Traditionally, sustainable developm

Traditionally, sustainable development has assumed three main dimensions among development practitioners and
researchers vis-à-vis; economic development, social development, and environmental protection. The United Nations
2005 World Summit outcome document refers to these as "interdependent and mutually reinforcing pillars”. While this
categorization does not seek to limit emerging dimensions of sustainable development, the focus is towards a workable
framework that will consolidate the core objective of sustainability; “meeting the needs of the present without
compromising the ability of future generations to meet their needs”.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เดิมการพัฒนาที่ยั่งยืนได้สันนิษฐานสามมิติหลักในหมู่ผู้ปฏิบัติงานการพัฒนาและนักวิจัย Vis-a-พิพาท;
การพัฒนาเศรษฐกิจและการพัฒนาสังคมและการคุ้มครองสิ่งแวดล้อม สหประชาชาติ. 2005 การประชุมสุดยอดระดับโลกเอกสารผลหมายถึงเหล่านี้เป็น "การพึ่งพาซึ่งกันและกันและร่วมกันเสริมเสาหลัก" ในขณะนี้การจัดหมวดหมู่ไม่ได้พยายามที่จะจำกัด ขนาดเกิดขึ้นใหม่ของการพัฒนาที่ยั่งยืนโฟกัสอยู่ต่อที่สามารถทำงานได้กรอบที่จะรวมวัตถุประสงค์หลักของการพัฒนาอย่างยั่งยืน; "ตอบสนองความต้องการของปัจจุบันโดยไม่สูญเสียความสามารถของคนรุ่นอนาคตที่จะตอบสนองความต้องการของพวกเขา"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นอกจากนี้ การพัฒนาที่ยั่งยืนได้สันนิษฐานมิติหลักสามในหมู่ผู้ปฏิบัติงานการพัฒนานักวิจัย Vis Vis
ต้นทุน การพัฒนาสังคม เศรษฐกิจ และการคุ้มครองสิ่งแวดล้อม สหประชาชาติ
2005 การประชุมสุดยอดโลกผลเอกสารที่อ้างถึงเหล่านี้เป็น " พึ่งพากันและร่วมกันเสริมเสา " ขณะนี้
การไม่แสวงหาขอบเขตมิติใหม่ของการพัฒนาที่ยั่งยืนโดยมุ่งเน้นไปสู่กรอบได้
ที่จะรวมวัตถุประสงค์หลักของการพัฒนาอย่างยั่งยืน " ที่ตอบสนองความต้องการของปัจจุบันโดยไม่สูญเสียความสามารถของ
ในอนาคตเพื่อตอบสนองความต้องการของพวกเขา "