In 2009, Congress approved a law to

In 2009, Congress approved a law to regulate the broadcast media, which includes provisions to increase plurality in media. The federal authority in charge of implementing the law has yet to ensure a diverse range of perspectives in state-run media programming. Argentina’s largest media conglomerate, the Clarin Group, had challenged the constitutionality of articles of the law requiring companies to sell off broadcast outlets that exceed the new limits of outlets that can be owned by a media company, and obtained an injunction that suspended their implementation during the trial. In October 2013, the Supreme Court upheld the constitutionality of the law, lifted the injunction, and ordered Clarin to comply with the law. The court also established clear parameters regarding how the law should be implemented to ensure the right of free expression is effectively protected.

Fernández accused the media in August 2013 of using “bullets of ink” to “overthrow elected governments.” The president’s general secretary called a journalist who aired several shows alleging government corruption of being a “media hit man.”

High fines and criminal prosecutions undermine the right to freely publish information of public interest. In 2011, the Ministry of Commerce imposed a fine of 500,000 pesos on 11 economists and consulting firms for publishing unofficial inflation statistics challenging the accuracy of official ones. While the Supreme Court overturned some of the fines in October 2013, others remained pending at time of writing. Three of the fined economists were also being criminally investigated for allegedly “defrauding commerce and industry.” In September, a judge charged the minister of commerce with “abuse of authority” for having imposed the fines.

The absence of transparent criteria for using government funds at the federal level and in some provinces to purchase media advertisements creates a risk of discrimination against media outlets that criticize government officials. In two rulings in 2007 and 2011, the Supreme Court found that while media companies have no right to receive public advertising, government officials may not apply discriminatory criteria when deciding where to place advertisements.

