] ในอาหาร มะละกอใช้ทำสลัดไทยเช่นทัมส้ม และอาหารไทยเช่นแกงส้มเมื่อยังไม่ครบสุก ในอาหารอินโดนีเซีย โยเกิร์ตกับผลไม้สีเขียวและใบอ่อนจะต้มสำหรับใช้เป็นส่วนหนึ่งของ lalab สลัด ในขณะดอกไม้อาหาร ผัด และผัดเผ็ดและมะเขือเทศสีเขียวเป็นอาหารจานผักดอกไม้มะละกอ Minahasan Papayas มีจำนวนเพกทิน ซึ่งสามารถใช้ทำ jellies ค่อนข้างสูง กลิ่นของเนื้อมะละกอสุก สดสามารถตีบางคนเป็นไม่ได้

เมล็ดสีดำของมะละกอมีกิน และมีรสเผ็ด คม บางครั้งมีพื้นดิน และใช้ทดแทนสำหรับพริกไทย

ในบางส่วนของเอเชีย ใบอ่อนของมะละกอจะนึ่ง และกินเช่นผักโขม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลไม้มะละกอเป็นแหล่งของสารอาหารเช่น provitamin ที่สารแคโรวิตามิน C ,สารโฟเลทและเส้นใยอาหาร เมล็ดพันธุ์พืชและออกจากโถแยกกากผลไม้ผิวมะละกอยังมีความหลากหลายของพืชผักผลไม้รวมถึง polyphenols และสาร ในการวิจัยเบื้องต้น danielone phytoalexin ที่พบในผลมะละกอมีกิจกรรม antifungal กับ gloesporioides colletotrichum เห็ดหูหนู pathogenic ของมะละกอ.[ 14 ]

ผลไม้สุกงอมของมะละกอที่มีกินไม่มีเมล็ดพันธุ์ดิบหรือผิวโดยปกติแล้ว ผลดิบสีเขียวที่สามารถกินอาหารปรุงสุกโดยปกติแล้วในการต้มในน้ำแกงและสลัดราดก๋วยเตี๋ยว มะละกอสีเขียวจะใช้ในการประกอบอาหารเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และอาหารที่ปรุงสุกแล้วทั้ง.[ 15 ]ในการปรุงอาหารไทยมะละกอดิบจะใช้ในการทำให้สลัดไทยเช่นโสมไทย TAM และแกงเช่นโสมแก่งเมื่อยังไม่สุกงอมเต็มที่ ในการปรุงอาหารตามแบบอินโดนีเซียผลไม้สีเขียวดิบและยังมีต้มเพื่อใช้เป็นส่วนหนึ่งของสลัด lalab ในขณะที่ดอกไม้ตูมที่มีเก๋ๆและคนให้เข้ากันผัดกับมะเขือเทศพริกชี้ฟ้าและสีเขียวเป็นอาหารจานผักมะละกอ minahasan ดอกไม้ มะละกอมีจำนวนเงินค่อนข้างสูงของธาตุวุ้นซึ่งสามารถใช้ในการทำให้หอนเม่นแมงกะพรุน มีกลิ่นหอมของเนื้อมะละกอสดสุกสามารถเตะคนบางคนที่ไม่พึงประสงค์.

เมล็ดพันธุ์สีดำของมะละกอที่มีสำหรับ บริโภค ได้และมีรสชาติเผ็ดมีความคม ห้องพักมีพื้นและใช้เป็นอุปกรณ์ที่ใช้แทนเพื่อให้พริกหยวกสีดำบางครั้ง.

ในบางส่วนของเอเชียใบหนุ่มของมะละกอที่มีนึ่งและรับประทานเช่นผักโขม