“My son has done well. He’s an Immo

“My son has done well. He’s an Immortal! I will go burn some incense in the ancestral hall. This matter has brought glory to our family and ancestors.”

Meng Hao left Yunkai County. It was afternoon now, and his robe rippled in the autumn wind. The mountain wind grew stronger and stronger as he approached Mount Daqing.

He stood on the same place on the mountaintop where he had stood in a daze three years before. Emotion filled his face. Three years had passed so quickly. His face was no longer young and naive. He had matured, but Mount Daqing was the same as always. It would never change, nor would the great river which flowed ceaselessly beneath it.

Looking down at the river, Meng Hao thought of the gourd bottle he had thrown into it that year. He thought about how he had encountered Elder Sister Xu, Fatty, Wang Youcai and Little Tiger.

Silently, he leaped into the air and onto a flying sword. He flew down the mountain to the fissure in the cliff. He entered.

It was exactly the same as it had been before. Meng Hao stood inside, looking around. That year, Elder Sister Xu had been at the seventh level of Qi Condensation. And now, he was a Cultivator of the seventh level. It was as if the three years had been a giant circle, with this as the starting point, and the ending point.

“But if the three years really were a circle, then perhaps returning here means that I’ve reached a new starting point…. It’s like the sages said, if you don’t take a first step, you will never know which direction the road leads.” He closed his eyes for a while, then opened them.

“I’ve already taken my first new steps. That year, I lacked money, and now I lack Spirit Stones. It doesn’t seem much has changed.” Meng Hao shook his head, thinking about the scant amount of Spirit Stones in his bag of holding. He couldn’t help but feel a bit of pain as he turned and left the cave. Atop his flying sword, he shot down in the direction of the river.

Suddenly, his eyes narrowed, and he lifted up his head. Up on Mount Daqing, in the same position he had just been standing in, was a man wearing a golden-colored robe. He gazed down coldly at Meng Hao.

“So, you did come back here,” he said in a sinister voice which seemed to make the setting sun grow even darker, leaving behind only his eyes, filled with murder and greed.

It was Shangguan Xiu!

The day the Sect had been dissolved, he was the first person to flee. After a few days had passed, he reappeared. After some asking around, he learned about the dissolution of the Sect, as well as how Patriarch Reliance had cast terror into the hearts of the entire Cultivation world of the State of Zhao. So, covering his tracks, he left, deciding that it was time to go harvest some medicinal plants that he had planted in secret some time ago.

On the way, however, he had passed Mount Daqing, which caused him to think about the time he had investigated Meng Hao. He knew that this was where Xu Qing had found him, so he decided to stick around for a few days in the hopes of encountering him.

Killing intent shone in Meng Hao’s eyes. He was currently at the seventh level of Qi Condensation, so he was able to detect the levels of other Cultivators. Shangguan Xiu was at the ninth level. Although his Cultivation base was not complete, it was close. With luck, he would soon be able to successfully reach Foundation Establishment, which would make him one of the most powerful experts in the State of Zhao.

Meng Hao knew that he was no match for him, even if he had a lot of magical items on hand. Right now, though, his bag of holding had not been replenished, and he had almost no Spirit Stones. It was not a good time to fight.

Without a word, he shot off into the distance, his body turning into a blur. As he sped off, Shangguan Xiu gave off a cold laugh. Within the Sect, he had feared Grand Elder Ouyang, and hadn’t dared to make a move against an Inner Sect disciple. But that was in the past. His desire to kill Meng Hao and take his treasures burned brightly. His body flashed, and a talisman appeared in front of him. It picked him up, and he shot in pursuit of Meng Hao.

“This time, there’s no special promotion training! How can you escape my hands?!” A sinister smile covered Shangguan Xiu’s face. He was determined to succeed!

