X. ConclusionAs globalization has p

X. Conclusion

As globalization has progressed, living conditions (particularly when measured by broader indicators of well being) have improved significantly in virtually all countries. However, the strongest gains have been made by the advanced countries and only some of the developing countries.

That the income gap between high-income and low-income countries has grown wider is a matter for concern. And the number of the world’s citizens in abject poverty is deeply disturbing. But it is wrong to jump to the conclusion that globalization has caused the divergence, or that nothing can be done to improve the situation. To the contrary: low-income countries have not been able to integrate with the global economy as quickly as others, partly because of their chosen policies and partly because of factors outside their control. No country, least of all the poorest, can afford to remain isolated from the world economy. Every country should seek to reduce poverty. The international community should endeavor—by strengthening the international financial system, through trade, and through aid—to help the poorest countries integrate into the world economy, grow more rapidly, and reduce poverty. That is the way to ensure all people in all countries have access to the benefits of globalization.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

X. อัพบทสรุปเป็นโลกาภิวัตน์มีความก้าวหน้า สภาพความเป็นอยู่ (โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อวัดตามตัวบ่งชี้ที่กว้างขึ้นของ) ได้ดีขึ้นอย่างมากในแทบทุกประเทศ อย่างไรก็ตาม ได้ทำกำไรแข็งแกร่ง โดยเฉพาะบางประเทศที่กำลังพัฒนาและประเทศขั้นสูงว่า รายได้ช่องว่างระหว่างประเทศร่ำรวย และแนซ์จนกว้างเป็นเรื่องสำหรับที่เกี่ยวข้อง และมีจำนวนพลเมืองของโลกในความยากจน abject ลึกรบกวน แต่จะไม่ถูกต้องเพื่อข้ามไปยังข้อสรุปที่โลกาภิวัตน์เกิด divergence ที่ หรือว่า ไม่สามารถทำการปรับปรุงสถานการณ์ ขัด: ประเทศแนซ์ได้ไม่ได้รวมเข้ากับเศรษฐกิจโลกอย่างรวดเร็วเป็นผู้อื่น เนื่อง จากนโยบายของท่านบางส่วน และบางส่วนเนื่อง จากปัจจัยภายนอกการควบคุมของพวกเขา ไม่มีประเทศ น้อยที่สุดของทั้งหมดยากจนที่สุด สามารถยังคงแยกจากเศรษฐกิจโลก ทุกประเทศควรพยายามลดความยากจน ประเทศควรพยายาม — โดยเพิ่มประเทศระบบการเงิน ผ่านทางการค้า และความช่วยเหลือ — เพื่อช่วยประเทศยากจนที่สุดที่บูรณาการเข้าสู่เศรษฐกิจโลก เติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว และลดความยากจน ซึ่งเป็นวิธีที่ทุกคนในประเทศได้ถึงประโยชน์ของโลกาภิวัตน์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เอ็กซ์สรุปเป็นโลกาภิวัตน์มีความก้าวหน้าสภาพความเป็นอยู่ (โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อวัดโดยตัวชี้วัดที่กว้างขึ้นของความเป็นอยู่) ได้ดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในแทบทุกประเทศ แต่กำไรที่แข็งแกร่งได้รับการทำโดยประเทศที่ก้าวหน้าและมีเพียงบางส่วนของประเทศกำลังพัฒนา. ที่ช่องว่างระหว่างรายได้มีรายได้สูงและประเทศมีรายได้ต่ำที่มีการเติบโตเป็นเรื่องที่กว้างขึ้นสำหรับกังวล และจำนวนของประชาชนของโลกในความยากจนต่ำต้อยเป็นที่รบกวนอย่างล้ำลึก แต่มันเป็นความผิดที่จะกระโดดไปสู่ข้อสรุปที่ว่าโลกาภิวัตน์ได้ก่อให้เกิดความแตกต่างหรืออะไรที่สามารถทำได้เพื่อปรับปรุงสถานการณ์ เพื่อทางตรงกันข้าม: ประเทศที่มีรายได้ต่ำยังไม่ได้รับสามารถที่จะบูรณาการกับเศรษฐกิจโลกเป็นอย่างที่คนอื่น ๆ ส่วนหนึ่งเป็นเพราะนโยบายการเลือกของพวกเขาและส่วนหนึ่งเป็นเพราะปัจจัยภายนอกการควบคุมของตน ไม่มีประเทศใดที่อย่างน้อยของทั้งหมดที่ยากจนที่สุดสามารถที่จะยังคงอยู่ที่แยกได้จากเศรษฐกิจโลก ประเทศทุกคนควรพยายามที่จะลดความยากจน ประชาคมระหว่างประเทศควรพยายามโดยการเสริมสร้างระบบการเงินระหว่างประเทศผ่านการค้าและผ่านความช่วยเหลือเพื่อช่วยให้ประเทศที่ยากจนที่สุดรวมเข้ากับเศรษฐกิจโลกที่เติบโตขึ้นอย่างรวดเร็วและลดความยากจน นั่นคือวิธีการที่จะให้แน่ใจว่าทุกคนในทุกประเทศที่มีการเข้าถึงประโยชน์ของโลกาภิวัตน์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

X . สรุป

เป็นโลกาภิวัตน์มีความก้าวหน้า , สภาพความเป็นอยู่ ( โดยเฉพาะเมื่อวัดด้วยตัวชี้วัดที่กว้างขึ้นของถูกดี ) มีการปรับปรุงอย่างมากในประเทศเกือบทั้งหมด อย่างไรก็ตาม กำไรที่ได้จากประเทศขั้นสูง และเพียงบางส่วนของการพัฒนาประเทศ

ที่ช่องว่างรายได้ระหว่างรายได้สูงและรายได้ต่ำ ได้เติบโตขึ้นเป็น เรื่องเกี่ยวกับ และจำนวนของพลเมืองของโลกในความยากจนอย่างลึก รบกวน แต่มันไม่ถูกต้องที่จะข้ามไปยังข้อสรุปว่ากระแสโลกาภิวัตน์ได้ก่อให้เกิดความแตกต่าง หรืออะไรที่สามารถทำได้เพื่อปรับปรุงสถานการณ์ ตรงกันข้าม :ในประเทศรายได้น้อยยังไม่ได้สามารถที่จะบูรณาการกับเศรษฐกิจโลกได้อย่างรวดเร็วเท่าที่ผู้อื่น ส่วนหนึ่งเป็นเพราะการเลือกนโยบาย และส่วนหนึ่งเป็นเพราะปัจจัยนอกเหนือการควบคุมของพวกเขา ไม่มีประเทศ อย่างน้อยก็ที่ยากจนที่สุดสามารถจะอยู่แยกจากโลกเศรษฐกิจ ทุกประเทศควรแสวงหาเพื่อลดความยากจนประชาคมระหว่างประเทศควรมุ่งหมาย โดยเสริมสร้างระบบการเงินระหว่างประเทศผ่านการค้าและผ่านความช่วยเหลือเพื่อช่วยให้ประเทศที่ยากจนบูรณาการเข้ากับเศรษฐกิจโลกเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว และลดความยากจน นั่นเป็นวิธีเพื่อให้แน่ใจว่าทุกคนในประเทศทั้งหมดมีการเข้าถึงผลประโยชน์ของโลกาภิวัตน์ .