The case made by the authors of the

The case made by the authors of the cited studies is simple: people who eat junk food suffer from more severe health issues than their vegetable-eating counterparts. According to The Economist, annual medical costs of an obese person are $700 greater than those of a thin person. However, those additional costs are not entirely borne by the obese.

These studies suggest that levying taxes on junk food would redirect the costs to exactly those whose consumption patterns are causing the national healthcare bill to rise. Such taxes, these economists argue, would internalize the negative externalities imposed by the obese on the rest of the society, generate additional money for the healthcare system, and even provide an incentive for consumers to live healthier lives.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กรณีที่ทำโดยผู้เขียนของการศึกษาอ้างเป็นเรื่องง่าย: คนที่กินอาหารขยะทุกข์ทรมานจากปัญหาสุขภาพที่รุนแรงมากขึ้นกว่าผักกินของพวกเขา ตามที่นักเศรษฐศาสตร์, ค่าใช้จ่ายทางการแพทย์ประจำปีของคนที่เป็นโรคอ้วนมากขึ้น $ 700 กว่าคนผอม แต่ค่าใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้นเหล่านี้จะไม่ตกเป็นภาระทั้งหมดโดยโรคอ้วน. การศึกษาเหล่านี้ชี้ให้เห็นว่าการจัดเก็บภาษีที่เก็บจากอาหารขยะจะเปลี่ยนเส้นทางค่าใช้จ่ายในการว่าผู้ที่มีรูปแบบการบริโภคจะก่อให้เกิดการเรียกเก็บเงินการดูแลสุขภาพแห่งชาติจะเพิ่มขึ้น ภาษีดังกล่าวนักเศรษฐศาสตร์เหล่านี้ยืนยันจะ internalize กระทบภายนอกเชิงลบที่กำหนดโดยโรคอ้วนในส่วนที่เหลือของสังคมที่สร้างเงินเพิ่มเติมสำหรับระบบการดูแลสุขภาพและแม้กระทั่งการให้แรงจูงใจสำหรับผู้บริโภคเพื่อชีวิตที่มีสุขภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คดีที่ทำโดยผู้เขียนของอ้างการศึกษาเป็นเรื่องง่าย : ผู้ที่กินอาหารขยะทุกข์ทรมานจากปัญหาสุขภาพที่รุนแรงมากขึ้นกว่าการบริโภคผักของพวกเขา counterparts ตามที่นักเศรษฐศาสตร์ , ค่าใช้จ่ายทางการแพทย์ประจำปีของคนอ้วนเป็น 700 บาท สูงกว่าของคนผอม อย่างไรก็ตาม บรรดาค่าใช้จ่ายเพิ่มเติมไม่ทั้งหมดที่เกิดจากการเป็นโรคอ้วน

การศึกษานี้แสดงให้เห็นว่า levying ภาษีอาหารขยะจะเปลี่ยนเส้นทางต้นทุนตรง ที่มีรูปแบบการก่อให้เกิดบิลสุขภาพแห่งชาติเพิ่มขึ้น ภาษีดังกล่าวนักเศรษฐศาสตร์เหล่านี้เถียงจะ internalize ลบผลกระทบภายนอก กําหนดโดย ตุ๊ในส่วนที่เหลือของสังคม สร้างเงินเพิ่มเติมสำหรับระบบการดูแลสุขภาพและแม้กระทั่งให้จูงใจสำหรับผู้บริโภคที่จะมีชีวิตที่มีสุขภาพดี