Argentina does not have a national law ensuring public access to information held by government bodies. An existing presidential decree on the matter only applies to the federal executive branch, and some provincial governments have adopted regulations for their jurisdictions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในปี 2552 สภาอนุมัติกฎหมายการควบคุมสื่อออกอากาศ ซึ่งรวมทั้งการเพิ่มได้ในสื่อ อำนาจรัฐบาลกลางรับผิดชอบการปฏิบัติตามกฎหมายยังให้หลากหลายมุมมองในการเขียนโปรแกรมสื่อรัฐ ของประเทศอาร์เจนตินามากที่สุดสื่อหินกรวดมน กลุ่ม Clarin ได้ท้าทาย constitutionality บทกฎหมายกำหนดให้บริษัทขายออกร้านออกอากาศที่เกินขีดจำกัดใหม่ของร้านที่สามารถเป็นเจ้าของบริษัทสื่อ และได้รับคำสั่งที่ระงับการปฏิบัติการในการพิจารณาคดี ความ ในเดือน 2013 ตุลาคม ศาลฎีกา constitutionality กฎหมายยึดถือ ยกสั่ง และสั่ง Clarin จะปฏิบัติตามกฎหมาย ศาลต่อล้างข้อมูลพารามิเตอร์เกี่ยวกับว่ากฎหมายดำเนินการให้มีป้องกันดูอิสระได้อย่างมีประสิทธิภาพFernández ถูกกล่าวหาว่าสื่อในปี 2013 เดือนสิงหาคมของการใช้ "สัญลักษณ์ของหมึก" เพื่อ "โค่นล้มรัฐบาลป่าว" ประธานเลขานุการทั่วไปเรียกว่านักข่าวที่โล่งแสดงหลาย alleging ทุจริตในรัฐบาลที่ เป็น "สื่อตีคน"ค่าปรับสูงและคดีอาชญากรรมทำลายสิทธิในการเผยแพร่ข้อมูลที่ประชาชนสนใจได้อย่างอิสระ กระทรวงพาณิชย์กำหนดปรับ 500000 pesos นักเศรษฐศาสตร์ 11 และบริษัทที่ปรึกษาสำหรับการเผยแพร่สถิติอัตราเงินเฟ้อที่ไม่เป็นทางที่ท้าทายความถูกต้องของคนอย่างเป็นทางการใน 2011 ในขณะที่ศาลฎีกา overturned บางการปรับในเดือน 2013 ตุลาคม อื่น ๆ ยังคงค้างอยู่ขณะที่เขียน สามนักเศรษฐศาสตร์ปรับขึ้นยังถูก criminally สอบสวนสำหรับหลัง "ฉวยพาณิชย์และอุตสาหกรรม" ในเดือนกันยายน เป็นผู้พิพากษาโดนรัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์ "ละเมิดสิทธิของผู้มีอำนาจ" สำหรับมีกำหนดค่าปรับการขาดงานของโปร่งใสเงื่อนไขสำหรับการใช้เงินของรัฐบาล ในระดับรัฐบาลกลาง และ ในบางจังหวัดเพื่อซื้อสื่อโฆษณาสร้างความเสี่ยงของการเลือกปฏิบัติต่อร้านสื่อที่โจมตีเจ้าหน้าที่ของรัฐ ในบัญญัติสองในปี 2007 และ 2011 ศาลฎีกาพบว่า ในขณะที่บริษัทสื่อไม่มีสิทธิที่จะรับโฆษณาสาธารณะ เจ้าหน้าที่ของรัฐอาจใช้เกณฑ์โจ่งแจ้งเมื่อตัดสินใจที่จะทำโฆษณาอาร์เจนติน่ามีกฎหมายแห่งชาติมั่นใจประชาชนเข้าถึงข้อมูลที่จัดขึ้น โดยหน่วยงานราชการ พระราชกฤษฎีกาประธานาธิบดีที่มีอยู่ในเรื่องเดียวสาขาบริหารกลาง และรัฐบาลบางจังหวัดได้นำระเบียบข้อบังคับดูแลของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 2009 สภาคองเกรสได้รับการอนุมัติกฎหมายที่จะควบคุมสื่อกระจายเสียงซึ่งรวมถึงบทบัญญัติที่จะเพิ่มจำนวนมากในสื่อ อำนาจของรัฐบาลกลางในค่าใช้จ่ายของการใช้กฎหมายยังไม่ได้เพื่อให้แน่ใจว่าความหลากหลายของมุมมองในการเขียนโปรแกรมสื่อของรัฐ กลุ่มสื่อที่ใหญ่ที่สุดของอาร์เจนตินากลุ่ม Clarin, ท้าทายตามรัฐธรรมนูญของบทความของกฎหมายที่ต้องให้ บริษัท ที่จะขายออกช่องทางออกอากาศที่เกินขีด จำกัด ใหม่ของร้านที่สามารถเป็นเจ้าของโดย บริษัท สื่อและได้รับคำสั่งที่ถูกระงับการดำเนินงานของพวกเขาในระหว่างการ การพิจารณาคดี. ในเดือนตุลาคมปี 2013 ที่ศาลฎีกาเห็นชอบตามรัฐธรรมนูญของกฎหมายที่ยกคำสั่งและสั่ง Clarin เพื่อให้สอดคล้องกับกฎหมาย ศาลยังเป็นที่ยอมรับพารามิเตอร์ที่ชัดเจนเกี่ยวกับวิธีการที่กฎหมายควรจะดำเนินการเพื่อให้มั่นใจว่าสิทธิในการแสดงออกอย่างเสรีได้รับการคุ้มครองอย่างมีประสิทธิภาพ. Fernándezกล่าวหาว่าสื่อในเดือนสิงหาคม 2013 โดยใช้ "กระสุนของหมึก" กับ "ล้มล้างรัฐบาลจากการเลือกตั้ง." เลขาธิการทั่วไปของประธานาธิบดีที่เรียกว่า นักข่าวที่ออกอากาศหลายรายการกล่าวหาการทุจริตของรัฐบาลเป็น "สื่อคนตี." ปรับสูงและมีการฟ้องร้องทางอาญาสิทธิที่จะทำลายได้อย่างอิสระเผยแพร่ข้อมูลที่น่าสนใจของประชาชน ในปี 2011 กระทรวงพาณิชย์กำหนดปรับ 500,000 เปโซเมื่อวันที่ 11 นักเศรษฐศาสตร์และ บริษัท ที่ปรึกษาสำหรับการเผยแพร่สถิติอัตราเงินเฟ้ออย่างไม่เป็นทางการที่ท้าทายความถูกต้องของคนอย่างเป็นทางการ ขณะที่ศาลฎีกาพลิกคว่ำบางส่วนของค่าปรับในเดือนตุลาคมปี 2013 ที่คนอื่น ๆ ยังคงอยู่ระหว่างดำเนินการในขณะที่เขียน สามนักเศรษฐศาสตร์ปรับก็ยังถูกสอบสวนทางอาญาที่ถูกกล่าวหาว่า "โทษฐานการค้าและอุตสาหกรรม." ในเดือนกันยายนผู้พิพากษาเรียกรัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์ด้วย "การละเมิดของผู้มีอำนาจ" สำหรับการกำหนดค่าปรับ. กรณีที่ไม่มีหลักเกณฑ์ที่โปร่งใสสำหรับการใช้เงินของรัฐบาล ในระดับชาติและในบางจังหวัดในการซื้อสื่อโฆษณาสร้างความเสี่ยงของการเลือกปฏิบัติต่อสื่อที่วิพากษ์วิจารณ์เจ้าหน้าที่รัฐบาล ในสองคำวินิจฉัยในปี 2007 และ 2011 ที่ศาลฎีกาพบว่าในขณะที่ บริษัท สื่อไม่มีสิทธิในการได้รับการโฆษณาของประชาชนเจ้าหน้าที่ของรัฐอาจใช้ไม่ได้ตามเกณฑ์การเลือกปฏิบัติเมื่อตัดสินใจที่จะวางโฆษณา. อาร์เจนตินาไม่ได้มีกฎหมายระดับชาติที่สร้างความมั่นใจให้ประชาชนสามารถเข้าถึงข้อมูล ที่จัดขึ้นโดยหน่วยงานของรัฐบาล พระราชกฤษฎีกาประธานาธิบดีที่มีอยู่เกี่ยวกับเรื่องนี้จะใช้กับผู้บริหารสาขาของรัฐบาลกลางและรัฐบาลบางส่วนได้นำกฎระเบียบสำหรับเขตอำนาจศาลของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใน 2009 , รัฐสภาอนุมัติกฎหมายเพื่อควบคุมสื่อกระจายเสียง ซึ่งรวมถึงบทบัญญัติเพื่อเพิ่มจำนวนในการสื่อ อำนาจของรัฐบาลกลางในค่าใช้จ่ายของการใช้กฎหมายยังให้ความหลากหลายของมุมมองในโปรแกรมสื่อรัฐ . ที่ใหญ่ที่สุดของอาร์เจนตินา สื่อต่างชาติ คลาริน กรุ๊ป ,ได้ท้าทายรัฐธรรมนูญของบทความของกฎหมายที่ต้องการให้ บริษัท ที่จะขายออกออกอากาศช่องที่เกินขอบเขตใหม่ของร้านที่สามารถเป็นเจ้าของโดย บริษัท สื่อ และได้รับคำสั่งให้ระงับการดำเนินงานของพวกเขาในระหว่างการพิจารณาคดี ในเดือนตุลาคมปี 2013 ศาลฎีกายึดถือรัฐธรรมนูญของกฎหมายที่ศาลยก ,และสั่งให้คลาริน ให้สอดคล้องกับกฎหมาย ศาลยังสร้างพารามิเตอร์ที่ชัดเจนเกี่ยวกับวิธีกฎหมายควรจะดำเนินการเพื่อให้แน่ใจว่าสิทธิในการแสดงออกฟรีป้องกันได้อย่างมีประสิทธิภาพ