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ลูกชายของฉันได้ทำดี เขาเป็นอมตะ! ฉันจะไปเผาเครื่องหอมบางอย่างในห้องโถงของบรรพบุรุษ เรื่องนี้ได้นำความรุ่งโรจน์ให้กับครอบครัวและบรรพบุรุษของเรา. " เม้งเฮาซ้าย Yunkai เคาน์ตี้ มันเป็นช่วงบ่ายในขณะนี้และเสื้อคลุมของเขาเป็นระลอกคลื่นลมในฤดูใบไม้ร่วง ลมภูเขาก็เข้มแข็งยิ่งขึ้นในขณะที่เขาเดินเข้ามาใกล้ภูเขา Daqing. เขายืนอยู่บนสถานที่เดียวกันบนยอดเขาที่เขายืนอยู่ในอาการงุนงงเมื่อสามปีก่อน อารมณ์ความรู้สึกที่เต็มไปด้วยใบหน้าของเขา สามปีที่ผ่านมาอย่างรวดเร็ว ใบหน้าของเขายังเป็นเด็กไร้เดียงสาไม่ เขาได้ครบกำหนด แต่เมา Daqing ได้เหมือนกันเช่นเคย มันจะไม่เปลี่ยนแปลงหรือจะแม่น้ำใหญ่ที่ไหลออกมาอย่างไม่หยุดยั้งภายใต้มัน. มองลงมาที่แม่น้ำเม้งเฮาคิดว่าน้ำเต้าที่เขาโยนลงไปในปีที่ เขาคิดเกี่ยวกับวิธีการที่เขาได้พบพี่น้องสาวเสี่ยวไขมันวัง Youcai และลิตเติ้ลเสือ. เงียบเขากระโดดขึ้นไปในอากาศและบนดาบบิน เขาบินลงมาจากภูเขาไปในร่องหน้าผา เขาเดินเข้าไป. มันเป็นสิ่งเดียวกับที่มันเคยเป็นมาก่อน เม้งเฮายืนอยู่ภายในมองไปรอบ ๆ ปีนั้นพี่สาวเสี่ยวได้รับในระดับที่เจ็ดของฉีควบแน่น และตอนนี้เขาเป็นเกษตรกรระดับที่เจ็ด มันเป็นเหมือนกับว่าสามปีเคยเป็นวงกลมขนาดยักษ์ด้วยนี้เป็นจุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุด. " แต่ถ้าสามปีจริงๆวงกลมแล้วบางทีกลับมาที่นี่หมายความว่าผมได้มาถึงจุดเริ่มต้นใหม่ ... มันเหมือนปราชญ์กล่าวว่าถ้าคุณไม่ได้ใช้ขั้นตอนแรกคุณจะไม่ทราบทิศทางที่นำไปสู่ถนน. "เขาปิดตาของเขาในขณะที่เปิดแล้วพวกเขา. " ฉันได้ดำเนินการแล้วตามขั้นตอนใหม่ครั้งแรกของฉัน ปีนั้นผมขาดเงินและตอนนี้ฉันขาดหินวิญญาณ มันดูเหมือนจะไม่มากมีการเปลี่ยนแปลง. "เม้งเฮาส่ายหัวคิดเกี่ยวกับจำนวนเงินที่ขาดแคลนของพระวิญญาณหินในกระเป๋าของเขาในการถือครอง เขาไม่สามารถช่วย แต่รู้สึกบิตของความเจ็บปวดในขณะที่เขาหันซ้ายและถ้ำ บนยอดดาบบินของเขาเขายิงลงไปในทิศทางของแม่น้ำ. ทันใดนั้นสายตาของเขาลดลงและทรงยกศีรษะของเขา ขึ้นไปที่ภูเขา Daqing ในตำแหน่งเดียวกับที่เขาเพิ่งได้รับการยืนอยู่ในเป็นชายคนหนึ่งสวมเสื้อคลุมสีทองสี