เฟร์นันเดซ กล่าวหาว่าสื่อในเดือนสิงหาคม 2556 ใช้ " กระสุนของหมึก " เพื่อ " ล้มล้างรัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้ง ." เลขาของประธานเรียกนักข่าวที่ออกอากาศแสดงหลายกล่าวหารัฐบาลทุจริตของการเป็น " สื่อตีผู้ชายคนนั้น "

สูงค่าปรับและฟ้องร้องคดีอาญาบ่อนทำลายสิทธิอิสระเผยแพร่ข้อมูลความสนใจของสาธารณะ ใน 2011 , กระทรวงพาณิชย์กำหนดปรับ 500 ,000 pesos 11 นักเศรษฐศาสตร์และที่ปรึกษา บริษัท สำหรับการเผยแพร่เป็นทางการเงินเฟ้อท้าทายความถูกต้องของสถิติที่เป็นทางการ ขณะที่ศาลฎีกาคว่ำบางส่วนของสินไหม ในเดือนตุลาคม 2556 , คนอื่น ๆยังคงค้างอยู่ในเวลาของการเขียน สามของ ปรับ นักเศรษฐศาสตร์ยังถูกสอบสวนทางอาญาข้อหา " โกงพาณิชย์และอุตสาหกรรม ในเดือนกันยายนผู้พิพากษาเรียกรัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์ " ใช้อำนาจในทางที่ผิด " สำหรับการเรียกเก็บค่าปรับ

ไม่มีหลักเกณฑ์ที่โปร่งใสโดยใช้เงินของรัฐบาลในระดับรัฐบาลกลาง และในบางจังหวัด ซื้อสื่อโฆษณาสร้างความเสี่ยงต่อการเลือกปฏิบัติต่อสื่อที่วิจารณ์ว่า ข้าราชการ สองมติในปี 2007 และ 2011ศาลฎีกาพบว่าในขณะที่ บริษัท สื่อที่ไม่มีสิทธิที่จะได้รับการโฆษณาประชาสัมพันธ์ , เจ้าหน้าที่ของรัฐไม่อาจใช้เกณฑ์การเลือกปฏิบัติในการตัดสินใจที่จะวางโฆษณา

อาร์เจนตินาไม่ได้มีกฏหมายให้ประชาชนเข้าถึงข้อมูลที่จัดขึ้นโดยรัฐบาลร่าง ประธานาธิบดีพระราชกฤษฎีกาที่มีอยู่ในเรื่อง เท่า กับสาขาการบริหารรัฐบาลกลางและรัฐบาลได้ประกาศใช้ข้อบังคับสำหรับเขตอำนาจศาลของพวกเขา .