เขาจ้องมองลงมาอย่างเย็นชาที่เม้งเฮา. "ดังนั้นคุณไม่กลับมาที่นี่" เขาพูดด้วยเสียงที่น่ากลัวซึ่งดูเหมือนจะทำให้ดวงอาทิตย์เติบโตได้เข้มทิ้งไว้ข้างหลังเพียงดวงตาของเขาเต็มไปด้วยการฆาตกรรมและความโลภ. มันเป็นชางกวน ซิ่ว! วันนิกายได้รับการละลายเขาเป็นคนแรกที่จะหลบหนี หลังจากไม่กี่วันที่ผ่านมาเขากลับมา หลังจากที่บางถามไปรอบ ๆ เขาได้เรียนรู้เกี่ยวกับการสลายตัวของนิกายเช่นเดียวกับวิธีสังฆราชพึ่งได้โยนความกลัวเข้าไปในหัวใจของโลกการเพาะปลูกทั้งหมดของรัฐ Zhao ดังนั้นครอบคลุมเพลงของเขาเขาออกจากการตัดสินใจว่ามันเป็นเวลาที่จะไปเก็บเกี่ยวบางพืชสมุนไพรว่าเขาได้ปลูกในที่ลับบางเวลาที่ผ่านมา. เกี่ยวกับวิธีการอย่างไรเขาได้ผ่านภูเขา Daqing ซึ่งทำให้เขาต้องคิดเกี่ยวกับเวลา เขาได้รับการตรวจสอบเม้งเฮา เขารู้ว่านี่คือที่เสี่ยวชิงได้พบเขาดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะติดรอบไม่กี่วันในความหวังของการเผชิญหน้ากับเขา. เจตนาฆ่าส่องในสายตาเม้งเฮาส์ เขาเป็นปัจจุบันอยู่ที่ระดับที่เจ็ดของฉีควบแน่นดังนั้นเขาก็สามารถที่จะตรวจสอบระดับของการพรวนดินอื่น ๆ ชางกวนซิ่วอยู่ในระดับที่เก้า แม้ว่าฐานการเพาะปลูกของเขาไม่สมบูรณ์มันอยู่ใกล้ กับโชคไม่ช้าเขาก็จะสามารถที่จะไปถึงประสบความสำเร็จในมูลนิธิจัดตั้งซึ่งจะทำให้เขาเป็นหนึ่งในผู้เชี่ยวชาญด้านการมีประสิทธิภาพมากที่สุดในรัฐ Zhao ได้. เม้งเฮารู้ว่าเขาคือการแข่งขันสำหรับเขาไม่มีแม้กระทั่งถ้าเขามีจำนวนมากของรายการขลัง ในมือ. ตอนนี้แม้ว่ากระเป๋าของเขาของการถือครองไม่ได้รับการเติมเต็มและเขาก็เกือบจะไม่มีหินวิญญาณ มันไม่ได้เป็นเวลาที่ดีที่จะต่อสู้. โดยไม่ต้องคำที่เขายิงออกไปในระยะทางที่ร่างกายของเขากลายเป็นภาพเบลอ ในขณะที่เขาเร่งออกชางกวนซิ่วให้ปิดหัวเราะเย็น ภายในนิกายเขากลัวพี่แกรนด์โอวหยางและไม่เคยกล้าที่จะทำให้การย้ายกับศิษย์ภายในนิกาย แต่นั่นก็เป็นในอดีต ความปรารถนาของเขาที่จะฆ่าเม้ง Hao และใช้สมบัติของเขาเผาสดใส ร่างกายของเขาประกายและยันต์ที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าเขา มันเลือกเขาขึ้นและเขายิงในการแสวงหาเม้งเฮา. "คราวนี้ไม่มีการฝึกอบรมโปรโมชั่นพิเศษ! วิธีที่คุณสามารถหลบหนีมือของฉัน ?! "รอยยิ้มที่น่ากลัวปกคลุมใบหน้าของชางกวนซิ่วของ เขาเป็นคนที่มุ่งมั่นที่จะประสบความสำเร็จ!